ถ้อยคำแห่งปวงปราชญ์ 17

เพจวันละหนึ่งความคิด  แปลเรียบเรียง

- ท่านซอและห์ อัดดิมัชกีย์ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

ลูกรัก..หากคืนวันผ่านมายังเจ้า โดยที่ศาสนา ร่างกาย ทรัพย์สิน และลูกหลานของเจ้ายังคงปลอดภัยดีแล้วละก็

เจ้าจงขอบคุณอัลลอฮฺ ตะอาลาให้มากเถิด เพราะกี่คนมาแล้วที่ในวันนั้นๆ การมีศาสนาของเขาถูกริบคืนหาย

อำนาจถูกถอดถอน ความลับถูกเปิดโปง และถูกภัยพิบัติเข้าเล่นงาน ขณะที่เจ้ายังสุขสบายดี

- ชัยคุลอิสลาม อิบนิ ตัยมียะฮฺ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

และสิ่งที่เหนือกว่าการพอใจในกำหนดสภาวการณ์ของอัลลอฮฺก็คือ

การขอบคุณพระองค์ต่อมุซีบัต( เคราะห์กรรม ภัยพิบัติ ) นั้นๆ 

เนื่องเพราะเขาได้พบกับความโปรดปราน (อันมหาศาล) ของพระองค์ ที่ (มาพร้อมกับ) มุซีบัตดังกล่าว

- ท่านอับดุลลอฮฺ อิบนิ้ล มุบาร้อก ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

บุคคลหนึ่งยังคงเป็นผู้มีความรู้ ตราบเท่าที่เขายังแสวงหาวิชาความรู้

แต่เมื่อใดที่เขาคิดว่าตัวเองรู้อยู่แล้ว เมื่อนั้น เขาได้โง่เขลาไร้วิชาแล้ว

- เชค มุฮัมมัด อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

หากมีผู้ถามว่า การลืมมีทางรักษาหรือยาแก้ไหม ?

เราขอตอบว่า : มี คือยารักษาด้วยกับความโปรดปรานของอัลลอฮฺ ซึ่งก็คือ "การจดบันทึก" นั่นเอง

ด้วยเหตุนี้อัลลอฮฺ عزوجل จึงประทานความโปรดปราน แด่ปวงบ่าวของพระองค์ด้วยการให้มีการจดบันทึก

โดยที่พระองค์ได้ตรัสเอาไว้ว่า : 

"จงอ่าน ด้วยพระนามของพระเจ้าของเจ้าผู้ทรงบังเกิด ทรงสร้างมนุษย์มาจากก้อนเลือด 

จงอ่าน และพระเจ้าของเจ้าผู้ทรงใจบุญยิ่ง ผู้ทรงสอน ด้วยปากกา" 

(อัลอะลัก 1-4)

พระองค์ตรัสว่า: "จงอ่าน" ต่อจากนั้นพระองค์จึงตรัสว่า: "ผู้ทรงสอน ด้วยปากกา"

หมายความว่า จงอ่าน จากความจำของเจ้า หากเป็นเช่นนั้นไม่ได้ ก็จงอ่านจากปากกาของเจ้า

อัลลอฮฺ ตะอาลา ทรงชี้แจงแก่เราไว้เเล้ว ว่าเราจะเยียวยารักษาปัญหานี้อย่างไร

ปัญหาที่ว่านี้ก็คือ "การหลงลืม" ซึ่งทางแก้ก็คือ "การจดบันทึก" เอาไว้นั่นเอง

- ชัยคุลอิสลาม อิบนิ ตัยมียะฮฺ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

โรคภัยจะมีได้ เพราะพละกำลังพร่องหาย เช่นกันกับหัวใจ เจ็บป่วยมีโรคได้ เพราะศรัทธาในใจลดทอนลง

- เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

ความอ่อนแอในเรื่องของอกีดะฮฺ ถือเป็นความเจ็บป่วยที่แท้จริง 

ซึ่งจำเป็นต้องเยียวยารักษา ด้วยการทำความรู้จักกับอัตเตาฮีด และหลักเชื่อมั่นที่ถูกต้อง

- ท่านอัลบะชี้ร อัลอิบรอฮีมีย์ ร่อฮิมะฮุ้ลลออฮฺ -

ครูจะยังไม่สามารถอบรมสั่งสอนคุณธรรมแก่ศิษย์ได้ นอกจากครูจำต้องเป็นคนมี "คุณธรรม"

และไม่สามารถปรับปรุงแก้ไขศิษย์ให้ดีขึ้นได้ นอกจากครูจะต้องเป็น "คนดี"

เพราะศิษย์จะซึมซับเอาแบบอย่างจากครู มากกว่าที่เขาจะรับเอาคำครูที่คอยพร่ำสอนย้ำเตือน

Λ V V V Λ V V V Λ V V V Λ V V V Λ V V V Λ V V V