จงพึงระวังดุนยา

 

อบูชะฮ์มี่ อนัส ลีบำรุง .... เรียบเรียง

 

          พี่น้องผู้ศรัทธาที่มีอีหม่านต่ออัลลอฮ์ทุกท่าน : ดุนยาวันนี้กับดุนยาเมื่อก่อนต่างกันไหมครับ ถ้าต่างมันต่างกันเยอะมากขนาดไหน ผมว่าทุกคนในที่นี้มีคำตอบอยู่ในใจ โลกหมุนเวียนเปลี่ยนไป ความละอายลดน้อยลง มิหนำซ้ำเราอยู่ในยุคที่ยากลำบาก ซึ่งผลประโยชน์ส่วนตัวได้ครอบงำศาสนาและมาตรฐานของจริยธรรมได้หายไปหมดแล้ว

 

          ความลุ่มหลงในโลกดุนยานี้มันกำลังครอบงำคุมจิตใจของผู้คนให้หมกมุ่นและตามล่าความเพลิดแพล้วของมัน คนบางกลุ่มต่อสู้กันเป็นศัตรูกันขัดแย้งกัน รักกันเพื่อดุนยานี้ ทั้งๆที่ดุนยานี้มันจะแหลกสลายมันแค่เพียงชั่วคราวเท่านั้นเอง

 

          ความอันตรายประการหนึ่งที่เกิดขึ้นกับศาสนาของผู้ศรัทธา คือ การที่เรานั้นวิ่งตามความต้องการบนโลกที่อยู่เพียงชั่วคราว โดยไม่มีการใตร่ตรองโดยไม่ศึกษาถึงข้อบังคับหรือกรอบทางศาสนาของเราเอง

 

          หนึ่งในความท้าทาย ณ ปัจจุบันนี้สำหรับมุสลิมคือการที่เราแสวงหาความผาสุขในชีวิตนี้อยู่ตลอด และหนึ่งในฟิตนะฮ์ที่ใหญ่หลวงสำหรับมุสลิม คือ การแสวงหาการแย่งชิงบนดุนยา และทำให้มันเป็นเป้าหมายหลักของชีวิตนี้โดยไม่คำนึงถึงอีหม่าน หลักการศรัทธา และหลักชะรีอะฮ์ที่ถูกกำหนดมา ว่าถูกสร้างขึ้นมาเพื่ออะไร ?!

 

          ทุกคนรู้ดีว่าถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเคารพภักดีต่ออัลลอฮ์ ทุกคนตอบคำถามนี้ได้ งั้นผมจะไม่ถามคำถามนี้  แต่จะถามว่าเราได้ตอบเป้าหมายจริง ๆ ของมันหรือเปล่า หรือเรากำลังจมอยู่กับดุนยาจนขึ้นมาไม่ได้ ! ใช่ไหม ? ที่เราและท่านทั้งหลายกำลังทำให้ดุนยานี้เป็นที่มุ่งมั่นทุ่มเทให้ความสำคัญ และก็รู้แต่เรื่องดุนยา เมื่อเทียบกับเรื่องศาสนามันช่างห่างไกลกัน หรือให้เป็นเป้าหมายสุดท้าย จะต้องมีนั่นมีนี่ จะต้องสร้างบ้าน จะต้องมีรถหลาย ๆ คัน 

 

อัลลอฮ์ทรงสำทับเตือนไว้ในกุรอ่านว่า :

 

‎وَوَيْلٌ لِلْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ 

 

”และความหายนะจากการลงโทษอย่างสาหัส จงประสบแก่พวกปฏิเสธศรัทธา“

 

‎ الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا أُولَئِكَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ

 

”บรรดาผู้พอใจเลือกเอาชีวิตในโลกนี้เหนือปรโลก และปิดกั้นจากทางของอัลลอฮฺ และต้องการที่จะให้มันคดเคี้ยว

ชนเหล่านั้นอยู่ในการหลงทางที่ห่างไกล“

[إبراهيم: 2، 3]،

 إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ

[التغابن: 15]

