ความประเสริฐของการให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ
เรียบเรียงโดย อิสมาอีล กอเซ็ม
มวลการสรรเสริญเป็นเอกสิทธิ์ของอัลลอฮฺผู้อภิบาลแห่งสากลโลก
อัลลอฮฺคือพระเจ้าผู้ทรงสร้างสรรพสิ่งทุกอย่างในโลกใบนี้ และการสร้างของอัลลอฮฺมีความสมบูรณ์แบบที่ไม่มีข้อบกพร่องใดๆ และแน่นอนการสร้างของอัลลอฮฺย่อมมีจุดประสงค์ โดยจุดประสงค์ที่อัลลอฮฺสร้างมนุษย์มาก็เพื่อให้มนุษย์ได้ใช้ชีวิตในโลกใบนี้ เพื่อทำการเคารพภักดีต่อพระองค์
قوله تعالى : وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56)
คำดำรัสของอัลลอฮฺตาอาลา
“และข้ามิได้สร้างญินหรือมนุษย์มาเพื่ออื่นใด นอกจากให้พวกเขาเคารพภักดีต่อข้า”
การที่มนุษย์จะทำการเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺนั้น เขาจะต้องรู้จักอัลลอฮฺ และยอมรับศรัทธาว่าอัลลอฮฺคือพระเจ้าผู้ทรงสร้างเพียงผู้เดียว โดยไม่มีใครมีส่วนร่วมในการสร้างของพระองค์
♦ เมื่ออัลลอฮฺคือพระเจ้าองค์เดียวที่สร้างทุกสรรพสิ่งในโลกใบนี้ เพราะองค์คือพระเจ้าที่แท้จริง ที่ถูกเคารพเพียงพระองค์เดียว ไม่มีการเคารพภักดีสิ่งอื่นพร้อมกับพระองค์
♦ บรรดานบี และรอซูลของอัลลอฮฺ ตั้งแต่ท่านนบี อาดัมอะลัยอิสสลาม มาจนถึง ท่านนบี มูฮัมหมัด ศ็อลลัลลอฮูอะลัยอิวะสัลลัม นบีคนสุดท้าย ทุกคนล้วนทำการเรียกร้องมาสู่การเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺเพียงพระองค์เดียว
♦ การให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ โดยไม่นำสิ่งอื่นมาเทียบเคียงเสมอเหมือนกับพระองค์ คือความปลอดภัยสำหรับผู้ศรัทธาในโลกนี้และโลกหน้า
♦ การให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺโดยไม่มีการตั้งภาคีต่อพระองค์ ไม่ว่าการมีความเชื่อว่ามีบุคคลอื่นหุ้นส่วนกับอัลลอฮฺในการสร้างโลกนี้มา หรือทำการกราบไหว้อัลลอฮฺพร้อมทั้งกราบไหว้สิ่งอื่นด้วย การเชื่อหรือกระทำเช่นนั้นถือว่า เป็นการตั้งภาคีต่อพระองค์และนำสิ่งอื่นมาเทียบเคียงเสมอกับพระองค์
♦ การตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺจะทำให้การงานที่ทำไม่ถูกรับจากอัลลอฮฺ และไม่ได้รับความปลอดภัยจากอัลลอฮฺในโลกหน้า เพราะหลักความเชื่อของเขาไม่มีความบริสุทธิ์มีสิ่งอื่นเข้ามาเจือปน
คำดำรัสของอัลลอฮฺในเรื่องนี้
وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ( 88 )
“และหากเขาได้ให้มีภาคีขึ้นแล้ว แน่นอนสิ่งที่พวกเขาเคยกระทำกันมา ก็สูญสิ้นไปจากพวกเขา”
จากอายะห์นี้การตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺ จะมาทำให้การงานที่เราทำจากการเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺจะกลายเป็นโมฆะไม่ถูกรับ และจะทำให้ผู้ที่ตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺจะถูกลงโทษในนรกตลอดกาล หากเขาตายในสภาพที่ไม่กลับตัวต่ออัลลอฮฺและละทิ้งการตั้งภาคีต่อพระองค์
وَقَدِمْنَا إِلَىٰ مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَّنثُورًا ( 23 )
“และเรามุ่งสู่ส่วนหนึ่งของการงานที่พวกเขาได้ปฏิบัติไป
แล้วเราจะทำให้มันไร้คุณค่ากลายเป็นละอองฝุ่นที่ปลิวว่อน”
