1. อุมัร อิบนุ ค็อบฎ็อบ

           2. อัมรฺ อิบนุ ฮิชาม

          เดิมทีเดียวนั้น ท่านอุมัร อิบนุล ค็อบฎ็อบ เป็นผู้ต่อต้านท่านนบี ไม่แพ้อัมรฺ อิบนุ ฮิชาม เหมือนกัน แต่แล้วอัลเลาะห์ทรงรับดุอาอฺของท่านนบีด้วยการให้ ท่านอุมัร อิบนุ ค็อบฎ็อบ เป็นมุสลิม และเป็นผู้ ช่วยเหลือท่านนบีอย่างดียิ่ง

          ท่านอิกริมะห์ เกิดมาในครอบครัวที่มีแต่การอิจฉาริษยา และผูกใจเจ็บต่อบรรดามุสลิม และยังข่มเหง ทำลายล้างผู้ศรัทธาอยู่เสมอ บิดาของท่านที่ตั้งตนเป็นศัตรูกับอิสลามเรื่อยมาจนกระทั่งจบชีวิตลง ในสงครามบัดรฺ เมื่ออบูญะฮฺล ซึ่งเห็นบิดาถูกฆ่าตายในสงครามบัดรฺ ท่านจึงมุ่งที่จะแก้แค้นแทนชีวิตบิดาของตน ด้วยการร่วมมือกับชาวมักกะห์ในสงครามอุฮุด เพียงเพื่อจะแก้แค้นแทนบิดาของตนให้จงได้เท่านั้น

          เขาไม่เคยลดราวาศอกที่จะแสดงตนเป็นศัตรูต่อท่านนบี ดังจะเห็นได้ว่า ในสงครามทุกครั้งที่เกิดขึ้นระหว่างมุชริกกับมุสลิมนั้นอิกริมะห์ ต้องมีส่วนร่วม ด้วยเสมอมิได้ขาด จวบจนกระทั้งอัลเลาะห์ได้ทรงให้อิสลามมีชัยชนะเหนือ ฝ่ายมุชริกีน
        
          ท่านร่อซูล เคยฝันไปว่า อัลเลาะห์ให้ท่านได้เข้ายึดครองเมืองมักกะห์ได้ และบรรดาศอหะบะห์ก็ทราบด้วยว่าในอีกไม่ช้าจะต้องได้เข้าเมืองมักกะห์ ในคราวที่ท่านร่อซูล และบรรดาศอฮาบะห์ไปทำอุมเราะห์ แต่เหตุการณ์หาได้เป็นเช่นนั้นไม่กล่าวคือ ได้มีการทำสนธิสัญญาสงบศึกฮุดัยบิยะห์ขึ้น และบรรดามุสลิมจะต้องมาทำอุมเราะห์กอฎอ(ชดใช้) ในปีถัดไป
          

         และแล้วจากการที่พวกกุเรชมักกะห์ ละเมิดสัญญาที่ได้ให้ไว้กับมุสลิม จึงทำให้มุสลิมสามารถเข้ายึดครองมักกะห์ได้สำเร็จ สมดังที่ท่านร่อซูลเคยฝันเอาไว้ และแทนที่ท่านร่อซูล จะถือโอกาสแก้แค้นด้วยการฆ่าฟันฝ่ายศัตรู ท่านกลับแสดงความเมตตากรุณาต่อพวกเหล่านั้น ด้วยการยกโทษให้โดยหมดสิ้น และปล่อยให้เป็นอิสระ

           การให้อภัยของท่านนบีแก่ฝ่ายศัตรูนี้เอง นับเป็นชัยชนะอันยิ่งใหญ่ แต่มีบุคคลไม่กี่คนเท่านั้น ที่ท่านนบีไม่ยอมอภัยให้ ซึ่งบุคคลเหล่านั้นก็มีอิกริมะห์ อิบนิ อะบีญะฮฺล รวมอยู่ด้วย เมื่ออิกริมะห์ รู้เช่นนั้นจึงเตลิดหนีไปยังประเทศยะมันทันที

