จง มี ความ ละ อาย

 

โดย อบู อาบิดิน

 

“ผู้ที่อยู่ในชั้นฟ้าและแผ่นดินต่างก็วอนขอต่อพระองค์ พระองค์ทรงมีภารกิจทุกวัน”

(อัรเราะฮฺมาน 55 : 29)

 

          พี่น้องผู้เป็นบ่าวของอัลลอฮฺทั้งหลาย จงเกรงกลัวอัลลอฮฺเถิด จงมีความละอายต่ออัลลอฮฺ พึงรู้เถิดว่า อัลลอฮฺกำลังเฝ้าจับตามองตรวจสอบท่านอยู่ ไม่ว่าท่านจะอยู่ ณ ที่ใดก็ตาม พระองค์ทรงได้ยิน ทรงรู้ ทรงเห็น ฉะนั้น อย่าได้แอบฝ่าฝืนทำความชั่ว โดยนึกว่าจะรอดพ้นไปจากความรอบรู้ของพระองค์ไปได้ เพราะอัลลอฮฺนั้น ทรงรอบรู้ ทรงเห็น ทรงได้ยิน ทั้งในที่เร้นลับ และที่เปิดเผย

 

          ความละอายนั้น เป็นเรื่องที่ได้รับสรรเสริญ เพราะจะยับยั้ง มิให้กระทำสิ่งที่ไม่สมควร ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า

 

“แท้จริง ความละอายนั้น จะไม่นำสิ่งใดมา นอกจากความดีเท่านั้น”

(บันทึกโดย อิมาม อัลบุคอรีย์และอิมามมุสลิม)

 

          ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ยังบอกอีกว่า ความละอายนั้น เป็นส่วนหนึ่งของการศรัทธา มีรายงานจาก อบูฮุรอยเราะฮฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ แจ้งว่า ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า

 

     “การอีมานศรัทธานั้นมีถึง 60 – 70 กว่าแขนง ที่ประเสริฐที่สุด คือ ถ้อยคำที่ว่า “ไม่มีพระเจ้าอื่นใด นอกจากอัลลอฮฺ”

     และน้อยที่สุด ก็คือ การขจัดสิ่งที่เป็นอันตรายออกจากถนนหนทาง และความละอายนั้น เป็นส่วนหนึ่งของการศรัทธา”

(บันทึกโดย อิมามอัลบุคอรีย์และอิมามมุสลิม)

 

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยอิวะซัลลัม ชี้ให้เห็นว่า ความละอายนั้นเป็นมารยาทอันสูงส่ง

 

อิมาม อิบนิล กอยยิม ร่อฮิมะฮุลลอฮฺ กล่าวว่า “ความละอายนั้นเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต”

 

          ความละอายที่มีอยู่ในหัวใจนี่เอง ทำให้ชีวิตเกิดพลังแห่งความมีมารยาท และการไม่มีความละอายนี่เองทำให้หัวใจตายด้าน คราใดที่จิตใจมีชีวิตชีวา ก็จะทำให้ความละอายมีอยู่ครบถ้วน ดังนั้น ความละอายที่แท้จริงนั้นนับเป็นมารยาท ทำให้ละทิ้งสิ่งที่น่ารังเกียจ และหักห้ามมิให้กระทำสิ่งไม่ดีไม่งาม (มุนกัร)

 

          ความละอายนั้นมีทั้งในระหว่างผู้เป็นบ่าว และพระเจ้าของเขา ความละอายของบ่าวคือ ละอายที่พระเจ้าของเขาเห็นการทำชั่วของเขา การกระทำที่ขัดกับคำสั่งของพระองค์ และความละอายระหว่างผู้เป็นบ่าวกับมนุษย์ด้วยกัน ส่วนความละอายระหว่างผู้เป็นบ่าวกับพระเจ้าของเขานั้น ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้อธิบายไว้ในฮะดิษ มัรฟู๊อฺ ซึ่งปรากฏในสุนันอัตติรมิซีย์ แจ้งว่า

     ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวว่า“ท่านทั้งหลาย จงละอายต่ออัลลอฮฺ ให้สมกับความละอายที่แท้จริงเถิด 

     บรรดาซอฮาบะฮฺกล่าวว่า โอ้ ท่านร่อซูลุลลลอฮฺ พวกเราก็มีความละอายอยู่แล้ว 

     ท่านร่อซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า ไม่ใช่เช่นนั้น แต่ทว่า

ใครที่ละอายต่ออัลลอฮฺอย่างแท้จริงแล้วละก็ เขาจะต้องรักษาศีรษะของเขา และสิ่งที่อยู่ในนั้น

เขาจะรักษาท้องของเขาและสิ่งที่อยู่ในนั้น และเขาจะรำลึกถึงความตาย

และใครที่ต้องการโลกอาคิเราะฮฺ เขาต้องละทิ้งสิ่งประดับแห่งโลกดุนยานี้

ดังนั้น ถ้าใครทำได้เช่นนั้น ก็เท่ากับว่าเขามีความละอายต่ออัลลออฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา อย่างแท้จริง”

