บทเรียนจากการเสียชีวิตของท่านนบีมุอัมมัด ศอลลัลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม
แปลเรียบเรียง....อับดุลวาเฮด สุคนธา
♦ ทุกๆชีวิตจะต้องพบเจอกับความตายไม่มีใครอยู่บนโลกใบนี้จะอยู่คงกระพัน ทุกคนจะต้องตาย
เมื่อการทำฮัจญ์อำลาได้สิ้นสุดลง บัญญัติของศาสนาอิสลามครบถ้วน สมบูรณ์ สาสน์ของอิสลามซึ่งท่านนบี นำมาได้สิ้นสุดสมบูรณ์เช่นกัน ด้วยเหตุนี้เมื่อหน้าที่ของท่านในฐานะผู้เผยแผ่ศาสนาของอัลลอฮฺ เสร็จสิ้นแล้ว ก็ต้องจากไปเหมือนกับนบีคนอื่นๆ ที่มาก่อนหน้าท่าน ดัง โองการที่ว่า :
وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِّن قَبْلِكَ الْخُلْدَ ۖ أَفَإِن مِّتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ
“เราไม่ทำให้มนุษย์คนใด ที่มาก่อนเจ้าอยู่ยังคงกระพัน แม้นว่าเจ้าตาย แล้วพวกเขาเหล่านั้นจะไม่ตายกระนั้นหรือ”
(อัลอันบิยาอ์ 34)
พระองค์กล่าวอีกว่า
إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ ﴾ [الزمر: 30])
“แท้จริงเจ้าจะต้องตาย และแท้จริงพวกเขาจะต้องตาย”
และพระองค์กล่าวอีกว่า
( كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ )
[آل عمران: 185
“ แต่ละชีวิตนั้น จะได้ลิ้มรสแห่งความตาย และแท้จริงที่พวกเจ้าจะได้รับรางวัลของพวกเจ้าโดยครบถ้วนนั้น คือวันปรโลก
แล้วผู้ใดที่ถูกให้ห่างไกลจากไฟนรก และถูกให้เข้าสวรรค์แล้วไซร้ แน่นอน เขาก็ชนะแล้ว
และชีวิตความเป็นอยู่แห่งโลกนี้นั้น มิใช่อะไรอื่นนอกจากสิ่งอำนวยประโยชน์แห่งการหลอกลวง เท่านั้น”
โองการนี้ ท่านอบูบักร์ได้อ่านในขณะแจ้งข่าวถึงการจากไปของท่านนบีหลังจากรับทราบข่าว และทำให้ท่านอุมัรถึงกับทรุดลงกับพื้น
พระองค์กล่าวร่อซูลเป็นดั่งเช่นมนุษย์คนหนึ่งที่พวกเขาเหล่านั้นจะต้องกลับไปสู่พระองค์ ซูเราะฮฺอะลาอิมรอนเอาไว้ว่า
﴿ وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ * وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ كِتَابًا مُؤَجَّلًا وَمَنْ يُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَنْ يُرِدْ ثَوَابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ ﴾ [آل عمران: 144، 145].
.
“และมุฮัมมัดนั้นหาใช่อื่นใดไม่นอกจากเป็นร่อซูลผู้หนึ่งเท่านั้น ซึ่งบรรดาร่อซูลก่อนจากเขาก็ได้ล่วงลับไปแล้ว
แล้วหากเขาตายไปหรือเขาถูกฆ่าก็ตาม พวกเจ้าก็หันสันเท้าของพวกเจ้ากลับกระนั้นหรือ?
และผู้ใดที่หันสันเท้าทั้งสองของเขากลับแล้วไซร้ มันก็จะไม่ก่อให้เกิดอันตรายแก่อัลลอฮฺแต่อย่างใดเลย และอัลลอฮฺนั้นจะทรงตอบแทนแก่ผู้กตัญญูทั้งหลาย
และมิเคยปรากฏแก่ชีวิตใดที่จะตายนอกจากด้วยอนุมัติของอัลลอฮฺเท่านั้น ทั้งนี้เป็นลิขิตที่ถูกกำหนดไว้
และผู้ใดต้องการผลตอบแทนในโลกนี้ เราก็จะให้แก่เขาจากโลกนี้ และผู้ใดต้องการผลตอบแทนในปรโลก เราก็จะให้แก่เขาจากปรโลกและจะตอบแทนแก่ผู้กตัญญูทั้งหลาย”
♦ ท่านนบีใช้ชีวิตที่สันโดษมีความพอเพียงในการดำรงชีวิตและสมถะอย่างมาก
อัมร์ บิน อัล-ฮาเรส หนึ่งในบรรดาสหายของท่านนบีมูฮัมมัด ได้กล่าวว่า
ما تَرَكَ رَسولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ دِينَارًا، ولَا دِرْهَمًا، ولَا عَبْدًا، ولَا أمَةً، إلَّا بَغْلَتَهُ البَيْضَاءَ الَّتي كانَ يَرْكَبُهَا، وسِلَاحَهُ، وأَرْضًا جَعَلَهَا لِابْنِ السَّبِيلِ صَدَقَةً.
