คนรวยสุขได้ คนจนก็สุขได้
ค่อเฏ็บ อับดุลสลาม เพชรทองคำ
ท่านพี่น้องผู้ศรัทธาทั้งหลาย อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลาทรงสั่งใช้เราให้มีอัตตักวา ก็คือให้เรามีความยำเกรงต่อพระองค์ เพราะการยำเกรงต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลานั้น หากมีอยู่ในหัวใจของเราแล้ว มันก็จะเป็นเสมือนกำแพงที่ขวางกั้นเรา ไม่ให้ทำสิ่งที่เป็นมะอ์ศิยะฮฺ สิ่งที่เป็นการฝ่าฝืนบทบัญญัติของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา
และมันก็จะเป็นแรงผลักดันเราให้ปฏิบัติในสิ่งที่เป็นอะมัลศ่อลิหฺต่างๆ ซึ่งผลสุดท้ายของการที่เรามีความยำเกรงต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา นั่นก็คือ การที่เราได้ปกป้องตัวของเราเองให้รอดพ้นจากการถูกลงโทษในไฟนรกของพระองค์ในวันกิยามะฮฺ และเรายังได้รับชีวิตที่ดีงามในโลกดุนยานี้ และในโลกอาคิเราะฮฺเราก็จะได้รับรางวัลตอบแทนด้วยสวนสวรรค์ของพระองค์ และสิ่งพิเศษ ๆมากมายที่อยู่ภายในสวนสวรรค์นั้นอย่างตลอดกาล
ท่านพี่น้องผู้ศรัทธาทั้งหลาย ..ชีวิตความเป็นอยู่ในโลกดุนยานี้ เราทุกคนต่างก็ต้องการ การอยู่ดี กินดี มีชีวิตที่สุขสบาย มีเงินมีทองใช้จ่าย มีทรัพย์สมบัติมากมาย มีบ้านช่องหรูหรา ใหญ่โต มียานพาหนะใช้ มีอำนาจวาสนา มีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดี ..สิ่งต่าง ๆเหล่านี้คือความปรารถนาของมนุษย์ เมื่อได้มาครอบครองก็คิดเอาเองว่า ตัวเองมีชีวิตที่ผาสุกแล้ว มีความสุขแล้ว
บางคนเกิดมา มีสิ่งต่าง ๆเหล่านี้เตรียมพร้อมให้อยู่แล้ว แบบที่เราเรียกว่าเกิดมาคาบช้อนเงินช้อนทอง หรือเกิดมาบนกองเงินกองทอง ..แต่บางคนก็ต้องทำงาน ต้องทำมาหากินด้วยความเหนื่อยยากจึงจะได้สิ่งอำนวยความสุขเหล่านี้ ..บางคนถึงแม้จะทำงานหนักแต่ก็ยังมีรายได้ไม่พอรายจ่าย .. บางคนไม่มีกิน ไม่มีใช้แล้วก็ยังไม่เร่งขวนขวายทำมาหาเลี้ยงชีพ กลับใช้ชีวิตไปวัน ๆ ..ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว ชีวิตในทุก ๆสภาพเหล่านี้ไม่ว่าจะยากดีมีจน มั่งมีศรีสุข ยากจนข้นแค้นต่างก็คือบททดสอบของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลาทั้งสิ้น ..