(บันทึกโดย อิมามอะฮฺมัดและอัตติรมิซีย์)

 

          ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้แจกแจงเครื่องหมายของความละอายต่ออัลลอฮฺในฮะดิษนี้ นั่นก็คือ การระมัดระวังอวัยวะทั้งร่างกาย มิให้ไปฝ่าฝืนกระทำความชั่ว และให้รำลึกถึงความตาย และอย่าไปหลงติดกับโลกดุนยา

 

มีปรากฏในฮะดิษอื่นๆ อีกว่า

“แท้จริง ผู้ใดที่ละอายต่ออัลลอฮฺ อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ก็จะทรงละอายต่อเขา”

 

           การละอายของพระผู้เป็นเจ้าต่อบ่าวของพระองค์นั้น นับเป็นการละอายที่มีเกียรติ เป็นคุณความดี เพราะพระองค์ผู้ทรงเกียรติ ผู้ทรงสูงส่ง ทรงชีวิต ทรงใจบุญ ทรงละอายต่อบ่าวของพระองค์ หากเมื่อเขายกมือขึ้นขอต่อพระองค์แล้วมิได้รับอะไรกลับไปเลย และอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ทรงละอายในการที่จะทรงลงโทษคนชราที่มีชีวิตยืนยาวนานอยู่ในศาสนาอิสลามแต่ก็ยังคงกระทำการฝ่าฝืนพระองค์อยู่

 

           สำหรับความละอายระหว่างผู้เป็นบ่าวกับมนุษย์ด้วยกันนั้น เป็นการป้องกันมิให้มีการกระทำที่ไม่สมควร ที่น่ารังเกียจ ที่ค้านกับมารยาทอันสูงส่ง ดังนั้น ผู้ที่มีความละอายต่ออัลลอฮฺ เขาจะห่างไกลจากสิ่งที่อัลลอฮฺทรงห้ามในทุกสภาพการณ์ ทั้งในขณะที่เขาอยู่กับผู้คน และขณะที่เขาไม่ได้อยู่ต่อหน้าผู้คน และความละอายนี้เป็นการเคารพภักดี (อิบาดะฮฺ) ต่ออัลลอฮฺ เป็นการกลัวเกรงต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา

 

           ความละอาย ที่ทำให้รู้จักอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา และรู้จักความยิ่งใหญ่ของพระองค์ และเป็นการใกล้ชิดกับพระองค์ในการอิบาดะฮต่อพระองค์ และความละอายนี้เอง นับว่าเป็นการศรัทธาขั้นสูงสุด และเป็นการทำความดีขั้นสูงสุดอีกด้วย ดังปรากฏในฮะดิษของท่านร่อซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จากรายงานของ อบีฮุรอยเราะฮฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ ที่ว่า

 

     “อัลอิฮฺซาน คือ การที่ท่านอิบาดะฮฺต่ออัลลอฮฺ เสมือนกับท่านมองเห็นพระองค์ แม้หากว่าท่านจะมองไม่เห็นพระองค์ แต่พระองค์ทรงมองเห็นท่าน”

(บันทึกโดย อิมามอัลบุคอรีและอิมามมุสลิม)

 

           จำเป็นที่ผู้มีความละอายต่อเพื่อนมนุษย์ จะต้องห่างไกลจากสิ่งน่ารังเกียจทั้งมวล ทั้งคำพูดและ การกระทำที่ชั่วร้าย อย่าเป็นคนที่ปากจัด ปากบอน เป็นคนชั่ว เห็นแก่ได้ เห็นแก่ตัว หน้าด้าน ไม่มียางอาย การที่เขาละอายต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา จะเป็นการหักห้ามเขามิให้ก่อความเสียหายต่อภายใน การที่เขาละอายต่อเพื่อนมนุษย์จะเป็นการหักห้ามเขามิให้ก่อความเสียหายต่อภายนอก และจะทำให้เขาเป็นคนดีทั้งภายในและภายนอก ทั้งในที่ลับและในที่เปิดเผย ด้วยเหตุนี้ ความละอายจึงเป็นส่วนหนึ่งของการศรัทธา 

 

           ใครที่ไม่มีความละอาย เขาก็จะไม่มีสิ่งฉุดรั้ง มิให้เขากระทำสิ่งที่น่ารังเกียจและกลายเป็นคนที่มีมารยาทที่เลวทราม และกลายเป็นเหมือนกับคนที่ไม่มีการศรัทธา (อีมาน) ใดๆ เลยทั้งสิ้น ดังที่ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า

 

“แท้จริง สิ่งที่มนุษย์รู้กันมาจากคำพูดของนบีท่านก่อนๆ ก็คือ เมื่อเจ้าไม่ละอาย ก็เชิญทำตามสบายเถิด”

