หยิ่งยโส โอหัง อวดใหญ่ หลงตัวเอง
โดย อ.มุคต๊าร ชนะมิตร
การหยิ่งยโส โอหัง อวดใหญ่ การหลงตัวเองนั้น เป็นคุณสมบัติที่สวนทางกับคุณลักษณะของผู้ศรัทธาอย่างแท้จริง และลักษณะดังกล่าวมักเกิดกับผู้ที่คิดว่า ตัวเองนั้นเกิดมาอยู่ในชนชั้นที่เหนือคนอื่น เช่น มีฐานะร่ำรวย ตระกูลดี หน้าตาดี หรือมีความรู้มากกว่าคนอื่น สิ่งต่างๆเหล่านี้ ทำให้เขามองผู้อื่นอย่างดูถูกเหยียดหยาม ดูหมิ่นดูแคลน ทั้งๆที่เขาเกิดมามีสิ่งที่ดีกว่าคนอื่น แทนที่เขาจะขอบคุณต่ออัลลอฮ์ ตะอาลา ให้มากยิ่งขึ้น ในฐานะที่พระองค์ให้เขาเกิดมาอย่างผู้มีความพร้อม แต่เปล่าเลยเขากลับเอาความได้เปรียบ ไปดูแคลน และเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น บางครั้งความเกลียดชังผู้ที่ต่ำต้อยกว่านั้น ถึงกับจะต้องขับไล่ออกไปจากที่ๆเคยอยู่ร่วมกัน หรือต้องเข่นฆ่ากันเพราะมองคนอื่นต่ำกว่า
ลักษณะของคนประเภทนี้ มีนิสัยเช่นนี้จะไม่ได้เข้าสวรรค์ ของอัลลอฮ์ อย่างแน่นอน ดังที่พระองค์ ตรัสว่า
"โลกอาคิเราะฮ์นั้น เราได้สร้างมันไว้ให้แก่ผู้ที่ไม่ทำตัวหยิ่งผยอง และสร้างความเสื่อมเสีย บนแผ่นดิน แต่จะเป็นที่สุดท้าย สำหรับบรรดาผู้ที่ยำเกรงพระองค์เท่านั้น"
ดังนั้น ลักษณะของผู้ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ คือ ความนอบน้อมถ่อมตนอยู่เสมอ ไม่หลงตัวเอง ถึงแม้ตัวเขานั้นจะมีความรู้ มีฐานะร่ำรวย หรืออยู่ในตระกูลที่สูงศักดิ์ก็ตาม เพราะเรารู้ว่า ผู้ที่ยิ่งใหญ่ ผู้ที่มีอำนาจ และมีความสมบูรณ์ หาความบกพร่องไม่ได้นั้นคือ พระองค์ อัลลอฮ์ ซุบฮาน่าฮุว่าตะอาลา องค์เดียวเท่านั้น สำหรับมนุษย์นั้นจะต้องเป็นบ่าวที่ดีต่อพระองค์ ด้วยการปฏิบัติตนตามที่พระองค์ทรงใช้ และออกห่างจากสิ่งที่พระองค์ทรงห้าม การนอบน้อมถ่อมตนนั้น จะทำให้พระองค์ทรงรัก และผู้คนที่อยู่รอบข้างก็จะรักท่านด้วย อัลลอฮ์ ได้สั่งให้ท่านเราะซูล
นอบน้อมแก่ผู้ที่ติดตามท่าน ดังที่พระองค์ ตรัสว่า
"และเจ้าจงนอบน้อม ต่อบรรดาผู้ที่ติดตามเจ้า จากบรรดาผู้ศรัทธาทั้งหาย"
ท่านเราะซูล
