การโอ้อวดที่แอบแฝง

 อุมมุอัฟว์ ...แปลเรียบเรียง

-อบู อิสฮาก อัชชีรอซีย์ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

     คืนหนึ่งฉันอดนอนอยู่กับพ่อของฉัน (เพื่อทำอิบาดะฮฺ)ขณะที่คนรอบข้างต่างหลับใหลกันหมด 

     ฉันบอกพ่อว่า : เหตุใดพ่อจึงไม่ปลุกพวกเขาให้ลุกขึ้นละหมาดสองร้อกอัตล่ะครับ? 

     “ลูกรัก หากว่าลูกนอนหลับไปยังดีเสียกว่าการที่ลูกไปรบกวนคนอื่นเขา การที่ลูกยืนหยัด มั่นคงในการทำดีได้นั้น ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ลูกมีสิทธิ์ในการเย้ยหยันคนอื่นๆ ที่ยังหลงทาง  อย่ามองดูคนที่ทำผิด ด้วยสายตาที่คิดว่าตนเองเหนือกว่า ดีกว่า

     เพราะหัวใจทั้งหลายอยู่ระหว่างนิ้วทั้งสองของอัรรอฮฺมาน ซึ่งพระองค์ทรงสามารถพลิกผันมันตามแต่ที่พระองค์ประสงค์ 

     ดังนั้น จังหวะที่อัลลอฮฺทรงคัดเลือกลูกให้อยู่บนหนทางที่ได้รับทางนำนั้น นั่นไม่ใช่เพราะลูกดีเด่น หรือเพราะการฏออัตของลูก หากแต่เพราะความเมตตาของพระองค์ที่ปกคลุมลูกอยู่ ซึ่งพระองค์จะทรงถอดถอนมันออกไปจากลูกเมื่อใดก็ได้ 

     ดังนั้น จงอย่าหลงตนไปกับผลงานและอิบาดะฮฺของตัวเอง อย่ามองคนที่หลงออกไปจากหนทาง ด้วยสายตาดูหมิ่นเหยียดหยาม ดูถูกดูแคลนเลย เพราะหากอัลลอฮฺไม่ทรงเมตตาลูกแล้ว ลูกก็อาจอยู่ตำแหน่งเดียวกันกับเขา

     และอย่าได้คิดเป็นอันขาดว่า การยืนหยัดมั่นคงอยู่บนหนทางที่เที่ยงตรงนั้น เป็นหนึ่งในบุคลิกที่เพียบพร้อมสมบูรณ์ เพราะอัลลอฮฺ ตะอาลา ได้ตรัสกับมนุษย์ที่ประเสริฐที่สุดว่า : 

( وَلَوْﻵَ أَنْ ثَبَتْنَآكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئَاً قَلِيْلا ) 

“และหากเรามิได้ทำให้เจ้า(มุฮัมมัด) ยืนหยัดมั่นคงแล้ว แน่นอน เจ้าก็เกือบที่จะโน้มเอียงไปทางพวกเขาอยู่บ้างเล็กน้อย”  

(อัลอิสรออฺ /  74) 

     แล้วนับประสาอะไรกับลูกเล่า ?! “

ท่านร่อซู้ล ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า :

      "สำหรับพวกท่านแล้ว การตั้งภาคีนั้นแอบแฝงซ่อนเร้นอยู่ ยิ่งกว่าการที่มดเดินเสียอีก (คือ แทบจะไม่รู้สึกตัว)

     ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ สำหรับการตั้งภาคีนั้น แอบแฝงอยู่ยิ่งกว่ามดเดิน 

     จะเอาไหม หากฉันจะบอกท่านถึงสิ่งที่เมื่อท่านนำไปปฏิบัติแล้ว จะสามารถขจัดชิริกนี้ออกไปไม่ว่ามันจะเล็กน้อยหรือมากมายเพียงใดก็ตาม?

