ผู้หญิงกับหน้าที่มารดา 1
  จำนวนคนเข้าชม  1623

คำครูสอนหญิง

อุมมุอั๊ฟว์ .... แปลเรียบเรียง


ผู้หญิงกับหน้าที่มารดา 1

 

 

- เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

สุภาพสตรีพึงทราบเถิดว่า ...

ความเจ็บปวดทรมานใดๆ ที่เธอประสบพบเจอขณะที่เธอตั้งครรภ์ 

ขณะที่เธอคลอด หรือขณะที่เธอเฝ้าดูแลเลี้ยงดูลูกหลังจากนั้น 

มันคือการยกระดับขั้นความดีของเธอ คือการลบล้างความผิดให้กับเธอ 

หากเธออดทนอดกลั้นและหวังในความโปรดปรานจากอัลลอฮฺ ตะอาลา 

(ฟัตวา นูรุน อลัดดัรบฺ 11/280) 

 

 

- เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

     คนเราไม่ควรขอให้มีผู้สืบสกุลแต่เพียงอย่างเดียว

     เพราะลูกหลานเชื้อสายนั้น อาจจะเป็นคนไม่ดีที่สร้างความอึดอัดทุกข์ยากแก่ชีวิตก็เป็นได้  

     หากแต่สมควรที่จะขอต่ออัลลอฮฺ  ให้ได้มาซึ่งลูกหลานเชื้อสายที่ดีงาม

(ตัฟซีร อาละอิมรอน 1/238)

 

 

- เชค ซอและห์ เฟาซาน อัลเฟาซาน ฮะฟิศ่อฮุ้ลลอฮฺ

ผู้หญิง คือ...ราชินีของบ้าน

คือ...ครูผู้คอยอบรมดูแลลูกๆ

คือ...ผู้รับผิดชอบเกี่ยวกับบ้านของเธอ

และจะถูกสอบสวนในสิ่งที่เธอดูแลรับผิดชอบ

 

 

-เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ

     ใครที่ไม่รับผิดชอบต่อสิทธิของอัลลอฮฺ ตะอาลา ในเรื่องการอบรมสั่งสอนลูกของตน 

     ก็ใกล้เหลือเกินแล้ว ที่ลูกๆ จะไม่รับผิดชอบต่อสิทธิของอัลลอฮฺ ในเรื่องของตัวเขา เมื่อเขาชราภาพและเสียชีวิตลง 

 

 

เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ – 

     ♦ เป็นเรื่องน่าเศร้า ที่คนส่วนใหญ่มักทำดีกับใครต่อใครได้ แต่กลับไม่ทำดีกับคนในครอบครัวของตัวเอง 

(กิตาบ อัลอิลมฺ 180) 

 

 

- เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

จงอ่อนโยนกับคนในครอบครัว ....

♥ หากท่านไม่พอใจความประพฤติใดของพวกเขา ก็ให้พอใจกับพฤติกรรมอื่นๆ แทน 

♣ อย่าได้เป็นคนเข้มงวดจนเกินไป  และอย่าได้หย่อนยานละเลยจนเกินควร 

(อัลลิกออฺ อัชชะฮฺรียฺ 28) 

 

 

- เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -

อย่าได้อยู่กับคนในครอบครัวเหมือนกับคนไม่ได้อยู่ 

ไม่กำชับใช้กันในสิ่งที่เป็นความดีความถูกต้อง 

ไม่ห้ามปรามกันในสิ่งไม่ดีและในสิ่งที่สร้างความเสื่อมเสีย 

(อัฎฎิยาอุ้ลลาเมี้ยะอฺ 156) 

 

 

อัลอัลลามะฮฺ อัสสะอฺดีย์ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ - 

     บุคคลที่สมควรที่สุดที่จะประพฤติดีกับเขา สมควรที่สุดที่ท่านจะมอบสิ่งดีๆ ให้กับเขา ก็คือลูกๆ ของท่าน เพราะพวกเขาคืออมานะห์ (ความรับผิดชอบ)  ที่อัลลอฮฺทรงประทานให้กับท่าน  

     และทรงมีรับสั่งให้ท่านอบรมสั่งสอนลูก ด้วยการอบรมเลี้ยงดูที่ถูกต้องดีงาม ทั้งแก่ตัวและจิตใจของพวกเขา 

     ทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านได้ทำให้เขา  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องง่ายหรือยาก มากหรือน้อย มันคือการทำหน้าที่ที่จำเป็นสำหรับตัวท่าน คือสิ่งประเสริฐสุดที่ทำให้ท่านใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ  

เพราะฉะนั้น... 

พึงอุตสาหะพากเพียรเถิด และหวังในความโปรดปรานจากอัลลอฮฺเถิด 

ไม่ว่าจะเป็นการที่ท่านหาข้าวปลาอาหารให้ลูกทาน  

หาเสื้อผ้าให้ลูกใส่ ได้ทำหน้าที่เลี้ยงดูฟูมฟักเขา 

ก็เท่ากับว่า ท่านได้ทำในสิ่งที่สมควรได้รับภาคผลตอบแทนแล้ว 

– และที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ-  หากท่านได้ทำหน้าที่อบรมเพาะบ่ม หัวใจของลูก จิตวิญญาณของลูก 

ด้วยวิชาความรู้ที่มีประโยชน์  ความรู้ที่สัจจริง แนะนำพร่ำสอนกิริยามารยาทอันประเสริฐงดงาม  

และกำชับตักเตือนในพฤติกรรมที่ตรงกันข้าม (กับจรรยาอันประเสริฐนั้น)  

แน่นอน ก็ถือว่าท่านได้ทำในสิ่งที่ควรค่าแก่การ ได้รับภาคผลตอบแทนแล้วเช่นเดียวกัน  

(บะฮฺญะตุ กุลูบุ้ลอับร็อร 138)