"บุคคล 3 ประเภท ที่อัลลอฮ์ จะไม่พูดกับเ จะไม่ขัดเกลาให้แก่เขา ไม่มองเขาในวันกิยามะฮ์ และบุคคลเหล่านี้จะได้รับการลงโทษอันเจ็บแสบ บุคคลเหล่านั้นได้แก่ คนชราที่ทำซินา กษัตริย์จอมโกหก และยาจกที่อวดโตหยิ่งผยอง"
ผู้ที่นอบน้อมถ่อมตนนั้น แม้แต่เวลาเขาจะเดิน จะต้องไม่เดินแบบหยิ่งผยอง ต้องเดินด้วยความสงบเสงี่ยม ไม่ช้าและไม่เร็วจนเกินไป อัลลอฮ์ ทรงตรัสว่า
"และเจ้าจงอย่าเดิน อย่างหยิ่งผยอง บนแผ่นดิน เพราะเจ้านั้นไม่สามารถที่จะมุดดินไปได้ และไม่สามารถที่จะให้ตัวโตใหญ่เท่าภูเขาได้"
ดังนั้น การแสดงความหยิ่งผยอง อวดโตนั้น จึงไม่มีประโยชน์แต่อย่างใดเลย อัลลอฮ์ ทรงบอกให้มนุษย์รู้ถึงทาสแท้ของมนุษย์นั้น ว่ามาจากสิ่งที่ไม่ได้มีค่าอะไรเลย ดังที่พระองค์ ตรัสว่า
"และพระองค์ ทรงเริ่มสร้างมนุษย์ คนแรกจากดิน และพระองค์ทรงให้การสืบตระกูลของมนุษย์ จากน้ำ(อสุจิ)ที่ต่ำต้อยไร้ค่า"
จากหะดิษและอายะฮ์ต่างๆที่นำเสนอมานั้น จึงสมควรอย่างยิ่งที่เราจะต้องเป็นบ่าวที่ดี ที่นอบน้อมถ่อมตน ไม่ทำตัวเหนือผู้อื่น ไม่ดูถูกผู้อื่น ไม่ว่าจะมีความประเสริฐเหนือกว่าผู้อื่นมากมายอย่งไรก็ตาม เพราะมนุษย์นั้นมีที่มาเหมือนกัน คือ จากน้ำอสุจิที่ไร้ค่า แล้วเมื่อเติบโตขึ้นมาไม่ว่าจะมีการกินอยู่ที่ดีอย่างไร เวลาถ่ายออกมาก็เป็นอุจจาระที่มีกลิ่นเหม็นเหมือนกัน และเมื่อสิ้นอายุก็กลับไปหาอัลลอฮ์เหมือนกัน ไม่เห็นมีใครสักคนที่อยู่ค้ำฟ้า ดังนั้นเราควรที่จะแข่งขันกันทำความดี ให้มีความยำเกรงต่ออัลลอฮ์มากที่สุด ดังพระองค์ตรัสว่า
"แท้จริงผู้ที่มีเกรียติยิ่ง ณ ที่อัลลอฮ์ คือ ผู้ที่ยำเกรงมากที่สุด ในหมู่สูเจ้า"
ฝากบทกลอนของ อาจารย์ รอดี ชนะมิตร
ความอ้างว้างปกคลุมทุกหลุมศพ คือจุดจบคนอวดโตสุดโอหัง
เคยมีทั้งอำนาจมาดคนดัง ถูกเขาฝังสงบนิ่งทั้งหญิงชาย
คนอยู่หลังยังระเริงเพลิงราคะ รอธรรมมะไม่เทิดทูนปล่อยสูญหาย
นำชีวิตเกลือกกลั้วมั่วอุบาย คิดกลับตัวก็สายปลายชีวัน
อีกทะนงหลงตนจนเป็นเหตุ น่าสมเพชไม่ห้ามใจให้ถวิล
ต้องทนทุกข์ทรมานเป็นอาจิณ เมื่อสูญสิ้นวิปโยคโศกอาลัย
เพราะดุนยาแห่งนี้ที่พำนัก เรามาพักเพียงครู่อยู่อาศัย
ไม่นานนักต้องพลัดพากจากกันไป ติดตัวไว้เพียงผลกรรมกระทำมา...
