จงพยายามเป็นคนดี

 

อุ ม มุ อั ฟ ว์ ....คัดมาแปล เรียบเรียง

 

 

اللهم اني اعلم أن صلاح أولادي ليس بيدي

 فأصلحهم واحفظهم وبارك فيهم واعني على تربيته

 

(อัลลอฮุมมะ อินนี อะอฺลัม อันน่ะ ศ่อลาฮะ เอาลาดีย์ ลัยสะ บิยะดีย์ , ฟะอัศลิฮฺฮุม วัฮฟัศฮุม,วะบาริก ฟีฮิม , วะอะอินนี อะลา ตัรบียะตีฮี)

 

     ข้าแต่อัลลอฮฺ แท้จริง ข้าพระองค์ทราบดีว่า ลูกของข้าพระองค์ จะเปลี่ยนแปลงดีขึ้นได้ ไม่ได้มาจากน้ำมือของข้าพระองค์เอง

     ดังนั้น ขอพระองค์โปรดทรงปรับปรุงพวกเขาให้ดีขึ้น โปรดทรงคุ้มครองพวกเขา ประทานความจำเริญแก่พวกเขา

     และโปรดทรงช่วยเหลือข้าพระองค์ ในการอบรมเลี้ยงดูพวกเขาด้วยเถิด อามีน

 

 

( و كان أبوهما صالحا )

"และบิดาของเขาทั้งสองเป็นคนดี"

(อัลกะฮฺฟิ : 82)

     หากเราหวังอยากให้ลูกมีชีวิตที่ดี จงทำตัวของเราให้เป็น "คนดี" เพราะการที่พ่อแม่เป็นคนดี อัลลอฮฺจะทรงคุ้มครองดูแล ปกปักษ์รักษาชีวิตของลูกเรา แม้ในยามที่เราไม่ได้อยู่กับเขาอีกต่อไป การยืนหยัดมั่นคงของเราในความดี จึงถือเป็น "ริสกี" สำหรับเลือดเนื้อเชื้อไขของเราเอง

 

 

 

     คนส่วนมากมักชอบบอกกับลูกว่า อยากให้ลูกเป็นวิศวกร...อยากให้ลูกเป็นด้อกเตอร์...อยากให้ลูกเป็นหมอ...

     มีใครบ้างที่จะบอกกับลูกว่า"อยากให้ลูกเป็น...ผู้ได้รับความจำเริญ มีแต่ความดีงาม ไม่ว่าลูกจะอยู่ที่ไหนก็ตาม"

     เป็นประโยคที่ต้องอาศัยการใคร่ครวญและการลงมือทำ !

 

     ให้ขอต่ออัลลอฮฺเสมอ...ให้มีบะรอกัต (ความจำเริญ) ในชีวิต ในทรัพย์สิน ในลูกหลาน และในริสกีที่ได้รับ ไม่ว่าจะมากหรือน้อยเพียงใด

     สิ่งที่พึงคิดใคร่ครวญ...ไม่ได้อยู่ที่จำนวนว่ามีมากหรือน้อย หากแต่อยู่ที่ความจำเริญ ความดีงามในสิ่งที่มี

 

เมื่อบะรอกัต มีอยู่ในทรัพย์สิน... มันจะทำให้มีมากพอ

เมื่อบะรอกัตมีอยู่ในบุตรหลาน... ก็จะช่วยปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้ลูกดีขึ้น

เมื่อบะรอกัตมีอยู่ในร่างกาย... สุขภาพพลานามัยจะสมบูรณ์แข็งแรงยิ่งขึ้น

เมื่อบะรอกัตมีอยู่ในเวลา... เวลาที่มีคุณค่าก็จะเนิ่นนานมากยิ่งขึ้น

และเมื่อบะรอกัตมีอยู่ในหัวใจ...  ชีวิตก็จะชื่นมื่น มีความสุข

ขออัลลอฮฺ ตะอาลา โปรดทรงทำให้เรา "เป็นผู้ได้รับความจำเริญ" ไม่ว่าเราจะอยู่ ณ ที่แห่งใด ด้วยเถิด อามีน

