แนวทางการคลายทุกข์ 2

เขียนโดย : ชัยคฺ มุฮัมมัด ศอลิหฺ อัล มุนัจญิด

- มีแบบอย่างที่ถูกต้อง

       ให้แสวงหาแบบอย่างจากบรรดาร่อซูลและคนซอและฮฺ (คนดี) ทั้งหลาย และให้ยึดตัวอย่างและแบบฉบับของพวกเขา  บรรดาร่อซูลและคอนซอและฮฺทั้งหลาย คือกลุ่มชนที่ได้รับการทดสอบอย่างรุนแรงที่สุดในดุนยานี้ คนๆ หนึ่งจะถูกทดสอบตามความสามารถในเรื่องศาสนาของเขา เมื่ออัลลอฮฺ รักบ่าวคนหนึ่ง พระองค์ก็จะทดสอบเขา

       ครั้งหนึ่งท่านสะอีดฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ได้ถามท่านนบี ว่า โอ้ร่อซูล มนุษย์คนใดที่ถูกทดสอบรุนแรงที่สุด?

       ท่านกล่าวว่า บรรดานบีทั้งหลาย ต่อจากนั้นคือบุคคลที่ใกล้เคียงกับพวกเขา (ในระดับความศรัทธา) จากนั้นคือบุคคลที่ใกล้เคียงกับพวกเขา (ในระดับความศรัทธา)

       ชายคนหนึ่งจะถูกทดสอบตามระดับของศาสนา (ความศรัทธา) ของเขา ดังนั้น หากว่าศาสนาของเขาเข้มแข็ง การทดสอบก็จะหนักหน่วง และหากว่าศาสนาของเขาอ่อนแอ ก็จะถูกทดสอบตามระดับศาสนาของเขา และการทดสอบจะไม่ขาดหายไปจากบ่าวคนใดจนกว่ามันจะปล่อยให้เขาเดินบนแผ่นดิน โดยปราศจากบาปในตัวเขา

(รายงานโดย อัต ติรมิซียฺ และเขากล่าวว่า นี่เป็นฮะดีษ ฮะซัน ซอเฮียะฮฺ ในอัส สุนัน 2398 และใน ซอเฮียะฮฺ สุนัน อัต ติรมิซียฺ ของอัล อัลบานียฺ 1956)

- ให้วิตกกังวลในวันอาคิเราะฮฺ

          เมื่อเกิดความทุกข์กังวลต่อโลกนี้ ก็ให้หันไปสร้างความวิตกกังวลต่อวันอาคิเราะฮฺแทน อัลลอฮฺ จะช่วยให้บ่าวของพระองค์สนใจจดจ่อต่อเรื่องดังกล่าวได้ 

รายงานจากอนัส ว่า ท่านนบี ได้กล่าวว่า

         “ผู้ใดก็ตามที่อาคิเราะฮฺเป็นที่วิตกกังวลแก่เขา อัลลอฮฺก็จะทำให้หัวใจของเขามีความร่ำรวย (คือเป็นอิสระและพอเพียง) และพระองค์จะทำให้เขามีความใจจดใจจ่อ แล้วดุนยาจะมาหาเขาเอง แม้ว่าจะไม่เป็นที่ต้องการก็ตาม ผู้ใดก็ตามที่ดุนยาเป็นที่วิตกกังวลแก่เขา อัลลอฮฺก็จะให้ความยากจนเกิดขึ้นระหว่างสองตาของเขา (คือความยากจน) และพระองค์จะแยกสลายความใจจดใจจ่อของเขาเสีย แล้วดุนยาจะไม่มาหาเขา เว้นแต่ สิ่งที่อัลลอฮฺได้กำหนดแก่เขาแล้ว”

(รายงานโดย อัต ติรมิซียฺ 2389 และจัดว่าเป็นหะดิษ ซอเฮียะฮฺ โดย อัล อัลบานียฺ ในซอเฮียะฮฺ อัล ญามิอฺ 6510)