     จงกล่าวเถิดว่า : "อัลลอฮุมมะ อินนี อะอูซุบิกะ อัน อุชริกะ บิกะ วะอะน่ะ อะอฺละมุ วะอัสตัฆฟิรุกะ ลิมา ลา อะอฺละมุ"

      (ข้าแต่อัลลอฮฺ แท้จริง ข้าพระองค์ขอความคุ้มครองต่อพระองค์ ให้พ้นจากการตั้งภาคีต่อพระองค์ ทั้งๆ ที่ข้าพระองค์รู้ตัว และขอพระองค์โปรดทรงอภัยโทษให้แก่ข้าพระองค์ ในสิ่งที่ข้าพระองค์ไม่รู้ตัวด้วยเถิด)"

(บันทึกโดย อิมาม อัลบุคอรียฺ)

- ท่านอุมัร อิบนุ อับดุลอาซี้ซ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

     เวลาที่ท่านอุมัร อิบนุ อับดุลอาซี้ซ กล่าวปราศัยบนมิมบัร แล้วท่านรู้สึกกลัวความกระหยิ่มใจในตัวของท่านเอง ท่านก็จะหยุดกล่าวปราศัย 

     และเวลาที่ท่านเขียนสาส์นใด แล้วท่านรู้สึกกลัวความกระหยิ่มใจ (ภาคภูมิใจในสิ่งที่ตนทำ) ท่านก็จะฉีกมันทิ้งไปและกล่าวว่า 

" อัลลอฮุมมะ อินนี อะอูซุบิกะ มิน ชัรริ นัฟซีย์ "

(ข้าแต่อัลลอฮฺ ข้าพระองค์ขอความคุ้มครองต่อพระองค์ให้พ้นจากจิตใจที่ชั่วร้ายของข้าพระองค์เองด้วยเถิด)

- ท่านฟุฎ็อยล์ อิบนิ้ล อิย้าฎ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

     หากมีคนมาพูดกับท่านว่า : "คนชอบอวด" แน่นอนท่านคงโกรธ ฉุนเฉียว รู้สึกหงุดหงิด 

     และคงอยากร้องเรียนบอกคนอื่นว่า "เขากล่าวหาว่าฉันเป็นคนโอ้อวด"บางทีสิ่งที่เขาพูด อาจเป็นความจริง

     อันเนื่องมาจากการที่ท่านลุ่มหลงในดุนยา เสริมแต่งตนเองเพื่อดุนยา เสเเสร้งแกล้งทำเพื่อดุนยา 

     จงระวังตัวเองเอาไว้ให้ดี อย่าเป็นคน "โอ้อวด" โดยที่ท่านไม่รู้สึกตัว แสร้งทำอย่างนั้น ตั้งท่าอย่างนี้ เพื่อที่ผู้คนจะได้รู้จักท่าน

     เพื่อที่พวกเขาจะได้พูดกันว่า "เขาคนนี้เป็นคนดี" เพื่อให้เขาเหล่านั้นยกย่องให้เกียรติท่าน ช่วยเหลือเป็นธุระให้ท่าน หลีกทางให้ท่าน 

     ซึ่งความจริงแล้วพวกเขาจะรู้จักท่านได้ ก็เพราะอัลลอฮฺ เพราะหากไม่ใช่เพราะ (การช่วยเหลือจาก) อัลลอฮฺแล้ว แน่นอนว่า ท่านย่อมต่ำต้อยด้อยค่าสำหรับพวกเขา

     เฉกเช่นที่คนชั่วช้า ไร้คุณค่า ไม่มีราคา ไม่ได้รับการยกย่องเชิดชู ไม่ได้รับการช่วยเหลือเกื้อกูล และไม่ถูกหลีกทางให้มีที่ยืน

- ท่านซุฟยาน บิน อัลหุเซน อัรรอซียฺ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

สิ่งที่มีเกียรติสูงสุดบนหน้าดุนยานี้คือ ความอิคล้าศ (บริสุทธิ์ใจ)

หลายต่อหลายครั้งที่ฉันบากบั่นในการสกัดกั้นริยาอฺ (ความโอ้อวด) ออกจากหัวใจของฉัน

แต่ก็ราวกับว่า มันได้งอกเงยผุดออกมาจากหัวใจ เป็นสีอื่นแทน(โอ้อวดในเรื่องอื่นแทน)

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&