ส่วนหนึ่งจากความโปรดปราน
เพจบันทึกฮัก...แปลเรียบเรียง
อิบนิ อุษัยมีน -ร่อฮิมะฮุลลอฮฺ-
"ส่วนหนึ่งจากความโปรดปรานของอัลลอฮฺที่มีต่อบ่าวของพระองค์ คือ การที่พระองค์ทำให้เขาเป็นผู้ที่มีความพอเพียง
ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องที่อยู่อาศัย...เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม...ยานพาหนะ...หรือแม้แต่ลูกๆของเขาก็ตาม
เมื่อมนุษย์ได้รับความพอเพียงที่อัลลอฮฺได้ประทานให้แก่เขาแล้ว เขาจะเป็นผู้ที่ร่ำรวยที่สุด"
จากท่านญะอฺฟัร อิบนิ มุฮัมมัด อิบนิ อลี อิบนิ ฮุเซน เล่าว่า ท่านซุฟยานได้กล่าวกับท่านว่า : ฉันจะไม่ลุกออกไปจนกว่าท่านจะรายงานฮะดีษให้ฉันฟังสักบท
ท่านญะอฺฟัร -รอฮิมะฮุลลอฮฺ- จึงกล่าวว่า:
1. เมื่ออัลลอฮฺทรงประทานความโปรดปรานแก่ท่าน และท่านเองก็ปราถนาที่จะให้ความโปรดปรานนั้นคงอยู่อย่างต่อเนื่อง ท่านจงกล่าว-สรรเสริญอัลลอฮฺ- และ-ขอบคุณพระองค์- ให้มากเถิด เพราะอัลลอฮฺได้กล่าวไว้ในอัลกุรอ่านว่า:
"หากพวกเจ้าขอบคุณ แน่แท้เราจะเพิ่มพูนให้แก่พวกเจ้า"
2. หากได้รับริสกีล่าช้า ท่านจงกล่าวอิซติฆฟาร ขออภัยโทษให้มากเถิด เพราะอัลลอฮฺได้กล่าวไว้ในอัลกุรอ่านว่า:
"จงขออภัยโทษต่อผู้เป็นเจ้าของพวกท่านเถิด แท้จริงพระองค์ทรงเป็นผู้ทรงอภัยยิ่ง
พระองค์จะทรงหลั่งน้ำฝนอย่างมากมายแก่พวกท่าน จะทรงเพิ่มพูนทรัพย์สินและลูกหลานให้แก่พวกท่าน" -ในดุนยา-
"จะทรงทำให้มีสวนมากหลายแก่พวกท่าน และจะทรงทำให้มีลำน้ำมากหลายแก่พวกท่าน"-ในอาคิเราะฮฺ-
3. โอ้ซุฟยาน! หากท่านถูกผู้ปกครองข่มเหงรังแกหรือปฏิบัติอย่างอื่นที่คล้ายคลึงกัน ก็จงกล่าวถ้อยคำนี้ให้มากเถิด
‘ ลาเฮาละ วะลา กูววะตะ อิลลา บิลลาฮฺ ‘
เพราะนั่นคือกุญแจแห่งทางออก และเป็นหนึ่งในขุมทรัพย์ของสวรรค์”
تهذيب الكمال في أسماء الرِّجال ٢/ ٢٨٢-٢٨٣
อิบนิล ก็อยยิม -ร่อฮิมะฮุลลอฮฺ-
“ความบริสุทธิ์ใจและการให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ เป็นดั่งต้นไม้ที่อยู่ในหัวใจ
กิ่งก้านของมันคือ -การงาน(ที่ดี)-ผลของมันคือ -การมีชีวิตที่ดีในดุนยา-
รวมทั้งความโปรดปรานอันสถาพรในอาคิเราะฮฺ (ในสวนสวรรค์)
ผลไม้สวรรค์มีอยู่อย่างไม่ขาดสาย และไม่เป็นที่ต้องห้ามฉันใด
ผลของการให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺและความบริสุทธิ์ใจ(คือการมีชีวิตที่ดีในดุนยา) ก็ยังคงอยู่ฉันนั้น
ส่วนการทำชิริก การโกหก และการโอ้อวด เป็นดั่งต้นไม้ที่อยู่ในหัวใจ
ผลของมันในดุนยาคือ -ความหวาดกลัว ความเศร้าใจ ความทุกข์ระทม ความคับอกคับใจ และความมืดมน-
ผลของมันในอาคิเราะฮฺคือ -ต้นซักกูม (ต้นไม้ที่มีหนาม)-และการลงโทษอันถาวร"
ชัยคฺ มุฮัมมัด ศอและฮฺ อัลอุษัยมีน -ร่อฮิมะฮุลลอฮฺ-
"พึงให้เป้าหมายของทุกๆการงานที่ท่านกระทำ เพื่ออัลลอฮฺ -ซุบฮานะฮูวะตะอาลา-เพราะนั่นคือเป้าหมายอันสูงสุด หากตั้งใจเช่นนั้น ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ ท่านจะลืมดุนยาและสิ่งที่อยู่ในดุนยาทั้งหมด
เพราะเมื่อใดที่ท่านวางเป้าหมายไว้เพื่ออัลลอฮฺ ท่านจะช่วยเหลือศาสนาของพระองค์ ท่านจะรักกันเพื่ออัลลอฮฺ และโกรธเพื่ออัลลอฮฺ
เพื่อที่จะไปให้ถึงเป้าหมาย และยิ่งไปกว่านั้นท่านจะได้ลิ้มรสความสุขของการใช้ชีวิตในดุนยา พร้อมทั้งมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดี"
อัลลอฮฺตรัสว่า:
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ( 8 )
"แล้วในวันนั้นพวกเจ้าจะถูกสอบถามเกี่ยวกับความโปรดปรานที่ได้รับ (ในโลกดุนยา)"
(อัตตะกาษุร 8)
"ในวันหนึ่งหรือคืนหนึ่งท่านนบี ﷺ ได้ออกจากบ้านของท่าน และได้พบกับท่านอบูบักรฺ และท่านอุมัรฺ
ท่านนบีﷺจึงถามว่า “เหตุใดท่านทั้งสองจึงออกจากบ้านในเวลานี้?”
