ชีวิตคือการเดินทาง

โดย... อ.มาลิก โยธาสมุทร

          ผู้เป็นบ่าวของอัลลอฮฺ ทั้งหลาย จงเกรงกลัวอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา เถิด คนเรานั้นนับตั้งแต่ถูกให้บังเกิดขึ้นมา เขาก็ยังคงเป็นผู้ที่เดินทางอยู่ และจะยังไม่หยุดพักจากการเดินทางของพวกเขา นอกจากจะได้พำนักอยู่ในสวรรค์หรือไม่ก็นรกเท่านั้น

          ผู้ที่มีสติปัญญาทราบดีว่า การเดินทางนั้นต้องประสบกับปัญหา อุปสรรค และเผชิญกับภัยอันตรายมากมาย และโดยปกติทั่ว ๆ ไปแล้ว คนเราต้องการพบกับความราบรื่น ได้รับความสะดวกสบาย และดังกล่าวนั้นจะมีได้ก็เมื่อภายหลังเสร็จสิ้นจากการเดินทางแล้วเท่านั้น

          และก็เป็นที่ทราบกันดีอีกเช่นกันว่า ทุกย่างก้าวที่เขาเหยียบย่ำไป หรือทุกวันคืนที่เขาเดินทางนั้น จะไม่มีการหยุดพัก และผู้ที่เดินทางนั้นจำเป็นที่จะต้องตระเตรียมเสบียงสำหรับวันต่อไปจนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง และเมื่อพวกเขาลงหยุดแวะพักหรือนอนพักผ่อน เท้าของเขาก็จำเป็นที่จะต้องเตรียมพร้อมเพื่อการเดินทางต่อไปไม่มีที่สิ้นสุด

          โอ้ บรรดาผู้ที่ถูกหลอกลวงด้วยความหวังทั้งหลาย...

♦- อิบลีสมารร้ายนั้นถูกสาปแช่งและถูกเฉดหัวออกมาจากที่อยู่อันทรงเกียรติ อันเนื่องจากไม่ยอมสุญูดเพียงครั้งเดียว เมื่อมันถูกบัญชาใช้ให้สุญูด

♦- อาดัมถูกให้ออกจากสวรรค์ (ญันนะฮ์) เพราะเขากินผลไม้เพียงแค่คำเดียว เมื่อถูกสั่งห้ามมิให้กิน

♦- ผู้ที่ทำซินา ถูกประหารชีวิตเนื่องจากการกระทำที่เป็นการละเมิดอย่างร้ายแรง ด้วยการสัมผัสแม้เพียงปลายนิ้ว สิ่งที่ไม่เป็นที่อนุมัติ (ฮะล้าล) สำหรับเขา

♦- ผู้ที่พูดจา กล่าวหาใส่ร้ายผู้อื่นว่าทำซินา หรือผู้ที่ดื่มสุราแม้เพียงหยดเดียวก็ตาม จะถูกโบยหลังด้วยแส้

♦- ให้ลงโทษด้วยการตัดส่วนหนึ่งส่วนใดจากอวัยวะ (มือ) เนื่องเพราะการลักขโมยของที่มีราคา แม้เพียงแค่สามดิรฮัมเท่านั้น

         ดังนั้น อย่าได้วางใจ หรือคิดว่าจะปลอดภัยจากการถูกกักขัง จองจำอยู่ในไฟนรก เนื่องจากการกระทำที่เป็นการละเมิดฝ่าฝืน แม้เพียงครั้งเดียวก็ตาม

     ดังที่อัลกุรอานระบุเอาไว้ว่า :

“(และการปฏิบัติของอัลลอฮฺด้วยการลงโทษพวกเขานั้น) มิได้ทำให้พระองค์ต้องหวาดหวั่นแต่อย่างใด”

(อัซซัมซ์ 91 : 15)

♦- ผู้หญิงคนหนึ่งเข้านรกอันเนื่องมาจากแมว

♦- ชายคนหนึ่งพูดเพียงแค่คำเดียว โดยไม่สนใจว่าผลจากคำพูดนั้นจะสร้างความเดือดร้อนให้กับใคร มากน้อยแค่ไหน เพียงใด ทำให้เขาต้องอยู่ในนรกที่มีความกว้างขวาง ตั้งแต่ทิศตะวันออกจรดทิศตะวันตก

♦- ชายคนหนึ่งกระทำการงานด้วยการเชื่อฟังปฏิบัติตาม (ฏออะฮ์) อัลลอฮฺเป็นเวลาถึง 60 ปี ครั้นเมื่อเขาจะตาย เขากลับหันเหเฉไฉในเรื่องของการสั่งเสีย (วะซียัต) ดังนั้น เขาจึงจบชีวิตลงด้วยการกระทำที่ชั่วร้ายของเขาเอง ดังนั้น เขาจึงต้องเข้าไปอยู่ในนรก

♦- อายุของคนเรานั้นอยู่ที่ตอนสุดท้าย (อันนิฮายะฮ์) และการงานนั้นให้ดูที่ตอนท้ายที่สุด (อัลคอวาตีม)

     ท่านอัลฮะซัน กล่าวว่า : ความหวังและความกลัวนั้นเป็นสะพานเชื่อมของมุอฺมิน ดังนั้น จึงจำเป็นที่จะต้องรวมสองสิ่งนี้ไว้ด้วยกัน การกลัวมากเป็นสิ่งที่ดี แต่ทว่าต้องก่อนที่ความตายจะมาถึง และขณะจะตายนั้นก็ให้มีความหวัง และมีความนึกคิดที่ดีต่ออัลลอฮฺ

     ท่านอิบนุ้ลกอยยิม ร่อฮิมะฮุลลอฮฺ กล่าวว่า : หัวใจของคนเราในการเดินทางไปหาอัลลอฮฺนั้น เปรียบเสมือนนก ความรักก็คือศีรษะของนก ความกลัวและความหวัง คือปีกทั้งสองข้างของนก ดังนั้น เมื่อใดที่ศีรษะและปีกทั้งสองข้างของนกนั้นเป็นปกติดี นกนั้นก็จะบินได้ดี และเมื่อใดที่ศีรษะของนกขาด นกนั้นก็จะตาย และเมื่อใดที่ปีกทั้งสองข้างของนกหัก นกนั้นก็จะถูกจับหรือถูกล่านั่นเอง

     ข้าแต่อัลลอฮฺ ขอพระองค์ทรงให้เหล่าข้าพระองค์มีชีวิตอยู่ในอิสลาม และให้เราตายในอิสลามด้วยเถิด

     ข้าแต่อัลลอฮฺ ขอพระองค์ทรงให้เหล่าข้าพระองค์ได้สารภาพผิด กลับเนื้อกลับตัว ขณะที่จะตาย และขอพระองค์ทรงรับการงานที่ดี ๆ ของเหล่าข้าพระองค์ด้วยเถิด โอ้ พระผู้ทรงเมตตากรุณาที่สุดจากบรรดาผู้ที่เมตตากรุณาทั้งหลาย

     ข้าแต่อัลลอฮฺ ขอพระองค์ทรงอภัยโทษให้แก่เหล่าข้าพระองค์ แก่บิดามารดาของเหล่าข้าพระองค์ และแก่บรรดามุสลิมทั้งมวลด้วยเถิด

ที่มา : หนังสือจุดหมายที่ไม่ใช่ปลายทาง

ที่ระลึกงานโรงเรียนอัลฟุรกอนศึกษา ครั้งที่ 24 รุ่น 23 ปีการศึกษา 2563