เข้าให้ถึงซึ่งความยำเกรง...!
อุมมุราชิฎ...เรียบเรียง
การถือศีลอดเป็นหลักการสำคัญในศาสนาอิสลาม ทุกคนที่เป็นมุสลิม ทุกคนที่ศรัทธาในพระผู้อภิบาล ผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงละเอียดถี่ถ้วน ผู้เป็นเจ้าของริสกี ปัจจัยยังชีพในการดำรงชีวิตในดุนยา และอาคิเราะฮ์ ทุกคนที่เชื่อมั่นต่ออัลลอฮ์ จะต้องถือศีลอดในเดือนรอมาฎอน
การถือศีลอด ได้นำพาบทเรียนและบททดสอบอันมีค่า และมีรางวัลตอบแทนที่พิเศษกว่าการทำอิบาดะฮ์อื่นๆ เนื่องเพราะการถือศีลอดนี้ จะรู้เพียงแค่ผู้ถือศีลอดกับพระเจ้าของเขาเท่านั้น การตอบแทนจึงมาจากพระเจ้าผู้ทรงรอบรู้เท่านั้น
ท่านร่อซู้ล ซ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
“อัลลอฮฺได้ตรัสว่า : การงานทุกอย่างของมนุษย์ทั้งหมดนั้นเป็นสิทธิ์ของเขาเองยกเว้นการถือศีลอดเพราะมันเป็นสิทธิ์ของข้า และข้าเป็นผู้ตอบแทนในสิ่งนี้”
การตอบแทนของอัลลอฮ์ จะได้กับผู้ที่ผ่านบททดสอบในการถือศีลอดเท่านั้น ฉะนั้นเป้าหมายของการถือศีลอดเพื่อให้ผ่านการทดสอบคือ เพื่อให้ผู้ถือศีลอดได้มีความยำเกรง
ในอัลกุรอานบอกเอาไ ว้ว่า
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
“โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย การถือศีลอดได้ถูกกำหนดให้แก่พวกเจ้า
เหมือนกับที่ได้ถูกกำหนดให้แก่กลุ่มชนที่มาก่อนหน้าพวกเจ้า
เพื่อให้พวกเจ้านั้นมีความยำเกรง”
การถือศีลอดของเราอาจจะได้แต่ความหิวโหย และอ่อนล้า เหนื่อยอ่อน ถ้าในแต่ละวินาทีในการดำเนินชีวิตในขณะถือศีลอดไม่ได้เป็นไปเพื่ออัลลอฮ์ การที่เราดำเนินวิถีชีวิตในปัจจุบันเป็นไปเพราะสังคมแวดล้อมรอบตัว การแสวงหาริสกีเพื่อมุ่งแต่ใช้ในดุนยา เพื่อซื้อเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย เพื่อได้ไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆ เพื่อได้กินอาหารหรูๆ เพื่อการโอ้อวด ถ่ายรูปลงในโซเชี่ยล เพื่อทุกอย่าง แต่ไม่ได้เป็นไปเพื่ออัลลอฮ์ นี่คือการที่เราไม่ได้เข้าถึงเป้าหมายของความยำเกรง เพราะเราไม่ยำเกรง จึงทำทุกอย่างตามอารมณ์ ไม่ได้ทำไปเพื่ออัลลอฮ์
“ความยำเกรง” จึงมิได้เป็นเพียงคำพูด ที่มีเพียงเสียงสำเนียงไพเราะเปล่งออกจากปากเท่านั้น แต่ “ความยำเกรง” คือการแสดงออกมาให้เห็นเป็นรูปธรรม การดำเนินวิถีชีวิตต้องตรงกับคำสั่งใช้ และคำสั่งห้ามที่อัลลอฮ์ได้ทรงบัญญัติไว้เท่านั้น นั่นจึงเป็นความยำเกรงที่แท้จริง ความยำเกรงที่จับต้องได้ ดังเช่น...
