จงรีบเร่งในการละศีลอด
อนัส ลีบำรุง
لا يَزَالُ النَّاسُ بِخَيْرٍ مَا عَجَّلُوا الْفِطْر
แท้จริงท่าน ร่อซูล ﷺ ได้กล่าวว่า “มนุษย์ยังคงอยู่ในความดีตราบใดที่พวกเขารีบเร่งในการละศีลอด”
[บันทึกโดย : อัลบุคอรียฺ และมุสลิม]
หะดีษได้บ่งบอกถึงมารยาทในการละศีลอด คือให้เร่งรีบเมื่อถึงเวลาละศีลอด ความหมายก็คือ ให้รีบเร่งในการละศีลอดเมื่อดวงอาทิตยลับขอบฟ้าไปแล้ว สิ่งดังกล่าวนั้นมันเป็นความดีอย่างมาก เพราะมันเป็นการปฏิบัติตามแนวทางของท่าน ร่อซูล ﷺ และได้มีรายงานว่าการีบเร่งในการละศีลอดนั้นเป็นมารยาทของบรรดานบี
ท่าน อบูดัรดาอฺ ได้กล่าวว่า “3 ประการด้วยกันที่มาจากมารยาทของท่านนบี รีบเร่งในการละศีลอด ล่าช้าในการทานสะโฮร มือขวาทับมือซ้ายในการละหมาด”
อิหม่าม บุคคอรี رحمه الله ได้กล่าวว่า “อบู ซะอี๊ด อัลคุดรีย์ ได้ทำการละศีลอดเมือดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าแล้ว”
ท่านอุมัร บิน มัยมูน رحمه الله กล่าวว่า “บรรดาเศาะฮาบะฮฺ สหายของท่านร่อซูล ﷺ เป็นกลุ่มคนที่เร่งรีบในการละศีลอด และล่าช้าในการรับประทานอาหารสะโฮรมากกว่าบุคคลอื่นๆ”
การรีบเร่งในการละศีลอดนั้นเป็นการช่วยเหลือผู้ศรัทธาในเรื่องของการถือศีลอด ไม่ทำให้เกิดการทำให้เกินขอบเขตของศาสนาและสิ่งดังกล่าวคือแบบอย่างของบุคคลที่ดีที่สุด
และใครก็ตามที่เขาละศีลอดโดยคิดว่าดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว แต่จริงแล้วมันยังไม่ลับขอบฟ้า การถือศีลอดของเขาใช้ได้แท้จริงบุคคลนั้นเขาได้รับการผ่อนปรนทางด้านศาสนา เฉกเช่นคนที่ลืมแล้วรับประทานอาหารในขณะที่เขาถือศีลอด ดังที่อัลลอฮฺได้ทรงกล่าวไว้ว่า
رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا
“โอ้พระเจ้าของพวกเรา! โปรดอย่าเอาโทษแก่เราเลย หากพวกเราลืม หรือผิดพลาดไป”
[อัล-บากอเราะฮฺ อายะฮฺ 286]
จำเป็นแก่บรรดาผู้ที่ถือศีลอดควรกอบโกยเวลาที่มีค่าอย่างมากในขณะที่ถือศีลอด มันถือเวลาที่ดุอาอ์ ถูกตอบรับ
ثلاثة لا ترد دعوتهم : الصائم حتى يفطر ، والإمام العادل ،
ودعوة المظلوم
“บุคคลสามจำพวกที่ดุอาฮฺของพวกเขาจะไม่ถูกผลักไส(ปฏิเสธ)
ผู้ที่ถือศีลอดจนกระทั่งเขาได้ละศีลอด อิหม่ามที่มีความยุติธรรม และดุอาฮฺของผู้ที่ถูกอธรรม”
[บันทึกโดย ติรมีซียฺ]
ان للصائم عند فطره دعوة لا ترد
“แท้จริงสำหรับผู้ถือศีลอดนั้น ในขณะที่เขาละศีลอดดุอาฮฺของเขาจะไม่ถูกปฏิเสธ”
[บันทึกโดย อิบนฺ มาญะฮฺ]
จากท่าน อิบนฺ อะบี มุลีกะฮฺ ได้กล่าวว่า : ได้ยินท่าน อับดุลลอฮฺ บิน อัมรฺ ขอดุอาฮฺในขณะละศีลอด
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ برحمتك الَّتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ ، أَنْ تَغْفِرَ لِي
“โอ้อัลลอฮฺ แท้จริงฉันได้ขอวิงวอนต่อพระองค์ ด้วยกับความเมตตาของพระองค์ที่ครอบคลุมในทุกสิ่ง ได้โปรดให้อภัยแก่ฉันด้วยเถิด”
และเมื่อขณะละศีลอดก็ควรกล่าวดุอาอ์บทนี้
«ذَهَبَ الظَّمَأُ، وَابْتَلَّتِ الْعُرُوقُ، وَثَبَتَ الأَجْرُ، إِنْ شَاءَ اللهُ»
“ความกระหายได้ดับลงแล้ว เส้นโลหิตก็ชุ่มชื้น และผลบุญก็ได้มั่นคงแล้ว อินชาอัลลอฮฺ (หากอัลลอฮฺทรงประสงค์)”
[บันทึกโดยอบูดาวูด]
وصلى الله على نبينا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين
