จงอย่าเป็นเหมือนหมาป่าที่หิวโหยในฝูงแกะ
เรียบเรียงโดย อิสมาอีล กอเซ็ม
มวลการสรรเสริญเป็นเอกสิทธิ์ของอัลลอฮฺผู้อภิบาลแห่งสากลโลก ความสุขความศานติจงประสบแด่ท่านนบีตลอดจนเหล่าเครือญาติตลอดจนเหล่าศอหาบะห์ทั้งหมด
روى الإمام أحمد في مسنده من حديث كعب بن مالك الأنصاري رضي الله عنه: عن النبي صلى الله عليه وسلـم قال: «مَا ذِئْبَانِ جَائِعَانِ أُرْسِلَا فِي غَنَمٍ، بِأَفْسَدَ لَهَا مِنْ حِرْصِ الْمَرْءِ عَلَى الْمَالِ وَالشَّرَفِ لِدِينِهِ»[1].
อิหม่ามอะหมัดได้รายงานในหนังสือมุสนัดของท่าน จากหะดีษ กะฮฺบ บิน มาลิก อัลอันซอรีย์ รอฎิยัลลอฮูอันฮู จากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮูอะลัยอิวะสัลลัม ได้กล่าวว่า
“หมาป่าสองตัวที่หิวโหย ถูกส่งไปยังแกะ จะไม่สร้างความเสียหายได้เท่ากับความโลภของคน ๆ หนึ่งในทรัพย์สินและชื่อเสียงที่จะมีต่อศาสนาของเขา”
ความหมายของหะดีษนี้มีความลึกซึ้งมาก เป็นการเปรียบเทียบที่เห็นภาพและเข้าใจได้ง่าย ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮูอะลัยอิวะสัลลัม ได้เปรียบเทียบบุคคลที่จิตใจของเขาผูกพันกับการมีชีวิตในโลกนี้เท่านั้น เปรียบเสมือนหม่าป่าสองตัวที่มันหิวโหยที่ถูกส่งไปยังแกะตัวหนึ่ง การหมกมุ่นกับการหาทรัพย์สินและการแสวงหาเกียรติยศ โดยไม่ได้สนใจแสวงการงานที่ยังประโยชน์ในโลกหน้า หลงกับการมีชีวิตโลกนี้เท่านั้น แน่นอนสองประการนี้จะทำลายศาสนา ทำให้คนไม่สนใจในศาสนา หันหลังให้ศาสนา เหมือนกับหมาป่าสองตัวที่ดุร้ายที่มันถูกส่งไปยังแกะ
เป็นการเปรียบเทียบบุคคลที่หลงดุนยา เขาจะเอาใจใส่ในการแสวงหาทรัพย์สิน และตำแหน่งในโลกนี้ เหมือนหมาป่าสองตัวที่หิวโหยจ้องที่จะตะครุบแกะตัวหนึ่ง และทั้งสองประการนั้นมันทำให้มันสร้างความเสียหายกับศาสนา มากกว่าหมาป่าสองตัวที่หิวโหย ที่ถูกส่งไปยังฝูงแกะเสียอีก
ไม่มีใครปฏิเสธว่าทรัพย์สมบัตินั้นคือสิ่งที่มนุษย์มีความต้องการ ปัจจุบันเราจะเห็นว่า คนเราได้ทิ้งบ้านเกิดเมืองนอน ทิ้งลูกเมีย ภรรยา พ่อแม่ เพื่อเดินทางไปรับตำแหน่งหน้าที่การงาน เพียงเพื่อแลกกับค่าตอบแทนคือเงินทองที่นำมาใช้จ่าย ในสิ่งที่เป็นความต้องการ ในการเลี้ยงครอบครัวลูกเมีย พ่อแม่ การแสวงหาทรัพย์สินในรูปแบบนี้ถือว่า ไม่ได้เป็นที่ตำหนิ
แน่นอนคนเราเมื่อคิดจะเดินทางไปไหนเขาจะต้องจัดเตรียมสัมภาระต่างๆที่จะไปใช้ขณะเดินทาง หากเขามีภารกิจที่ค้างคาเขาจะรีบจัดสะสางให้เป็นที่เรียบร้อย และจะมอบหมายสั่งเสียงานบางอย่างที่เขาจำเป็นต้องทำ ให้คนอื่นทำหน้าที่แทน นี่แค่การเดินทางที่มีวันกลับมา ดังนั้นหากผู้ศรัทธาทบทวนตัวของเขาเองที่มีชีวิตอยู่ในโลกนี้ก็เปรียบเสมือนการเดินทาง
ท่านอลี บิน อบีตอลิบ รอฎิยัลลอฮูอันฮูได้กล่าวว่า
“จงมีชีวิตอยู่ให้เหมือนกับคนเดินทาง และท่านจงทิ้งไว้ข้างหลังท่าน ทุกๆการงานที่ดีๆ เรามีชีวิตในโลกนี้ไม่ใช่อื่นใด นอกจากเสมือนแขกที่มาเยือน และสำหรับแขกที่มาเยือนแล้วไม่มีอะไร เว้นแต่จากจะต้องเดินทางจากไป“
โลกใบนี้ได้ถูกประดับประดาให้สวยงาม ยิ่งนานวันมันถูกพัฒนามีการแข่งขัน มีการละเล่นมากมาย ที่ทำให้ผู้คนหมกมุ่นอยู่กับมัน ความรักของมนุษย์เราในเรื่องทรัพย์สิน เกียรติยศตำแหน่งหน้าที่ ลูกหลาน เป็นธรรมชาติของมนุษย์ แต่ทำอย่างไรให้ความรักต่อสิ่งเหล่านี้สอดคล้องกับคำสอนของอิสลาม
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ ۚ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ( 9 )
"โอ้บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย อย่าให้ทรัพย์สินของพวกเจ้าและลูกหลานของพวกเจ้าหันเหพวกเจ้าจากการรำลึกถึงอัลลอฮฺ และผู้ใดกระทำเช่นนั้น ชนเหล่านั้นคือพวกที่ขาดทุน"
อย่าหลงระเริงกับโลกนี้จนลืมประกอบคุณความดี มารู้สึกตัวอีกทีเราอยู่ในหลุมฝังศพเบื้องหน้าเรามีมาลาฮิกะฮฺที่มาสอบสวนเราในการกระทำต่างๆที่เราได้ทำไว้ในโลกนี้