อัลลอฮ์ ทรงสั่งใช้ให้ละหมาด และมีสมาธิในการละหมาด ละหมาดตามแบบฉบับซุนนะฮ์ของท่านบี มุฮัมมัด ศอลลัลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม
อัลลอฮ์ ทรงสั่งใช้ให้คลุมฮิญาบ ที่ไม่รัดรูป ไม่โปร่งบาง ไม่มีสีสันที่ฉูดฉาด ไม่สวยงาม ไม่มีกลิ่นน้ำหอม
อัลลอฮ์ ทรงสั่งใช้ให้ทานอาหารที่ฮะลาล สะอาด ปลอดภัยจากสิ่งปนเปื้อน และสัตว์ที่เชือดตามบทบัญญัติเท่านั้น
อัลลอฮ์ ทรงสั่งใช้ให้แสวงหาริสกีที่ถูกต้อง ไม่โกงกิน ไม่คอรัปชั่น ไม่ลักโขมย ไม่โกงราคาสินค้า ไม่ฉ้อฉลเอารัดเอาเปรียบ
อัลลอฮ์ ทรงสั่งใช้ให้แสวงหาความจริง พูดจา กล่าวคำให้เป็นแต่สิ่งที่ดีงาม ไม่ทำร้ายคนอื่นด้วยคำพูด ไม่นินทา ไม่ด่าทอ ไม่พูดจาหยาบคาย
อัลลอฮ์ ทรงสั่งใช้ให้มีมารยาทที่ดีงาม ไม่เหยียดหยามและดูถูกคนที่ต่ำต้อยกว่า ไม่ปั้นปึ่งต่อคนที่ขัดสน ไม่โอ้อวดต่อคนที่จนกว่า
สิ่งเหล่านี้ คือความยำเกรง ที่สามารถแสดงออกมาให้เห็นได้เป็นรูปธรรม เพราะการที่เราทำตามคำสั่งใช้ของอัลลอฮ์ เพราะเราเกรงว่าอัลลอฮ์จะทรงเห็นในการกระทำที่ไม่ดี ทั้งๆ ที่พระองค์ทรงเป็นผู้รอบรู้ทั้งในทรวงอกและที่เปิดเผย การที่เรายำเกรงจึงทำให้เราดำเนินชีวิตอยู่แต่ในสิ่งดีงาม ปฏิบัติต่อเพื่อนมุษย์ในการกระทำที่ดีงาม ทุกคนที่ได้สัมผัสก็จะทราบถึงความเป็นมุสลิมที่ดี และหลักคำสอนที่ดีงามของอิสลาม
อัลลอฮ์ ทรงตรัสว่า
“และความดีงามอันใดที่พวกเจ้าได้กระทำไว้ล่วงหน้าสำหรับตัวของพวกเจ้าเอง พวกเจ้าก็จะได้พบมัน ณ ที่อัลลอฮ์
แท้จริง อัลลอฮ์ เป็นผู้เห็นในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำกันอยู่”
(อัลบาเกาะเราะฮฺ : 110)
ความยำเกรง ได้กดตัวตนในด้านร้ายมิให้มันมีพลัง มิให้มีอำนาจเหนือความดี
ความยำเกรง จะทำให้ผู้ศรัทธา อยู่ในครรลองของการเป็นมนุษย์ที่ดี ที่สวยงาม
ถ้ามนุษย์ปลอดปล่อยตัวตน ดังเช่นที่ในยุคปัจจุบันกล่าวว่า “ชีวิตใช้ซะ ปลอดปล่อยความกล้าออกมา” ให้ชีวิตมีเสรี จะทำอะไรก็ได้ตามอารมณ์ปราถนา สังคมจึงวุ่นวายอย่างที่เห็น เพราะการเอาแต่ใจตนเอง เห็นแก่ตัว อยากได้ต้องได้ อยากมีต้องมี เนื่องเพราะพวกเขาไม่มีโลกหน้า ที่ผู้ศรัทธาสามารถมีทุกอย่าที่ต้องการได้ในอาคิเราะฮ์
ความยำเกรงจึงเป็นกำแพงกั้นมิให้ผู้ศรัทธาต้องตกนรก และมิให้ผู้ศรัทธาต้องถูกลงโทษในดุนยา และอาคิเราะฮ์ เนื่องเพราะการทำผิด ทำบาปจากอารมณ์ที่ปลดปล่อยออกมา ความยำเกรงจึงเป็นเกราะป้องกัน จากความเลวร้ายของสังคมรอบข้าง รอบตัว
