ความเชื่อในเรื่องพระเจ้าองค์เดียว คือ อัลลอฮฺ
โดย อาจารย์ซอรูค นิมา
“อัชชิรก์” หรือพูดทั่วไปว่า “ชิริก” ซึ่งหมายถึง การเอาสิ่งอื่นมาหุ้นส่วนกับอัลลอฺฮฺ ทางด้านการเป็นพระเจ้า ทางด้านการเคารพภักดี ทางด้านพระนาม และคุณลักษณะของพระองค์ แต่คนส่วนใหญ่จะเอาสิ่งอื่นมาหุ้นส่วนกับอัลลอฮฺในด้านการเคารพภักดี เช่น การวิวงวอนขอต่อสิ่งอื่น พร้อมกับการขอดุอาอฺต่ออัลลอฮฺ หรือ การเชือดสัตว์ การบนบาน ความกลัว ความหวัง ความรัก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอิบาดะฮฺ (การเคารพภักดี) ต้องเพื่ออัลลอฮฺเท่านั้น
การทำชิริก หรือการตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ย่อมเป็นความผิดมหันต์
1. เพราะว่า เขาเอาสิ่งอื่นมาเทียบเท่าอัลลอฮฺ ด้านการเคารพภักดี ดังนั้น ใครก็ตามเอาสิ่งหนึ่งมาเทียบเท่าอัลลอฮฺก็เท่ากับว่า เขานำสิ่งนั้นมาเสมอเหมือนพระองค์ และเป็นความผิดอย่างใหญ่หลวง ดังที่ อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า ความว่า
“แท้จริง การตั้งภาคีนั้น เป็นความผิดอย่างใหญ่หลวง”
(ลุกมาน 13 : 31)
2. อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา จะไม่ทรงอภัยโทษ ผู้ที่ไม่สำนึกผิดในการตั้งภาคีกับพระองค์ ดังที่ อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า
“แท้จริง อัลลอฮฺ จะไม่ทรงอภัยความผิดจากการตั้งภาคีกับพระองค์
แต่จะทรงอภัยความผิดอื่น ๆ ให้แก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์”
(อันนิซาอฺ 4 : 48)
3. ผู้ตั้งภาคีกับอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา พระองค์จะไม่ทรงให้เขาเข้าสวรรค์อย่างเด็ดขาด และเขาจะอยู่ในนรกตลอดกาล ดังที่อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตอาลา ตรัสว่า
“แท้จริง ใครตั้งภาคีกับอัลลอฮฺ อัลลอฮฺทรงห้ามสวรรค์กับคนนั้นอย่างแน่นอน
และที่อยู่ของเขาในโลกหน้าคือ นรก และคนผิดนั้น ไม่มีใคร ช่วยเขาให้พ้นโทษได้”
(อัลมาอิดะฮฺ 5 : 72)
4. การตั้งภาคีกับอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา จะทำให้งานทั้งหมดสูญเปล่า ดังที่ อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า
“ถ้าพวกเขาได้ตั้งภาคีกับอัลลอฮฺ สิ่งที่พวกเขาทำไว้ ย่อมสูญเปล่าทั้งหมด”
(อัลอันอาม 6 : 88)
5. ผู้ตั้งภาคีกับอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา เลือดและทรัพย์สินของเขาเป็นที่อนุมัติ ดังที่ อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า
“สูเจ้าจงต่อสู้กับบรรดาผู้ตั้งภาคีทุกหนทุกแห่งที่เจ้าพบ จงปิดล้อมพวกเขา จงคอยจ้องจับพวกเขาในทุกหนทุกแห่ง”
(อัตเตาบะฮฺ 9 : 5)
ท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