 

 

 

จงเป็น..หรือพยายามที่จะเป็น

ผู้ที่เมื่อได้มองเห็น..ได้พินิจใคร่ครวญ

ได้ยินได้ฟัง ..ได้คิดตามและไตร่ตรอง

ได้สัมผัสจับต้อง .. ได้รำลึกและทบทวน

มีหัวใจที่สำนึกผิดอยู่เป็นนิจ

มีความคิดผูกพันกับโลกหน้าอยู่เสมอ

ใฝ่หาความดี ความรู้ที่มีประโยชน์

หาเวลาที่จะตรวจสอบตัวเอง

     และใช้เวลาคุณภาพ ในการรบเร้า อ้อนวอน ร้องขอ และรำลึกถึง พระผู้ทรงประทานความโปรดปรานอย่างมากมาย เพราะการรำลึกถึงพระองค์ ยิ่งใหญ่และมีคุณค่ากว่าสิ่งใดๆ 

 

หัวใจที่ถูกชะโลมด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮฺ

คือ ♥ หัวใจที่หมั่นขัดเกลา

คือ ♥ หัวใจที่ยอมรับในความต่ำต้อยอ่อนแอของตัวเอง และให้ความยิ่งใหญ่แด่พระองค์

คือ ♥ หัวใจบริสุทธิ์ที่ไม่หวังสิ่งใดจากคำคน

คือ ♥ หัวใจที่ไม่รุ่มร้อนเพราะความอิจฉาริษยาที่แอบแฝง

คือ ♥ หัวใจที่สงบเย็น และได้รับความปลอดภัย

และไม่มีใครจะมี ♥ หัวใจเช่นนี้ได้เลย หากพระองค์ไม่ประสงค์

และไม่ทรงอำนวยให้เกิดความง่ายดาย

 

          ด้วยเหตุนี้ ดุอาอ ต้นนี้จึงมีความหมาย และสำคัญถึงขั้นที่ท่านร่อซู้ล صلى الله عليه وسلم ได้กำชับให้ท่าน มุอ๊าซ อิบนิ ญะบั้ล  رضي الله عنه ขออยู่เป็นประจำหลังละหมาด ( ก่อนให้สลาม) ว่า

 

 اللَّهُمَّ أعِنّي عَلَى ذِكْرِكَ، وَشُكْرِكَ، وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ

 

"ข้าแต่อัลลอฮฺ ขอพระองค์โปรดทรงช่วยเหลือ ข้าพระองค์ ในการรำลึกถึงพระองค์ กตัญญูต่อพระองค์ และทำอิบาดะฮฺอย่างดี ต่อพระองค์ด้วยเถิด" 

 

 

 

จงพยามที่จะเป็น

ผู้มีลิ้น..ที่รำลึก

หัวใจ..ที่ขอบคุณ

ดวงตา..ที่เอ่อล้นด้วยความยำเกรง

และมีสติปัญญา..ที่ใคร่ครวญและหมั่นทบทวนตัวเอง

เพราะเหล่านี้คือ คุณสมบัติของเหล่าคนดี ที่พระองค์ทรงรัก ผู้มีหัวใจผูกพันอยู่กับพระองค์ หมั่นเพียรในการรำลึกถึงพระองค์

 

และจงอย่าได้เป็น..

ผู้ที่มีตา..แต่มองไม่เห็น

มีหู..แต่ไม่ได้ยิน

มีสติปัญญา..แต่ไม่คิดใคร่ครวญ

มีหัวใจ..แต่ไม่สำนึกรู้สึกตัว!

เพื่อว่า "หัวใจที่สงบจริง" จะได้เป็นวิถีส่วนใหญ่จริงๆ ของชีวิตเรา

 

 

 

 

๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