จงรักษา บ้ า น ข อ ง 'เธอ' ให้ดี
อุ ม มุ อั ฟ ว์ ....แปลเรียบเรียง
'บ้าน' ไม่ได้ถูกสร้างขึ้น เพราะความสวยสะพรั่งของภรรยา หรือเพราะทรัพย์สินเงินตราของสามี
แต่ความเป็นบ้านจะก่อร่างสร้างขึ้นได้ เพราะการเคารพให้เกียรติซึ่งกันและกัน
เวลาที่ผ่านพ้นไปปีแล้วปีเล่า ....
ผ่านไปพร้อมกับความสวยงามของผู้หญิงที่ค่อยๆ เลือนหายไป
ผ่านไปพร้อมกับความกำยำของผู้ชายที่ค่อยๆ โรยแรงไป
และจะไม่เหลืออะไรระหว่างเขาและเธอ นอกจาก 'ความรัก' และ 'ความเอื้ออาทร' ต่อกัน
ดังนั้น สำหรับผู้ชายแล้ว..ผู้หญิงจึงเป็นอมานะฮฺ (เรื่องจำเป็นที่ต้องดูแลรับผิดชอบ)
และสำหรับผู้หญิงแล้ว..ผู้ชาย คือ ความสงบสุขปลอดภัย (อะมาน)
ไม่ได้สลักสำคัญอะไร กับการที่จะตั้งชื่อลูกสาวว่า "อาอิชะฮฺ"
แต่ที่สลักสำคัญยิ่งกว่า คือ การเลี้ยงดูลูกสาวให้อยู่ในอุปนิสัย อยู่ในจรรยามารยาท
และความละอายของท่านหญิงอาอิชะฮฺ ร่อฎิยัลลอฮฺอันฮา ต่างหาก !
ประกาศเกียรติคุณที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต ของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เธออาจมีสิทธิ์ได้รับ
นั่นคือ การที่มีคนกล่าวถึงเธอว่า ..... เธอคือ "แม่ของลูกที่เป็นคนดี"
คุณมีอะไรที่เป็นความลับที่ขมขื่นที่ไม่มีใครรู้นอกจากอัลลอฮฺบ้างไหม? ลองทำให้มันเป็นความดีที่เก็บซ่อนไว้ ที่ไม่มีใครรู้เห็นนอกจากพระองค์
- โรคที่เราเป็น ที่ไม่มีใครรู้นอกจากอัลลอฮฺ รับมือกับมันด้วยการทำศ่อดาเกาะฮฺเเบบลับๆ ที่ไม่มีใครรู้นอกจากพระองค์
- ความวิตกกังวลที่แนบแน่นอยู่บนอก ที่ไม่มีใครรู้นอกจากอัลลอฮฺ ลองกล่าวอิสติฆฟ้ารเบาๆ ที่ไม่มีใครได้ยินนอกจากพระองค์
- ความสับสนที่เข้ามาครอบงำ ที่ไม่มีใครรู้นอกจากอัลลอฮฺ รับมือกับมัน ด้วยสองร้อกอัตในยามค่ำคืน ที่ไม่มีใครเห็นนอกจากพระองค์
เช่นเดียวกันนี้เอง ... ไม่ว่าจะพบเจอกับเรื่องอะไร ให้ทุกสิ่งที่ทำให้คุณเจ็บปวดและกังวลใจที่ได้เก็บซ่อนมันเอาไว้ ที่ไม่มีใครรู้นอกจากอัลลอฮฺ
แทนที่ด้วยความดีที่ซ่อนเร้นที่ไม่มีใครรู้เห็นนอกจากพระองค์ และจง มั่ น ใ จ ในพระองค์ มั่ น ใ จ ในการคลี่คลายปัญหาจากพระองค์ และ มั่ น ใ จ ในพระเมตตาของพระองค์
ไม่ว่าท่านจะมีข้อบกพร่องมากมายเพียงใดในการทำอิบาดะฮฺ ก็จงอย่าได้ละเลยในเรื่องของการมีมารยาทดี เพราะมันอาจเป็นกุญแจสำหรับการเข้าสวรรค์ชั้นสูง
ท่านคิดหรือว่า คนดีๆ เขาไม่มีความผิด พวกเขาเพียงวอนขอการปกปิดความผิดเอาไว้ และไม่โพนทนาเปิดเผยมันออกมาเท่านั้น
จงขออภัยและอย่าฝืนทำผิดต่อไป !