อิบนุ กอยยิม กล่าวว่า 

         “เมื่อบ่าวคนหนึ่งเข้าสู่ยามเช้าและเข้าสู่ยามเย็น (คือใช้ชีวิตตลอดทั้งวันทั้งคืน) โดยปราศจากความวิตกกังวล เว้นแต่(วิตก)เฉพาะเรื่องอัลลอฮฺ เพียงผู้เดียวเท่านั้น อัลลอฮฺ ก็จะแบกรับความจำเป็นทั้งหลายของเขาทั้งหมด รวมทั้งทุกสิ่งทุกอย่างที่สร้างความวิตกกังวลใจให้แก่เขา และจะทำให้หัวใจของเขาว่างเปล่า เพื่อ(บรรจุ)ความรักที่มีต่อพระองค์ และทำให้ลิ้นของเขาว่างเปล่า เพื่อรำลึกถึงพระองค์ และทำให้อวัยวะส่วนต่างๆ ว่างเปล่า เพื่อเชื่อฟัง (ฎออะฮฺ) ต่อพระองค์

          และหากว่าเขาได้เข้าสู่ยามเช้าและยามเย็น โดยที่ดุนยาเป็นที่วิตกกังวลแก่เขา อัลลอฮฺ ก็จะให้เขาแบกรับเอาความวิตก ความทุกข์กังวล ความปวดร้าวที่มีต่อดุนยา พระองค์จะทำให้ความไว้วางใจของเขาขึ้นอยู่กับตัวเอง (คือพระองค์ทอดทิ้งเขาไว้ลำพัง) และทำให้หัวใจของเขาง่วนอยู่กับความรักที่มีต่อสิ่งถูกสร้างต่างๆ ทำให้ลิ้นของเขา รำลึกถึงแต่พวกมัน ทำให้เรือนร่างและอวัยวะต่างๆ หันห่างจากการเชื่อฟัง อัลลอฮฺ ด้วยการหันไปรับใช้และสาละวนต่อสิ่งถูกสร้างต่างๆ เหล่านั้น ทำให้เขาทำงานหนัก ดังเช่นการทำงานหนักของสัตว์ต่างๆ ที่ต้องรับใช้ผู้อื่น

          ดังนั้นทุกๆ คนที่หันออกจากการเป็นบ่าวของอัลลอฮฺ (อุบูดียะฮฺ) หันออกจากการฏออะฮฺและความรักต่อพระองค์ เขาก็จะถูกทดสอบด้วยการเป็นบ่าว (อุบูดียะฮฺ) ต่อสิ่งถูกสร้างอื่นๆ (มัคลูก) ด้วย ความรักและการรับใช้มัน ดังที่อัลลอฮฺ ได้ตรัสไว้ว่า

“และผู้ใดผินหลังจากการรำลึกถึงพระผู้ทรงกรุณาปราณี เราจะให้ชัยฏอนตัวหนึ่งแก่เขา แล้วมันก็จะเป็นสหายของเขา” 

(43:46)

(อ้างจาก อัล ฟะวาอิด, พิมพ์โดย ดารุล บายาน หน้า 189)

- การรำลึกถึงความตาย

การบำบัดด้วยวิธีที่ให้ประโยชน์ได้อย่างประหลาด คือ การรำลึกถึงความตาย ท่านร่อซูล ได้กล่าวไว้ว่า

“จงรำลึกถึงสิ่งที่ทำลายความอร่อยให้มาก นั่นคือ ความตาย

ดังนั้น ไม่มีใครที่อยู่ในความคับแคบ แล้วรำลึกถึงมัน เว้นแต่มันจะขยายให้เขากว้างขึ้น (ไม่รู้สึกคับแค้นใจ สบายใจขึ้น)

และไม่มีใครที่อยู่ใน(ช่วงเวลาแห่ง)ความสะดวกสบาย แล้วรำลึกถึงมัน เว้นแต่มันจะให้เกิดความคับแคบลงแก่เขา (ไม่หลงไปกับความสบายนั้น)

(รายงานโดย อัล บัซซาร จากท่านอนัส และจัดว่าเป็นฮะดี ฮะซัน โดยอัล อัลบานียฺ ในซอเฮียะฮฺ อัลญามิอฺ 1211 และจัดว่าเป็นฮะดีษ ซอเฮียะฮฺ ใน อิรวาอ์ อัล เฆาะลีล 681)

หนังสือ คลายทุกข์ ด้วยคำสอนอิสลาม 

แปลและเรียบเรียงโดย : อบุล ลัยษฺ