ใครคืออัซซาบิกูน?
นำเสนอโดย : อาจารย์มาลิก โยธาสมุทร
จากข้อเขียนของ... ดร.ฟัยศ็อล อิบนิ ญะมีล ฆ่อซาวีย์
ผู้เป็นบ่าวของอัลลอฮฺทั้งหลาย จงเกรงกลัวอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา เถิด อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสไว้ในคัมภีร์ของพระองค์ว่า
“และกลุ่มที่นำหน้า ซึ่งนำอยู่ข้างหน้าเขาเหล่านั้นคือ บรรดาผู้ใกล้ชิด”
(อัลวากิอะฮ์ 56 : 10-11)
“มุฟัซซิรีน” นักอรรถาธิบายอัลกุรอานจำนวนหนึ่งกล่าวว่า : การที่อัลกุรอานกล่าวถ้อยคำซ้ำ ๆ กันดังเช่นที่ว่า : (วัซซาบิกู นัซซาบิกูน) นั้น ก็เพื่อเป็นการให้เกียรติ ให้ความสำคัญ ให้ความยิ่งใหญ่ ดังที่ อุละมาอฺบางท่านได้ให้คำจำกัดความเอาไว้ต่าง ๆ กัน เช่น
ท่านอุสมาน บิน อบีเซาดาะฮ์ กล่าวว่า : หมายถึง “บรรดาผู้ที่รีบรุดหน้าไปยงบรรดามัสยิด”
ท่านอิบนิ ซิรีน กล่าวว่า : หมายถึง “บรรดาผู้ที่ละหมาดสองกิบละฮ์”
ท่านกะอ์บิ กล่าวว่า : หมายถึง “อะฮ์ลุ้ลกุรอาน” หรือผู้ที่ศึกษา เรียนรู้ พินิจพิจารณา ใคร่ครวญ อ่าน ท่องจำ และปฏิบัติตามอัลกุรอาน นั่นเอง
และยังมีผู้ที่กล่าวถึงอีกมากมายว่า คือ บรรดาผู้ที่กระทำบรรดาการงานที่ดี ๆ ทั้งหลาย (อัลอะอ์มาล อัซซอลิฮะฮ์) ขณะที่อายะฮ์ได้กล่าวโดยรวม ๆ ครอบคลุมไปทั่วทั้งหมด ดังนั้น “อัซซาบิกูน” ก็คือ บรรดาผู้ที่ได้รับความสุขก่อนใคร เพราะเขารีบเร่งกระทำการงานใน ดุนยาของเขาก่อนใคร เขารีบเตาบะฮ์ รีบทำความดี ละทิ้งความชั่วก่อนใคร และพวกเขาเป็นผู้รีบเร่งทำ ความดีก่อนใครทั้งหมด ดังที่อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า
“ดังนั้น พวกเจ้าทั้งหลายจงรีบเร่งแข่งขันในการทำความดีกันเถิด ยังอัลลอฮฺเท่านั้น คือ ที่กลับไปของพวกเจ้าทั้งหมด แล้วพระองค์จะทรงแจ้งให้พวกเจ้าได้รู้ถึงสิ่งที่พวกเจ้ากำลังขัดแย้งกันอยู่”
(อัลมาอิดะฮ์ 5 : 48)
อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสอีกว่า
“และพวกเจ้าจงรีบเร่งกันไปสู่การอภัยโทษจากพระเจ้าของพวกเจ้าเถิด และจงรีบเร่งไปสู่สวนสวรรค์กันเถิด ซึ่งความกว้างของสวรรค์นั้นเท่ากับฟากฟ้าและแผ่นดิน ซึ่งถูกจัดเตรียมไว้สำหรับบรรดา ผู้ที่เกรงกลัวอัลลอฮฺเท่านั้น”
(อาละอิมรอน 3 : 133)
อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ยังตรัสอีกว่า
“และพวกเจ้าจงรีบเร่งไปสู่การอภัยโทษจากพระเจ้าของพวกเจ้ากันเถิด และจงรีบเร่งไปสู่สวรรค์กันเถิด ซึ่งความกว้างของสวรรค์นั้นเท่ากับฟากฟ้า และแผ่นดิน
ซึ่งถูกจัดเตรียมไว้สำหรับบรรดาผู้ที่ศรัทธาต่ออัลลอฮฺ และศรัทธาต่อบรรดาร่อซูลของพระองค์ ดังกล่าวนั้น คือ ความกรุณาโปรดปรานของอัลลอฮฺที่พระองค์จะประทานให้แก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และอัลลอฮฺนั้น เป็นผู้ทรงกรุณาปรานีที่ยิ่งใหญ่”
(อัลฮะดี๊ด 57 : 21)
ดังนั้น ผู้ใดที่รีบเร่งทำความดีในโลกดุนยานี้ ในโลกอาคิเราะฮ์เขาก็จะเป็นผู้รีบเร่งรุดหน้าไปใน การได้รับเกียรติ ดังคำรัสของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ที่ว่า