”แท้จริงทรัพย์สมบัติของพวกเจ้า และลูกหลานของพวกเจ้านั้นเป็นเครื่องทดสอบ และอัลลอฮฺนั้น ณ ที่พระองค์มีรางวัลอันยิ่งใหญ่”

 

อิหม่ามซะอ์ดีย์  رحمه الله ได้อธิบายว่า : 

         เมื่อบ่าวถูกทดสอบด้วยทรัพย์สินและบุตร บางครั้งความรักในสิ่งเหล่านั้นอาจทำให้เลือกความต้องการของตนเอง(อารมณ์ใฝ่ต่ำ) มากกว่าการปฏิบัติหน้าที่ของเขาเอง ทรัพย์สิน และบุตร เป็นสิ่งที่พระองค์ใช้การทดสอบบ่าวของพระองค์ และมันเป็นสิ่งที่ยืมมาและมันจะต้องถูกคืนให้กับผู้ที่ให้มา

          {และแท้จริงแล้วพระเจ้ามีรางวัลอันยิ่งใหญ่} ถ้าใช้สติปัญญาใคร่ครวญและใช้ความคิด จงเลือกความโปรดปรานอันยิ่งใหญ่ของพระองค์เหนือความสุขเล็กน้อยที่มันจะผ่านไปและหมดไป คนฉลาดนั้นเขาจะเปรียบเทียบชั่งน้ำหนักสิ่งต่างๆ และเลือกสิ่งที่สำคัญก่อนเสมอ

 

          ครั้งหนึ่งท่านนบี ﷺ ได้ยืนขึ้นในวงมัจลิซซึ่งไม่บ่อยที่ท่านจะลุกขึ้นในขณะทำการสอน และมุ่งมั่นที่จะขอดุอาอ์ ขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮ์ ให้กับบรรดาศ่อฮาบะฮ์ของท่าน โดยกล่าวขอว่า : 

 

ولا تَجْعَلِ مُصِيبَتَنا في دينِنِا ، ولَا تَجْعَلْ الدنيا أكبرَ هَمِّنَا ، ولَا مَبْلَغَ عِلْمِنا ،

 

          ”โอ้อัลลอฮ์ โปรดอย่าได้ทรงให้บททดสอบของเหล่าข้าพระองค์เกี่ยวพันกับการดำรงค์อยู่ในศาสนาของเหล่าข้าพระองค์ 

          โปรดอย่าได้ทรงให้ดุนยานี้เป็นที่มุ่งมั่นทุ่มเทให้ความสำคัญ และอย่าได้ให้ดุนยาเป็นที่สุดแห่งความรู้ของเหล่าข้าพระองค์ (รู้แต่เรื่องดุนยา) ”

أخرجه الترمذي (3502)، والنسائي في ((السنن الكبرى))

 

          ผู้ใดก็ตามที่ความรักต่อโลกนี้นั้นมันมันมีมากกว่าความรักที่มีต่อศาสนา และให้อารมณ์ความใคร่ความปรารถนาของตนนั้นอยู่เหนือการเชื่อฟังอัลลอฮ์  พึงรู้เถิดว่าคนๆนั้นเขาได้ถูกล่อลวงจนตกอยู่ในกับดักของชัยฏอนแล้ว 

 

พระองค์ ตรัสว่า : 

 

‎ (يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ)

[فاطر: 5]

          “โอ้มนุษย์เอ๋ย ! แท้จริงสัญญาของอัลลอฮฺนั้นเป็นจริงเสมอ ดังนั้น อย่าให้การดำรงชีวิตอยู่ในโลกนี้ล่อลวงพวกเจ้า

          และอย่าให้การหลอกล่อ(ชัยฏอน) มาล่อลวงพวกเจ้าเกี่ยวกับอัลลอฮฺเป็นอันขาด

 

          หะดีษบทนึงรายงานโดย บุคคอรีย์ จากท่านนบี ﷺ แท้จริงท่านได้กล่าวว่า :

 

‎"تعِسَ عبدُ الدينار، تعِسَ عبدُ الدرهم، تعِسَ عبدُ الخميصة، تعِسَ عبدُ الخَميلة،

إن أُعطِيَ منها رضِي، وإن لم يُعطَ لم يرضَ".

