คนหยาบคาย ไร้ซึ่งความสุข
โดย... อาจารย์ อับดุลบาซิด โพธิ์ทอง
ท่านพี่น้องผู้ศรัทธามั่นในเอกองค์อัลเลาะห์ 
ที่รักและเคารพทั้งหลาย ขอย้ำเตือนท่านทั้งหลาย และตัวของข้าพเจ้าเองเป็นสำคัญ ให้เราจงตั้งมั่นอยู่บนความยำเกรง ตักวาต่ออัลเลาะห์ ด้วยการหมั่นปฏิบัติในสิ่งที่พระองค์ทรงใช้ ไม่กระทำในสิ่งที่พระองค์ทรงห้ามอย่างเด็ดขาด ตักเตือนคนรอบข้าง คนที่อยู่ในการดูแล อยู่ในการปกครอง อยู่ในการรับผิดชอบของเรา ให้เข้าใกล้อัลเลาะห์ ให้มาก และห่างไกลจากสิ่งที่อัลเลาะห์ ไม่ชอบ
ท่านทั้งหลายที่รักและเคารพ วันนี้เราจะได้ยิน ได้ฟังเรื่องความห่วงใยที่มีความหลากหลายรอบข้าง บางคนก็ห่วงใยเรื่องของเศรษฐกิจ ปากท้อง ตื่นขึ้นมาจะกินอะไร เดือนนี้จะมีรายได้เท่าไหร่ ปีนี้เราจะมีเงินเก็บ หรือไม่มีเงินเก็บ หรือมีหนิ้สิน แค่ไหนเพียงไร ราคาสินค้าจะแพงขึ้นหรือเปล่า ค้าขายจะขาดทุนหรือไม่ นั่นเป็นเรื่องปกติของมมนุษย์ตราบใดที่ยังคงต้องใช้ชีวิตอยู่บนโลกแห่งนี้ ก็จำเป็นจะต้องสนใจเรื่องรอบข้างตัวเอง แต่มีสิ่งหนึ่งที่มีความสำคัญไม่ยิ่งหย่อน แต่ต้องบอกว่ามีความสำคัญมากกว่าเรื่องปากท้องมากมาย คือ เรื่องของปัญหาด้านจริยธรรม
วันนี้เราจะเห็นลูกหลานของเรา พูดจาด้วยถ้อยคำที่ไม่น่าฟัง หยาบคาย ขึ้นก็ตัวหนึ่ง ลงก็ตัวหนึ่ง จะมีคำหยาบคายติดปากอยู่เสมอจนกระทั่งเป็นนิสัย จนเป็นเรื่องปกติ สิ่งเหล่านี้เราได้ยินได้ฟังอยู่เป็นประจำ แต่เราหารู้ไม่ว่า เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ จากความกล้าที่จะพูดเรื่องหยาบคาย คำหยาบ ทะลึ่งตึงตัง เรื่องลามก อนาจาร มันก็จะพัฒนาไปถึงเรื่องของหัวใจที่หยาบกร้าน หยาบช้า ไม่มีความสุภาพ แล้วทุกอย่างมันก็ผสมกลมกลืนเป็นอัตโนมัติ ข้างนอกแสดงถึงข้างใน ข้างในก็จะเป็นตัวบงการข้างนอก ให้ความคิดให้คำพูด ให้การกระทำ ออกมาตามที่จิตใจและความคิดนั้นสั่ง มันจะเป็นธรรมชาติติดตัวคน ๆ นั้น ไปตลอดเลยทีเดียว
สิ่งเหล่านี้เราอย่ามองข้าม มันเป็นเรื่องที่ทำให้มุสลิมด้อยความน่าเชื่อถือ ทำให้มุสลิมถูกตั้งคำถามว่า "ไหนหละศาสนาของท่านที่สอนให้คนสุภาพ เรียบร้อย ไม่พูดจาหยาบคาย ไม่ทำอะไรที่เป็นการแสดงถึงความไม่ละอาย" มันเป็นเรื่องที่สะท้อนอยู่ทุกวี่ทุกวัน
ท่านร่อซูลุ้ลลอฮ์ 
ได้บอกเรา ได้สอนเรา ในเรื่องของความละอายอย่างมากมายหลายบทหลายตอน ในบทหนึ่งท่านได้อ้างถึงคำสอนของบรรดาคนรุ่นก่อน ๆ บรรดานะบี ท่านก่อน ๆ ที่สอนเรื่องของความละอายกันมาช้านาน ตั้งแต่เริ่มมีมนุษย์จนกระทั่งถึงมนุษย์คนปัจจุบันได้สอนมาตลอด แต่ก็ยังมีคนซึ่งที่แสดงถึงความไม่ละอายอยู่ คำพูดนั้น การกระทำนั้นก็คือ
