สุนัขจิ้งจอกหางด้วนกับกลุ่มชนนบีลู้ฏ

อุมมุอัฟว์ แปลเรียบเรียง

เมื่อ 'ตัวตน' ใหญ่กว่า ' ตำแหน่ง' คุณจะพบว่าเขาคือคนที่ถ่อมตน เที่ยงธรรม และสร้างผลงาน

แต่เมื่อ 'ตำแหน่ง' ใหญ่กว่า 'ตัวตน' คุณจะพบว่าเขา คือคนที่ลุ่มหลง อธรรม และไร้ปฏิภาณ

ใครในหมู่มวลมิตร  ควรสนิทน่าชิดใกล้

อยู่ในกลุ่มชนใด  เสาะหาไว้คนดีดี

อย่าคบคนแย่แย่  จะมีแต่รอยราคี

เฟ้นหาเหล่าคนดี  มีแต่ดีไม่อับจน

อยากรู้ตัวตนใคร    อย่าใคร่ถามให้สับสน

รู้คบใครรู้ตัวตน    เพราะใจคนเลียนแบบกัน

คนยังอยู่ดี อยู่ได้ หากคง'อาย' ดั่งท่อนไม้ อยู่ยง หากคงเปลือก

วัลลอฮฺ หามีเหลือ สิ่งดีใดในชีวิต ให้จุนเจือ หากดุนยา หาคงเหลือ 'ความละอาย'

- อบู ตัมมาม -  (กวีอาหรับ)

อย่าทำไม่ดีกับใคร เหมือนที่เขาทำไม่ดีกับเรา เพราะเราก็จะไม่ต่างอะไรกับเขา

แต่จงปฏิบัติกับเขา ด้วยสิ่งดีดีที่ออกมาจากตัวเรา แม้ว่าความจริงพวกเขา ไม่สมควระจะได้รับก็ตาม

อัลฮัมดุลิ้ลลาฮฺ   ที่สองขายังยืนได้

อัลฮัมดุลิ้ลลาฮฺ   ที่สองตายังมองเห็น

อัลฮัมดุลิ้ลลาฮฺ   ที่ชีวิตยังอยู่เย็น

อัลฮัมดุลิ้ลลาฮฺ   ที่ยังเป็นผู้ขอบคุณ

อัลลอฮุอักบัร    ทรงยิ่งใหญ่ ทรงเกรียงไกร

อัลลอฮุอักบัร    ผู้ทรงให้มหาศาล

อัลลอฮุอักบัร    ทรงลิขิตดลบันดาล

อัลลอฮุอักบัร    ทรงประทานสิ่งดีดี

อัสตัฆฟิรุ้ลลอฮฺ    ที่วันนี้ยังผิดพลาด

อัสตัฆฟิรุ้ลลอฮฺ    ที่ยังขาดความสม่ำเสมอ

อัสตัฆฟิรุ้ลลอฮฺ     ที่หวั่นไหวสิ่งพบเจอ

อัสตัฆฟิรุ้ลลอฮฺ     ขออภัยเสมอ..จากพระองค์

ความเหมือนของสุนัขจิ้งจอกหางด้วนกับกลุ่มชนนบีลู้ฏ

     ครั้งหนึ่ง มีก้อนหินตกลงมาทับหางของสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง ทำให้หางของมันหลุดขาดออกจากตัว

     ภายหลังสุนัขจิ้งจอกตัวอื่นเห็นเข้า จึงถามจิ้งจอกตัวนั้นด้วยความฉงนสนเท่ห์ว่า"เจ้าตัดหางตัวเองทำไมรึ?"

     "ข้ามีความสุขอย่าบอกใคร เหมือนข้าได้เป็นนกโบยบินอยู่บนฟ้า สบายตัวดีจริงแท้" นี่คือเหตุผลที่มันตอบกับสุนัขจิ้งจอกตัวนั้น

     พอสุนัขจิ้งจอกตัวนั้น ตัดสินใจตัดหางตัวเองบ้าง มันกลับรู้สึกเจ็บปวดทรมานสุดแสน และไม่ได้รู้สึกสบายตัวเหมือนจิ้งจอกตัวนั้นเลย

     มันจึงกลับไปถามจิ้งจอกตัวเดิมว่า :"เจ้าโกหกข้าทำไม?"

     "ก็ถ้าข้าไปบอกพวกสุนัขจิ้งจอกตัวอื่นว่าเจ้าทรมานยังไง พวกนั้นต้องไม่ยอมตัดหางออกเป็นแน่ ในที่สุด พวกนั้นก็ต้องมาหัวเราะเยาะเย้ยพวกเราอย่างแน่นอน"

     เมื่อเป็นเช่นนั้น จิ้งจอกสองตัวนี้จึงเทียวบอกสุนัขจิ้งจอกทุกตัวที่มันเจอ ว่ามันสบายตัว คล่องตัวแค่ไหนที่ไม่มีหาง 

     จนกลายเป็นว่า สุนัขจิ้งจอกส่วนใหญ่ในฝูง "หางด้วน"

     จากนั้น ไม่ว่าครั้งใดที่พวกมันเจอกับสุนัขจิ้งจอก ที่มีหางสมบูรณ์สวยงาม พวกมันก็จะพากันเยาะเย้ยถากถางทุกครั้งไป

     เมื่อความเสื่อมเสียปกคลุมไปทั่วทุกหนแห่ง กลายเป็นว่าผู้คนต่างพากันดูถูกเหยียดหยามคนดีดี เพราะการที่เขา "เป็นคนดี" คนเขลาเบาปัญญากลับยึดเอาเหล่าคนดี เป็นที่เยาะเย้ยและพูดจาล้อเลียนให้เจ็บช้ำน้ำใจ

     พฤติกรรมเช่นนี้ ไม่ต่างอะไรกับกลุ่มชนของท่านนบีลู้ฏ อลัยฮิสสลาม ที่ครั้งหนึ่งพวกเขาเคยกล่าวแก่ท่านนบีว่า :

أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِّن قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ

"พวกเจ้าจงขับไล่ครอบครัวของลู้ฏ ออกไปจากหมู่บ้านของพวกเจ้าเสีย

แท้จริง พวกเขาเหล่านั้น เป็นมนุษย์ผู้สะอาดบริสุทธิ์เสียจริง"

(อันนัมล์ : 56)

คัดมาแปล