 

"ความหายนะจงประสบแก่ผู้ที่เป็นทาสของเงินทอง "ไม่ว่าจะเป็นดีนารหรือดิรฮัม" เป็นทาสของเสื้อผ้าหรูหรา 

ซึ่งหากเขาได้รับทรัพย์สมบัติและความสุขสำราญตามที่ปรารถนา เขาก็พึงพอใจในอัลลอฮ์ ตะอาลา 

แต่หากถูกปฏิเสธหรือไม่ได้รับ เขาก็แสดงความไม่พอใจและโกรธเคือง”

 

أخرجه البخاري، كتاب الجهاد والسير، باب الحراسة في الغزو في سبيل الله، (4/ 34)، برقم: (2886

 

          ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม จึงได้กล่าวดุอาซ้ำ ๆ تعس เพื่อให้ผู้คนหวาดกลัว และหลีกเลี่ยงจากการมีคุณลักษณะอันเลวร้ายเช่นนี้ นั่นก็เพราะว่าหัวใจของผู้ศรัทธาที่แท้จริงต้องยอมรับการกำหนดของอัลลอฮ์ ไม่ว่าเขาจะได้รับหรือไม่ได้รับในสิ่งที่เขาปรารถนาหรือไม่ เพราะความยินดีที่แท้จริงนั้นไม่ได้อยู่ที่ทรัพย์สินหรือความสุขในโลกนี้ แต่อยู่ที่ความพอใจต่ออัลลอฮ์และการยืนหยัดในศรัทธาต่างหาก

 

          วันนี้มนุษย์เรามีความต้องการทั้งทรัพย์สินเงินทองและตำแหน่งอำนาจ เป็นสิ่งที่ทุกคนให้ความสำคัญมาก จนทำให้ผู้คนหลงทางจากหลักคำสอนของศาสนา สิ่งที่จะช่วยเหลือเราได้คือการหมั่นขัดเกลาจิตใจของตนเอง และหาทางรักษามันโดยการรำลึกถึงคำสอนจากกุรอ่านและซุนนะฮ์และดำรงตนอยู่บนเส้นทางนั้นอย่างมั่นคง เพื่อหวังความพึงพอใจจากอัลลอฮ์  

 

         พี่นัองลองฟังอายะฮ์ถัดไปนี้ และใคร่ครวญ ตอบรับและปฏบัติตาม พระองค์ตรัสว่า :

 

‎إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ

 

“แท้จริงบรรดาผู้ที่ไม่หวังจะพบเรา และพวกเขาพอใจต่อชีวิตในโลกดุนยา และพวกเขาดีใจต่อมัน 

และบรรดาผู้ละเลยต่อสัญญาณต่าง ๆ ของเรา”

‎ أُولَئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ [يونس: 7، 8].

“ชนเหล่านั้น ที่พำนักของพวกเขาคือนรก เนื่องด้วยพวกเขาขวนขวายเอาไว้”

 

          ท่านนบี ﷺ ได้ชี้แจงวิธีการที่จะทำให้รอดพ้นในโลกนี้และโลกหน้า และเตือนพวกเราถึงฟิตนะฮ์บททดสอบในรูปแบบต่างๆ เพื่อให้มีความเข้าใจที่กระจ่างชัดเจนและเตรียมตัวที่จะรับมือกับมัน 

 

          จาก อบีดัรดาอ์ (ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ) เล่าว่า :  ท่าน ร่อซูล ﷺ ได้ออกมาหาเรา ในขณะที่เรากำลังพูดถึงความยากจนและความน่ากลัวของมัน

 

فقالَ الفقرَ تَخافون والذي نفسي بيدِه

لتُصبَّنَّ عليكم الدُّنيا صبًّا حتَّى لا تُرفَعَ وأيمُ اللَّهِ لأترُكنَّكم على مثلِ البيضاءِ ليلُها ونَهارُها سواء

أخرجه ابن ماجه (5)، والبزار (4141) باختلاف يسير،

 

     ท่านร่อซูล ﷺ กล่าวว่า "พวกเจ้ากลัวความยากจนกระนั้นหรือ ? 

