จงดำรงมั่น

จากหุซัยฟะฮ์ อิบนุ อัลยะมาน เล่าว่า

     เมื่อผู้คนทั้งหลายได้พากันถามท่านเราะซูล  ถึงเรื่องความดี แต่สำหรับฉันได้ถามท่านถึงเรื่องความชั่ว ด้วยเกรงว่าจะมาประสพกับฉัน โดยฉันถามท่านเราะซูล  ว่า

         " โอ้ ท่านเราะซูล  ครั้งที่พวกเรามีแต่ความชั่ว เมื่ออัลลอฮ์ให้พวกเราอยู่ในยุคญาฮิลียะฮ์ (ยุคที่มีแต่ความชั่วและงมงาย) นั้น พวกเรามีแต่ความชั่ว เมื่ออัลลอฮ์ทรงให้พวกเราอยู่ในความดี (ยุคอิสลาม)แล้วจะมียุคที่ชั่วอีกไหมหลังจากความดีแล้ว"

ท่านเราะซูล  ตอบว่า " มี "

ฉันจึงถามอีกว่า "แล้วจะมียุคดีมาหลังยุคชั่วอีกไหม"

ท่านเราะซูล  ก็ตอบว่า " มี ในนั้นมันมีความเลวทรามของมนุษย์"

ฉันถามถึงความเลวทรามของมนุษย์คืออะไร ?

       ท่านนะบี  ตอบว่า "คือกลุ่มหนึ่งปฏิบัติตามแนวทางของฉัน แต่กลุ่มอื่นไม่ปฏิบัติ กลุ่มหนึ่งอยู่ในทางชี้นำ แต่กลุ่มอื่นอยู่นอกการชี้นำ ทั้งๆที่ยอมรับและปฏิเสธ"

ฉันถามอีกว่า "หลังจากยุคดีแล้วจะมียุคชั่วอีกไหม"

       ท่านเราะซูล  ตอบว่า "มี กล่าวคือ การเชิญชวนไปสู่ประตูนรกญะฮันนัม บุคคลใดที่สนองตอบ(ไปทางชั่ว) พวกเขาก็จะไปสู่นรกญะฮันนัม พวกเขาก็จะถูกโยนลงไปในนรก"

       ฉันถามอีกว่า " โอ้ ท่านเราะซูล  ขอท่านได้บอกถึงลักษณะของพวกเขาให้พวกเราได้รู้หน่อยได้ไหม"

       ท่านเราะซูล  ตอบว่า "ได้ซิ คือกลุ่มหนึ่งที่มีผิวพรรณเช่นพวกเรา (อยู่ในอิสลามเหมือนกัน)(¹)แต่พวกเขาพูดด้วยลิ้น(ตามหะดิษ-คำพูด)ของพวกเรา"

ฉันถามอีกว่า "โอ้ ท่านเราะซูล  ท่านเห็นเป็นอย่างไรว่า ฉันจะอยู่ในสภาพนั้นหรือไม่"

ท่านเราะซูล  ตอบว่า "ท่านจะต้องอยู่กับกลุ่มชนมุสลิม และผู้นำของพวกเขา"

ฉันถามว่า "หากพวกเขาไม่มีกลุ่มชนและไม่มีผู้นำหละ(จะทำอย่างไร)"

       ท่านเราะซูล  ก็ตอบว่า "ท่านจงปลีกตัวออกจากพวกเหล่านั้นทั้งหมด แม้ท่านจะต้องกัดโคนต้นไม้ก็ตาม จนกว่าความตายจะมาประสพกับท่าน โดยที่ท่านอยู่ในสภาพอย่างนั้น" 

(¹) คือบรรดาผู้นำที่ทำบิดอะฮ์ หลีกเลี่ยงอะกีดะฮ์ คุณธรรม ฯลฯ

ฮะดิษ เศาะเฮี๊ยะ บันทึกรายงานโดย อิหม่าม มุสลิม เลขที่ ( 1814 )