สำหรับ...สุ ภ า พ ส ต รี

อุ ม มุ อั ฟ ว์ ....แปลเรียบเรียง

     จงระวังที่จะเลียนแบบมอุปนิสัยของของคนขี้อิจฉา เพราะความอิจฉา เป็นโรคที่เกิดกับคนบางคน

     อันมีสาเหตุมาจาก ความหึงหวง ความลุ่มหลงในดุนยา และไม่พอใจต่อกำหนดสภาวการณ์

มีคนบางคน.....

     เมื่อเขาได้เห็นความโปรดปราน (นิอฺมัต) ที่อัลลอฮฺ ตะอาลา ได้ประทานให้กับใคร หัวใจที่มีมลทินและความริษยาที่น่าชิงชังจะเริ่มทำงาน

     ซึ่งสิ่งจำเป็นที่เขาพึงกระทำ คือ การขอดุอาอฺให้พี่น้องของเขา ได้รับบะรอกัต (ความดีงามและความจำเริญ) 

สำหรับผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว

สามี คือ..อันดับหนึ่งที่ต้องให้ความสำคัญ

สามี คือ.. ตัวชีวัด ว่าจุดจบของเธอคือ นรกหรือสวรรค์

      สามี คือ.. ผลบุญที่ภรรยาสามารถตักตวงเก็บเกี่ยวคุณงามความดีได้ง่ายดาย เพียงแค่เชื่อฟังและปรนนิบัติอย่างดี

อยากรู้ว่าคนไหนเป็นคนดี..

ดูว่าเขาดีกับคู่ครองกับครอบครัวอย่างไร ?

พูดถึงคู่ครองทั้งต่อหน้าและลับหลังอย่างไร ?

นั่นแหละคือ นิสัยที่แท้จริง

     บททดสอบระหว่างเส้นทางชีวิตการแต่งงานย่อมมีด้วยกันทั้งนั้น

     แต่สำหรับผู้ศรัทธาแล้ว  เมื่อเจอสุข เขาคือผู้ขอบคุณ และเมื่อเจอทุกข์ เขาคือผู้อดทนเสมอ

     ทุกการถูกอธรรมทั้งกาย วาจา ใจ ไม่ใช่วิสัยของผู้อดทนที่จะพร่ำบ่นและเที่ยวร้องบอกใครๆ ให้ทุกอย่างฝากไว้แก่ผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงมองเห็น และรับฟังทุกความไม่เป็นธรรมที่ถูกร้องเรียน

     เพราะตราบใดที่คู่ครองยังรักษาฟัรฎูไม่ละเมิดหลักการศาสนา หน้าที่ของเราคือ อดทนและหวังผลตอบแทนอย่างจริงจังต่ออัลลอฮฺเสมอ ปรับปรุงตัวเองในทุกวัน เพราะการที่คนคนหนึ่งบกพร่องในหน้าที่ ไม่ใช่เหตุผลที่เราจะทำไม่ดีกลับคืน หรือต้องบกพร่องในหน้าที่ของเราตามไปด้วย 

อย่าลืมว่า... เขา คือ ผลบุญของเรา ไม่จากการเชื่อฟังทำดีกับเขา  ก็จากการอดทนอดกลั้นกับเขา

และเช่นเดียวกัน... เขา คือ บาปของเรา จากการที่เราไม่รักษาสิทธิที่เขาพึงได้รับจากเรา

อย่าลืมว่า... คนบางคนอาจถูกส่งมาเพื่อเป็นบททดสอบสำหรับอีกคน

และอย่าลืมว่า...ทุกการอดทนจะไม่สูญเปล่า

     และพระองค์จะทรงตอบแทนรางวัลให้แก่ผู้อดทนที่ยำเกรงพระองค์ อย่างที่เขาไม่อาจคำนวณนับได้เลย

( إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ )

"แท้จริง บรรดาผู้อดทนทั้งหลายนั้น จะได้รับการตอบแทนอย่างครบถ้วนสมบูรณ์ โดยที่ไม่อาจคำนวณนับ"

( อัศศุมัร / 10)

     ชี้ - กลาง - นาง - ก้อย- แต่ละนิ้วเรียงรายขนาบข้างกันไป เหลือแต่เพียง นิ้วหัวแม่มือ ที่อยู่โดดเดี่ยวห่างไกล

     แต่สิ่งที่น่าประหลาดใจ คือเมื่อได้รู้ว่า ทุกนิ้วที่มีจะไม่สามารถทำอะไรได้เลย หากขาดนิ้วหัวแม่มือผู้อยู่ห่างไกล !

     ลองเขียนโดยไม่ใช้นิ้วหัวแม่มือดู หรือลองติดกระดุมโดยไม่ใช้นิ้วหัวแม่มือดู

     ดังนั้น จงแน่ใจเถอะว่า สิ่งที่เป็นบทเรียนที่ควรคิดคำนึง ไม่ใช่จำนวนผู้คนที่ห้อมล้อมเราอยู่มากมาย

     แต่สิ่งที่ควรคิดคำนึงอย่างแท้จริง คือ คนที่รักเราและคอยให้การช่วยเหลือเรามากที่สุด แม้ว่าเขาจะอยู่ห่างไกลเพียงใดก็ตาม !

มีอยู่ 3 คน ที่เมื่อเขาพูดต่อหน้าท่าน ท่านจงตั้งใจฟังเขาให้ดี

- พ่อและแม่

- เด็กเล็กที่ไร้เดียงสา

- และคนที่กำลังกลัดกลุ้มอมทุกข์

เพราะหัวใจของพวกเขาต่างหาก ที่กำลังเอ่ยปากพูดอยู่ !

๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒๒