อวดโตหยิ่งยะโสโอ้อวด
  จำนวนคนเข้าชม  3270


อวดโตหยิ่งยะโสโอ้อวด

 

.มุขตาร ชนะมิตร

 

          ผู้ที่ชอบอวดโตหยิ่งยะโสนั้นจะตรงข้ามกับผู้อิจฉาริษยา ผู้อิจฉาจะเกิดขึ้นกับคนต่ำต้อย คิดว่าตัวเองด้อยกว่าผู้อื่น เลยเกิดความอิจฉาริษยา

          ส่วนผู้ที่อวดโตโอหังนั้นจะเกิดขึ้นกับคนที่เกิดมามีความพร้อมทุกๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินเงินทอง ตำแหน่ง อำนาจ ตระกูลดี หน้าตาดี สติปัญญาดี มีความรู้ความสามารถ หรืออื่นๆ ก็เลยมองดูหมิ่นคนอื่นที่ด้อยกว่า มีความหยิ่งยะโสคิดว่าตัวเองดีกว่าผู้อื่น บางคนหลงตัวเองมากๆ เลยตั้งตัวเป็นพระเจ้าให้ผู้อื่นมากราบไหว้ก็มี

 

          อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ทรงบอกให้เราทราบว่า มนุษย์ทุกคนนั้นเป็นลูกหลานของท่านนบีอาดัม และอาดัมก็มาจากดิน คนผิวขาวใช่จะดีกว่าผิวดำ และคนผิวดำก็ใช่จะประเสริฐกว่าผิวขาว ผู้ที่มีเกียรติยิ่งในหมู่พวกท่านก็คือผู้ที่ยำเกรงมากที่สุด ฉะนั้นถ้ารักใครก็อย่ายกย่องเขาเป็นเช่น พระเจ้า หรือถ้าเกลียดใครก็อย่าดูหมิ่นดูแคลนคนนั้นเยี่ยงทาส

อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า

 

وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولًا ( 37 )

 

     “ท่านอย่าเดินอยู่บนโลกนี้ด้วยความหยิ่งผยอง เพราะอย่างไรท่านก็ไม่สามารถมุดลงไปในแผ่นดิน และเจ้าก็ไม่สามารถทำตัวให้โตเยี่ยงภูเขาได้

(ซูเราะห์ อัลอิสรอ อายะห์ –37)

ผู้ที่อวดโตหยิ่งยะโสนั้นจะไม่ได้เข้าสวรรค์ ดังที่ อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า

 

تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ ( 83 )

 

     “นั่นคือโลกอาคิเราะฮ์ซึ่งเราได้เตรียมไว้สำหรับผู้ที่ไม่ทำตัวหยิ่งผยอง และสร้างความเสื่อมเสียบนแผ่นดิน และสุดท้ายบั้นปลายย่อมเป็นของผู้ยำเกรงเท่านั้น

 (ซูเราะห์ อัลกอศ็อศ อายะห์ -83)

 

ท่านร่อซู้ล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า 

 

:ل ذرة من كبر لا يدخل الجنة من كان قلبه مثقا

 

ไม่ได้เข้าสวรรค์หรอก ผู้ที่ในใจของเขามีความหยิ่งยะโสอยู่ แม้ว่าจะมีน้ำหนักเท่าอนูก็ตาม

 

          ผู้ที่ศรัทธาอย่างแก่นแท้ เมื่อเขาได้รับความดีความโปรดปรานจากพระองค์ เขาจะขอบคุณและสำนึกในความโปรดปรานนั้นว่ามาจากพระเจ้า เขาจะไม่หลงตนเองว่าฉันเก่ง เพราะความรู้ความสามารถของฉันถึงได้มาขนาดนี้ และเขาจะแบ่งปันความดีให้กับผู้ที่ด้อยกว่า และให้อย่างไม่เคยที่จะคิดว่าจะได้รับความขอบคุณจากคนที่เขาได้ช่วยเหลือไป ขณะเดียวกันก็จะไม่เอาความได้เปรียบที่ตนมีไปข่มเหงผู้อื่น

          เกี่ยวกับเรื่องนี้ ท่านร่อซู้ล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวไว้อีกว่า

 

ฉันจะบอกให้ท่านเอาไหมว่าชาวนรกนั้นคือพวกใด พวกเขาคือผู้ที่หยาบคาย ตระหนี่ และผู้หยิ่งยะโส

( บันทึกโดย บุคอรีย์ และมุสลิม )

 

          ความตะกับโบ้ร อวดใหญ่อวดโต จะนำไปสู่ความหลงผิดได้ เพราะอะไรหรือ? ก็เพราะว่าเขาหลงตัวเองคิดว่าตัวเองเก่งกว่าใครจะไปเรียนรู้จากผู้อื่นไม่ได้ เพราะคิดว่าตัวเองรู้แล้ว การคิดเช่นนั้นสุดท้ายจะนำไปสู่การห่างเหินจากความรู้ที่ถูกต้อง และจะหลงผิดในบั้นปลาย

 

          มนุษย์ทุกคนมีความเท่าเทียมกันไม่มีใครพิเศษไปกว่ากันคือ กินแค่อิ่ม ถึงจะกินดีอย่างไรก็ตาม และเมื่อถ่ายออกมาก็มีกลิ่นเหมือนกันทุกคน นอนก็แค่หลับ ถึงจะนอนที่ดีอย่างไรก็อาจจะนอนไม่หลับได้ ต้องพึ่งอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา และเมื่อเราอายุมากขึ้น ผมก็เริ่มหงอก ฟันก็เริ่มหัก ตาก็พร่ามัว หูก็เริ่มตึง หลังก็เริ่มโก่ง ปวดเมื่อยตามร่างกายเต็มไปหมด นั่นแสดงให้เห็นว่ามนุษย์ทุกคนต่ำต้อย อย่าหลงตัวเองไปอีกเลย

 

          ดังนั้นสมควรอย่างยิ่งที่ถ้าเราต้องเข้าหาอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ด้วยการหมั่นทำอิบาดะฮฺให้มาก สำนึกผิดและขออภัยโทษต่อพระองค์ นั่นคือทางเดียวเท่านั้น ที่จะทำให้เรารอดและปลอดภัยจากการลงโทษของพระองค์เมื่อถึงวันนั้น

 

          สุดท้ายขอให้บทความนี้ได้เกิดประโยชน์แก่ผู้อ่าน และได้ทำให้ผู้ที่กำลังหลงตัวเองนั้นได้ฉุกคิดและเปลี่ยนแปลงตัวเองไปสู่หนทางที่ดีต่อไป...อามีน