คนดุนยา

โดย อ.มุนีร มูหะหมัด

          สภาพของมนุษย์ในโลกดุนยานี้ เป็นสภาพของการแข่งขัน การแก่งแย่ง การแสวงหาอำนาจ บารมี ผลประโยชน์ ชื่อเสียง ในการแข่งขันกันนั้นบางครั้งไม่อยู่ในระเบียบ หรือกฏกติกา (Fair Game) และการเป็นสุภาพบุรุษ เช่นมีการขัดแข้ง ขัดขา การใส่ร้ายป้ายสี การสร้างข่าว เพื่อทำลายซึ่งกันและกัน ทั้งที่อีกฝ่ายหนึ่งไม่รู้ หรืออาจจะรู้แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ เพื่อจะได้รู้ว่าธาตุแท้ของคน คนนั้นเป็นเช่นไร 

         ด้วยกับพฤติกรรมของคนดุนยา เช่นนี้เองจึงทำให้โลกนีมีแต่ความสับสน วุ่นวาย ไม่มีความสงบ ไม่มีความเป็นธรรม ฉกฉวยผลประโยชน์ตลอดเวลา โดยไม่คำนึงถึงว่า สิ่งที่ได้มานั้นชอบธรรมหรือไม่ และวิธีที่ได้มานั้นเป็นอย่างไร เราจึงมักจะได้ยินว่ามีการบริโภคโดยขาดจริยธรรม เช่น กินหิน กินดิน กินทราย กินผลประโยชน์ของมัสยิด กินผลประโยชน์ของส่วนรวม เหล่านี้เป็นต้น

          โลกเราในปัจจุบันกำลังวิตกกังวล เกี่ยวกับทรัพยากรที่มีอยู่ว่า กำลังลดน้อยลงทุกที โลกร้อนมากขึ้น ถ้าพิจารณาดูจะพบว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาจาก กลุ่มอภิมหาอำนาจ กลุ่มอิทธิพล ซึ่งพยายามกอบโกยและบริโภคผลประโยชน์ แบบตะกละตะกลาม และอย่างมูมมาม โดยไม่มีความละอายใจเลยว่า การกระทำดังกล่าวนั้นชอบธรรมหรือไม่? บุคคลกลุ่มนี้คิดแต่เพียงว่า อำนาจ คือ ความถูกต้อง (Might is right) ซึ่งผิดกันอย่างสิ้นเชิงกับหลักการที่ว่า "ความถูกต้องคือ อำนาจ" และกำลังเลือนหายไปจากสังคมมนุษย์ ไม่ว่าบุคคลเหล่านั้นจะมีวุฒิภาวะ และความรู้ทางธรรมมากมายสักปานใดก็ตาม ทั้งนี้เนื่องจาก กิเลส ตัณหา และความอยากได้ครอบงำจิตใจ หัวใจของพวกเขา

         สังคมใดก็ตาม ถ้าปราศจากจิตสำนึก และมโนธรรม สังคมนั้นย่อมกระทำอะไรได้ทุกอย่างที่ปราถนา เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตัวเองมีความต้องการ แม้ว่าจะหมดจริยธรรมไปบ้างก็ไม่เป็นไร

          คนดุนยาจะมองเพียงผลประโยชน์ อำนาจ บารมี ชื่อเสียง ภายในโลกนี้เท่านั้น พวกเขาจึงเป็นเช่นอายะฮ์ที่ว่า

"และบรรดาผู้ปฏิเสธ พวกเขาหลงระเริง และบริโภคดังเช่นกรกินของปศุสัตว์" (มุฮัมมัด / 12)

        ส่วนอาคิเราะฮ์ จะเป็นเช่นใดนั้น ไม่ใช่สิ่งที่ต้องมาคำนึงถึง...