บททดสอบที่มาพร้อมกับการกระซิบกระซาบของชัยฏอน เมื่อเราได้รับความผาสุก มีความสุขด้วยกับปัจจัยต่าง ๆบนโลกดุนยานี้อย่างมากมายแล้ว เราได้รำลึกถึงเนี๊ยะอฺมะฮฺ ความโปรดปรานที่พระองค์ประทานแก่เราหรือเปล่า เรายังคงดำเนินชีวิตไปตามบทบัญญัติศาสนาของพระองค์หรือเปล่า หรือว่า เราปล่อยให้ชัยฏอนมันมาล่อลวง มาล่อหลอกทำให้เราลืมขอบคุณพระองค์ ลืมหน้าที่ต่าง ๆที่เราจะต้องปฏิบัติในฐานะของบ่าวผู้ยำเกรง
ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮุวะตะอาลา ..หน้าที่ต่อตนเอง ..หน้าที่ต่อครอบครัว ..หน้าที่ต่อคนรอบข้าง ..หน้าที่ต่อสังคม.. หรือหากเราไม่ได้รับริสกี ไม่ได้รับปัจจัยยังชีพที่มันมากมาย ก็ไปคิดเอาเองว่าเราจะต้องไม่ได้รับความผาสุกในชีวิต ไปตีค่าของความผาสุก ตีค่าความสุขในชีวิตด้วยกับการมีทรัพย์สินเงินทอง หรือปัจจัยทางด้านวัตถุ เมื่อไม่ได้ ไม่มีก็สิ้นหวัง ท้อแท้ เปิดโอกาสให้ชัยฏอนมากระซิบกระซาบให้มีความคิดที่ไม่ดีต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา คิดว่าพระองค์ไม่ทรงยุติธรรม ทรงลำเอียง
ด้วยเหตุนี้ ท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมจึงได้มีคำแนะนำสำหรับผู้ที่ต้องพบกับความยากลำบาก ขาดปัจจัยยังชีพ ได้รับความขัดสน ไม่ได้รับความสะดวกสบายบนโลกดุนยานี้ แต่เขาก็สามารถที่จะพบกับความผาสุก และมีความสุขได้และถือเป็นความสุขที่แท้จริงและยั่งยืน
ท่านพี่น้องผู้ศรัทธาทั้งหลาย อัลหะดีษ (เศาะหิหฺ ) ในมุสนัดอิมามอะหฺมัด รายงานจากท่านอับดุลลอฮฺ บิน อัมรฺ บิน อัลอ๊าศ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุม เล่าว่า ท่านเราะซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมได้ให้คำแนะนะว่า
((أَرْبَعٌ إِذَا كُنَّ فِيكَ فَلاَ عَلَيْكَ مَا فَاتَكَ مِنَ الدُّنْيَا : حِفْظُ أَمَانَةٍ، وَصِدْقُ حَدِيثٍ، وَحُسْنُ خَلِيقَةٍ، وَعِفَّةٌ فِي طُعْمَةٍ))؛
“หากท่านมี (คุณสมบัติ)สี่ประการนี้อยู่ในตัวของท่านแล้ว ท่านจะไม่เป็นอะไรเลย ( ท่านจะไม่ได้รับความเดือดร้อนอะไรเลย แต่กลับจะมีชีวิตที่มีแต่ความผาสุก มีความสุขอย่างแท้จริง ) แม้ว่าท่านจะขาดสิ่งอำนวยความสุข ขาดแคลนปัจจัยยังชีพต่าง ๆในโลกดุนยานี้ก็ตาม"...สี่ประการนั้นก็ได้แก่
ประการที่หนึ่ง ให้เรารักษาอมานะฮฺ
แท้จริงแล้ว เรื่องของอมานะฮฺเป็นเรื่องใหญ่มากและสำคัญมาก แต่วันนี้เราจะพูดถึง เรื่องของอมานะฮฺ กันพอสังเขป ..เรามาดูในอัลกุรอานซูเราะฮฺอัลอันฟาล อายะฮฺที่ 27 อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลาตรัสถึงเรื่องอมานะฮฺว่า
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَخُونُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ وَتَخُونُوٓاْ أَمَٰنَٰتِكُمۡ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
“ โอ้ผู้ศรัทธาทั้งหลาย (พวกเจ้า) จงอย่าทำให้ขาดตกบกพร่องต่ออัลลอฮฺและร่อซูล
และจงอย่าให้ขาดตกบกพร่องต่อ أَمَٰنَٰتِكُمۡ บรรดาอมานะฮฺ (หรือบรรดาของฝาก)ของพวกเจ้า โดยที่พวกเจ้ารู้กันอยู่”
คำว่า لَا تَخُونُواْ ก็คือ ต้องมีความรับผิดชอบ มีความซื่อสัตย์ต่อหน้าที่และความรับผิดชอบที่ได้รับมอบหมายอย่างเต็มที่ โดยอย่าทำให้ขาดตกบกพร่อง เพราะมิฉะนั้นก็จะถือเป็นการทุจริตต่อหน้าที่และความรับผิดชอบนั้น
อันดับแรก อย่าให้บกพร่องต่อหน้าที่ที่มีต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลาและร่อซูลของพระองค์ ก็คือ มีอมานะฮฺ มีหน้าที่และความรับผิดชอบที่ต้องปฏิบัติ
ในส่วนที่เป็นสิทธิของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลาที่พระองค์พึงต้องได้รับจากเรา อย่างเช่น เราต้องละหมาดฟัรฎูให้ครบทั้งห้าเวลา ต้องถือศีลอดในเดือนร่อมะฎอน ต้องจ่ายซะกาต หากเข้าเกณฑ์ที่ต้องจ่าย ดังนี้เป็นต้น...
