ลักษณะของคนจนที่แท้จริง
รายงานจาก อะบีฮุรอยเราะห์
กล่าวว่า ท่านรอซูล
กล่าวว่า :
"คนมิสกีน (คนจนที่มีเกียรติ และควรจะได้รับความช่วยเหลือ) นั้น ไม่ใช่ผู้ที่วนเวียนขอจากผู้คน แล้วเขาก็ได้อินทผาลัม หนึ่งเม็ดหรือสองเม็ด และไม่ใช่ผู้ที่วนเวียนขอจากผู้คน แล้วเขาก็ได้รับอาหารหนึ่งคำหรือสองคำ แต่คนจนนั้นคือคนที่ไม่ขอใครๆทั้งๆที่ยากจน"
(ดูในบุคอรีย์ เล่ม 8 หน้า 152 และดูในมุสลิม หะดีษเลขที่ 1039)
และอีกสำนวนหนึ่งมีอยู่ในบุคอรีย์และมุสลิมเช่นกันกล่าวว่า :
"คนจนนั้นไม่ใช่ผู้ที่วนเวียนขอจากผู้คน และเขาก็ได้รับอินทผาลัมหนึ่งเม็ดหรือสองเม็ด และไม่ใช่ผู้ที่วนเวียนขอจากผู้คน และเขาก็ได้รับอาหารหนึ่งคำหรือสองคำ แต่คนจนนั้น คือคนที่มีแต่ไม่พอใช้ และไม่มีผู้ใดสังเกตสภาพของเขา แล้วบริจาคให้เขา และเขาก็ไม่ขอใคร"
คำอธิบาย
คนจนคือคนที่ขาดปัจจัยต่างๆในการดำเนินชีวิต สังคมจะต้องอุ้มชูพวกเขาไว้ คนจนที่แท้จริงนั้นจะต้องไม่เป็นผู้ที่แบมือขอผู้อื่น เขาจะต้องทุ่มเทความสามารถในการประกอบอาชีพอย่างสุดความสามารถ เพื่อให้ได้มาซึ่งริสกีที่ฮาลาล เขาจะต้องปกปิดสภาพความยากจนเอาไว้ ไม่ให้ผู้อื่นรู้
ดังที่อัลกุรอานกล่าวว่า :
“ผู้ที่ไม่รู้คิดว่าพวกเขาเป็นผู้มั่งมี เนื่องจากความสงบเสงี่ยมเจียมตัว
เจ้าจะรู้จักพวกเขาได้ด้วยเครื่องหมายของพวกเขา (ริ้วรอยแห่งความยากจนปรากฏอยู่ที่ตัวเขา) พวกเขาจะไม่ขอจากผู้คนในสภาพเซ้าซี้”
(อัลบะกอเราะห์ : 273)
สิ่งที่ได้รับจากหะดีษนี้
1. ผู้ที่ออกปากขอจากผู้อื่น ขอคนนั้น ขอคนนี้ ขอคนโน้น เขาไม่ใช่คนจนที่แท้จริง แต่เป็นนักขออาชีพ อิสลามไม่สนับสนุนการกระทำของเขา
2. หน้าที่ของคนรวย ต้องช่วยเหลือคนจน หน้าที่ของคนจน ต้องทำมาหากินอย่างสุดความสามารถ
3. การบริจาค “ซะกาต” เป็นการประกันสังคมที่อิสลามบังคับใช้มาแล้ว
ที่มา: ริยาดุสซอลีฮีน
โดย สมาคมนักเรียนเก่าอาหรับ