จงสารภาพผิดและอย่ามัวแก้ตัว และจงทำดีตามหลังชดเชยจากที่เคยทำผิดเอาไว้ !
มีคนถามกับสลัฟท่านหนึ่งว่า : "ท่านกับการมีศาสนาของท่านเป็นอย่างไร?"
เขาตอบว่า : "ความผิดบาป ได้ทำให้มันฉีกขาดไป แต่ฉันปะชุนมันไว้ ด้วยการขออภัยต่อพระองค์"
ช่างเป็นคำถามสุดคมคาย และเป็นคำตอบที่แสนลุ่มลึกเหลือเกิน !!
ขออัลลอฮฺทรงตอบแทนความดี แก่แม่ที่ถือศีลอด..พร้อมกับ
ลูกที่ยังไม่ห่างตัว
ลูกที่ยังอยู่ในครรภ์ ลูกที่ยังคงกินนมแม่
ลูกที่ยังร้องเรียกทุกครั้งที่เข้าห้องน้ำ
ลูกที่ยังคงต้องทานอาหารสามมื้อ
ลูกที่ยังให้แม่อ่านนิทานเล่มแล้วเล่มเล่า และยื้อให้แม่ออกไปเล่นด้วย
เพราะกิจวัตรของพวกเขายังคงเหมือนเดิม มีแต่แม่ที่มีภารกิจต่างไปจากเดิมอย่างมากมาย
อยากมีสมาธิกับอัลกุรอาน กับการยืนละหมาด กับการขอดุอาอฺ แม้กระทั่งการถือศีลอดที่ต้องระวังอารมณ์และคำพูดคำจา
ยังไม่นับภารกิจเดิมของแม่ในการจัดการบ้านช่องและตระเตรียมอาหาร จึงไม่สงสัย และไม่แปลกใจเลยว่า ประตูสวรรค์ของผู้หญิงมันไม่ซับซ้อน และง่ายดายเหลือเกิน เพียงรักษาละหมาด รักษาการถือศีลอด อยู่ในโอวาทสามี และรักนวลสงวนตัว
เพราะแต่ละข้อ ล้วนมีรายละเอียด มีความยากง่าย ที่แตกต่างกันตามเงื่อนเวลาและสภาวะของแต่ละบุคคล รอมฎอนแต่ละครั้งของคนเป็นแม่ จึงไม่มีอะไรที่เหมือนเดิมอีกต่อไป สำคัญเหนือสิ่งอื่นใดจงระลึกไว้เสมอว่า สิ่งที่เราทำ ไม่ได้มาจากตัวของเราเอง
อะไรที่เราทำได้ คือความเมตตาและการช่วยเหลือจากพระองค์ ให้ขอบคุญและขอพระองค์ช่วยเหลือเสมอ
อะไรที่อยากทำแต่ทำไม่ได้ ขอพระองค์โปรดทรงอภัย และโปรดทรงนับรวมความตั้งใจไว้ในผลบุญ ณ ที่พระองค์
ขออัลลอฮฺ ตะอาลา โปรดทรงตอบแทนความดี ในทุกความเหน็ดเหนื่อย ทุกความตรากตรำ ทุกความทุ่มเทใส่ใจในการปรนนิบัติคนในครอบครัว
โปรดทรงช่วยเหลือแม่ทุกคนในการทำอิบาดะฮฺอย่างดีต่อพระองค์ ท่ามกลางอมานะฮฺอันมากมายที่มี
โปรดทรงช่วยเหลือภรรยาในการทำดีต่อสามี ช่วยเหลือลูกสาวในการทำดีต่อบุพการี
และโปรดทรงตอบรับการถือศีลอดของเรา ตลอดจนการงานต่างๆ ของเราด้วยเถิด
— ربّنا تقَبّلْ منّا إنّكَ أنتَ السّميعُ العليم، وتُبْ علينا إنّكَ أنتَ التّوابُ الرحيم.
อะไรคือ เหตุผลที่คนเคร่งครัด มีศาสนา มีอีหม่านเข้มแข็ง หันเหไปจากแนวทาง?
- เพราะลืมขอบคุณในความโปรดปรานที่ได้รับทางนำ
- และเพราะอาจเคยดูแคลน เยาะเย้ยคนที่หลงผิด !!
เพราะฉะนั้น... จงอย่าวางใจตัวเองนักเลย
الحمدلله الذي هدانا لهذا و ما كنا لنهتدي لو لا أن هدانا الله
