ฮุกุมว่าด้วยการรักษาโรค 

สุลัยมาน รอดนวล ... ถอดความ 

          อัช-ชัยค์ สุไลมาน บิน อับดิลละฮ์ รอฮิมาฮุลลอฮ์ กล่าวว่า: บรรดาอุลามามีทัศนะที่ขัดแย้งกันว่าด้วยฮุกุมการรักษาโรค ว่าจะเป็นสิ่งมุบาฮ์ แต่ละทิ้งการรักษาประเสริฐกว่า หรือเป็นซุนนะฮ์ หรือวาญิบกันแน่?

          ที่เป็นที่รู้กันในทัศนะของอิมามอะมัด คือทัศนะแรกคือ มุบาฮ์ (แต่การละทิ้งนั้นประเสริฐกว่า) โดยยึดฮะดิษนี้ (ฮะดิษ70.000 คน เข้าสวรรค์โดยไม่ถูกสอบสวน) และฮะดิษอื่นที่มีความหมายเหมือนกัน แค่เพียงความเข้าใจฮะดิษนี้ไม่สามารถนำมาใช้เป็นหลักฐานสำหรับเรื่องนี้ เป็นที่มัชฮูรจากอัชชาฟีอีย์ คือ ทัศนะที่สอง (ซุนนะฮ์) จนอิมามอันนาวาวีย์กล่าวไว้ใน ชัรห์ มุสลิม (14/191) ว่านี่คือมัซฮับของพวกเขา(อัชชาฟีอียะฮ์) และมัซฮับของอุลามาส่วนใหญ่แต่ก่อน และอุลามายุคหลัง และก็เป็นทัศนะของ อัล-วะซีร อบู อัล-มุซัฟฟัร (อัล-อิฟเศอะ: 1/184)

          ขณะเดียวกันมัซฮับอบูหะนีฟะฮ์กล่าวว่า การรักษาคือซุนนะฮ์มุอักกะดะห์ที่ใกล้เคียงวาญิบ และมัซฮับมาลิกกล่าวว่าว่าการรักษานั้นอยู่ระหว่างทั้งสองจะละทิ้งหรือรักษาก็ได้เพราะเขากล่าวว่า ไม่เป็นไรที่จะรักษาโรค หรือว่าจะละทิ้งมัน

          ชัยค์ อิสลาม (อิบนุตัยมียะฮ์)กล่าวว่า (การรักษาโรค)ไม่วาญิบตามทัศนะของอุลามาส่วนใหญ่ ที่มีทัศนะว่า คือ วาญิบนั้นคือส่วนน้อย จากผู้ยึดมัซฮับอัชชาฟีอีย์ และอะมัด(มัญมูห์ อัล-ฟาตาวา: 24/269) เสร็จสิ้นคำกล่าว เชคสุไลมาน จากตัยสีร อัลอะซีร อัลฮามิด ชัรห์กิตาบ อัตเตาฮีด (1/276-277)

         เรากล่าวว่า: ในเรื่องนี้ ทัศนะที่เหมาะสมที่สุดอินชาอัลลอฮ์ คือทัศนะของอุลามาส่วนใหญ่ที่กล่าว่า การรักษาโรคนั้นเป็นซุนนะฮ์ หลักฐานคือฮะดิษ

       อุซามะฮ์ บิน ชะรีก รอฏิยัลลอฮุอันฮุ กล่าวว่า : ชาวอาหรับบาดาวีย์กล่าวว่า : "โอ้ท่านรอซูลุลลอฮ์ พวกเราต้องรักษาโรคไหม(ตอนป่วย)? "

ท่านรอซูล  ตอบว่า

" ใช่" โอ้บ่าวของอัลลอฮ์ ท่านทั้งหลายจงรักษาโรค เพราะแท้จริงอัลลอฮ์ไม่ได้สร้างโรคหนึ่งโรคใดมาเว้นแต่ว่า จะสร้างยารักษามาด้วย ยกเว้นแค่โรคเดียว "

พวกเขาถามว่า "โรคนั้นคือโรคอะไรโอ้ท่านรอซูลุลลอฮ์ " 

รอซูล  ตอบว่า คือ "โรคชรา"

(ฮะดิษ อบูดาวุด เลขที่ 3357 และติรมิซีเลขที่ 1961)

         คำกล่าวท่านรอซูล  (จงรักษาโรค) คือคำสั่งใช้ และฮุกุมเดิมของคำสั่งคือวาญิบ แค่เพียงว่า ฮุกุมวาญิบในที่นี้ จะกลายเป็นฮุกุมซุนนะฮ์ ด้วยกับฮะดิษ อิบนุอับบาส 

 โดยที่เขากล่าวแก่ อะฎอห์ บิน อบี รอบาห์ "เอาไหม ฉันจะนำเสนอแก่ท่านหญิงชาวสวรรค์คนหนึ่ง?" 

 คำตอบ "แน่นอน" 

        เขากล่าวว่า หญิงผิวดำคนนี้ เขาเคยไปหาท่านนบี ศอลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม

       นางกล่าวว่า แท้จริงฉันเป็นโรคลมบ้าหมู และเอาเราะฮ์ของฉันจะเผยออกบ่อย(ตอนมีอาการ) ดังนั้นโปรดขอดุอาต่ออัลลอฮ์เพื่อ(ให้หาย)ฉัน 

รอซูล  กล่าวว่า หากว่าเธอยินดี จงอดทนเถิดแล้วเธอจะได้สวรรค์ และหากเธอยินดี ฉันจะขอดุอาต่ออัลลอฮ์ให้เธอหายป่วย 

ดังนั้นนางได้กล่าวว่า "ฉันจะอดทน" 

       หญิงคนนั้นกล่าวอีกว่า แต่หากมีอาการเอาเราะฮ์ของฉันจะเปิดขึ้นอีก ได้โปรดขอดุอาต่ออัลลอฮ์ เพื่อให้เอาเราะฮ์ไม่เปิดอีก ดังนั้นรอซูล  จึงดุอาให้เขา 

(ฮะดิษ บุคคอรีย์เลขที่ 5220 และมุสลิม 4673)

          ดังนั้นฮะดิษนี้ชี้ให้เห็นว่า ไม่วาญิบในการรักษาโรค เพราะหากการรักษาโรคทุกโรคนั้นเป็นวาญิบ หวังว่าท่านรอซูลศอลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จะดุอาให้เขา หรือใช้ให้เขาทำการรักษา และไม่ใช่ชี้ให้เขาอดทน วัลลอฮุอะลัม

บทความจาก http://al-atsariyyah.com/hukum-berobat.html