ไม่มี “ลอง” มีแต่ทำกับไม่ทำ

โดย... อุมัร บินซูฟอย

           ถ้าจะบอกว่าชีวิตนั้นมันขับเคลื่อนไปด้วยอะไร ก็ขอบอกได้เต็มปากว่า “การกระทำ” ใช่ครับ การกระทำหรือเรียกให้ดูเป็นทางการหน่อย ก็คือกริยา ไม่ว่าสิ่งมีชีวิตไหนต่างก็ต้องดำรงชีวิตด้วยการกระทำ ถ้าจะให้เห็นภาพเลยก็อย่างเช่น

- คุณหิว คุณก็กิน กินก็เป็นการกระทำ

- คุณอยากจะรู้จักใครสักคน คุณก็คุย คุยก็เป็นการกระทำ

- คุณอยากพักผ่อน คุณก็ล้มตัวลงนอน นอนก็เป็นการกระทำอีกนั่นแหละ

พอจะเห็นภาพบ้างหรือยังว่า ชีวิต + การกระทำ = การดำเนินชีวิต

          และหากคุณจะเลือกทำอะไรสักอย่าง แน่นอน มันก็มีแค่ 2 ทาง คือ จะทำหรือไม่ทำ ส่วนคำที่เรา ติดปากว่า “ลอง” นั้นไม่มีความหมายใด ๆ เลยครับ เพราะถ้าคุณบอกว่า ฉันอยากลองทำนู่นนี่นั่น สุดท้ายมันก็คือคุณจะทำมันหรือไม่ทำก็แค่นั้น และถ้าจะบอกว่า ลองทำผิดหน่อยคงจะไม่เป็นไร แต่มันก็เท่ากับว่า คุณทำผิดในสิ่งนั้นไปแล้ว คุณก็จะได้รับผลตามมาคือ การลงโทษหรือการโดนตำหนิ เนื่องจากมันเป็นสิ่งที่ถูกห้ามและก็มีบทลงโทษที่ชัดเจน หากคุณจะหลีกเลี่ยงมันมีเพียงวิธีเดียวก็คือไม่ทำมันก็แค่นั้น ส่วนจะตั้งใจหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง

           แต่หากมองในมุมมองของศาสนาอิสลาม แน่นอนว่า การกระทำสิ่งใดนั้น ตัวของเราจำเป็นที่จะต้องรับผิดชอบไม่วาจะเป็นเรื่องที่ดีหรือเรื่องที่ผิดก็ตาม และแม้จะเป็นเรื่องที่เล็กเท่าละอองธุลีก็จะต้องถูกสอบสวนทั้งหมด

          ส่วนการที่เราจะลงมือทำอะไรบางอย่าง ก็จงพยายามทำให้สุดความสามารถ อย่าหยุดกับเพียงคำว่าลองทำเฉย ๆ คำนี้แหละมันได้ดับแสงไฟแห่งโอกาสของคนมานักต่อนักแล้ว ฉะนั้น คิดจะทำอะไรก็ทำเลย ตั้งใจ จัดเวลาทำสม่ำเสมอ และคำนึงด้วยว่ามันถูกหรือผิดและเดือดร้อนตัวเองไหม คนส่วนมากมักจะพูดว่า ทำอะไรก็ได้อย่าเดือดร้อนคนอื่น นี่ถือเป็นความคิดที่คิดว่ามันยังไม่ปลอดภัย 100% อันนี้ความคิดส่วนตัวนะครับ

           สิ่งแรกที่คุณต้องห่วงเลย คือ ตัวคุณเอง ว่าถ้าทำแล้วมันส่งผลกับเราไหม ในด้านที่สร้างความเดือดร้อนให้กับตัวเองหรือเปล่า เพราะแน่นอน ถ้าคุณเดือดร้อน คนที่เขาแคร์คุณ คนที่อยู่รอบข้างคุณอยู่กันไม่สุขแน่ และที่กล่าวมาทั้งหมดนี้จุดประสงค์ก็เพื่อว่าผู้ที่อ่านอยู่ คิดก่อนว่าถ้าคุณทำสิ่งนี้มันถูกหรือผิดและอย่าได้เอาคำว่า “ลอง” มาใช้อ้างว่าฉันแค่ลองทำเฉย ๆ ถึงตอนนั้นการกระทำของคุณก็ลงสมุดบันทึกไป

           ฉะนั้น อย่าคิดจะท้าทายไปนรกเลย มันไม่คุ้มค่ากับการที่เอาคำว่า “ลอง” มาเป็นข้ออ้าง อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสไว้เกี่ยวกับการกระทำของเราที่เราต้องรับผิดชอบมันทุกกอย่างว่า

“หากพวกเจ้าทำความดี พวกเจ้าก็ทำเพื่อตัวของพวกเจ้าเอง

และหากว่าพวกเจ้าทำชั่วก็เพื่อตัวของพวกเจ้าเอง”

(อัลอิสรออฺ 17 : 7)

          ก่อนจะเปลี่ยนหน้ากระดาษไปอ่านบทความถัดไป อยากบอกว่า จะทำอะไรสักอย่าง จงคิดและ ตอกย้ำเสมอว่า จะเป็นการทำครั้งสุดท้าย โดยให้ความสำคัญและประณีต เพราะอัลลอฮฺรักผู้ที่ทำการงานสุดความสามารถ ตราบที่เป็นเรื่องที่ถูกต้องตามบทบัญญัติของศาสนา ท่านร่อซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า :

“แท้จริง อัลลอฮฺทรงรัก ผู้ที่เมื่อเขาทำการหนึ่งการใดแล้ว เขาทำอย่างประณีตสุดฝีมือ”

(บันทึกโดย อิมามอัลบัยฮะกีย์)

          จะไม่ทำอะไรก็จงหลีกเลี่ยงอย่างถึงที่สุด พยายามคุมตัวเองใช้ชีวิตอย่างมีสติ โดยในที่นี้ คือสิ่งที่อัลลอฮฺและร่อซูลใช้ว่าให้ออกห่างก็จงออกห่าง และคำว่า “ลอง” ไม่มีคำนิยามใด ๆ ให้กับคำ ๆ นี้ เพราะว่าไม่มีคำว่า “ลอง” มีแต่ทำกับไม่ทำ

ที่มา : หนังสือจุดหมายที่ไม่ใช่ปลายทาง

ที่ระลึกงานโรงเรียนอัลฟุรกอนศึกษา ครั้งที่ 24 รุ่น 23 ปีการศึกษา 2563