การทำเพื่อโลกดุนยาอย่างเดียวถือว่าเป็นชิริก

 

โดย อาจารย์อับดุลฆอนีย์ บุญมาเลิศ

 

          การที่มนุษย์มีความประสงค์ในการทำงานเพื่อโลกดุนยาเพียงอย่างเดียวนั้น ถือเป็นส่วนหนึ่งของการทำชิริก (การตั้งภาคี)

 

อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า

     “ผู้ใดปรารถนาการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ และความเพริศแพร้วของมัน เราก็จะตอบแทนให้พวกเขาอย่างครบถ้วนซึ่งการงานของพวกเขาในโลกนี้เท่านั้น และพวกเขาจะไม่ถูกลิดรอนในการงานนั้นแต่ อย่างใด”

(ฮูด 11 : 15)

อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ยังตรัสต่อไปอีกว่า

     “ชนเหล่านั้น พวกเขาจะไม่ได้รับการตอบแทนอันใดในโลกอาคิเราะฮฺ นอกจากไฟนรก และสิ่งที่พวกเขาได้ปฏิบัติไว้ในโลกดุนยา ก็จะไร้ผล และสิ่งที่พวกเขาได้กระทำไว้ก็จะสูญเสียไป”

(ฮูด 11 : 16)

 

ความเหมาะสมของเนื้อเรื่องกับกิตาบุตเตาฮีด

 

          เรื่องนี้เป็นการบอกให้รู้ว่า การทำงานเพื่อหวังสิ่งตอบแทนแห่งดุนยาเพียงประการเดียวนั้น นับว่าเป็นชิริก ทำให้หลักการเตาฮีดหมดความสมบูรณ์ลง และการกระทำนั้นก็เสียหายด้วย ซึ่งต่างกับอายะฮฺก่อนหน้านี้คือ ใครทำงานเพื่อโลกดุนยาเพียงอย่างเดียว เขาก็จะได้รับมันและใครที่ทำงานเพียงเพื่อให้ผู้อื่นพบเห็น เขาจะได้รับคำชมจากมนุษย์ ในโลกดุนยานี้เท่านั้น แต่ในวันอาคิเราะฮฺ เขาจะไม่ได้ผลตอบแทนใดๆ เลยจากพระองค์

 

ความหมายทั้งสองอายะฮฺโดยสรุป

 

          แท้จริง ใครที่เอาโลกดุนยาเป็นเป้าหมายของเขา และมีจุดประสงค์ด้วยเรื่องดุนยานั้น กับการที่เขาได้ทำงานและยังไม่เคยคิดในเรื่องอาคิเราะฮฺ อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา จะทรงตอบแทนเขาด้วยการทำดีของเขาในดุนยานี้ หากพระองค์ทรงมีประสงค์ ดังที่ตรัสไว้ในอายะฮฺถัดไปว่า

“ผู้ใดปรารถนาชีวิตชั่วคราว(ในโลก)นี้ เราก็จะเร่งให้เขาได้รับมันตามที่เราประสงค์แก่ผู้ที่เราปรารถนา”

(อัลอิสรออฺ 17 : 18)

 

ความเหมาะสมที่ได้ยกทั้งสองอายะฮฺมาในเรื่องนี้

 

          ทั้งสองอายะฮฺได้ระบุถึงว่า ข้อชี้ขาดของผู้ทำงานของเขาเพื่อโลกดุนยา ซึ่งส่งผลถึงในดุนยานี้ว่าจะเป็นอย่างไร ? และในอาคิเราะฮฺจะเป็นอย่างไร ?

 

สิ่งที่ได้รับจากสองอายะฮฺ

 

     1. ในสองอายะฮฺได้ระบุถึงข้อชี้ขาดของผู้ทำงานเพื่อหวังในโลกดุนยา ซึ่งส่งผลถึงโลกอาคิเราะฮฺว่าจะเป็นอย่างไร ?

 

     2. ในสองอายะฮฺนั้นบอกให้รู้ว่า บางทีคนกาฟิรผู้แสวงหาดุนยาด้วยการทำดีต่างๆ ของเขาในโลกดุนยา อัลลอฮฺจะทรงให้ผลตอบแทนแก่เขา แต่ทว่าในโลกอาคิเราะฮฺนั้น จะไม่มีอะไรเหลือไว้ให้เขาเป็น การตอบแทนอีกเลย

 

     3. ทั้งสองอายะฮฺเป็นการเตือนสำทับอย่างหนักในส่วนของการกระทำงานเพื่อโลกดุนยาในเรื่องอาคิเราะฮฺ

 

     4. ในสองอายะฮฺนี้ส่งเสริมให้ตั้งวัตถุประสงค์ในการทำงานเพื่อโลกอาคิเราะฮฺในการกระทำที่ดีๆ (อะมัล อัซซอและฮฺ)

