ถ้อยคำแห่งปวงปราชญ์​ 69

วันละหนึ่งความคิด....แปลเรียบเรียง

ท่านร่อซู้ล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า :

وَأَطِعْ وَالِدَيْكَ، وَإِنْ أَمَرَاكَ أَنْ تَخْرُجَ مِنْ دُنْيَاكَ فَاخْرُجْ لَهُمَا،

     "จงเชื่อฟังบิดามารดาของท่าน และถึงแม้ท่านทั้งสองจะสั่งใช้ให้ท่านนำดุนยาของท่าน (ทรัพย์สินเงินทองตลอดจนสิ่งต่างๆ ที่ลูกมีครอบครองในดุนยา) ออกไป ท่านก็จงนำออกไป เพื่อท่านทั้งสองเถิด"*

(ศ่อฮี้ฮ อะดะบุ้ล มุฟร็อด 14)

ท่านร่อซู้ล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า :

وَلَا تَعُقَّنَّ وَالِدَيْكَ، وَإِنْ أَمَرَاكَ أَنْ تَخْرُجَ مِنْ أَهْلِكَ وَمَالِكَ

"จงอย่าเนรคุณต่อบิดามารดา แม้ท่านทั้งสองจะสั่งใช้ให้ท่านนำครอบครัว และทรัพย์สินของท่านออกไปก็ตาม"

(บันทึกโดย อิมาม อะฮฺมัด)

ท่านร่อซู้ล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า :

 «أَنْتَ وَمَالُكَ لِأَبِيكَ»

" ตัวท่านและทรัพย์สินของท่านนั้น เป็นสิทธิของบิดาของท่าน"

(บันทึกโดย อิมาม อิบนุ มาญะฮฺ )

     *(หมายถึง ให้เชื่อฟังท่านทั้งสองในทุกเรื่องที่ท่านสั่งใช้ ตราบใดที่ไม่ใช่การฝ่าฝืนคำสั่งของอัลลอฮฺ คำสั่งของพ่อแม่ จึงเป็นเรื่องจำเป็นที่ต้องปฏิบัติ ไม่อนุญาตให้โต้แย้ง ผัดผ่อน หรือล่าช้าในการทำตามคำสั่ง หากท่านต้องการสิ่งใดจากลูก ให้ดำเนินการทำให้ทันที อย่าตระหนี่ถี่เหนียวกับท่านทั้งสอง เพราะไม่มีสิ่งใดที่จะทดแทนบุญคุณท่านทั้งสองได้เลย)

-ท่านอัลฮาซัน อัลบัศรีย์ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ-

ลูกหลานอาดัม สิ่งหนึ่งที่แสดงถึงความบกพร่อง ในการมั่นใจในอัลลอฮฺ ตะอาลา ก็คือ

การที่ท่านเชื่อมั่นในสิ่งที่อยู่ในมือของท่าน มากกว่าสิ่งที่อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์

ใครที่แข่งขันกับท่านในเรื่องศาสนา...ท่านจงแข่งขันกับเขา

ใครที่แข่งขันกับท่านในเรื่องดุนยา...ท่านจงปล่อยเขาไป

หากท่านมองเห็นผู้คนแข่งขันกันในเรื่องดุนยา...ท่านจงแข่งขันกับพวกเขาในเรื่องอาคิเราะฮฺ

เพราะดุนยาย่อมลาจากไป แต่อาคิเราะฮฺจะยังคงอยู่นิจนิรันดร์

ท่านร่อซู้ล ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัมกล่าวว่า:

اللَّهُمَّ ارزُقني حُبَّكَ، وحُبَّ مَنْ يَنْفَعُني حُبُّهُ عندَك، اللَّهُمَّ مَا رَزَقْتَني مِمَّا أُحِبُّ فَاجْعَلْهُ قُوَّةً لِي فِيمَا تُحِبُّ، اللَّهُمَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِمَّا أُحِبُّ فَاجْعَلْهُ فَرَاغاً لِي فِيمَا تُحِبُّ

"อัลลอฮุมมัรศุกนีย์ ฮุบบะก่ะ วะฮุบบะ มันยันฟะอุนีย์ ฮุบบุฮู อินดะก่ะ,

อัลลอฮุมม่ะ มาร่อซักตะนีย์ ฟีมาอุฮิบบุ ฟัจอั้ลฮุ กูวะตัน ลีย์ ฟี มา ตุฮิบบุ,

อัลลอฮุมม่ะ มาศะวัยตะ อันนีย์ มิมมา อุฮิบบุ ฟัจอัลฮุ ฟะรอง็อน ลีย์ ฟีมา ตุฮิบบุ"

          ข้าแต่อัลลอฮฺ ขอพระองค์ประทานความรักที่มีต่อพระองค์แก่ข้าพระองค์ และประทานความรักของผู้ที่ความรักของเขามีคุณค่ายังประโยชน์แก่ข้าพระองค์ ณ ที่พระองค์ด้วยเถิด

          ข้าแต่อัลลอฮฺ สิ่งใดก็ตามที่พระองค์ได้ประทาน แก่ข้าพระองค์ จากสิ่งที่ข้าพระองค์รัก ขอพระองค์โปรดทรงทำให้สิ่งนั้นเป็นแรงผลักดัน แก่ข้าพระองค์ในการทำสิ่งที่พระองค์ทรงรักด้วยเถิด

          ข้าแต่อัลลอฮฺ สิ่งใดก็ตามที่พระองค์ได้ขจัดมันออกไปจากข้าพระองค์ อันเป็นสิ่งที่ข้าพระองค์รัก ขอพระองค์โปรดทรงทำให้สิ่งนั้น เป็นโอกาสแก่ข้าพระองค์ ในการทำในสิ่งที่พระองค์ทรงรักด้วยเถิด

(บันทึกโดย อิมามอัตติรมีซีย์)

-ท่านอิบรอฮีม อัตตัยมีย์ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ-

     โอ้อัลลอฮฺ ขอพระองค์โปรดทรงปกป้องคุ้มครอง ข้าพระองค์ด้วยศาสนาของพระองค์ และแนวทางของนบีของพระองค์ ให้พ้นจากการขัดแย้งกันในสิ่งที่เป็นสัจธรรม การคล้อยตามอารมณ์ หนทางต่างๆ ที่หลงผิด และให้พ้นจากเรื่องราวที่สร้างความสับสน เคลือบแคลงสงสัยด้วยเถิด

-อิมาม อิบนิ้ล ก็อยยิม ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ-

     ขอแสดงความยินดีกับผู้ที่สาละวนอยู่กับ ข้อบกพร่องของตนเอง จนไม่ได้ใส่ใจกับข้อตำหนิข้อบกพร่องของคนอื่น

     และขอความวิบัติจงประสบกับผู้ที่ หลงลืมข้อบกพร่องของตนเอง แต่กลับสาละวนวุ่นวายอยู่กับข้อบกพร่องของคนอื่น

ลำดับแรก คือ เครื่องหมายของความผาสุก

ส่วนลำดับที่สอง คือ เครื่องหมายของความลำเค็ญทุกข์ยาก

********************************************************