ล อ ง อ่ า น...แ ล้ ว จ ะ รู้ ?
โดย อิบนุ อัลลัยลฺ
คนตาบอด ย่อมมองไม่เห็นสิ่งบนโลก แม้ดวงอาทิตย์จะส่องแสงก็ตาม คนใจบอดก็ย่อมไม่เห็นผู้สร้าง แม้เขาจะได้รับความเมตตากรุณาจากผู้สร้างก็ตาม
เพราะเราเป็นมนุษย์ธรรมดาทั่วไป ดังนั้น จึงเป็นเรื่องปกติ บางครั้งเราอาจจะมีความสุข และบางครั้งเราอาจจะมีความทุกข์ เมื่อไรก็ตาม เมื่อเรารู้สึกมีความสุข เราควรต้องตั้งคำถามกับตัวเราเองว่า “อะไรที่เป็นสาเหตุที่นำมาซึ่งความสุขแก่เรา” ความสุขกับความทุกข์ มันก็อยู่ปะปนกันไป มีสุขมีทุกข์บ้าง มันก็มีสีสันในตัวของมันเอง อะไรที่เราสุข ควรสรรเสริญต่อผู้สร้าง เมื่อตกทุกข์หรือเคราะห์กรรมต่างๆ นานา ก็อัลฮัมดุลิลลาฮฺ หรือ “อินนาลิลลาฮิวะอินนาอิลัยฮิรอญิอูน” อย่าได้คิดน้อยใจกันไปเลย เราอยู่โลก ดุนยานี้ ก็เพื่อเคารพภักดีต่อผู้สร้าง
ดังที่อัลลอฮฺ ตรัสว่า
“และแน่นอน เราจะทดสอบพวกเจ้า ด้วยสิ่งใดสิ่งหนึ่ง จากความกลัวและความหิว และการสูญเสียจากทรัพย์สมบัติ ชีวิต และพืชผล และเจ้าจองแจ้งข่าวดีแก่บรรดาผู้ที่อดทนเถิด”
(อัลบะกอเราะฮฺ 2:155)
โลกดุนยานี้ คือ การทดสอบ เพราะไม่มีใครบนโลกใบนี้จะได้รับในสิ่งที่พวกเขาต้องการทุกอย่าง หากทว่าพวกเขาจะได้รับแต่ในสิ่งที่อัลลอฮฺ ทรงเลือกให้พวกเขาเท่านั้น บางคนถูกทดสอบด้วยกับปัญหาสุขภาพ ปัญหาด้านการเงิน ปัญหาครอบครัวและปัญหาอื่นๆ ที่แตกต่างกันไป
สิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับเรา อาจไม่เป็นไปตามที่เราปรารถนา เพราะว่ามันคือบททดสอบ ซึ่งอัลลอฮฺต้องการให้มาประสบกับเรา แต่ทว่า เราจะรับมือกับมันได้อย่างไร ? ดังนั้น เมื่อเราเกิดความทุกข์ใจ เราต้องถามตัวเองว่า “ความใกล้ชิดระหว่างเรากับอัลลอฮฺเป็นเช่นไร ?”
การละหมาด เรารักษาการละหมาดทั้ง 5 เวลา ของเราได้ไหม ? ต้องทบทวนว่า เรามีความกระตือรือร้น ในการละหมาดไหม ? เรามีความปรารถนาจะเข้าเฝ้าพระองค์ไหม ? ในบททดสอบทั้งหลายที่พระองค์ทรงให้เราออกมาใช้เพื่อช่วยเหลือตัวเราเอง พร้อมด้วยความช่วยเหลือของพระองค์ เราอย่าปล่อยให้คำพูดของใครบางคน ต้องมาทำให้เราต้องตกทุกข์ เศร้าโศกเสียใจเลย และเราต้องรำลึกอัลลอฮฺ ไว้มากๆ
ดังดำรัสของอัลลอฮฺ ที่ว่า
“บรรดาผู้ศรัทธา และจิตใจของพวกเขาสงบด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮฺ
ทั้งหลายพึงทราบเถิด ด้วย การรำลึกถึงอัลลอฮฺเท่านั้น ที่จะทำให้จิตใจสงบ”
(อัรเราะอ์ดุ 13:28)
อายะฮฺดังกล่าว บอกไว้ชัดเจนว่า การรำลึกถึงอัลลอฮฺ จะทำให้จิตใจสงบ คนเราจะสงบสุขได้ก็ต้องไม่ทอดทิ้งผู้สร้าง เราต้องปรับปรุงตัวเราด้วย เช่น
- เราต้องปรับปรุงคุณภาพการละหมาดของเรา
- เราต้องปรับปรุงการอาบน้ำละหมาดของเราให้ดีที่สุด
- เราต้องใคร่ครวญ ความหมายที่เรากล่าวในขณะละหมาด
- เราต้องบอกกับตัวเราเองว่าเรากำลังสนทนากับผู้สร้างอยู่ (อัลลอฮฺ)