และในอายะห์เช่นเดียวกัน ผู้ที่ทำการเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺ โดยเขาคิดไปเองว่าการงานที่เขาทำนั้นอัลลอฮฺจะตอบรับ โดยบางครั้งสาเหตุต่อไปนี้คือ อาจจะขาดความบริสุทธิ์ต่ออัลลอฮฺหรือมีการตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺในการทำอิบาดะห์ต่อพระองค์ หรือการงานที่เขาทำนั้นไม่ได้เป็นการงานที่อัลลอฮฺได้บัญญัติไว้ และท่านนบี ศ็อลลัลลอฮูอะลัยอิวะสัลลัม ก็ไม่ได้แบบอย่างไว้ เพราะเงื่อนไขหลักๆที่ทำให้การถูกตอบรับก็คือ มีความบริสุทธ์ใจต่ออัลลอฮฺและไม่มีการงานตั้งภาคีต่อพระองค์ในการประกอบอิบาดะห์ และการงานที่ทำนั้นจะต้องมีแบบอย่างตรงกับการกระทำของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮูอะลัยอิวะสัลลัม
ความประเสริฐของการให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ จะเป็นสาเหตุให้รอดพ้นจากการลงโทษสำหรับผู้ที่ศรัทธาและประกอบการงานที่ดี และจะทำให้ผู้ที่ศรัทธาแต่ได้ทำบาปใหญ่ หากเขาต้องถูกลงโทษด้วยการให้เข้านรก ก็ไม่ทำให้เขาต้องอยู่ในนรกตลอดไป ส่วนผู้ที่ได้ตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺถึงแม้เขาจะทำอิบาดะห์ต่ออัลลอฮฺ ไม่ว่าจะเป็นการละหมาด การถือศีลอด การบริจาคและอีกมากมายที่เป็นความดี การทำอิบาดะห์ต่ออัลลอฮฺพร้อมกับการนำสิ่งอื่นมาเทียบเคียงต่ออัลลอฮฺด้วย หมายถึงได้มอบการอิบาดะห์เคารพภักดีต่อสิ่งอื่นด้วย และเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺด้วย การกระทำเช่นนั้นถือว่าเป็นการตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺ และการตั้งภาคีคือสิ่งที่มาทำลายการงานทั้งหมดให้เป็นโมฆะไม่ถูกตอบรับจากอัลลอฮฺ
ดังนั้นหลักการให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ โดยไม่มีการตั้งภาคีใดๆต่อพระองค์ ในการเคารพภักดีต่อพระองค์ ถึงแม้เขาจะมีบาปที่ทำปะปนกันไป ความผิดบาปของเขาขึ้นอยู่กับความประสงค์ของอัลลอฮฺ บางครั้งอัลลอฮฺจะลงโทษเขาด้วยกับความผิดที่เขาได้กระทำไว้ และเมื่อเขาได้รับการลงโทษแล้ว เขาก็จะได้เข้าสวรรค์ หรือบางครั้งอัลลอฮฺอาจจะไม่ลงโทษเขา นี่คือความประเสริฐของการให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ ทำให้เขารอดพ้นจากการลงโทษจากนรก หรือรอดพ้นการที่ต้องอยู่ในนรกตลอดกาล หากเขาได้ถูกให้เข้านรกเนื่องจากบาปที่เขาได้ทำไว้ ซึ่งต่างกับผู้ที่ตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺ เขาต้องอยู่ในนรกตลอดกาล
คำดำรัสของอัลลอฮฺตาอาลา
إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِيمًا ( 48 )
“แท้จริงอัลลอฮฺ จะไม่ทรงอภัยโทษให้แก่การที่สิ่งหนึ่งจะถูกให้มีภาคี ขึ้นแก่พระองค์ และพระองค์ทรงอภัยให้แก่สิ่งอื่นจากนั้น สำหรับผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และผู้ใดให้มีภาคีขึ้นแก่อัลลอฮฺแล้ว แน่นอนเขาก็ได้อุปโลกน์บาปกรรมอันใหญ่หลวงขึ้น”
(ซูเราะหฺอันนิซาฮฺ อายะหฺที่ 48 )
นี่คือหลักความเชื่อของอิสลามในการทำการเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺ ดังนั้นการเรียนรู้ทำความเข้าในหลักการที่เกี่ยวข้องกับเตาฮีด การให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ จึงเป็นสิ่งแรกที่บรรดามุสลิมจะต้องศึกษาทำความเข้าใจให้มากๆ เพราะมันคือรากฐานที่สำคัญของศาสนา ที่มีความจำเป็นกับมนุษย์ทุกคน และเพื่อเราจะได้รับความปลอดภัยและการอภัยโทษจากอัลลอฮฺในโลกหน้า ขออัลลอฮฺได้ประทานความรู้ความเข้าใจและการยืนหยัดในศาสนาของพระองค์แก่บรรดามุสลิมทุกคน
والله أعلم
