เหตุการณ์ ณ สะพานซิรอฏ
รายงานจาก ฮุซัยฟะห์ และอบีฮุรอยเราะห์ ทั้งสองได้เล่าว่า ท่านรอซูล กล่าวว่า :
อัลเลาะห์ ตะบาร่อกะวะตะอาลา ได้รวมมนุษย์ทั้งหลาย (หลังจากฟื้นคืนชีพ) บรรดามุอฺมิน-ผู้ศรัทธา- ก็ลุกขึ้นไปจนกระทั่งใกล้จะถึงสวรรค์ พวกเขาก็ได้ไปหาท่านนบี อาดัม ศอละวาตุลลอฮิอะลัยฮฺ และกล่าวว่า :
โอ้บิดาของพวกเรา ได้โปรดเปิดประตูสวรรค์ให้พวกเราด้วยเถิด
ท่านนบีอาดัมกล่าวว่า :
เพราะความผิดของบิดาของพวกท่านมิใช่หรือ ที่ทำให้พวกท่านต้องออกจากสวรรค์ ดังนั้นฉันจึงไม่ใช่ผู้ที่จะทำเช่นนั้น (เปิดประตูสวรรค์) ได้ พวกท่านจงไปหาลูกของฉัน อิบรอฮีม ผู้เป็นที่รักของอัลเลาะห์เถิด
ท่านรอซูลกล่าวต่อไปว่า พวกเขาจึงไปหาท่านนบีอิบรอฮีม และท่านนบีอิบรอฮีมก็กล่าวว่า :
ฉันไม่ใช่ผู้ที่จะกระทำเช่นนั้นได้ แท้จริงฉันก็เป็นคนรักของอัลเลาะห์ธรรมดาๆคนหนึ่งไม่มีอะไรพิเศษ ขอให้พวกท่านจงไปหามูซา ผู้ซึ่งอัลเลาะห์ทรงตรัสกับเขาเถิด
ดังนั้นพวกเขาจึงไปหามูซา และมูซาก็กล่าวว่า :
ฉันไม่ใช่ผู้ที่จะกระทำเช่นนั้นได้ พวกท่านจงไปหาอีซา ซึ่งกำเนิดมาด้วยดำรัสของอัลเลาะห์และวิญญาณจากพระองค์เถิด
พวกเขาจึงไปหาอีซา และอีซาก็กล่าวว่า :
ฉันไม่ใช่ผู้ที่จะทำเช่นนั้นได้ ขอให้พวกท่านจงไปหามุฮัมหมัด เถิด
ดังนั้นมุฮัมหมัดจึงยืนขึ้นและได้รับอนุมัติให้เป็นผู้มีสิทธิ์กระทำเช่นนั้นได้
และอมานะห์กับการติดต่อเครือญาติก็ถูกส่งมา ทั้งสองได้ยืนขึ้นที่สะพานซิรอฎ ทางด้านขวาและทางด้านซ้าย คนแรกในหมู่พวกท่านก็ผ่านไปได้เหมือนสายฟ้าแลบ
ฉัน (อบูฮุรอยเราะห์) ถามว่า : สิ่งใดหรือที่ผ่านไปเหมือนสายฟ้าแลบ?
ท่านรอซูลกล่าวว่า :
พวกท่านมิได้มองไปยังฟ้าแลบหรือว่ามันผ่านแวบไปและกลับในชั่วพริบตาอย่างไร
ต่อจากนั้นก็ผ่านไปเหมือนสายลม ต่อจากนั้นก็ผ่านไปเหมือนนกบิน และเหมือนชายฉกรรจ์ที่วิ่งอย่างเร็ว กล่าวคือจะดำเนินไป (รวดเร็วหรือช้า) ตามแต่อะมัล (การงาน) ของพวกเขาที่เคยปฏิบัติไว้ โดยมีนบีของพวกท่านยืนอยู่ที่สะพาน ซิรอฏ และกล่าวว่า :
โอ้พระเจ้าของฉัน โปรดให้เขาปลอดภัยด้วยเถิด โปรดให้เขาปลอดภัยด้วยเถิด"
จนกระทั่งคนที่การงานของเขาอ่อนแอ จนกระทั่งถึงชายคนนั้น เขาไม่สามารถเดินไปได้นอกจากคลาน โดยที่สองข้างราวสะพานนั้นมีขอเกี่ยวแขวนอยู่ มันจะเกี่ยวผู้ที่มันถูกใช้ให้เกี่ยว ผู้นั้นถูกเฉาะจนเหวอะหวะ แล้วถูกกระชากลงนรก
(อบูฮุรอยเราะห์กล่าวต่อไปว่า...) ขอสาบานต่ออัลเลาะห์ ผู้ที่ชีวิตของอบูฮุรอยเราะห์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ แท้จริงก้นบึ้งของนรกญะฮันนัมนั้นลึกมาก ใช้เวลากว่าจะถึง เจ็ดสิบปี
(บันทึกโดยมุสลิม หะดีษเลขที่ 195)