 

     มีรายงานอยู่ในซอเฮี๊ยะฮฺ อัลบุคอรีย์ จากอบีฮุรอยเราะฮฺ ร่อฏิยัลลอฮุอันฮุ ว่า ท่านร่อซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวว่า 

“ทาสของเหรียญทองได้พินาศแล้ว ทาสของเหรียญเงินได้พินาศแล้ว 

ทาสของเสื้อม่วงไหมหรือขนสัตว์พินาศแล้ว ทาสของเสื้อคลุมได้พินาศแล้ว 

หากเขาได้รับสิ่งเหล่านี้มา เขาก็มีความสุข แต่ถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้ เขาก็โกรธ ทุรนทุราย 

       ครั้นเมื่อเขาถูก เสี้ยนหนามทิ่มตำ (คือได้รับอันตรายเพียงเล็กน้อย) เขาก็ไม่สามารถเอาออกเองได้ (อีกคนหนึ่ง) 

       ส่วนสวรรค์นั้นจะได้แก่บ่าวคนหนึ่งที่เขาบังคับให้ม้า หรือพาหนะรับใช้ในทางของอัลลอฮฺ ผมของเขายุ่งเหยิง เท้าทั้งสองเปื้อนฝุ่น 

       เมื่อเขาถูกจัดให้อยู่ในกองลาดตระเวน เขาก็รับปฏิบัติตาม หากเขาถูกจัดให้อยู่ในกองหนุน เขาก็รับปฏิบัติตาม 

       หากเขาขออนุญาตแล้วไม่ได้รับอนุญาต เขาก็ยอม เมื่อเขาขอความช่วยเหลือแล้วไม่ได้รับความช่วยเหลือตามที่ขอ เขาก็ยอมรับแต่โดยดี”

 

ความหมายของฮะดิษโดยสรุป

 

          ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้นำภาพของชายสองคน มาชี้แจงให้บรรดาซอฮาบะฮฺเห็น คนหนึ่งมุ่งหวังแต่โลกดุนยา ส่วนอีกคนหนึ่งมุ่งหวังแต่โลกอาคิเราะฮฺ

          คนที่มุ่งหวังโลกดุนยา ก็จะตกเป็นทาสของโลกดุนยา จะชื่นชมในความงดงาม ความหลากหลายของสิ่งต่างๆ ที่มีในโลกดุนยา จนแม้เจออันตราย หรือตัวเองได้รับอันตราย เป็นแผล หรือหนามเกี่ยว เป็นบาดแผลเล็กน้อย ก็ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ไม่มีความอดทน ไม่มีความกล้าประสบสิ่งที่ไม่ดีเข้า เขาก็ไม่สามารถผ่านพ้นลุล่วงไปได้ ไปไม่ถึงเป้าหมาย และวิตกกลัว และกลายเป็นทาสสิ่งที่เขาต้องการจากอารมณ์ใฝ่ต่ำของเขา ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ ระหว่างเขากับพระเจ้าของเขาแล้ว 

          หลังจากนั้น ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้แจ้งสภาพบ่าวของอัลลอฮฺ ที่สัจจริงมีความพยายามแสวงหาความพึงพอพระทัยจากพระองค์ ออกห่างไกลจากความกริ้วโกรธของพระองค์ อดทนต่อความลำบาก ความเหนื่อยยาก เขาไม่ใช้เวลาในเรื่องความสำราญ หรือการหาความสุขใส่ตัว ไม่เคยไปปรากฏตัวในแหล่งเริงรมย์ แต่เขาต้องการผลบุญจากอัลลอฮฺ และต้องการโลกอาคิเราะฮฺเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ เขาจึงได้รับผลตอบแทนเป็นสวนสวรรค์หรือต้นไม้ในสวรรค์

 

ความเหมาะสมของฮะดิษกับบทเรียน

 

          ในฮะดิษนี้มีการประฌามการทำงานเพื่อโลกดุนยา และกล่าวชมเชยการทำงานเพื่อโลกอาคิเราะฮฺ

 

คำสอนจากฮะดิษ

 

     1. ตำหนิการทำงานเพื่อโลกดุนยา ชื่นชมการทำงานเพื่อโลกอาคิเราะฮฺ

 

     2. รู้จักคุณค่าของการนอบน้อมถ่อมตน

 

     3. รู้จักคุณค่าของญิฮาด ต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮฺ

 

     4. ตำหนิความฟุ้งเฟ้อและเอาแต่เรื่องสุขสำราญ แต่ชมเชยความเรียบง่าย และการเป็นสุภาพบุรุษ เพราะจะเอื้ออำนวยในการญิฮาดต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮฺ

 

 

 

ที่มา : อนุสรณ์งานประจำปี โรงเรียนมุสลิมวิทยาคาร 28 มกราคม 2555