ทั้งสองตอบว่า: เพราะความหิวครับ ร่อซูลุลลอฮฺ!
ท่านบี ﷺ จึงกล่าวว่า: “และฉันขอสาบานต่อผู้ซึ่งชีวิตของฉันอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ (อัลลอฮฺ) ที่ฉันออกจากบ้านก็เป็นเหตุผลเดียวกับที่ท่านทั้งสองออกจากบ้านเช่นกัน (คือความหิว) "ท่านทั้งสองจงลุกขึ้น”
แล้วทั้งสองท่านจึงได้ลุกไปพร้อมกับท่านนบี และไปหาชายชาวอันศอรฺคนหนึ่ง แต่ชายชาวอันศอรฺผู้นั้นไม่อยู่บ้าน เมื่อภรรยาเจ้าของบ้านเห็นท่านนบี และสหายของท่านมาเยือน
นางจึงกล่าวว่า: ยินดีต้อนรับทุกๆท่าน
ท่านนบีจึงถามนางว่า: สามีของเธอไปไหนหรือ?
นางตอบว่า: เขาไปตักน้ำ
แล้วชายชาวอันศอรฺก็กลับมาถึงบ้าน เมื่อเขาเห็นท่านร่อซู้ลและสหายของท่าน
เขากล่าวว่า: การสรรเสริญเป็นสิทธิของอัลลอฮฺ ในวันนี้ไม่มีใครจะต้อนรับแขกได้ดีกว่าฉันอีกแล้ว
เขาเดินไปหยิบอินทผลัมมาช่อหนึ่ง มีทั้งอินทผลัมที่เพิ่งสุก อินทผาลัมแห้ง และอินทผาลัมที่สุกแล้ว มาให้แก่ท่านนบีและสหายทั้งสองไดัรับประทาน
เขากล่าวว่า: ท่านทั้งหลายจงรับประทานเถิด
แล้วชายคนนั้นได้หยิบมีดเพื่อไปเชือดแพะ
ท่านนบี ﷺกล่าวว่า: “จงอย่าเชือดแพะตัวที่มีน้ำนม”
แล้วเขาได้เชือดแพะหนึ่งตัวให้ท่านนบีและสหายของท่านได้รับประทาน เมื่อพวกเขาได้รับประทานจนอิ่มแล้ว
ท่านนบีﷺจึงกล่าวแก่ท่านอบูบักรฺและท่านอุมัรฺ ว่า: “ฉันขอสาบานต่อผู้ซึ่งชีวิตของฉันอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์
- พวกท่านจะถูกสอบถามเกี่ยวกับความโปรดปรานที่ได้รับนี้ ในวันกิยามะฮฺ-
พระองค์ให้พวกเจ้าออกจากบ้านมาด้วยความหิวโหยและยังไม่ทันที่จะกลับบ้านไปพวกท่านก็ได้รับความโปรดปรานเหล่านี้แล้ว"
رواه مسلم في صحيحه/2038
ชัยคฺ บิน บาซ -ร่อฮิมะฮุลลอฮฺ-
'ดุนยา' คือสถานที่แห่งการทดสอบมนุษย์ไม่ใช่ที่พักพิงถาวรแม้ว่าเขาจะมีอายุยืนยาวแค่ไหนก็ตาม
ผู้มีสติปัญญาจะทราบดีว่าดุนยานั้นคือที่พักพิงที่จะต้องสูญสลายในวันหนึ่ง ไม่ใช่ที่พักพิงแห่งความโปรดปราน ไม่ใช่ที่พักพิงถาวร แต่...
คือที่พำนักชั่วคราวที่จะต้องโยกย้ายสู่โลกหน้า
คือสถานที่แห่งการทำความดี
คือสถานที่แห่งการเพาะปลูกเพื่ออาคิเราะฮฺ และยังเป็นสถานที่แห่งความเพลิดเพลิน
ผู้มีสติปัญญา มีมันสมองและมองการณ์ไกล เขาจะใช้ชีวิตในดุนยาไปในการเชื่อฟังปฏิบัติตามคำสั่งของอัลลอฮฺ
ให้ดุนยาเป็นหนทางเพื่อมุ่งสู่อาคิเราะฮฺ
ให้ดุนยาเป็นทาสรับใช้เขาเพื่ออาคิเราะฮฺ
และให้ดุนยาเป็นดั่งพาหนะที่จะนำพาเขาไปสู่อาคิเราะฮฺ"
شرح رياض الصالحين (٢٨١/٢)
•┈┈┈••✦✿✦••┈┈┈• •┈┈┈┈•✿❁✿•┈┈┈┈•