คำอธิบาย
ฮะดีษนี้กล่าวถึงเหตุการณ์วันที่บรรดาผู้ศรัทธาจะไปชุมนุมอยู่ใกล้ๆกับสวรรค์ และพวกปฏิเสธศรัทธาจะไปชุมนุมกันอยู่ใกล้ๆนรก บรรดาผู้ศรัทธาก็ไปหาท่านนบีอาดัม อะลัยฮิสลาม ในฐานะที่ท่านเป็นบิดาของมนุษยชาติ เพื่อขอให้ท่านได้ขอต่ออัลเลาะห์ ให้พระองค์ทรงเปิดประตูสวรรค์ให้ แต่ท่านนบีอาดัมก็ขอที่จะไม่ทำเช่นนั้น เนื่องจากครั้งหนึ่งท่านเป็นต้นเหตุทำให้มนุษย์ต้องรับผิดชอบในเรื่องอะมานะห์ และบัญญัติต่างๆ จริงอยู่แม้ว่าจะไม่ใช่ความผิดที่ร้ายแรง แต่ก็ทำให้ท่านได้คิดว่า ตัวท่านเองมีความประเสริฐน้อยกว่านบีท่านอื่นๆ ดังนั้นท่านจึงแนะนำให้พวกเขาไปหาท่านนบีอิบรอฮีม อะลัยฮิสลาม ในฐานะที่ท่านเป็นบุคคลอันเป็นที่รักของอัลเลาะห์ แต่ท่านก็ของไม่ทำเช่นนั้นเพราะท่านยังไม่อยู่ในตำแหน่งสูงส่งพอจะทำเช่นนั้นได้ และท่านแนะนำพวกเขาให้ไปหาท่านนบีมูซา แต่ท่านนบีมูซาก็ขอไม่ทำเช่นนั้น และให้คำแนะนำต่อไปยังท่านนบีอีซา ท่านนบีอีซาก็ไม่ขอทำเช่นนั้นอีก และได้แนะนำให้ไปหาท่านนบีมุฮัมหมัด และในที่สุดท่านนบีมุฮัมหมัด ก็ทำตามที่พวกเขาขอร้อง
เมื่อประตูสวรรค์เปิดแล้ว ทุกคนจำเป็นต้องข้ามสะพาน ซิรอฏซึ่งทอดผ่านนรกเข้าสู่สวรรค์ ตามดำรัสของอัลเลาะห์ที่ว่า : และไม่มีผู้ใดในหมู่พวกเจ้า นอกจากจะเป็นผู้ผ่านเข้าไปในมัน เพื่อพวกเขาจะได้รู้จักกับมหันตภัยแห่งไฟนรก ที่เขารอดพ้นมาได้ จนกระทั่งได้มาอยู่ในสวรรค์
บรรดาผู้ศรัทธาจะข้ามสะพานในสภาพที่แตกต่างกัน ตามแต่อะมั้ล (การงาน) ของเขาที่ได้ปฏิบัติไว้ในโลกดุนยา บางคนมีอะมั้ลที่ดี ก็จะข้ามไปได้อย่างรวดเร็ว ชั่วกระพริบตา เหมือนสายฟ้าแลบ บางคนก็ผ่านไปได้ด้วยเร็วดั่งกับลมพายุพัด บางคนก็ผ่านไปได้รวดเร็วเท่ากับนกบิน บางคนก็ผ่านไปได้เท่ากับคนวิ่ง บางคนอะมั้ลอิบาดะห์ขาดตกบกพร่อง เขาต้องค่อยๆคลานไป แถมมีไฟโลมเลีย และถูกตะขอเกี่ยวฉุดกระชากตัวสู่นรก บางคนก็ตกดิ่งสู่ก้นบึ้งแห่งนรก ซึ่งต้องใช้เวลายาวนานถึงเจ็ดสิบปี
ท่านรอซูล คอยมองดูแต่คนซอและห์ที่เขาได้ปฏิบัติการงานที่ดีไว้ เมื่อเขาข้ามสะพาน ท่านรอซูล กล่าวว่า โอ้พระเจ้าของฉัน ขอให้เขาปลอดภัย ขอให้เขาปลอดภัย จนกระทั่งข้ามได้หมดทุกคน เว้นแต่คนที่ไม่สามารถจะข้ามได้ และแล้ว อะมานะห์ที่เขาเคยปฏิบัติไว้ในโลกดุนยา และการติดต่อเครือญาติ ก็จะมาให้ความช่วยเหลือเขาให้พ้นจากนรก
สิ่งที่ได้รับจากฮะดีษนี้
1. อะมานะห์ที่เราปฏิบัตินั้น จะช่วยเหลือเราให้รอดพ้นจากนรกได้
2. ต้องอีมานศรัทธาว่า สะพานซิรอฏ นั้นมีจริง
3. การติดต่อเครือญาติ จะช่วยให้เรารอดพ้นจากไฟนรก
ที่มา: ริยาดุสซอลีฮีน
โดย สมาคมนักเรียนเก่าอาหรับ