การจัดงานแต่งงาน(วะลีมะฮ์)
การวาดฝันวันวิวาห์อันสวยงาม เลิศหรู ได้เห็นรูปภาพจากการจัดงานของเพื่อนๆ พี่น้อง หรือจากสื่อต่างๆ แต่ในขณะที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวกำลังยิ้มอย่างมีความสุขท่ามกลางการสรวลเสเฮฮาของแขกที่มาร่วมงาน นั่นคือ ภาพบาดลึกในความรู้สึกของคนยากจนข้นแค้น หลังจากเสร็จงานอาหารมากมายจะถูกเททิ้งลงถังขยะ ในขณะที่เด็กอีกหลายๆคนไม่มีอะไรจะกิน หลายครั้งเจ้าภาพถึงกับต้องกู้หนี้ยืมสินเพียงเพื่อสร้างภาพหวือหวาให้แก่งานของตัวเอง ฉากความมีหน้ามีตาอันฉาบฉวยที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปเปรียบประดุจสายลมพัดผ่านเท่านั้นอิสลามสนับสนุนให้การแต่งงานเป็นที่รับรู้ของคนทั่วไป แต่รังเกียจการจัดงานแต่งงานอย่างหรูหราฟุ่มเฟือย อิสลามต้องการให้จัดงานแต่งงานเป็นไปอย่างเรียบง่าย อย่างที่คนยากจนสามารถเดินเข้าไปโดยไม่เคอะเขิน หรือประหม่าพรั่นพรึง นะบีมูฮัมมัด
ได้กล่าวแก่อับดุลเราะห์มาน บินเอาฟ ให้จัดงานแต่งของเขาว่า
จงจัดงานวะลีมะฮ์ แม้ด้วยการเชือดแพะตัวเดียวก็ตาม (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์/2048,มุสลิม/3556)
อิสลามถือว่าการจัดงานวะลีมะฮ์เป็นสิ่งสนับสนุน(สุนัต) แต่การตอบรับคำเชิญชวนเป็นสิ่งจำเป็น(วาญิบ) หากครบเงื่อนไขต่างๆ ดังต่อไปนี้
1. เป็นการจัดงานวะลีมะฮ์ในวันแรก (ไม่ใช่เป็นวันที่สองหรือวันที่สาม)
2. ผู้จัดหรือเจ้าภาพเป็นมุสลิม
3. ผู้จัดไม่ใช่เป็นผู้กระทำอบายมุขอย่างเปิดเผย
4. ได้รับคำเชิญเป็นการเฉพาะเจาะจง
5. ไม่มีการกระทำใดๆ ที่เป็นอบายมุขในงานวะลีมะฮ์
บ่าวสาวและผู้ปกครองต้องคำนึงว่า การจัดงานวะลีมะฮ์เปรียบเสมือนการจัดงานวางรากฐานของการใช้ชีวิตคู่ ซึ่งจำเป็นต้องใช้ฐานที่ถูกต้อง มั่นคงและแข็งแรง หากวันงานปะปนด้วยสิ่งหะรอม และการกระทำที่ท้าทายอำนาจของอัลลอฮ์
แล้วนั่นเป็นฐานที่เปราะบางและอาจทำให้อาคารแห่งชีวิตต้องสั่นคลอน ผู้ปกครองบางคนเชื่อโชคลางด้วยการหาหมอดูเพื่อทำนายดวงชะตา ว่าเจ้าบ่าวเจ้าสาวมีความเหมาะสมกันหรือไม่ วันไหนที่เป็นวันมงคล หรือต้องมีการบวงสรวงสะเดาะห์เคราะห์ และต้องเตรียมการละเล่นอย่างไร ซึ่งทั้งหมดนั้นเป็นการฝ่าฝืนคำสั่งสอนของอัลลอฮ์
จากหนังสือ "แต่งงานง่าย ซินายาก"
โดย อ.มัสลัน มาหะมะ