ความยำเกรงเป็นหนทางแห่งความดีงาม และความปลอดภัย ได้รับการช่วยเหลือจากอัลลอฮ์ เป็นทางสู่สรวงสวรรค์ของพระองค์
การถือศีลอด จึงเป็นตัวกระตุ้นให้ความยำเกรงได้มีพลัง เหนือตัวตนที่ชั่วร้าย เพราะเมื่อมีความหิว ความเหนื่อยล้า จึงเกิดความอ่อนแอ เมื่อร่างกายอ่อนแอก็ไม่มีพลังที่จะทำสิ่งที่ตามใจ ความชั่วร้ายจึงโดนกำหราบไว้
ความยำเกรง คือ การที่เราทำตามคำสั่งใช้ของอัลลอฮ์ อย่างสุดความสามารถ และละเว้นคำสั่งห้ามอย่างสุดความสามารถเช่นกัน และไม่ทำของฮาลาลให้เป็นของหะรอม และไม่ทำของหะรอมให้เป็นของฮาลาล
ความยำเกรง มิใช่ความกลัว แต่เป็นการที่เราไม่อยากให้คนที่เรารักและรักเรา เห็นการกระทำที่ไม่ดี เกรงว่าอัลลอฮ์จะผิดหวังต่อบ่าวคนนี้ เกรงว่าอัลลอฮ์จะทรงระงับและยึดคืนปัจจัยยังชีพ เนื่องเพราะการเนรคุณของบ่าวของพระองค์
ฉะนั้นเป้าหมายของการถือศีลอด คือความยำเกรง มุสลิมจึงต้องไปให้ถึง เพื่อสวนสวรรค์ เพราะการถือศีลอดคือสิทธิของอัลลอฮ์ และพรองค์จะทรงตอบแทนเอง ซึ่งเราไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่าอัลลอฮ์ จะทรงตอบแทนอะไร แต่เชื่อเถิดว่าสิ่งที่อัลลอฮ์ จะทรงตอบแทนย่อมเป็นสิ่งที่พิเศษสำหรับเรา เป็นสิ่งที่เราไม่อาจจะคาดคิดได้เลย
" การถือศีลอดของบ่าวแต่มันเป็นของข้า และข้านี่แหละที่จะตอบแทนให้กับบ่าวเอง”
"แท้จริงในสวรรค์นั้น มีประตูอยู่ ประตูหนึ่งถูกให้ชื่อว่า อัรรอยยาน บรรดาผู้ถือศีลอดจะเข้าทางประตูนี้ในวันสิ้นโลก ไม่มีผู้ใดเข้าทางประตูนี้ได้
จะมีผู้เรียกว่า บรรดาผู้ถือศีลอดอยู่ไหน ? พวกเขาก็จะลุกขึ้น ไม่มีคนอื่นเข้าทางประตูนี้ได้ แล้วเมื่อพวกเขาเข้าไปแล้ว ประตูนั้นจะถูกปิด แล้วไม่มีคนใดเข้าทางประตูนี้ได้อีก"
(บันทึกโดย บุคอรีย์ และมุลิม)
สิ่งหนึ่งที่เป็นเป้าหมายที่ทุกคนอยากได้ คือ จะได้พบกับอัลลอฮ์ และการที่เราจะได้พบอัลลอฮ์ นั่นหมายถึงเราจะได้เข้าสวรรค์อย่างแน่นอน ฉะนั้นในช่วงเวลาแห่งการถือศีลอด ขอเราตั้งมั่นให้เข้าถึงซึ่งความยำเกรงอย่างแท้จริง และหมั่นขอดูอาอ์ให้มากๆเถิด
ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า
“สำหรับผู้ที่ถือศีลอดนั้นมีสองความสุข(เบิกบานใจ) ความสุขแรกตอนที่เขาละศีลอด
และความสุขที่สองตอน ที่ได้พบกับพระผู้เป็นเจ้าของเขา”
(บันทึกโดยอัล-บุคอรีย์ : 1894 และมุสลิม :1151)
ขออัลลอฮ์ ทรงตอบรับการถือศีลอดของพวกเรา ขอพระองค์ทรงช่วยเหลือให้ผู้ศรัทธาได้บรรลุถึงความยำเกรงต่อพระองค์อย่างง่ายดายด้วยเถิด....อามีน