“ชนเหล่านี้แหละ ที่เป็นผู้รีบเร่งไปสู่คุณความดี และพวกเขานั้นสมควรแล้วที่เป็นผู้รุดนำหน้าไปก่อนแล้ว”
(อัลมุอ์มินูน 23 : 61)
ผู้ที่รีบรุดหน้าไปสู่ความพึงพอพระทัยของอัลลอฮฺ และไปสู่บรรดาสวรรค์ของพระองค์ในโลก อาคิเราะฮ์นั้น คือ บรรดาผู้ที่รีบเร่งไปสู่ความดีงาม และไปสู่การเชื่อฟังปฏิบัติตาม (ฏออ๊าต) ต่ออัลลอฮฺในโลกดุนยานี้นั่นเอง ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ ภาคผลรางวัลตอบแทนที่ได้รับอาคิเราะฮฺนั้น ก็เนื่องมาจากผลแห่งการงานที่ทำไว้ในโลกดุนยานี้นั่นเอง
“อัซซาบิกูน” คือ ผู้ที่สัตย์จริงต่อสิ่งที่เขาได้ให้สัญญาไว้กับอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา และอดทนต่อสิ่งที่มาประสบกับพวกเรา และยืนหยัดมั่นคงอยู่กับศาสนาอิสลาม พวกเขาเป็นผู้ที่เรียกร้อง เชิญชวนไปสู่ความสัตย์จริง และความดีงาม (อัลเอี๊ยะห์ซาน)
“อัซซาบิกูน” คือ บรรดาผู้ที่อยู่ในระดับขั้นต่าง ๆ ของความดี ตามที่ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวถึง เอาไว้นั่นก็คือ
“อัลเอี๊ยะห์ซาน” คือ “การที่ท่านอิบาดะฮ์ต่ออัลลอฮฺ เสมือนกับว่าท่านมองเห็นพระองค์ หากแม้นว่าท่านจะมองไม่เห็นพระองค์ แต่พระองค์ก็ทรงมองเห็นท่าน”
(บันทึกโดย อิมามมุสลิม)
“อัซซาบิกูน” คือ บรรดาผู้ที่ให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ไม่ให้มีชิริกใด ๆ ในการงานของพวกเขา กระทำสิ่งที่เป็นพัรฎูและวาญิบ ตลอดจน “ซุนนะฮฺ นะวาฟิล” และ “มุสตะฮับบะฮฺ” ทั้งหลายเพิ่มเติมจากสิ่งที่เป็นวาญิบที่จะต้องทำ
และรีบเร่งกระทำเพื่อต้องการความพึงพอพระทัยจากอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา (มัรฏอติลลาฮฺ) ด้วยการกระทำสิ่งที่เป็นซุนนะฮฺ (นะวาฟิล) ต่าง ๆ ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะกระทำได้ และละทิ้งบรรดาสิ่งอันเป็นที่ต้องห้ามทั้งหลาย (มุฮัรร่อม๊าต) ด้วยการออกห่างให้ไกลจากมันอย่างสุดความสามารถ
เขาจะละทิ้งสิ่งอันเป็นที่น่ารังเกียจ (มักรู๊ฮฺ) ทั้งหลายทั้งปวงให้ไกลลิบ เพื่อความสะอาดบริสุทธิ์ของตัวของเขาเอง และขณะเดียวกัน พวกเขาก็จะละทิ้งบรรดาสิ่งที่อนุญาต (ผ่อนผัน)ให้กระทำได้ (มุบ๊าฮ์) ไม่ขยายเขตออกไปมากจนเกินเลยขอบเขต ด้วยการเกรงว่าจะตกอยู่ในสิ่งที่น่ารังเกียจ (มักรู๊ฮฺ) และสิ่งอันเป็นที่ต้องห้าม (มุฮัรร่อม๊าต) ทั้งหลายนั่นเอง
ผู้เป็นบ่าวของอัลลอฮฺทั้งหลาย ลักษณะของ “อัซซาบิกูน” อีกประการหนึ่งที่มักจะไม่มีการ กล่าวขานกันนักก็คือ การรีบเร่งในการซักฟอกจิตใจให้ใสสะอาดบริสุทธิ์ ดังดำรัสของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ที่ว่า
“และด้วยเหตุดังกล่าวนี้ บรรดาผู้ที่รีบเร่งรุดหน้าทั้งหลาย จงรีบเร่งรุดหน้ากันเถิด”
(อัลมุฏอฟฟิฟีน 83 : 26)
และดำรัสของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ที่ว่า
