ทลายการปกปิด = เสี่ยงต่อการเปิดโปง

อุมมุ อัฟว์ แปลเรียบเรียง

           มนุษย์กับความผิดพลาดเป็นของคู่กัน ไม่มีใครไม่เคยผิด ไม่มีใครไม่เคยพลาด ความผิดพลาดอาจมาในหลายรูปแบบทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัว บางครั้งเพราะตั้งใจ บางครั้งเพราะเผลอไป หลายครั้งที่อาจคิดไม่รอบ คาดไม่ถึง รู้ไม่เท่าทัน และอีกหลายครั้ง ที่ทำผิดทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ 

          ไม่ว่าหน้าตาความผิดจะเป็นอย่างไร ปริมาณความผิดจะมากมายแค่ไหน หายนะจากการฝ่าฝืน ที่ติดตามด้วยชัยชนะ จากการสำนึกผิดและขออภัย คือ หนทางแห่งการเยียวยาบาดแผลไปพร้อมๆ กับการ "กำชัย" ไว้ในมือ หากยืนหยัดในฐานะผู้สำนึกผิดและขออภัยตลอดไป

          ดังนั้น ชีวิตจะผิดมาเท่าไหร่ ไม่สำคัญเท่ากับความผิด "ถูกปกปิด" ไว้หรือไม่ เพราะเหนือกว่าความเมตตาใดๆ คือการที่อัลลอฮฺทรงปกปิดความผิดนั้นไว้ เป็นความลับระหว่างเขากับพระองค์  จึงไม่ฉลาดเลย กับการเปิดเผยบอกใครต่อใครให้ได้รู้ว่า เคยทำอย่างนั้นอย่างนี้ เคยไปที่นั่นที่นี่ หรือบอกเล่าการกระทำที่สะท้อนความคิด อารมณ์ ความรู้สึกในแง่ร้ายออกมาให้ใครๆ ได้รับรู้ 

ท่านร่อซู้ล ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัมกล่าวว่า :

"ประชาชาติของฉันทั้งหมดจะรอดพ้นปลอดภัย(จากการถูกทำร้ายด้วยคำพูดและการกระทำ)

นอกจากผู้ที่กระทำความผิดอย่างเปิดเผย"

(บันทึกโดย อิมามอัลบุคอรีย์ และอิมามมุสลิม)

- ท่านหญิง อาอิชะฮฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮา -

"ผู้หญิงของบรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย เมื่อคนใดในหมู่พวกเธอกระทำความผิด

เธอจงอย่าได้แพร่งพรายบอกกล่าวแก่ผู้ใด แต่เธอจงขออภัยโทษต่ออัลลอฮฺ ผู้ทรงจำเริญผู้ทรงเกรียงไกร

และขอสำนึกผิดกลับตัวกลับใจต่อพระองค์ เพราะแท้จริงแล้ว ผู้คนทั้งหลาย หมายจะตำหนิติเตียนให้เสียหาย

มิได้หมายเปลี่ยนร้ายให้กลายดี แต่อัลลอฮฺนั้น ทรงปรับปรุงแก้ไข มิได้ทรงตำหนิติเตียน"

(มะการิมุล อัคลาค ลิ้ล ค่อรออิฏีย์ 503)

         ด้วยเหตุนี้ อิสลามจึงไม่อนุญาตให้บอกเล่าเรื่องราวที่ไม่ดีของตัวเองให้ผู้อื่นรับรู้ เพราะเท่ากับเป็นการตีแผ่การปกปิดของ อัลลอฮฺ ซึ่งค้านกับเจตจำนงของพระองค์ (การเก็บความผิดเอาไว้กับตัว) ที่ประสงค์ให้เกิดความปลอดภัยจากภัยอันตรายในทุกแง่มุม 

( เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ )

          หากทุกผู้คนตระหนักถึง "ผลลัพธ์" ที่ได้รับจากการทำความผิดในที่สาธารณะ ก็คงมีน้อยคนที่กล้าทำผิดในที่เปิดเผย การกระทำของปัจเจกบุคคลจะเปลี่ยนเป็นต่อหน้าสาธารณชนทันทีที่เขาบอกกล่าวกับผู้คน ไม่ว่าจะด้วยภาพ ด้วยเสียง หรือตัวอักษรก็ตาม 

           ดังนั้น คนที่พยายามกระชากที่กำบังของตัวเองออกมา ปลดเปลื้องสิ่งห้อหุ้มคุ้มกันของตัวเองออกมา ด้วยการโพนทะนาตัวเองทั้งโดยเจตนาและไม่เจตนา ทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัว พึงระวังเอาไว้ให้ดี !!

     อย่าประจานตัวเอง ทั้งๆ ที่อัลลอฮฺได้ทรงปิดบังไว้ให้ ... อย่าตีแผ่ตัวเองให้เป็นที่จับจ้องและถูกพูดถึง ทั้งๆ ที่พระองค์ได้ทรงห่อหุ้มปกปิดมันเอาไว้...

     คนดีๆ มากมาย ที่เขาได้ดี อาจไม่ใช่เพราะความดีของเขามีมาก แต่มาจากความผิดพลาดที่ถูกเก็บซ่อนให้พ้นจากสายตาและลมปากของผู้คน...

          ดังนั้น คนทำดี อย่าชะล่าใจว่าทำมาดี เพราะหากไม่มี "การปกปิด" ความผิดจากพระองค์ เขาก็อาจไม่เหลือความดีไว้เป็นที่ชื่นชม และคนทำไม่ดี ก็อย่าชะล่าใจว่า ทำไปไม่กี่ทีเพราะทันทีที่เปิดเผยให้คนรู้ "การปกปิด" จากพระองค์ก็จะขาดสะบั้นลงทันทีเช่นกัน เมื่อนั้น ต่อให้ทำดีอีกกี่ที  ก็ไม่อาจลบภาพไม่ดีที่ติดตาผู้คน!!

     จงหวงแหน เห็นคุณค่า การปกปิดความผิดจากพระองค์ และอย่านำตัวเองไปเสี่ยงกับการเปิดโปงของพระองค์เลย....