“ฉันได้รับพระบัญชาใช้ให้ต่อสู้กับคนต่าง ๆ จนกว่าเขาจะกล่าวว่า ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจาก"อัลลอฮฺ"
แล้วชีวิตและทรัพย์สินของเขาจะได้รับความคุ้มครองอย่างแน่นอน
ทั้งนี้ ยกเว้นตามหน้าที่ของอิสลาม และการชำระบัญชีขึ้นอยู่กับอัลลอฮฺ”
(บันทึกโดย อิมาม อัลบุคอรีย์ และอิมาม มุสลิม)
ชิริกมีด้วยกัน 2 ชนิด
1. ชิริกใหญ่ ทำให้ออกจากศาสนา
และผู้ทำชิริกใหญ่ เมื่อสิ้นชีวิต โดยไม่อมกลับเนื้อกลับตัวจากการทำชิริก เขาจะอยู่ในนรกตลอดกาล เพราะว่า เขาเคารพภักดีสิ่งอื่นนอกจากอัลอฮฺ เช่น การวิงวอนต่อสิ่งอื่นนอกจากอัลลอฮฺ หรือเชือดสัตว์เพื่อญิน ชัยฏอน และหลุมศพ กลัวคนตายไปแล้ว จะทำให้เขาได้รับอันตราย หรือเจ็บไข้ได้ป่วย หรือมีความหวังกับหลุมศพคนดี ๆ เช่น โต๊ะตะเกี่ยว โต๊ะระยอง และโต๊ะเกาะไร่ ฯลฯ ว่าจะช่วยให้เขาพ้นความเศร้าโศก ความเดือดร้อน และช่วยให้เขาประสบความสำเร็จได้
ดังที่ อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า
“พวกเขาเคารพภักดีอื่นจากอัลลอฮฺ อันเป็นสิ่งที่มิได้ให้คุณให้โทษ โดยตัวของมันเองเลย"
2. ชิริกเล็ก ไม่ทำให้ออกจากศาสนา แต่จะเป็นหนทางสู่ชิริกใหญ่ ที่ทำให้ออกจากศาสนา
ชิริกเล็กมี 2 ประเภทด้วยกัน
ประเภทที่หนึ่ง : ตั้งภาคี โดยการแสดงออกทางคำพูด และการกระทำ
- ทางคำพูด
เช่น สาบานกับสิ่งอื่น นอกจากอัลลอฮฺ ท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม สอนว่า
“ผู้ใดสาบานอื่นจากอัลลอฮฺ แน่นอน เขาได้ปฏิเสธและตั้งภาคีกับพระองค์แล้ว”
หรืออย่าได้พูดว่า “สิ่งที่อัลลอฮฺทรงประสงค์ กับท่านประสงค์” เพราะจะเป็นการไปตีเสมอพระองค์ในสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์ เราเป็นบ่าวจะไปเทียบเคียงความประสงค์ของพระองค์ไม่ได้ แต่ให้พูดว่า “สิ่งที่อัลลอฮฺทรงประสงค์ แล้วท่านก็มีความประสงค์” เพราะความประสงค์ของมนุษย์ ต้องตามพระประสงค์ของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา
ดังที่อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า
“และพวกเจ้าทั้งหลายไม่มีความประสงค์จะทำสิ่งใดได้เลย เว้นแต่อัลลอฮฺผู้ทรงอภิบาลแห่งสากลโลก ทรงมีพระประสงค์เท่านั้น”
(อัตตั๊กวี๊ร 81 : 29)
- ทางการกระทำ
เช่น การใส่กำไล หรือผูกด้ายให้เป็นปมแล้วนำมาใส่ข้อมือ เพื่อขจัดโรคภัย ไข้เจ็บ และป้องกันอันตรายหรือแขวนตะกรุดเครื่องรางของขลัง เพื่อป้องกันภัยอันตราย ฯลฯ โดยมีความเชื่อว่า การแขวนสิ่งเหล่านี้ คือสาเหตุที่ทำให้โรคภัยไข้เจ็บหมดไป หรือเป็นการคุ้มภัยอันตราให้เขา ถือว่าเป็นชิริกเล็ก เพราะอัลลอฮฺไม่ได้ทรงทำให้เขาหายจากการเจ็บป่วย หรือพ้นภัยอันตรายด้วยเหตุนี้ เพราะเหตุที่ทำให้เขาหายจากการเจ็บป่วย และพ้นภัยอันตรายมาจากอัลลอฮฺ ตะอาลา
