(บันทึกโดยมุสลิม หะดีษเลขที่ 1854)

คำอธิบาย 

         ในเมื่อเราเป็นประชาชนอยู่ในประเทศอิสลาม การปฏิบัติตนต่อผู้ปกครองของเรานั้นเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน จะต้องไม่รีบด่วนสู้รบกับผู้ปกครอง ตราบใดที่พวกเขายังดำรงอยู่ในหลักการของศาสนา เช่น เขายังละหมาดอยู่ ถ้าเขาไม่ละหมาดเมื่อไหร่เขาก็เป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา อย่างนี้เราไม่ต้องตามการปกครองของเขาอีก สำหรับเรื่องอื่นๆให้ดูก่อน ถ้าหากผู้ปกครองกระทำในสิ่งที่เป็นความชั่ว พวกเราก็ไม่ต้องสนับสนุน และให้คำคัดค้านถ้าหากมีความสามารถ แต่จะต้องระวังไม่ให้เกิดความเดือดร้อนต่อส่วนรวม ไม่ว่าจะเป็นการคัดค้านด้วยมือ หรือด้วยลิ้น (ว่ากล่าวตักเตือน) ถ้าหากไม่สามารถทำได้ก็ให้ปลีกตัวออกห่าง ไม่ต้องเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย อย่างนี้เราก็พ้นผิด ส่วนผู้ปกครองที่เหลวไหลเละเทะนั้น เขาไม่สามารถพ้นผิดไปได้

สิ่งที่ได้รับจากฮะดีษนี้

1. เมื่อผู้ปกครองทำการปกครองไม่เป็นธรรม แต่ไม่ถึงกับการเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา เราก็จะต้องอดทนต่อการปกครองนั้น
2. ให้แนะนำ ตักเตือนผู้ปกครองเมื่อเขากระทำผิด เท่าที่สามารถจะทำได้