     ฉันขอสาบานด้วยชีวิตของฉันซึ่งอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ ฉันยืนยันว่าอัลลอฮ์จะเปิดดุนยาให้กับพวกเจ้า ความมั่งคั่งมั่งมีจะลงมาโดยที่พวกเจ้าโงหัวไม่ขึ้นเลย 

      และขอสาบานต่ออัลลอฮ์ ฉันยืนยันว่าก่อนที่ฉันจะเสียชีวิตเนี่ย ฉันจะสอนให้พวกท่านรู้ถึงศาสนาอย่างดีงามอย่างครบถ้วนทุกอย่างได้ปรับปรุงสภาพของพวกท่านแล้ว 

      ฉันจะตายไปในสภาพที่หัวใจของพวกท่าน สะอาดบริสุทธิ์เวลากลางคืนเหมือนกลางวัน และที่ว่าหัวใจน่ะสีขาว มีความรู้ในเรื่องศาสนา

     ไม่มีสิ่งใดทำให้ศ่อฮาบะฮ์หันเหออกจากความจริงได้ ไม่ว่าจะเป็นความสุขหรือความทุกข์ไม่สามารถหันเหออกจากกอัลลอฮ์ได้ มีอยู่อย่างเดียวก็คือ เรื่องของดุนยา" 

 

          เมื่อนบีบอกแบบนี้แล้วอย่าไปกลัวความจน แต่ที่ต้องกลัวเมื่อรวยแล้วจากที่หัวใจสีขาวนั่นมันอาจจะกลับกลายหันเหออกไปจากสัจธรรมความจริง

 

          หะดีษของท่านนบี ﷺ  ได้กล่าวไว้ถึงความอันตรายของเราในยุคนี้ ชี้ให้เห็นถึงสาเหตุของการเบี่ยงเบนออกจากสัจธรรมความจริง และทำให้หลงทางจากหนทางที่ถูกต้อง และมันคือประตูแห่งความยุ่งเหยิงที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เพราะถ้าหากการที่โลกดุนยาเข้าควบคุมจิตใจมนุษย์ตนใด เขาผู้นั้นจะจมดิ่งอยู่ในความปรารถนาเพียงชั่ววูบและความสุขอันเลือนลาง

 

         การยึดตึดผูกชีวิตไว้กับโลกดุนยาและความเพิศแพร้วของมัน หากว่าไม่ถูกควบคุมด้วยความมีอีหม่านและคุณธรรมในอิสลาม มันจะนำไปสู่ทุกลักษณะนิสัยหรือการกระทำที่น่ารังเกียจ พี่น้องลองคิดดูว่าจริงไหม ? 

          ยกตัวอย่าง ใครเล่าจะขี้เหนียวละเมิดการบริจาคซะกาตที่ถูกกำหนดไว้ได้หากไม่ใช่เพราะความรักในเงินและทองคำ?! 

         ใครเล่าที่จะอธรรมต่อผู้อื่นได้ หากไม่ใช่เพราะการให้ความสำคัญความสุขสบายกับโลกนี้ วันนี้คนฆ่าคนตายที่มีความใหญ่โตมีความร่ำรวยเป็นอย่างไรติดคุกไหม ? มิหนำซ้ำยังอยู่กินสบายดีมีความสุข การที่ใครก็ตามรักในโลกดุนยาแล้วการรักนั้นไม่ได้ถูกดำเนินไปตามเจตนารมณ์ของอัลอิสลาม มันคือหัวโจกของบาปทุกอย่าง 

 

