แด่ผู้ยึดถือแนวทางสลัฟ
โดย เชค ซะอ์ด อัลหุซอยน์
ข้าพเจ้ารู้สึกเจ็บปวดเมื่อได้อ่าน และได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับความแตกแยก การขัดแย้ง การกล่าวหา การสร้างเรื่องผลพวงของความโง่เขลา การมีทิฐิ และการแตกแยกในทางศาสนา อันที่จริงแล้ว พระองค์อัลลอฮ์ 
ทรงใช้ให้เรายึดสายเชือก คือ ศาสนาของพระองค์โดยพร้อมเพรียงกัน มิทรงให้เราแตกแยก และมีความขัดแย้งในศาสนาของพระองค์ พร้อมกับให้ทำการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น ข้อเท็จจริงนั้นสามารถสรุปได้ดังนี้คือ
1. ลูกหลานอาดัมทุกคน ย่อมมีความผิดพลาด (كل ابن ادم خطاء) ผู้ที่สมบูรณ์ที่สุดคือ อัลลอฮ์ ซุบฮาน่าฮุว่าตะอาลา องค์เดียวเท่านั้น ผู้ที่ได้รับความคุ้มครองให้ปราศจากความผิด ในทางปฏิบัติอิบาดะฮ์ต่ออัลลอฮ์ หรือในการเผยแพร่สาสน์ของพระองค์ คือ ท่านเราะซูล 
ของพระองค์เท่านั้น ความผิดพลาดจากคำพูด และการกระทำของลูกหลานอาดัมจะมีเพิ่มมากขึ้น พร้อมๆกับการดำเนินกิจกรรม การเพิ่มผลงาน มีการพูดมาก และการกระทำมาก และอัลลอฮ์ เท่านั้นที่รู้ในสิ่งที่บุคคลนั้นปกปิด
2. การมีความพยายาม ในการกระจายความผิดพลาดให้ใหญ่โตขึ้น และให้แพร่หลายออกไปในวงกว้าง สาเหตุอันเนื่องมาจากความโง่เขลา หรือการอิจฉาริษยา หรือการดึงดัน หรือการด้อยความรู้ และไม่ค่อยปฏิบัติ แต่ชอบการโต้เถียง และการปะทะคารม เพราะมนุษย์เป็นไปตามที่อัลลอฮ์ ตรัสความว่า
"มนุษย์นั้นส่วนมากแล้วชอบโต้เถียง"
(อัลกะฮ์ฟ /54)
3. การแตกแยก และการขัดแย้ง เป็นการกำหนดของอัลลอฮ์ เป็นไปโดยธรรมชาติในบรรดาบ่าวของพระองค์ แต่มิได้หมายความว่าพระองค์ทรงชอบความขัดแย้ง และทรงพอพระทัยให้บรรดาบ่าวของพระองค์มีความขัดแย้ง ในบัญญัติทางศาสนาของพระองค์ และมิได้ให้ท่านเราะซูล มีการไต่ถามกันในความขัดแย้ง นอกจากจะทรงให้มันเป็นภาวะที่ยุ่งยากของประชาชาตินี้ ระหว่างพวกเขาเว้นแต่ที่พระองค์ทรงประสงค์
4. จงอย่าได้แสดงความนิยมในความขัดแย้งของผู้ที่ทำตามอารมณ์ วะฮีย์ เพียงประการเดียวเท่านั้นที่จะก่อให้เกิดเอกภาพ เพราะมันเป็นสิ่งที่แน่นอน มาจากพระผู้เป็นเจ้าแห่งสากลโลก ความคิดเห็นย่อมจะก่อให้เกิดการแตกแยก ทั้งนี้เนื่องจากมีที่มาหลากหลาย ดังที่อัลลอฮ์ ตรัสความว่า
"ทุกฝ่ายยินดีในสิ่งที่พวกเขายึดอยู่"
(อัลมุมินูน /53)
ความคิดเห็นเป็นเพียงทัศนะที่คาดคะเนไว้แล้วเท่านั้น ดังที่อัลลอฮ์ ตรัสความว่า
"แท้จริงการนึกคิดนั้น ไม่อาจจะทดแทนความจริงได้แต่อย่างใด"
(ยูนุส /36)
แนวทางของท่านนะบี ซึ่งเป็นวะฮีย์นั้น จำเป็นที่มุสลิมทุกคนจะต้องรวมพลังยึดมั่นไว้ ส่วนแนวทางด้านความคิดซึ่งถูกขยายโดยอาศัยอิสลาม ทำให้มุสลิมเกิดการแตกแยกเป็นพรรค เป็นพวก และเป็นฝักเป็นฝ่าย
5. ชัยฏอน คือผู้สร้างความแตกแยกระหว่างผู้ที่มีความศรัทธา เพื่อจะทำให้พวกเขาเฉออกจากทางที่เที่ยงตรง มันคือศัตรูซึ่งจำเป็นที่เราจะต้องยึดว่ามันเป็นศัตรูด้วย
6. มีโรคต่างๆมากมายที่เข้ามา และขยายความแตกแยก เช่น การอิจฉาริษยา การล่าความผิดพลาดแล้วนำไปขยายผล การสร้างคำพูดที่สับสน การสนับสนุนตัณหาอารมณ์ในการสร้างความชั่ว
7. จำเป็นจะต้องตรวจสอบดูให้แน่ชัด ก่อนที่จะกล่าวหาว่ามีการทำอุตริกรรม โดยการชี้แจงถึงพิษภัยของมัน และทัศนะของนักวิชาการเกี่ยวกับเรื่องนี้ ให้แก่ผู้ที่ไม่รู้ ถ้าหากว่าเขาละเลิกจากการทำอุตริกรรมก็เป็นสิ่งที่ดี แต่หากว่าเขาไม่เลิกก็จัดหานักวิชาการหลากหลายมาพูดคุยกับเขาจนกว่าเขาจะเลิก และกลับตัว
จำเป็นที่เราทั้งหมดจะต้องกลับไปยึดถือความจริง และร่วมมือกันในการทำความดีและมีความยำเกรง และไม่ร่วมมือกันในการทำความชั่ว และการเป็นศัตรูกัน พร้อมกันนั้นจะดำรงหน้าที่ของบรรดานะบี นั่นคือการเชิญชวนไปสู่อัลลอฮ์ มีความนึกคิดที่ดี เพื่อเราจะได้มีพลังเหมือนมือเดียวกันในการลบล้างสิ่งที่เป็นอุตริกรรม การมีหลักความเชื่อที่เสียหาย และอุดมการณ์ของเราคือ "คนดีระหว่าง 2 คนที่พิพาทกัน คือ ผู้ที่เริ่มด้วยการสลามก่อน"
และอัลลอฮ์ ตรัสความว่า
"และท่านทั้งหลายจงอย่าแตกแยกกัน มิเช่นนั้นพลังของสูเจ้าทั้งหลายจะมลายไป"
(อัลอัมฟาล / 46)
วัลฮัมดุลิลลาฮิ ร้อบบิบอาละมีน