إِذَا لَمْ تَسْتَحِ فَاصْنَعْ مَاشِئْتَ
“หากท่านไม่มีความละอาย ก็จงกระทำเลย ในสิ่งที่ท่านปราถนา”
พูดง่าย ๆ อยากทำอะไรก็ทำเลย ถ้าท่านไม่มีความละอาย ไม่ละอายต่อบุคคลรอบข้าง ไม่ละอายต่ออัลเลาะห์ ไม่ละอายต่อตัวเอง อยากจะทำอะไรก็ทำเลย อย่างที่ท่านต้องการ อยากจะพูดอะไรก็พูดเลย อยากจะกินอะไรก็กินเลย อยากจะละเมิดอะไร สิทธิของใคร หยิบฉวยอะไร ก็ทำได้เลย แต่หารู้ไม่ จากการสับเพร่า การดูดาย การมักง่าย การไม่ละอายนั้นแหละ มันจะทำให้มนุษย์คนนั้น เกิดการทะเลาะเบาะแว้ง เกิดการอธรรมล่วงเกินซึ่งกันและกัน และผลพวงของมันนั้นก็มากมาย อย่างที่เราเห็นอยู่ในสังคมปัจจุบัน
ท่านทั้งหลายที่รักและเคารพ การละอาย ท่านร่อซูลุ้ลลอฮ์ บอกว่า
" ความละอายจะนำมาแต่สิ่งที่ดีงาม اَلْحَيَاءُ يَأْتِيْ بِخَيْرٍ "
คนที่มีความละอาย จะไม่หยาบคาย สุภาพเรียบร้อย และจะได้รับแต่สิ่งที่ดี ไม่ละเมิดต่อคนอื่น มีความละอายต่อบาป ต่ออัลเลาะห์ เขาจะอยู่อย่างมีความสุข ตรงกันข้าม ถ้าอยากจะทำอะไรในสิ่งอยากจะทำฉันก็ทำ ไม่สนใจว่าจะขัดต่อหลักการศาสนาหรือไม่ ? ไม่สนใจว่าจะผิดต่อกฎหมายบ้านเมืองหรือไม่ ? สุดท้ายตัวผู้กระทำนั่นแหละ จะเดือดร้อนที่สุด อย่างที่พวกเราเห็นกันอยู่ทุกวันนี้
ท่านพี่น้องผู้มีอีหม่านศรัทธาต่ออัลเลาะห์ ทั้งหลาย ความละอาย คือการระมัดระวังในทุกการกระทำของเรา ในทุกคำพูดของเรา นบี บอกว่าจะกินอะไร ให้ระวัง จะคิดอะไร แม้กระทั่งคิด ก็ให้ระวัง ให้ละอาย และสิ่งที่น่าคิดมากที่สุด คือ ให้คิดถึงเรื่องความตาย และคิดถึงเรื่องความผุพัง เน่าเปื่อยที่เราจะต้องประสบ ที่กำลังรอคอยเราอยู่ ซึ่งมีบทเรียนวางอยู่ต่อหน้าเราหลายครั้ง ได้อนุสติกันบ้างเถิด มองว่าเราจะต้องมานอนขวางให้คนเขาละหมาดไม่ช้าหรือเร็ว แล้ววันนี้เราจะเป็นคนที่หยาบคาย ไร้ความละอาย ไม่เกรงกลัวต่อบาป ไม่ละอายต่ออัลเลาะห์ อยู่ใย
จงเอาไปสอนลูกหลานของเรา ให้ลูกหลานของเรานั้นเป็นคนที่อยู่ในร่องรอย เป็นคนที่น่ารัก ลูกหลานของเราต้องไม่เป็นคนที่หยาบคาย พูดจาสุภาพ ไม่ล่วงละเมิดคนอื่น ทำหน้าที่ของตนเอง แค่นี้แหละ เขาก็จะเป็นคนดี ประสบความสำเร็จ และสุดท้ายเขาก็มีความสุขทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า นี่คือสิ่งที่เราหวังไม่ใช่หรือ ?
ขอเอกองค์อัลเลาะห์ โปรดประทานให้เราทั้งหลายเป็นคนที่มีความสุภาพเรียบร้อย มีความละอาย ขอทรงโปรดเยียวยารักษาโรคใจของเราและท่านทั้งหลายให้หายไปด้วยเถิด ขอทรงโปรดเยียวยาคนที่เจ็บป่วยในหมู่เรา ขอทรงโปรดอภัยโทษให้แก่ผู้ที่จากเราไป วันนี้ วันที่ผ่าน ๆ มา แล้วก็วันต่อ ๆ ไป
คุตบะห์วันศุกร์ ณ มัสยิดท่าอิฐ
