ทรัพย์ที่หะล้าล

          จากอบู สะอีด อัลคุดรี เล่าว่า

ขณะที่ท่านเราะซูล นั่งอยู่บนมิมบัร และพวกเราก็นั่งล้อมอยู่

          ท่านเราะซูล  กล่าวว่า

     "หลังจากฉันสิ้นชีวิตไปแล้ว สิ่งที่ฉันกลัวว่าจะเกิดกับพวกท่านคือ ทรัพย์สินที่อัลลอฮ์ ประทานซึ่งเป็นเพียงเครื่องประดับบนโลกนี้ "

ชายคนหนึ่งได้ถามว่า " โอ้ ท่านเราะซูล  เป็นไปได้ไหม ที่สิ่งที่ดีงามจะนำมาซึ่งภัยพิบัติ " ได้ยินเช่นนั้นท่านเราะซูล  ก็เงียบ มีผู้กล่าวกับชายตั้งคำถามเมื่อสักครู่ว่า ท่านรู้สึกอย่างไร เมื่อท่านเราะซูล  ไม่ตอบคำถามของท่าน ชายคนนั้นกล่าวว่า ฉันเชื่อว่าท่านกำลังรับ วะหยู เมื่อท่านรู้สึกตัวความจำของท่านได้เลือนหายไปสิ้น ท่านจึงกล่าวถามอีกว่า เมื่อสักครู่มีผู้ถามใช่ไหม ถามว่าอย่างไร ดูประหนึ่งท่านชมเชย

         ท่านเราะซูล  กล่าวว่า

     " สิ่งดีงามที่เป็นความดีที่แท้จริงจะไม่นำมา ซึ่งภัยพิบัติ แต่สิ่งที่งอกงามในฤดูฝน บางครั้งอาจทำให้สัตว์ตายหรือเจ็บป่วยได้ เว้นแต่ผู้กินพืชใบเขียวที่กินจนอิ่มแล้วหยุดพักกิน ผินไปทางดวงตะวัน ถ่ายอุจจาระและปัสสาวะ หลังจากนั้นจึงกลับไปกินอีก  .......... ความจริงทรัพย์สินบนโลกนี้ดูเขียวชอุ่มและหวานฉ่ำ แต่ทรัพย์สินที่ดีที่สุดสำหรับมุสลิมนั้น คือทรัพย์สินที่ทำทานแก่คนยากไร้ หรือแก่เด็กกำพร้า หรือนักสู้ที่ต่อสู้เพื่อการดำรงมั่นแห่งศาสนาของอัลลอฮ์ " 

           หรืออย่างที่เราะซูล  ของอัลลอฮ์ ได้กล่าวไว้ว่า

     " บุคคลที่ได้ทรัพย์มาด้วยความไม่ถูกต้อง เขาก็ประหนึ่งผู้ที่กินไม่รู้จักอิ่ม และทรัพย์สินนั้นจะยืนยัน ถึงความโลภของเขาในวันกิยามะฮ์ "

ฮะดิษ เศาะเฮี๊ยะ บันทึกรายงานโดย อิหม่าม มุสลิม เลขที่ ( 1013)