“ชนเหล่านี้แหละคือ บรรดาผู้ที่ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ ได้อยู่ในสวรรค์อันบรมสุข”
(อัลวากิอะฮ์ 56 : 11 – 12)
ชนเหล่านี้แหละคือ ผู้ที่ได้อยู่ในสวรรค์ชั้นสูงสุดจากกลุ่มผู้ที่ได้รับบันทึกทางขวามือ หรือบรรดา ผู้ที่อัลลอฮฺทรงคัดเลือกพวกเขาให้อยู่แนวหน้า อันเนื่องมาจากการกระทำของเขาที่ทำให้ได้ใกล้ชิดกับพระองค์ หากมิใช่เช่นนั้นแล้ว พวกเขาคงมิได้เป็นกลุ่มที่นำหน้าแต่อย่างใด
บรรดา “อัซซาบิกูน” เหล่านี้ได้อยู่ในสวรรค์ชั้นสูงที่สุด และสวรรค์ชั้นสูงที่สุดนี้ใกล้ชิดที่สุดกับพระผู้ทรงกรุณาปรานี (อัรเราะฮ์มาน) ก็คือ อัลลอฮฺนั่นเอง เพราะ “อัลฟิรเด๊าซ์” นั้น คือ ชื่อของสวรรค์ชั้นสูงที่สุด และเหนือขึ้นไปก็คือ อะรัชของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา นั่นเอง
“ชนเหล่านี้คือบรรดาผู้ใกล้ชิด” กล่าวถึงสถานะตำแหน่งของพวกเขาก่อนที่จะกล่าวถึงที่พำนักของพวกเขา แล้วเริ่มกล่าวถึงภาคผลที่พวกเขาจะได้รับ เพราะการที่วกเขาได้อยู่ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺที่สุดนั้น นับว่าเป็นสิ่งสูงส่งที่สุด หาที่สุดมิได้อีกแล้วนั่นเอง
ขออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ทรงให้เราและท่านทั้งหลายได้เป็นหนึ่งในบรรดาท่านเหล่านั้นด้วยเถิด
ดำรัสของพระองค์ที่ว่า : “ในบรรดาสวรรค์อันบรมสุข” ซึ่งจะไม่มีที่ไหนอีกแล้วนอกจากในสวรรค์แห่งนี้เท่านั้น เพราะเขาจะไม่มีความขุ่นข้องหม่นหมองใจใด ๆ และจะไม่ประสบกับความทุกข์ยากลำบากใด ๆ ทั้งสิ้น
ดังที่อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ได้ทรงกล่าวถึงส่วนหนึ่งของผ้ที่รีบเร่งรุดหน้าได้เป็นผู้ที่ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺไว้ในตอนต้นของซูเราะฮฺอัลวากิอะฮ์นั้น พระองค์ยังได้ทรงกล่าวไว้อีกในตอนท้ายของซูเราะฮฺดังกล่าวอีกว่า
“หากว่าผู้ที่ตายไปนั้นเป็นหนึ่งในบรรดาผู้ที่ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ ดังนั้น ความอิ่มเอิบ สดชื่น และสวรรค์อันบรมสุขก็จะเป็นของเรา”
(อัลวากิอะฮฺ 56 : 88 – 89)
บรรดา “อัซซาบิกูน” จากประชาชาติของท่านนบีมุฮัมมัดนี้มีอยู่ในรุ่น (ศตวรรษ) แรก ๆ มากกว่าในรุ่น (ศตวรรษ) หลัง ๆ ดังที่อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า
“เป็นกลุ่มคนจำนวนมากจากคนรุ่นก่อน ๆ และเป็นกลุ่มคนจำนวนน้อยจากคนรุ่นหลัง ๆ”
(อัลวากิอะฮฺ 56 : 13-14)
นี่เป็นการชี้ให้เห็นถึงความประเสริฐแห่งยุคสมัยของประชาชาติอิสลามนี้โดยรวม อันเนื่องมาจากมีบรรดาผู้ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ (อัลมุก็อรร่อบีน) ในยุคสมัย (ศตวรรษ) แรก ๆ ของอิสลามนั้นมีมากกว่าในศตวรรษหลัง ๆ นั่นเอง
หากมีใครสักคนถามว่า : ทำอย่างไรจึงจะเป็นเช่นบรรดาผู้ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ “อัลมุก็อรร่อบีน” เหล่านั้นได้บ้าง? และมีหนทางใดบ้างไหมที่จะติดสอยห้อยตามให้ทันบรรดาท่านเหล่านั้นได้บ้าง ?
