เพียงแอปเปิ้ลครึ่งผล !
วันหนึ่งบนเส้นทางเมืองกูฟะฮ ( ในอีรัค ) ท่าน ซาบิต บิน อิบรอฮีม -ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮ- เดินผ่านทางสายนั้น พลันสายตาเหลือบไปเห็นแอปเปิ้ลผลหนึ่งตกอยู่นอกสวน ด้วยความหิว ท่านจึงหยิบมันขึ้นรับประทาน แต่พอทานไปได้ครึ่งผล ท่านฉุกคิดได้ว่า ท่านไม่มีสิทธิ์ที่จะทานแอปเปิ้ลผลนี้ ท่านจึงตัดสินใจเดินเข้าไปพบกับคนทำสวน
แล้วพูดว่า : " ขอโทษนะครับ ผมได้ทานแอปเปิ้ลไปครึ่งผล ขอให้ท่านยกโทษให้ผมด้วยที่หยิบมันทานโดยไม่ได้รับอนุญาติ นี่ครับอีกครึ่งหนึ่ง โปรดเอาคืนไปเถิด "
คนสวน : " ฉันไม่มีสิทธิ์จะยกโทษให้ท่านได้ เพราะสวนนี้ไม่ได้เป็นของฉัน แต่มันเป็นของเจ้านายฉัน "
ซาบิต : " แล้วเจ้านายของท่านอยู่ไหนละครับ ผมจะได้ไปขอให้เขายกโทษ "
คนสวน : " ท่านต้องใช้เวลา 1 วัน กับ 1คืน นะกว่าจะได้พบกับเขา "
ซาบิต : " ผมต้องไปหาเขาให้ได้ แม้จะไกลแค่ไหน เพราะการที่ผมทานแอปเปิ้ลไปโดยไม่ได้รับอนุญาติจากเจ้าของ มันก็ไม่ฮาล้าลสำหรับผม
ท่านร่อซู้ล ซอลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
" ผู้ใดที่ร่างกายของเขาเติบโตมาจากของที่ฮารอม ไฟนรกก็คู่ควรกับเขาแล้ว "
ท่านซาบิตได้ออกเดินทางไปพบกับเจ้าของสวน เมื่อถึงที่หมาย ท่านได้เคาะประตูบ้าน ทันทีที่ประตูถูกเปิดออก
ท่านให้สลามและพูดว่า : " นายท่านครับ ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย เพราะผมทานแอปเปิ้ลของท่านไปครึ่งผลโดยไม่ได้รับอนุญาติ นี่ครับ อีกครึ่งที่เหลือ "
เจ้าของสวนพิจารณาชายหนุ่มผู้มาเยือนพลางกล่าวว่า : " เจ้าหนุ่มเอ๋ย เราคงยกโทษให้เจ้าไม่ได้หรอก นอกจากเจ้าจะยอมรับข้อแม้ของเราก่อน "
ท่านซาบิตถาม : "อะไรหรือครับ ?"
เจ้าของสวนตอบ :" เจ้าต้องแต่งงานกับลูกสาวของเรา "
ท่านซาบิตรำพึงกับตัวเองว่า อะไรกันนี่ ข้อแม้ที่ว่าคือการแต่งงานกับลูกสาวของท่านผู้นี้น่ะหรือ ?!
"เราจะบอกคุณลักษณะของนางให้เจ้าได้คิดก่อนที่เจ้าจะตอบตกลง ..ลูกสาวของเราเป็นหญิงตาบอด หูหนวก เป็นใบ้ และ เป็นอัมพาต แต่หากท่านไม่ยอมรับเงื่อนไขข้อนี้ เราคงให้อภัยท่านไม่ได้หรอก "
ท่านซาบิตใช้ความคิดกับสิ่งที่ได้ยินก่อนยินยอมตอบตกลงว่า : " ครับ ตกลง ผมยอมสู่ขอเธอ ยอมแต่งงานกับเธอ ผมจะดูแลเธอเอง ผมมั่นใจครับว่า อัลลอฮ์ ทรงบรรจุความดีให้ผม ณ ที่พระองค์แล้ว "
เมื่อท่านซาบิตตอบตกลงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เจ้าของสวนจึงนำพยานมาสองคนเพื่อทำพิธีนิกาฮ์ และเมื่อพิธีสิ้นสุดลง เจ้าของสวนก็พาลูกสาวมารอที่ห้องของท่านซาบิต ท่านซาบิตเตรียมพร้อมสำหรับการพบเจ้าสาวเป็นครั้งแรก หากแต่ท่านยังคงลังเลที่จะให้สลามกับเธอ พลันก็คิดขึ้นได้ว่ามะลาอีกะฮ์ ย่อมได้ยินสลามและตอบสลามของท่าน..
ท่านซาบิตจึงกล่าวให้สลาม เจ้าสาวตอบรับสลามอย่างอ่อนโยน และยืนขึ้นต้อนรับจับมือท่าน
ท่านซาบิตอุทานด้วยความตกใจว่า : " อะไรกันนี่ เกิดอะไรขึ้น ?! "
เธอรับสลาม แสดงว่าเธอก็ไม่ได้เป็นใบ้ ไม่ได้หูหนวก
เธอลุกขึ้นยืน แสดงว่าเธอก็เดินได้ ไม่ได้เป็นอัมพาต
เธอจับมือ แสดงว่าเธอมองเห็นไม่ได้ตาบอด แล้วทำไมพ่อของเธอถึงได้บอกว่าเธอเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
ท่านซาบิตนั่งลงข้างๆ เจ้าสาวของท่าน และเริ่มถามนางว่า : ทำไมครับ ทำไมคุณพ่อของคุณถึงได้บอกผมว่าคุณเป็นผู้หญิงตาบอด หูหนวก เป็นใบ้ และเป็นอัมพาต ?
"ที่คุณพ่อบอกว่าฉันตาบอด ก็เพราะ ตาฉันบอดจากสิ่งที่ฮะรอม
หูฉันหนวก จากสิ่งพระองค์ไม่พอพระทัย
ลิ้นเป็นใบ้ จากทุกสิ่งที่ไม่ใช่การรำลึกถึงพระองค์
และเป็นอัมพาต จากการย่ำไปในที่ที่พระองค์ทรงกริ้ว "
- ท่านซาบิตผู้นี้เองที่เป็นบิดาของอิมาม นักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ อบูฮะนีฟะฮ. อันนั๊วะมาน บิน ซาบิต หรือ อิมาม ฮะนะฟีย์ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮ
แปลจาก : أنيــــس المؤمنيــــــن
รวบรวมโดย : صفوك المختار