          ครั้งหนี่งท่านนบีได้นั่งอยู่บนมิมบัรในมัสยิดและบรรดาศอฮาบะฮ์ก็ได้อยู่รอบๆท่าน ท่านนบีได้บอกกับสหายของท่านเรื่องความกลัวที่พวกท่านจะถูกดึงดูดด้วยความรุ่งโรจน์ความสวยงามของดุนยา 

     หะดีษบทนี้รายงานโดย บุคคอรีย์ จาก อบี ซะอี๊ด อัลคุดรีย์(ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ) เล่าว่า ท่านร่อซูล ﷺ ได้กล่าวว่า :  

 

أَخْوَفُ ما أخافُ علَيْكُم ما يُخْرِجُ اللَّهُ لَكُمْ مِن زَهْرَةِ الدُّنْيا 

قالوا: وما زَهْرَةُ الدُّنْيا؟ يا رَسولَ اللهِ، قالَ: بَرَكاتُ الأرْضِ 

التخريج : أخرجه البخاري (6427)، ومسلم (1052).

 

     "สิ่งที่ฉันกลัวมากที่สุดที่มันจะเกิดขึ้นกับพวกท่านเนี่ย ก็คือวันๆ นึงที่อัลลอฮ์ ทำให้ดุนยามันสวยงาม

     บรรดาศอฮาบะฮ์ได้ถามกลับไปยังท่านร่อซูล อะไรคือความสวยงามของดุนยา ?

     ท่านร่อซูลจึงตอบกลับว่า อัลลอฮ์ ทำให้ดุนยามันเฟื่องฟูมากๆ ทรัพย์สินเงินทอง ความสะดวกสบายก็มาก เพราะความสุขความสบายความมั่งมีเหล่านี้มันจะทำให้หลงลืมถึงหน้าที่ที่อัลลอฮ์สั่งใช้ในศาสนา เพราะผู้คนเลือกผลประโยชน์ทางดุนยานำหน้าโดยละทิ้งศาสนา"

 

          ทำไมท่านนบีเปรียบเทียบดุนยากับดอกไม้เพราะมันเหี่ยวเฉาง่าย และโลกนี้มันก็เปลี่ยนแปลงและเสื่อมสลายได้ง่ายเช่นกัน ? วันนี้เราไม่เข้าใจหรือเรากำลังหลงลืมเจตนารมณ์ของการเกิดมาในดุนยานี้ เราอยู่ในบ้านแห่งการทดสอบร้อมลอบด้วยกับความกลัวในการดำรงค์ชีวิต แน่นอนว่าคนที่มีสติใคร่ครวญเขาจะมีแนวทางที่เที่ยงตรง และจะหนีออกจากความเลิศเลอในดุนยา แต่จะมุ่งหวังไปสู่บ้านที่ไม่ดับสลาย

          ใช่หรือไม่ที่เราและท่านทั้งหลายในที่นี้ คือมัคลูค  ลองถามตัวเองดูว่า วันนี้ดุนยามันครอบงำเรากี่เปอร์เซ็นต์ในชีวิตเรา หรือมันกลืนกินเราไปหมดแล้วหรือยัง ? 

    พระองค์ ตรัสว่า :

(وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ) [آل عمران: 185].

 

"และชีวิตความเป็นอยู่แห่งโลกนี้นั้น มิใช่อะไรอื่นนอกจากสิ่งอำนวยประโยชน์แห่งการหลอกลวงเท่านั้น"

 

          ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ใครก็ตามที่ผินหลังให้กับคำสั่งใช้ของอัลลอฮ์ โดยการทำแต่สิ่งที่ต้องห้าม และออกห่างจากแนวทางของศาสนาไปเรื่อยๆ เขาจะได้พบกับความเสียใจและความขาดทุนอย่างหาที่สุดไม่ได้

 