คำตอบ ก็คือ ขึ้นอยู่กับว่า การกระทำการงานของเขานั้น สอดคล้องต้องตรงกับที่อัลลอฮฺทรงประสงค์ หรือไม่ ? และเขาได้ดำเนินตามแนวทางของบรรดาท่านเหล่านั้นมากน้อยแค่ไหน เพียงใด และอย่างไร? ในเรื่องของหลักการเชื่อมั่น (อัลอิอ์ติกอด) คำพูด และการกระทำ ตลอดจนการมีบุคลิกภาพเช่นเดียวกับบุคลิกภาพอันสูงส่งที่ได้รับการยกย่อง ชมเชย สรรเสริญของบรรดาท่านเหล่านั้น
อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ได้ทรงชี้แจง แยกแยะให้เห็นถึงความประเสริฐของบรรดา “อัซซาบิกูน” และบรรดาผู้ที่ดำเนินตามแนวทางของพวกเขาเหล่านั้นในเรื่องของการศรัทธา (อีมาน) และการเชื่อฟังปฏิบัติตาม (อัฎฎออะฮ์) ดังดำรัสของพระองค์ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ที่ว่า
“บรรดาบรรพชนคนรุ่นแรก ๆ จากบรรดาชาวมุฮาญิรีนและบรรดาชาวอันศอร ตลอดจนบรรดา ผู้ที่ดำเนินตามพวกเขา ด้วยการกระทำความดีนั้น อัลลอฮฺได้ทรงพอพระทัยในพวกเขาแล้วและพวกเขาต่างก็พึงพอใจในพระองค์ด้วยเช่นกัน
และพระองค์ได้ทรงจัดเตรียมบรรดาสวนสวรรค์ที่มีบรรดาแม่น้ำหลายสายไหลผ่านอยู่เบื้องล่างสวนสวรรค์เหล่านั้นไว้ให้กับพวกเขาแล้ว พวกเขาจะพำนักอยู่ในสวนสวรรค์เหล่านั้นตลอดกาล ดังกล่าวนั้น คือชัยชนะอันยิ่งใหญ่”
(อัตเตาบะฮฺ 9 : 100)
แล้วอัลลอฮฺก็ทรงแจกแจงให้ทราบในอายะฮฺอันทรงเกียรตินี้ว่า บรรดาผู้ที่ดำเนินตาม “อัซซาบิกูน” ในรุ่นแรก ๆ จากบรรดาชาว “มุฮาญิรีน” และบรรดาชาว “อันศอร” ด้วยการทำความดีต่าง ๆ นั้น พวกเขาได้เข้าอยู่ในความพึงพอพระทัยของอัลลอฮฺ พร้อมกับบรรดาท่านเหล่านั้นด้วย และยังได้รับสัญญาจากพระองค์ว่า จะได้พำนักอยู่ในสวนสวรรค์ตลอดกาลอีกด้วย และนั่นคือ ชัยชนะอันใหญ่หลวง
และยังมีการอธิบายไว้ในที่อื่น ๆ อีกว่า : แท้จริง บรรดาผู้ที่ดำเนินตามบรรดา “อัซซาบิกูน” ด้วยการทำความดีต่าง ๆ นั้น ก็จะได้มีส่วนร่วมในความดีนั้นด้วยเช่นกัน ดังดำรัสของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ที่ว่า
“และกลุ่มชนอื่น ๆ ในหมู่พวกเขา ที่จะติดตามมาภายหลังพวกเขา”
(อัลญุมุอะฮฺ 62 : 3)
ดำรัสของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ที่ว่า
“และบรรดาผู้ที่มาภายหลังจากพวกเขา จะกล่าวว่า : โอ้ พระเจ้าของเรา ขอพระองค์ทรงอภัยโทษให้แก่เรา และแก่พี่น้องของเรา ที่ได้ศรัทธากันมาก่อนหน้าพวกเราด้วยเถิด”
(อัลฮัซร์ 59 : 10)
ดำรัสของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ที่ว่า
“และบรรดาผู้ที่ศรัทธาในภายหลัง (บรรดาชาวมุฮาญิรีน) และได้อพยพ และได้สู้รบพร้อมกับพวกเจ้านั้น ดังนั้น ชนเหล่านั้นคือส่วนหนึ่งของพวกเจ้า”
