อย่าหลงคิดว่าจะปลอดภัยจากการลงโทษของอัลลอฮฺ
  จำนวนคนเข้าชม  4963


อย่าหลงคิดว่าจะปลอดภัยจากการลงโทษของอัลลอฮฺ

เรียบเรียงโดย  อิสมาอีล  กอเซ็ม

มวลการสรรเสริญเป็นเอกสิทธิ์ของอัลลอฮฺผู้อภิบาลแห่งสากลโลก 

 

          แน่นอนมนุษย์เรานั้นทุกคนย่อมกระทำสิ่งที่เป็นบาป ยกเว้นบรรดานบีพวกเขาเป็นบุคคลที่ไม่มีบาปใดๆ แต่ขณะเดียวกันบรรดานบี ความศานติจงประสบแด่พวกเขา พวกเขาคือผู้ที่ยำเกรงอัลลอฮฺมากที่สุด พวกเขาทำอิบาดะห์ต่ออัลลอฮฺมากที่สุด และพวกเขาขออภัยโทษต่ออัลลอฮฺมากที่สุด  

 

         ดังนั้นมุสลิมผู้ศรัทธาคราใดที่เราทำผิด บางครั้งอาจจะเกิดจากความไม่ตั้งใจรู้เท่าไม่ถึงการณ์ บางครั้งเจตนาที่ทำทั้งๆที่รู้ว่าสิ่งที่ทำเป็นบาป แต่ยังยืนกรานที่จะทำบาปนั้นต่อไปโดยคิดว่า สุดท้ายแล้วอัลลอฮฺจะอภัยโทษหรือไม่เอาผิดกับเขาในสิ่งที่เขาทำ ให้เขาจงพิจารณาอายะห์ต่างๆต่อไปนี้ 

أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَن يَأْتِيَهُم بَأْسُنَا بَيَاتًا وَهُمْ نَائِمُونَ ( 97 ) 

 

     “แล้วชาวเมืองนั้นปลอดภัยกระนั้นหรือ? ในการที่การลงโทษของเราจะมายังพวกเขาในเวลากลางคืน ขณะที่พวกเขานอนหลับอยู่

 

أَوَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أَن يَأْتِيَهُم بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ يَلْعَبُونَ ( 98 ) 

 

     “และชาวเมืองนั้นปลอดภัยกระนั้นหรือ? ในการที่การลงโทษของเราจะมายังพวกเขาในเวลาสายขณะที่พวกเขากำลังเล่นสนุกสนานกันอยู่

 

أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ ۚ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ ( 99 )  

 

     “แล้วพวกเขาปลอดภัยจากอุบายของอัลลอฮ์กระนั้นหรือ ไม่มีใครมั่นใจว่าจะปลอดภัยจากอุบายของอัลลอฮ์ นอกจากกลุ่มชนที่ขาดทุนเท่านั้น"

 

         อายะห์ที่กล่าวมาได้บอกถึงสภาพบุคคลที่ยืนกรานที่จะทำความชั่วโดยที่เขาคิดว่าเขาจะปลอดภัยจากการลงโทษของอัลลอฮฺทั้งโลกนี้และโลกหน้า 

          ได้มีรายงานจากอิหม่ามอะหมัด ในหนังสือมุสนัดของเขา จากฟะกีษ อุกบะฮ บิน ฮามิร รอฎิยัลลอฮูอันอู แท้จริงท่านนบี ศ็อลลัลลอฮูอะลัยอิวะซัลลัม ได้กล่าวว่า 

 

          "เมื่อท่านได้เห็นอัลลอฮฺให้บ่าวคนหนึ่งจากสิ่งที่เป็นความสุขในโลกนี้ ทั้งที่เขายังทำการฝ่าฝืนต่ออัลลอฮ ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เขาชอบ แท้จริงมันเป็นบันใดที่จะนำเขาไปสู่การลงโทษ "

 

หลังจากนั้นท่านรอซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮูอะลัยอิวะซัลลัม ได้อ่าน  

: فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ ( 44 )  

 

         "ครั้นเมื่อพวกเขาลืมสิ่งที่พวกเขาถูกเตือน ให้รำลึกในสิ่งนั้น เราก็เปิดให้แก่พวกเขาซึ่งบรรดาประตูของสิ่ง จนกระทั่งเมื่อพวกเขาระเริงต่อสิ่งที่พวกเขาได้รับ เราก็ลงโทษพวกเขาโดยกระทันหัน แล้วทันใดนั้นพวกเขาก็หมดหวัง"

(ซูเราะห์อัลอันฮาม อายะห์ที่ 44)

 