"เมื่อท่านนบีได้สิ้นชีวิต ท่านไม่ทิ้งเงิน(ดีนาร์ ดิรฮัม) ทาส คนรับใช้ หรืออะไรไว้เลย มีเพียงล่อสีขาวที่ท่าน ได้ใช้ขี่ไปไหนมาไหนเท่านั้นเอง อาวุธและที่ดินซึ่งท่านก็บริจาคให้กับการกุศลทั้งหมด
(บันทึกบุคอรีย์)
♦ วิถีชีวิตของท่านนบี เป็นแบบอย่างที่ดีที่สุด
ตามรายงานจากท่านอุมัร อิบนุ คอตต๊อบได้เล่าเรื่องราวของท่าน
دخلتُ على رسولِ اللهِ صلَّى اللهُ عليه وسلَّم وهو على حصيرٍ قال : فجلستُ ، فإذا عليه إزارُه ، وليس عليه غيرُه ، وإذا الحصيرُ قد أثَّر في جنبِه ، وإذا أنا بقبضةٍ من شعيرٍ نحوَ الصَّاعِ ، وقَرظٍ في ناحيةٍ في الغرفةِ ، وإذا إهابٌ مُعلَّقٌ ، فابتدرت عيناي ، فقال : ما يُبكيك يا بنَ الخطَّابِ ؟ فقال : يا نبيَّ اللهِ وما لي لا أبكي ! وهذا الحصيرُ قد أثَّر في جنبِك وهذه خِزانتُك لا أرَى فيها إلَّا ما أرَى ، وذاك كسرَى وقيصرُ في الثِّمارِ والأنهارِ ، وأنت نبيُّ اللهِ وصفوتُه وهذه خِزانتُك . قال : يا بنَ الخطَّابِ أما ترضَى أن تكونَ لنا الآخرةُ ولهم الدُّنيا
ท่านอุมัร ได้มาเยี่ยมท่านพบว่าท่านนบีนอนอยู่บนเสื้อในสภาพท่านนั้นนุ่งผ้าและนอกจากนั้นก็ไม่มีอะไรเลย ปรากฏว่าเสื่อทำให้มีร่องรอยติดสีข้างของท่าน มีข้าวบาร์เลย์หนึ่งกำมือ ประมาณ หนึ่งศออ์ หนังสัตว์ที่ฟองแล้วในห้อง และ มันสัตว์แขนวอยู่ นัยตาทั้งสองของท่านอุมัรแดงกล่ำ และน้ําตาเอ่อล้นออกมา
ท่านนบีถามว่า เจ้าร้องไห้ทำไม และอะไรเกิดขึ้นกับท่าน ?
ท่านอุมัร กล่าวกับท่านนบีว่าจะไม่ทำให้ฉันร้องไห้ได้อย่างไร โอ้ท่านศาสนทูต นี้คือเสื่อทำให้ท่านมีร่องรอยติดสีข้างและนี้คือ บ้านของท่าน ไม่มีอะไรเลยนอกจากสิ่งที่ฉันเห็น ณ ตอนนี้ จักรพรรดิเปอร์เซียกิสรอฮฺและไกซาร์แห่งโรมันมีสภาพเป็นอย่างไร ?(มีสวนผลไม้ มีลำธาร) นี้ท่านเป็นนบีเป็นผู้ถูกเลือกสรรจากอัลลอฮฺ นี้หรือบ้านของท่าน สมบัติของท่าน?
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวว่า “ท่านพอใจหรือไม่ที่ดุนยาเป็นของพวกเขา และอาคิเราะฮฺเป็นของพวกเรา"
(บันทึกโดยมุสลิม)
♦ การเสียชีวิตของท่านนบีคือการสูญเสียและบททดสอบที่ใหญ่หลวงที่เกิดขึ้นต่อบรรดาศ่อหะบะฮฺ
หะดีษบทหนึ่งรายงานจากท่าน อิบนุ อับบาส ท่านนบีศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
إذا أصابَ أحدَكُم مُصيبَةٌ، فليذكُر مُصيبتَهُ بي، فإنها من أعظمِ المصائبِ
“เมื่อคนหนึ่คนใดในหมู่พวกท่านพบเจอกับบทดสอบ ก็จงรำลึกถึงบททดสอบของฉัน(การเสียชีวิตของท่านนบี)
เพราะแท้จริงมันคือบททดสอบอันหนักหน่วงที่สุดจากบททดสอบทั้งหลาย”
( บันทึกโดย อัดดารีมีย์ ศ่อเฮี้ยะ เชค อัลบานีย์)
ท่าน อนัส บุตรของมาลิกร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ กล่าวว่า
لمَّا كانَ اليومُ الَّذي دخلَ فيهِ رسولُ اللَّهِ صلَّى اللَّهُ عليْهِ وسلَّمَ المدينةَ أضاءَ منْها كلُّ شيءٍ، فلمَّا كانَ اليومُ الَّذي ماتَ فيهِ أظلمَ منْها كلُّ شيءٍ
วันที่ท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เข้ามาที่เมืองมะดีนะฮ์ แสงสว่างได้กระจายไปทั่วเมือง
ครั้นเมื่อท่านเราะซูล จากไปความมืดมิดก็เข้ามาแทนที่ทำให้ทุกๆสิ่งนั้นมืดมิดไปหมด
(บันทึกโดย อิบนุมาญะฮฺ)
Click : คลิ๊กอ่านเพิ่มเติม : คำสั่งเสียสุดท้ายของท่านนบีก่อนเสียชีวิต