(อัลอันฟาล 8 : 75)
สิ่งที่จะเป็นสักขีพยานในเรื่องนี้ก็คือ ฮะดิษสองบท นำเสนอโดยอิมามมุสลิม รายงานโดย อบีฮุรอยเราะฮฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ แจ้งว่า :
ท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า“ฉันปรารถนา (อยาก) เหลือเกินที่จะได้เห็นพี่น้องของเรา (อิควานินา)
พวกเขา (บรรดาซอฮาบะฮฺ) กล่าวว่า : พวกเรามิได้เป็นพี่น้องของท่าน กระนั้นหรือ โอ้ ท่านร่อซูล ?
ท่านร่อซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า : พวกท่านเป็นซอฮาบะฮฺของฉัน ส่วนพี่น้องของเรานั้น คือผู้ที่ยังมิได้มาถึง”
(บันทึกโดย อิมามมุสลิม)
คำพูดของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ที่ว่า
“จะมีผู้คนที่มาภายหลังจากฉัน จากประชาชาติของฉัน ที่รักฉันเป็นอย่างยิ่ง คนหนึ่งคนใดใน พวกเขาปรารถนาเป็นที่สุดที่จะได้พบ (เห็น) ฉัน แม้ว่าจะต้องสูญเสียครอบครัวของเขาและทรัพย์สินของเขาก็ตาม”
(บันทึกโดย อิมามมุสลิม)
ผู้ที่เป็นบ่าวของอัลลอฮฺทั้งหลาย จงดูเถิดว่าประชาชาติ (อุมมะฮฺ) ของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม นั้นมีความรักต่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม มากมายขนาดไหน ? และความปรารถนาของท่านนบีที่จะได้พบเห็นอุมมะฮฺของท่านนั้นมีมากมายเพียงใด ?
การที่คนเรากระทำการงานที่ดี ๆ นั้น ช่างเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่เพียงใด ดังที่อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะ ตะอาลา ทรงบอกลักษณะของพวกเขาเอาไว้ในอัลกุรอานที่ว่า
“พวกเขาเหล่านั้นต่างก็รีบเร่งแข่งขันกันในการทำคุณงามความดี และพวกเขานั้นเป็นผู้ที่เหมาะสมแล้วที่เป็นผู้ที่รีบเร่งรุดหน้าไปก่อน (ซาบิกูน)”
(อัลมุอ์มินูน 23 : 61)
คือ รีบเร่งรุดหน้าในการเชื่อฟังปฏิบัติตามอัลลอฮฺ และร่อซูลของพระองค์ “ฏออ๊าต” และในการทำ “อิบาด๊าต” ต่ออัลลอฮฺ เพื่อจะได้รับระดับขั้น (ดะรอญ๊าต) อันสูงส่ง และได้รับที่พำนัก (อัลฆุรอฟ๊าต) ในสวรรค์ที่สูงส่งที่สุด
ผู้เป็นบ่าวของอัลลอฮฺทั้งหลาย จงรีบเร่งรุดหน้าไปยังสิ่งที่ยังประโยชน์ให้แก่พวกท่านกันเถิด จงรีบเร่งไปสู่สิ่งที่สูงส่งกันเถิด อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า
“ดังนั้น ผู้ใดที่ให้ความสำคัญแก่บรรดาบทบัญญัติของอัลลอฮฺ แท้จริง นั่นก็เป็นส่วนหนึ่งจากบรรดาหัวใจที่เกรงกลัวอัลลอฮฺนั่นเอง”
(อัลฮัจญ์ 22 : 32)
ที่มา : วารสารสายสัมพันธ์
