คำครูสอนหญิง
อุมมุอั๊ฟว์ .... แปลเรียบเรียง
ผู้หญิงกับหน้าที่มารดา 1
- เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -
สุภาพสตรีพึงทราบเถิดว่า ...
ความเจ็บปวดทรมานใดๆ ที่เธอประสบพบเจอขณะที่เธอตั้งครรภ์
ขณะที่เธอคลอด หรือขณะที่เธอเฝ้าดูแลเลี้ยงดูลูกหลังจากนั้น
มันคือการยกระดับขั้นความดีของเธอ คือการลบล้างความผิดให้กับเธอ
หากเธออดทนอดกลั้นและหวังในความโปรดปรานจากอัลลอฮฺ ตะอาลา
(ฟัตวา นูรุน อลัดดัรบฺ 11/280)
- เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -
คนเราไม่ควรขอให้มีผู้สืบสกุลแต่เพียงอย่างเดียว
เพราะลูกหลานเชื้อสายนั้น อาจจะเป็นคนไม่ดีที่สร้างความอึดอัดทุกข์ยากแก่ชีวิตก็เป็นได้
หากแต่สมควรที่จะขอต่ออัลลอฮฺ ให้ได้มาซึ่งลูกหลานเชื้อสายที่ดีงาม
(ตัฟซีร อาละอิมรอน 1/238)
- เชค ซอและห์ เฟาซาน อัลเฟาซาน ฮะฟิศ่อฮุ้ลลอฮฺ –
ผู้หญิง คือ...ราชินีของบ้าน
คือ...ครูผู้คอยอบรมดูแลลูกๆ
คือ...ผู้รับผิดชอบเกี่ยวกับบ้านของเธอ
และจะถูกสอบสวนในสิ่งที่เธอดูแลรับผิดชอบ
-เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ –
ใครที่ไม่รับผิดชอบต่อสิทธิของอัลลอฮฺ ตะอาลา ในเรื่องการอบรมสั่งสอนลูกของตน
ก็ใกล้เหลือเกินแล้ว ที่ลูกๆ จะไม่รับผิดชอบต่อสิทธิของอัลลอฮฺ ในเรื่องของตัวเขา เมื่อเขาชราภาพและเสียชีวิตลง
- เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ –
♦ เป็นเรื่องน่าเศร้า ที่คนส่วนใหญ่มักทำดีกับใครต่อใครได้ แต่กลับไม่ทำดีกับคนในครอบครัวของตัวเอง
(กิตาบ อัลอิลมฺ 180)
- เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -
จงอ่อนโยนกับคนในครอบครัว ....
♥ หากท่านไม่พอใจความประพฤติใดของพวกเขา ก็ให้พอใจกับพฤติกรรมอื่นๆ แทน
♣ อย่าได้เป็นคนเข้มงวดจนเกินไป และอย่าได้หย่อนยานละเลยจนเกินควร
(อัลลิกออฺ อัชชะฮฺรียฺ 28)
- เชค อิบนิ อุซัยมีน ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -
อย่าได้อยู่กับคนในครอบครัวเหมือนกับคนไม่ได้อยู่
ไม่กำชับใช้กันในสิ่งที่เป็นความดีความถูกต้อง
ไม่ห้ามปรามกันในสิ่งไม่ดีและในสิ่งที่สร้างความเสื่อมเสีย
(อัฎฎิยาอุ้ลลาเมี้ยะอฺ 156)
- อัลอัลลามะฮฺ อัสสะอฺดีย์ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -
บุคคลที่สมควรที่สุดที่จะประพฤติดีกับเขา สมควรที่สุดที่ท่านจะมอบสิ่งดีๆ ให้กับเขา ก็คือลูกๆ ของท่าน เพราะพวกเขาคืออมานะห์ (ความรับผิดชอบ) ที่อัลลอฮฺทรงประทานให้กับท่าน
และทรงมีรับสั่งให้ท่านอบรมสั่งสอนลูก ด้วยการอบรมเลี้ยงดูที่ถูกต้องดีงาม ทั้งแก่ตัวและจิตใจของพวกเขา
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านได้ทำให้เขา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องง่ายหรือยาก มากหรือน้อย มันคือการทำหน้าที่ที่จำเป็นสำหรับตัวท่าน คือสิ่งประเสริฐสุดที่ทำให้ท่านใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ
เพราะฉะนั้น...
พึงอุตสาหะพากเพียรเถิด และหวังในความโปรดปรานจากอัลลอฮฺเถิด
ไม่ว่าจะเป็นการที่ท่านหาข้าวปลาอาหารให้ลูกทาน
หาเสื้อผ้าให้ลูกใส่ ได้ทำหน้าที่เลี้ยงดูฟูมฟักเขา
ก็เท่ากับว่า ท่านได้ทำในสิ่งที่สมควรได้รับภาคผลตอบแทนแล้ว
– และที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ- หากท่านได้ทำหน้าที่อบรมเพาะบ่ม หัวใจของลูก จิตวิญญาณของลูก
ด้วยวิชาความรู้ที่มีประโยชน์ ความรู้ที่สัจจริง แนะนำพร่ำสอนกิริยามารยาทอันประเสริฐงดงาม
และกำชับตักเตือนในพฤติกรรมที่ตรงกันข้าม (กับจรรยาอันประเสริฐนั้น)
แน่นอน ก็ถือว่าท่านได้ทำในสิ่งที่ควรค่าแก่การ ได้รับภาคผลตอบแทนแล้วเช่นเดียวกัน
(บะฮฺญะตุ กุลูบุ้ลอับร็อร 138)