“โอ้ มนุษยชาติทั้งหลาย แท้จริง ข้อตักเตือน (อัลกุรอาน) มาจากพระเจ้าของท่าน ได้มายังพวกท่านแล้ว และอัลกุรอานเป็นการบำบัดสิ่งที่มีอยู่ในทรวงอก (ความสงสัย) และเป็นการชี้แนะนำทาง และเป็น ความเมตตาแก่บรรดาผู้ศรัทธา”
(ยูนุส 10:57)
หากเราปรารถนาที่จะขจัดความทุกข์ให้หมดไป ก็ให้ตระหนักเสมอว่า อัลกุรอาน เป็นสิ่งที่ช่วยบำบัดเยียวยารักษาความทุกข์ได้ ไม่มีใครบนโลกนี้ที่จะไม่มีปัญหาในชีวิต แต่มันขึ้นอยู่กับกับการรับมือ หรือการจัดการกับปัญหาของแต่ละคนมากกว่า บางทีคุณอาจคิดว่า คุณมีปัญหาแสนสาหัสเพียงคนเดียว แต่บางทีคนที่นั่งอยู่ข้างๆ คุณ อาจมีปัญหาหนักหนามากยิ่งกว่าคุณหลายร้อยเท่าแต่คุณไม่เห็นมัน เพราะเขาตระหนักดีว่า โลกดุนยา คือ สถานที่พักพิงชั่วคราว
“ความร่ำรวยไม่ใช่การมีทรัพย์สินอย่างมากมาย แต่ความร่ำรวย คือ ความพึงพอใจ”
(บันทึกโดย อิมาม อัลบุคอรีย์ และอิมาม มุสลิม)
การมีเงินทองมากมาย ไม่ใช่ว่าเขาจะมีความสุขตลอดไป แต่ความพึงพอใจในสิ่งที่เขามีอยู่ต่างหาก คือ ความสุขที่แท้จริงเป็นความสุขที่ได้รับความโปรดปรานที่มาจากอัลลอฮฺ
“พวกท่านจงมองดู บุคคลที่ต่ำกว่าพวกท่าน อย่าได้ดูผู้ที่อยู่เหนือกว่า
มันเป็นสิ่งที่สมควรมากกว่าที่พวกท่านจะไม่ดูถูกความโปรดปรานของอัลลอฮฺ”
(บันทึกโดย อิมาม มุสลิม)
ปัญหาที่เกิดขึ้นต่างๆ หากมีผลกระทบต่อศาสนาของเรา นั่นคือ สิ่งที่เราควรเสียใจ และหาวิธีปกป้องหรือป้องกัน หากมันกระทบเพียงดุนยา เราก็ควรเตือนตัวเราเอง เมื่อมีสิ่งที่ไม่ดีใดๆ มาประสบกับผู้ศรัทธา ก็ต้องอดทน เพราะได้รู้ว่าเราจะได้รับการตอบแทนจากอัลลอฮฺ อินชาอัลลอฮฺ
การอยู่ในโลกดุนยา การพักอาศัยในบ้าน หรือตัวของเราเอง ก็ควรจะมีเสียงอัลกุรอาน หรือกลิ่นไอของคำสวรรค์ เอาไว้บ้าง
“แท้จริง ผู้ที่ไม่มีส่วนใดจากอัลกุรอานอยู่ในตัวเขาเลยเปรียบเสมือนบ้านที่รกร้างปรักหักพัง”
(บันทึกโดย อัตติรมิซีย์)
พึงทราบเถิดว่า ชัยชนะจะมาถึงพร้อมกับความอดทน อุปสรรคต่างๆ จะมาพร้อมกับทางออก ความยุ่งยากลำบากจะมาพร้อมกับความง่ายดาย และดุนยาที่ผ่านพ้นไปในแต่ละวันคือมันช่างเนิ่นนานสำหรับบางคนที่มีชีวิตห่างไกลจากศาสนา ไม่รู้จักตัวเอง ไม่รู้จักผู้สร้าง ไม่รู้จักหน้าที่ของชีวิต
แต่ดุนยาสำหรับคนที่ศรัทธาแล้ว ช่างแสนสั้นอย่างน่าใจหาย เมื่อเขารู้จักตัวของเขาเอง รู้จักผู้สร้าง และรู้ว่าเขาถูกสร้างมาเพื่ออะไร ? จงพึงพอใจและขอบคุณต่ออัลลอฮฺ ให้มากๆ ถ่อมตน อย่าโอหังต่อ ผู้ทรงสร้างเลย ผู้สร้างเป็นผู้ทรงกำหนด ผู้ถูกสร้างมีหน้าที่ทำตาม และขอดุอาอฺ ขอเครื่องปัจจัยยังชีพต่อพระองค์ ผลสุดท้ายที่จะได้รับก็คือ ความดีที่เราได้เก็บสะสมมาทั้งหมดและสวนสวรรค์อันสถาพรก็จะเป็นของเราและท่าน อินชาอัลลอฮฺ
หวังว่าเราและท่าน จะได้เข้าไปอยู่ในสวรรค์อันสถาพร ที่อัลลอฮฺ ทรงตระเตรียมไว้ให้กับผู้ที่ไม่ฝ่าฝืนต่อพระองค์ อามีน
ที่มา ”อนุสรณ์งานประจำปีโรงเรียนมุสลิมวิทยาคาร ปี 2560”