และถ้าหากมีความเชื่อว่า สิ่งที่แขวนอยู่ วัตถุที่แขวนอยู่เป็นตัวขจัดโรคภัยไข้เจ็บ และเป็นตัวป้องกันภัยอันตรายให้เขา ถ้าเชื่อมั่นมีศรัทธาอย่างนั้น ก็จะกลายเป็นชิริกใหญ่ที่ทำให้สิ้นสภาพจากการเป็นมุสลิม เพราะเขาศรัทธาเชื่อมั่นอื่นจากอัลลอฮฺ
ประเภทที่สอง : การตั้งภาคีโดยซ่อนเจตนาและความต้องการด้วยการโอ้อวด และหวังชื่อเสียง
เช่น ทำละหมาด บริจาค เพื่อให้คนยกย่องสรรเสริญ อ่านอัลกุรอานให้เสียงไพเราะ เพื่อคนชมเชยยกย่อง ฯลฯ ถ้าทำเพื่อโอ้อวด และหวังชื่อเสียง จะทำให้งานของเขาไม่ได้ผลตอบแทนจากอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา
อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า
“ผู้ใดประสงค์จะพบกับพระเจ้าของเขา ก็จงทำงานโดยบริสุทธิ์ใจ ไม่ตั้งภาคีใด ๆ กับพระเจ้าของเขาเป็นอันขาด”
(อัลกะฮ์ฟฺ 18 : 110)
ท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม สอนว่า
“สิ่งที่ฉันกลัวว่าจะเกิดขึ้นกับพวกท่านมากที่สุดก็คือ ชิริกเล็ก อะไรคือชิริกเล็กครับ นบีตอบว่า การโอ้อวด”
(บันทึกโดย อิมาม อะฮฺมัด)
และการทำชิริกเล็กอีกอย่างหนึ่ง คือ การทำความดีแต่มีเจตนาเพื่อเงิน เช่น ละหมาดคนตายเจตนาก็เพื่อเงิน อ่านอัลกุรอานเจตนาเพื่อเงิน นั่งซิกรุลลอฮฺเจตนาเพื่อเงิน อ่านดุอาอฺเจตนาเพื่อเงิน
ท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม สอนว่า
“ผู้ที่ตกเป็นทาสเงินตราวัตถุสิ่งของ จะได้รับความหายนะ หากได้รับเขาก็พอใจ หากไม่ได้รับ เขาก็โกรธ”
(บันทึกโดย อิมาม อัลบุคอรีย์)
ดังนั้น ผู้ที่มีเจตนาอื่นจากอัลลอฮฺ เท่ากับว่า นำสิ่งนั้นมาเป็นหุ้นส่วนกับพระองค์ในด้านความจงรักภักดี
สรุปผลของการทำชิริกใหญ่ และชิริกเล็ก มีดังนี้
1. การทำชิริกใหญ่ ทำให้ออกจากศาสนา การทำชิริกเล็ก ไม่ทำให้ออกจากศาสนา
2. การทำชิริกใหญ่ จะอยู่ในนรกตลอดกาล (หากไม่สำนึกผิดกลับตัวต่ออัลลอฮฺอย่างจริงใจ “เตาบะฮฺ”) การทำชิริกเล็ก จะไม่อยู่ในนรกตลอดกาล หากเข้านรก
3. การทำชิริกใหญ่ จะทำให้งานที่ทำไว้สูญเปล่าทั้งหมด การทำชิริกเล็ก ไม่ทำให้ที่ทำไว้สูญเปล่า แต่สิ่งที่จะทำให้สูญเปล่าเพราะทำเพื่อโอ้อวด หรือทำเพื่อดุนยาเท่านั้น
4. การทำชิริกใหญ่ เลือดและทรัพย์สินเป็นที่อนุมัติ การทำชิริกเล็ก เลือดและทรัพย์สินไม่เป็นที่อนุมัติ
5. การทำชิริกใหญ่นั้น เป็นฝ่ายตรงกันข้ามกับผู้ศรัทธา ไม่ให้เขารักและสนับสนุนผู้ทำชิริกใหญ่ แม้จะเป็นญาติสนิทก็ตาม ส่วนการทำชิริกเล็ก ไม่หวงห้ามในการช่วยเหลือ ยิ่งไปกว่านั้น ต้องรักและสนับสนุนตามความศรัทธาที่เขามี และต่อต้านการฝ่าฝืนของเขา
ที่มา : อนุสรณ์งานประจำปี โรงเรียนมุสลิมวิทยาคาร (25 มกราคม 2563)