          การที่คนเราทำความชั่วทั้งที่รู้ว่ามันเป็นบาปและไม่คิดจะเลิกจากบาปนั้น ถือว่ามันเป็นบาปใหญ่ที่อันตรายแก่ตัวของผู้ที่กระทำบาปนั้น และเขายังคิดว่าทั้งที่เขาทำบาปเขายังมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดี และเขายังคิดว่าทั้งที่เขากระทำความชั่วอัลลอฮฺจะอภัยโทษให้แก่เขาโดยที่เขาไม่คิดจะกลับตัว การคิดเช่นนั้นถือว่าเป็นบาปใหญ่ และเป็นเครื่องหมายว่าหัวใจของเขามืดบอดและตายด้าน ไม่มีความรู้สึกเสียใจเมื่อตัวเองได้กระทำความชั่ว และยังทำความชั่วต่อไปโดยคิดไปเองว่าอัลลอฮฺจะอภัยโทษให้แก่เขาในสภาพที่เขายังคงทำความชั่วต่อไป 

 

 وَذَٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنتُم بِرَبِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْبَحْتُم مِّنَ الْخَاسِرِينَ ( 23 )  

 

          "และนั่นและการนึกคิดของพวกเจ้าซึ่งพวกเจ้านึกคิดต่อพระเจ้าของพวกเจ้านั้น เป็นการทำให้พวกเจ้าประสบความหายนะแล้วพวกเจ้าก็กลายเป็นผู้ขาดทุน"

 

          จากอายะห์นี้คนที่คิดเช่นนั้น มันเป็นการคิดที่ทำให้เขาขาดทุนและประสบความหายนะ ยืนกรานที่จะทำความชั่วไม่คิดจะกลับตัวและหวังว่าอัลลอฮฺจะเมตตาแก่เขา และหวังว่าอัลลอฮฺจะอภัยโทษให้  

 

          ตัวอย่าง เช่นนักเรียนคนหนึ่งไม่เคยเข้าเรียนคาบเรียนของครูคนหนึ่งเลยเพราะคิดว่าครูใจดี และนักเรียนคนนั้นคิดว่าพอถึงวันสอบครูคงนำคำถามมาให้เขา พอวันสอบมันไม่ได้เป็นเหมือนที่เขาคิดสุดท้ายเขาสอบตกเพราะการคิดที่ผิดพลาด  เช่นเดียวกันผู้ศรัทธาเมื่อทำผิดอย่าล่าช้าในการขออภัยโทษต่ออัลลอฮฺ และอย่าหมดหวังจากความเมตตาของพระองค์ว่าพระองค์จะไม่อภัยโทษจากบาปต่างที่เราได้กระทำไว้ หากเราทำผิดและสำนึกผิดอย่างแท้จริงอัลลอฮฺก็พร้อมที่จะอภัยโทษในความผิดของเราอย่างแน่นอน ดั่งคำดำรัสของพระองค์  

 

 قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ( 53 )  

 

          "จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด ปวงบ่าวของข้าเอ๋ย! บรรดาผู้ละเมิดต่อตัวของพวกเขาเอง พวกท่านอย่าได้หมดหวังต่อพระเมตตาของอัลลอฮฺ แท้จริงอัลลอฮฺนั้นทรงอภัยความผิดทั้งหลายทั้งมวล แท้จริงพระองค์นั้นเป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ"

 

          จากอายะห์นี้ได้มาให้กำลังใจกับบุคคลที่เคยทำความชั่ว แต่คิดจะกลับตัวสู่อัลลอฮฺ พระองค์ได้บอกว่าความเมตตาการอภัยโทษของพระองค์นั้นมากมาย พระองค์พร้อมจะอภัยโทษให้กับปวงบ่าวของพระองค์จากบาปทั้งหมด หากบ่าวของพระองค์กลับตัวอย่างจริงจัง 

 

โดยที่เงื่อนไขการกลับจะต้องประกอบด้วย 

1. ความเสียใจอย่างสุดซึ้งในบาปที่เคยทำไว้ 

2. ถอนตัวจากบาปนั้นโดยทันที 

3. ตั้งใจอย่างแนวแน่ว่าจะไม่กลับไปทำบาปนั้นอีก 

4. การกลับตัวต้องเกิดขึ้นก่อนดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตก 

 

           นี่คือเงื่อนไขในความผิดที่เราทำผิดต่ออัลลอฮฺ หากเป็นบาปที่เราทำต่อมนุษย์ ให้เพิ่มไปอีกข้อหนึ่งจากสี่ข้อที่กล่าวมา คือ ขออภัยต่อผู้ที่เราละเมิด หากเราโกงทรัพย์สินก็คืนสิ่งที่เราโกงเขามาให้แก่เจ้าของ

 

           ขออัลลอฮฺได้ชี้นำหัวใจของเราให้มั่นคงในศาสนาของพระองค์ และให้เราได้จบชีวิตด้วยกับการยึดมั่นบนศาสนาของพระองค์ อามีน