สำหรับในส่วนสิทธิของท่านร่อซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ก็อย่างเช่น เราต้องปฏิบัติตามแบบฉบับของท่าน ไม่ทำบิดอะฮฺ
นอกจากนี้ อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลายังได้สั่งให้เรา อย่าขาดตกบกพร่องต่อบรรดาอมานะฮฺ รวมถึงบรรดาของฝากที่มีผู้นำมาฝากเรา อันนี้เป็นสิทธิระหว่างเพื่อนมนุษย์ที่พึงปฏิบัติต่อกัน.. ซึ่งกำชับให้เราปฏิบัติในสองประการคือ
หนึ่ง จงมอบอมานะฮฺหรือบรรดาของฝากคืนให้แก่ผู้ที่นำของมาฝากท่าน เมื่อมีใครนำสิ่งใดมาฝากไว้ ก็ต้องส่งคืนให้เจ้าของ รวมถึงต้องปฏิบัติหน้าที่ตามที่ได้มีผู้มอบหมายหน้าที่ให้แก่ท่าน เช่น หน้าที่ที่นายจ้างและลูกจ้างพึงปฏิบัติต่อกัน เป็นต้น
สอง จงอย่าบกพร่องหรืออย่าทุจริตต่อบรรดาของฝาก หรือหน้าที่นั้น แม้ว่าจะมีบุคคลอื่นทุจริตต่อท่านก็ตาม หมายความว่า ถ้าหากมีใครมาทุจริตต่อบรรดาของฝาก หรือทุจริตต่อหน้าที่ต่าง ๆต่อเรา เราก็ต้องอย่าไปทุจริตตอบ อย่าไปทำตามสิ่งที่ไม่ถูกต้องนั้น แต่ให้ยังคงรักษาอมานะฮฺของตนเองไว้
ประการที่สอง ที่จะทำให้เราพบความสุขอย่างแท้จริงก็คือ เราต้องมีคำพูดที่สัจจริง พูดแต่ความจริง ไม่พูดโกหกพกลม
เรื่องนี้คงไม่ต้องพูดกันมาก เพราะน่าจะรู้เรื่องราวดีว่าคนเราต้องพูดแต่ความจริง ซึ่งรางวัลตอบแทนสำหรับเรื่องนี้ก็มีมากมาย ได้ทั้งในโลกดุนยาและโลกอาคิเราะฮฺ.. เรามาดูในอัลกุรอานซูเราะฮฺอัลอะหฺซาบ อายะฮฺที่ 35 อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลาได้ตรัสไว้ส่วนหนึ่งถึง اَلصَّادِقِيْنَ وَالصَّادِقَاتِ ผู้ที่ซื่อสัตย์ สัจจริง พูดแต่ความจริงทั้งชายและหญิงว่าเขาจะได้รับผลตอบแทนอย่างไร
أَعَدَّ ٱللَّهُ لَهُم مَّغۡفِرَةٗ وَأَجۡرًا عَظِيمٗا ..