          ในคราวที่ท่านนบียกกำลังมามักกะห์ อิกริมะห์รู้ข่าวจึงนำกำลังกลุ่มหนึ่งไปต่อต้านกองทัพ ของท่านนบี ซึ่งมีท่านคอลิด อิบนิล วะลีด จากตระกูลมัคซูมซึ่งเป็นตระกูลเดียวกับอิกริมะห์นั่นเอง และเกิดการต่อสู้กันขึ้น ฝ่ายอิกริมะห์ไม่สามารถจะต้านทานกำลังของฝ่ายมุสลิมได้ จึงแตกพ่ายหนีไป

           ฝ่ายภรรยาของอิกริมะห์ ซึ่งมีชื่อว่า "อุมมุฮะกีม" นั้นได้เข้ารับอิสลาม แม้นางจะรักสามีมากสักเพียงใดก็ตาม แต่ความรักนั้นก็มิได้ทำให้ตาของนางบอด นางจึงไม่ดำเนินตามสามีแต่อย่างใด กล่าวคือทั้งๆที่สามีของนางเป็นกาเฟร ผู้ปฎิเสธการศรัทธา แต่นางก็หาได้เป็นกาเฟรตามสามี ของนางไม่

           ดังนั้นการที่ท่านร่อซูล ให้อภัยแก่นาง นางจึงไม่หมดหวังที่จะให้ท่านร่อซูล  ให้อภัยแก่สามีของนางด้วย นางกลับมีความเชื่อมั่นว่า ถ้าหากนางได้พบสามีของนาง นางก็คิดว่าสามารถจะนำสามีของนาง กลับมารับแสงสว่างจากท่านนบีและท่านนบีก็ให้สัญญาและจะให้อภัย

          เมื่ออิกริมะห์ไม่สามารถจะต้านทานกำลังของท่านคอลิดได้จึงหนีไปที่ทะเลแดง ไปถึงสถานที่แห่งหนึ่ง อยู่ใกล้ระหว่างญิดดะห์กับยะมัน และโดยสารเรือลำหนึ่งไป ขณะที่อยู่บนเรือเกิดพายุใหญ่โหมกระหน่ำ เรืออย่างรุนแรงทำท่าว่าเรือจะไปไม่รอดเป็นแน่

กัปตันเรือจึงพูดขึ้นว่า :

           ให้ขอความช่วยเหลือต่ออัลลอฮฺเพียงพระองค์เดียวเพราะอื่นจากพระองค์แล้วหามีผู้ใดจะช่วยเหลือได้ไม่

อิกริมะห์จึงกล่าววิงวอนขึ้นว่า :

             หากอัลเลาะห์ทรงช่วยให้รอดพ้นจากภัยในครั้งนี้ ตนจะกลับไปหาท่านนบีในฐานะเป็นผู้ศรัทธา

          และเขามั่นใจว่าผู้ที่ช่วยเหลือตนให้พ้นจากภัยอันตรายในท้องทะเลได้นั้นแหละจะเป็นผู้ช่วยเหลือตนให้พ้นจากภัยอันตรายบนบกได้เช่นเดียวกันด้วย
       
           เมื่ออุมมุฮะกีมซึ่งเป็นภริยาของอิกริมะห์ได้รับสัญญาจากท่านร่อซูล นางจึงสืบเสาะดูว่า สามีของนางหนีไปอยู่ที่ไหนจึงติดตามไปถึงยะมัน ซึ่งเป็นระยะทางที่ไกลมาก แม้แต่ผู้ชายที่จะเดินทางไปนั้น ก็ได้รับความลำบากยิ่งนัก แต่ด้วยความต้องการที่จะให้สามีได้พบกับทางสว่าง นางจึงพยายามดั้นด้นไปจนถึงยะมัน และได้เจรจากันจนสามีของนางยอมจำนน และเดินทางกลับมาหา ท่านร่อซูล และเมื่อเดินทางมาถึงมักกะห์ก็ทราบว่า ท่านร่อซูล เดินทางกลับไปยังมะดีนะห์เสียแล้ว นางจึงรีบ เดินทางไปยังมะดีนะห์พร้อมกับสามีทันที

โปรดติดตามตอนต่อไป

ท่านอิกริมะห์ อิบนุ อะบีญะฮฺล  2  >>>Click