(บันทึกโดย อิมามอัลบุคอรีย์)

 

           หมายความว่า คนที่ไม่ละอาย เขาทำสิ่งชั่วช้าน่ารังเกียจได้ทุกอย่างที่เขาต้องการ เพราะผู้ที่จะหักห้ามการกระทำดังกล่าวคือ ความละอายนั้นไม่มีอยู่เสียแล้ว และใครที่ไม่มีความอายเขาก็สามารถทำสิ่งชั่วช้า น่ารังเกียจได้ทุกอย่างนั่นเอง

 

   ♦ คนที่ฟังเพลง ดูหนัง ดูละคร บ้าไปกับบอล ไม่เป็นอันหลับอันนอนจนไม่ได้ละหมาด เพราะอดหลับอดนอนอยู่กับการละเล่น สิ่งไร้สาระ น่าจะสำนึกตัวกันได้แล้ว !

 

   ♦ ผู้หญิงที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย ประเจิดประเจ้อ แต่งตัวคล้ายกับคนเปลือยกายเมื่ออกนอกบ้าน ไม่มียางอาย ใส่น้ำหอม เดินตามท้องถนนศูนย์การค้า น่าจะสำนึกตัวกันได้แล้ว !

 

   ♦ ข้าราชการ ลูกจ้าง พนักงานที่หลบเลี่ยง อู้งาน ต้องคอยให้นายจ้าง ผู้บังคับบัญชาคอยจ้ำจี้จ้ำไชอยู่ตลอดนั้น น่าจะสำนึกตัวกันบ้าง !

 

   ♦ พวกที่คอรัปชั่น โกงกิน ยักยอก โขมยเงินราษฏร์และเงินหลวง ไม่สนใจความทุกข์ยากของผู้อื่น ไม่ใส่ใจความเดือดร้อนของเพื่อนมนุษย์ น่าจะรู้สึกตัวกันบ้างได้แล้ว !

 

   ♦ ผู้ที่โกงกินเงินมรดก ยักยอกเงินของญาติพี่น้อง ไม่สนใจความเดือดร้อนของลูกหลาน โกงที่ดิน โกงส่วนแบ่งที่ไม่ได้ลงทุน ไม่ละอายกันเลยหรืออย่างไร ! 

 

เพราะถ้าไม่อายก็เชิญตามสบายเถิด !

 

     พี่น้องผู้เป็นบ่าวของอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ทั้งหลาย จงเกรงกลัวอัลลอฮฺเถิด อัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ตรัสว่า

 

     “แท้จริง บรรดาผู้ที่เกรงกลัวพระเจ้าของพวกเขาโดยไม่เปิดเผยออกมาให้เห็น สำหรับพวกเขานั้น จะได้รับการอภัยโทษและจะได้รับรางวัลอันใหญ่หลวง”

 

     “และไม่ว่าพวกเจ้าจะปกปิดคำพูดของพวกเจ้า หรือเปิดเผยออกมาก็ตาม แท้จริง พระองค์ทรงรู้สิ่งที่อยู่ในบรรดาหัวอกทั้งหลาย พระผู้ทรงสร้างจะมิทรงรอบรู้ดอกหรือขณะที่พระองค์คือ ผู้ทรงรอบรู้ อย่างละเอียดถี่ถ้วน ผู้ทรงตระหนักยิ่งนัก”

(อัลมุลกฺ 67 : 12 – 14)

 

     “ข้าแต่อัลลอฮฺ แท้จริงเหล่าข้าพระองค์ ขอต่อพระองค์ ให้มีการยืนหยัดมั่นคงอยู่ในศาสนาของพระองค์ เป็นผู้ที่กตัญญูต่อความกรุณาของพระองค์และให้เป็นผู้ที่อิบาดะฮฺต่อพระองค์เป็นอย่างดี

     ข้าแต่อัลลอฮฺ ขอพระองค์ทรงให้เหล่าข้าพระองค์ ห่างไกลจากความชั่วช้า ลามก ห่างไกลมารยาทที่เลวทราม น่ารังเกียจทั้งหลายทั้งมวลด้วยเถิด

     ขอพระองค์ ทรงชี้นำเยาวชนคนหนุ่มสาวของเราสู่หนทางอันเที่ยงตรงด้วยเถิด

     ขอพระองค์ ทรงตอบแทนสิ่งที่ดีงามในกิจการงานทั้งหลายทั้งปวงของเราด้วยเถิด

     ขอพระองค์ทรงตอบแทนรางวัลให้กบเราในโลกดุนยานี้ และให้ได้รอดพ้นจากการลงโทษของพระองค์ในโลกอาคิเราะฮฺด้วยเถิด

     ขอพระองค์ทรงตอบรับดุอาอฺของเราด้วยเถิด”

 

 

 

ที่มา : อนุสรณ์งานประจำปี โรงเรียนมุสลิมวิทยาคาร 28 มกราคม 2555