“อัลลอฮฺได้ทรงเตรียมไว้สำหรับพวกเขาแล้ว ซึ่งการอภัยโทษและรางวัลอันใหญ่หลวง”
ในอัลหะดีษ บันทึกของอิมามอัลบุคอรีย์ อิมามมุสลิม รายงานจากท่านอิบนุ มัสอู๊ด เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า ท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมกล่าวว่า
"إِنَّ الصِّدْقَ يَهْدِي إِلَى الْبِرِّ وَإِنَّ الْبِرَّيَهَدِي إِلَى الْجَنَّةِ ،
“แท้จริง การพูดจริง จะนำทางไปสู่คุณธรรมความดีงาม... และแท้จริง คุณธรรมความดีงาม จะนำทางไปสู่สวรรค์”
ดังกล่าวข้างต้นนี่ก็คือ รางวัลตอบแทนที่ผู้ที่ซื่อสัตย์ สัจจริง พูดแต่ความจริง ไม่พูดโกหกพกลม จะได้รับ ก็คือได้รับการอภัยโทษ ได้รับรางวัลตอบแทนอย่างมากมาย และได้รับทางนำไปสู่สวรรค์
ประการที่สาม ที่จะทำให้เราพบความสุขอย่างแท้จริงก็คือ การมีอัคล๊าก หรือการมีจรรยามารยาทอันดีงาม
อัลหะดีษ (เศาะหิหฺ ) ในบันทึกของอิมามอัตติรมีซีย์ รายงานจากท่านอะบูหุรอยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า
أكْملُ المؤمنينَ إيمانًا أحسنُهُم خلقًا
“บรรดาผู้ศรัทธาที่มีอีมานสมบูรณ์ที่สุดนั้น คือผู้ที่มีจรรยามารยาทหรือมีอุปนิสัยที่ดีที่สุดในหมู่พวกเขา”
ทั้งนี้ก็เพราะ การศรัทธานั้น ขึ้นอยู่กับการปฎิบัติด้วย เมื่อเรามีจรรยามารยาทอันดีงาม มีความประพฤติดีต่อผู้อื่นแล้ว นอกจากจะเกิดผลดีต่อตัวเราเอง ต่อศาสนาของเราแล้ว ยังส่งผลดีต่อสังคมของเราอีกด้วย
ประการที่สี่ ที่จะทำให้เราพบความสุขอย่างแท้จริงก็คือ ให้เราบริโภคแต่สิ่งที่หะลาล
กินอยู่ใช้สอยแต่ในสิ่งที่บทบัญญัติศาสานาอนุมัติเท่านั้น ไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับของหะรอม ของต้องห้าม เพราะมันนำพาเราไปสู่นรก
อัลหะดีษ (เศาะหิหฺ) ในบันทึกของอิมามอัตติรมีซีย์ รายงานจากท่านعَنْ كَعْبِ بْنِ عُجْرَةَ رضي الله عنه เล่าว่า ท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลับฮิวะซัลลัมกล่าวว่า
النَّارُ أَوْلَى بِهِلَا يَرْبُو لَحْمٌ نَبَتَ مِنْ سُحْتٍ إِلَّا كَانَتْ
“ไม่มีเนื้อหนังมังสาใดที่เจริญเติบโตมาจากของที่ชั่วร้าย (ของที่หะรอม) นอกจากนรกนั้นจะเป็นที่พำนักอันสาสมสำหรับเขา”
ท่านพี่น้องผู้ศรัทธาทั้งหลาย นั่นก็คือ คุณสมบัติสี่ประการที่ท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัมได้แนะนำให้แก่เรา หากเราไม่ได้เป็นคนร่ำรวย แต่เราก็สามารถพบความสุขในชีวิตอย่างแท้จริงได้ด้วยการเป็นคนที่รักษาอมานะฮฺ รักษาหน้าที่ความรับผิดชอบ ..ดูแลตัวเองให้เป็นคนซื่อสัตย์ พูดแต่ความจริง ..แล้วก็ฝึกฝนตัวเองให้มีอัคล๊าค มีจรรยามารยาทอันดีงาม และบริโภค กินอยู่ใช้สอยแต่ของที่หะลาล ซึ่งหากเราทำได้อย่างนี้ เราก็จะพบกับความสุขในชีวิตอย่างแท้จริงทั้งในโลกดุนยานี้และในโลกอาคิเราะฮฺอีกด้วย ..
แต่สำหรับในส่วนของคนที่ร่ำรวยอยู่แล้ว แต่ถ้าหากเขาไม่นำพาต่อคุณสมบัติทั้งสี่ประการนี้นั้น ก็เป็นไปได้ที่เขาก็อาจจะไม่ได้รับความสุขอย่างแท้จริง...ดังนั้น ไม่ว่า เราจะเป็นเช่นไร จะร่ำรวยหรือไม่ร่ำรวย ก็ขอให้เราได้ขอดุอาอ์ต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลาให้เราได้รักษาคุณสมบัติทั้งสี่ประการไว้ให้ได้อย่างเหนียวแน่นมั่นคง ตามคำแนะนำของท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ทั้งนี้เพื่อความสุขที่แท้จริงในชีวิตของเราเอง
( คุฏบะฮฺวันศุกร์ มัสญิดดารุ้ลอิหฺซาน บางอ้อ )