           อย่าเอาสิ่งมีค่าเช่นศาสนาไปตีมูลค่าเทียบเท่ากับดุนยา ถึงแม้นว่าท่านจะมองว่ามันยิ่งใหญ่ มันให้ความภาคภูมิใจให้ความสุขและให้ความปลอดภัยก็ตามที อย่าเป็นดั่งคนที่ถูกโลกนี้บดบังสายตา จนไขว่คว้าแต่สิ่งจอมปลอมถึงขั้นไม่สนใจศาสนาของตนเองแล้ว สิ่งที่ทำไปนั้นเพื่ออะไร เพื่อโลกดุนยาโลกแห่งการเดินทางเพียงชั่วขณะพริบตาเดียวกระนั้นหรือ  ถ้าเป็นเช่นนั้นเท่ากับว่าท่านนั้นก่ออาชญากรรมอันใหญ่หลวง โดยการละเมิดพระบัญชาของผู้ทรงเดชานุภาพแล้ว

 

          พี่น้องครับจงยำเกรงต่ออัลลอฮ์เถิดก่อนจะสายไป วันนึงท่านทั้งหลายจะต้องโบกมือลาดุนยานี้ไป จะต้องจากลาจากทรัพย์สินเงินทองครอบครัว เตาบะฮ์ตัวเสียใหม่ และจงระลึกถึงบั้นปลายชึวิตของพวกท่านให้มาก 

          ดังที่พระองค์ได้ตรัสว่า :

 

‎فَأَمَّا مَنْ طَغَى *

"ส่วนผู้ที่ละเมิดฝ่าฝืนนั้น"

 ‎ وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا *

"และเขาได้เลือกเอาการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้"

‎ فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى *

"ดังนั้นนรกหรือเปลวไฟคือที่พำนักของเขา"

‎ وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى *

"และส่วนผู้ที่หวาดหวั่นต่อการยืนเบื้องหน้าพระเจ้าของเขา และได้หน่วงเหนี่ยวจิตใจจากกิเลสต่ำ" 

‎ فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى

"ดังนั้นสวนสวรรค์ก็จะเป็นที่พำนักของเขา"

 [النازعات: 37- 41].

 

          พี่น้องผู้ศรัทธาที่รักทั้งหลาย  มาตรวัดดุนยากับมาตรวัดของความสุขแบบนิรันดร์นั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง และมาตรวัดความสุขก็คือการปฏิบัติตามหลักศาสนา และดำเนินชีวิตตามกฎเกณฑ์อิสลามและคำสอนของท่านนบี ผู้ใดหลงออกจากหนทางนี้ เขาย่อมถูกขู่สำทับเตือนด้วยการลงโทษในวันแห่งการตอบแทนอย่างแน่นอน 

 

          สุดท้ายนี้ขอเตือนสติเราและท่านทั้งหลายด้วยคำพูดของท่านลุกมานที่ได้สอนลูกของท่านเอาไว้ว่า

 

يا بني، بعْ دنياك بآخرتك تربَحْهما جميعًا، ولا تبع آخرتَك بدنياك تَخْسَرْهما جميعًا‏.

 

"โอ้ลูกของฉัน , จงขาย(ชีวิต)ดุนยาของเจ้า เพื่ออาคีเราะฮ์ แล้วเจ้าจะได้กำไรทั้งสองโลก

เจ้าจงอย่าขาย(ชีวิต)อาคีเราะฮ์ด้วยกับดุนยาเลย เจ้าจะขาดทุนทั้งสองโลก"

 

          เป็นคำแนะนำที่ดีที่กระตุ้นให้เราความสำคัญกับชีวิตหลังความตายให้มาก เพราะมันเป็นพื้นฐานของความสุขที่แท้จริง หากเราให้ความสำคัญกับโลกนี้มากกว่าชีวิตหลังความตายเราขาดทุนและจะสูญเสียทั้งสองอย่าง แต่ถ้าเราให้ความสำคัญกับชีวิตหลังความตาย โดยการทำอาม้าลอิบาดะฮ์ โดยการทำให้พระองค์ทรงพอพระทัย เราก็จะได้กำไรทั้งโลกนี้และชีวิตหลังความตาย