ความตายไม่จำกัดอายุ
แปลเรียบเรียง ตุวัยลิบุ้ลอิลมฺ
ความตายมันไม่จำกัดที่อายุ และมันไม่ใช่เงื่อนไขว่าคนอายุน้อยจะไม่ตาย หรือคนอายุมากจะต้องตายก่อน ดังที่อัลลอฮซุบฮานะฮูวะตะอาลาทรงตรัสไว้ว่า :
وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَكْسِبُ غَدًا ۖ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ
"และไม่มีชีวิตใดรู้ว่าพรุ่งนี้จะมันขวนขวายในสิ่งใด
และไม่มีชิวิตใดรู้ว่า ณ แผ่นดินใดที่มันจะตาย แท้จริงอัลลอฮ์ทรงรอบรู้ยิ่ง"
(ซูเราะห์ ลุกมาน อายะห์ ที่ 34)
เราไม่รู้ว่าเราจะตายตอนไหน เราไม่รู้ว่าเราจะตายที่ใด เรารู้เพียงอย่างเดียวว่าเราทุกคนต้องตายอย่างเลี่ยงไม่ได้ ดังที่อัลลอฮ์ ซุบฮานะฮูวะตะอาลาตรัสว่า :
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ
"ทุก ๆ ชีวิตนั้นจะได้ลิ้มรสแห่งความตาย แล้วพวกเจ้าจะถูกนำกลับยังเรา"
(ซูเราะห์ อัลอังกะบูต อายะห์ที่ 57)
คำถามที่พวกเราทุกคนจะต้องถามตัวเองและตอบตัวเองในใจว่า เราพร้อมหรือไม่หากอัลลอฮเรียกเราไปตอนนี้ ? หากเราเสียชีวิต เราพร้อมหรือไม่ ? เราพร้อมที่จะตอบคำถามของมลาอิกะทั้งสามคำถามหรือไม่ ? ความดีของเราเพียงพอแล้วหรือยัง ? เราจะไปสวรรค์หรือลงนรก ? หลักเตาฮีดของเราหลักอากีดะห์ความเชื่อของเราถุกต้องแล้วหรือยัง ? เราไม่กลัวบ้างหรือ ? หรือว่าเราคิดว่าตัวเองจะไม่ตายจะอยู่เป็นอมตะอย่างนั้นหรือ ? (ถ้าคิดอย่างหลังนี่ แสดงว่าสติไม่ดีแล้ว)
นี่คือสิ่งที่พวกเราต้องระลึกถึงอยู่เสมอ แต่มันก็น่าแปลก ทั้งๆที่เราทุกคนต่างเชื่อมั่นกันดีว่าเราต้องตาย แต่หลายคนกลับไม่นึกถึงสิ่งที่สำคัญมากยิ่งกว่าความตาย นั่นคือ อามั้ลของเราพอแล้วหรือยัง
ท่านอมีรุ้ลมุอฺมินีน อุมัร บิน อับดุลอะซีซ (เสียชีวิต ปี ฮ.ศ.101) รอฮิมะฮุ้ลลอฮ กล่าวว่า :
"ฉันไม่เคยเห็นความเชื่อมั่นใดที่ดูคล้ายกับ(จะกลาย)เป็นความสงสัย มากไปกว่าความเชื่อมั่นของมนุษย์ที่มีต่อความตายอีกแล้ว แล้วพวกเขาก็ไม่ได้เตรียมพร้อมอะไรเลยสำหรับความตาย"
"ตัฟซีร อัลกุรตุบี่ย์" เล่ม 10 หน้าที่ 64
และเมื่อใดก็ตามที่เราหลงใหลอยู่กับโลกดุนยา หลงใหลอยู่กับทรัพย์สินเงินทอง เกียรติยศ ชื่อเสียง เมื่อนั้นมันก็จะทำให้หัวใจเราตายด้านทันที วั้ลอิยาซุบิ้ลละห์ ดังนั้นแล้วเราควรรำลึกถึงความตายอยู่เสมอ ดังที่ท่านนบี ศ็อลลั้ลลอฮุอลัยฮิวะซั้ลลัมกล่าวว่า :
"พวกท่านจงนึกถึงสิ่งที่ตัดขาดความอร่อยตัดขาดความสนุกเพลิดเพลินให้มากๆเถิด สิ่งนั้นก็คือความตาย"
(รายงานโดย ติรมีซีย์ และนะซาอีย์ และ ท่านอิบนุฮิบบาน ให้สถานะฮะดิษนี้ว่า ศอเฮี๊ยะ)
และคนที่ยังทำผิดและฝ่าฝืนอัลลอฮ์อยู่ ก็พึงยำเกรงอัลลอฮ์ให้มากๆเถิด เพราะในวันนั้นไม่มีใครช่วยท่านได้นอกจากความดีที่ท่านทำมาเท่านั้น ท่านอาจจะไม่นึกอะไรตอนนี้ เพราะยังสนุกกับความผิดที่ทำ แต่คิดว่า ท่านเองก็อาจจะเคยเจ็บปวดทางร่างกาย ประสบอุบัติเหตุมาอยู่บ้าง ก็ลองนึกถึงตอนนั้นดูสิว่ามันเจ็บปวดขนาดไหน แล้วลองคิดว่าในหลุมฝังศพ ในวันกิยามะห์ มันจะเจ็บปวดมากกว่านี้หลายร้อยเท่า นะอูซุบิ้ลลาฮมินซาลิก ขออัลลอฮ์ทรงนำทาง