โรคหยิ่งยโสโอหัง และโอ้อวด

1) ความหยิ่งยโสโอหัง และความอวดดี

 
อัลลอฮฺ กล่าวไว้ว่า

 
“และเจ้าอย่าหันแก้ม (ใบหน้า) ของเจ้าให้แก่ผู้คนอย่างยโส และอย่าเดินไปตามแผ่นดินอย่างไร้มารยาท

แท้จริงอัลลอฮฺมิทรงชอบทุกผู้หยิ่งจองหอง และผู้คุยโวโอ้อวด”

 
(ซูเราะฮฺลุกมาน 31: 18)

 
         การหยิ่งยโส เกิดจากการถือว่าตัวเองเป็นใหญ่ และประเมินค่าตัวเองหรือประเมินความสามารถของตัวเองเกินความเป็นจริง จนบางครั้งถึงกับปฏิเสธพระเจ้า ดังที่ได้เกิดขึ้นกับมารร้ายซัยตอนและฟาโรห์มาแล้ว

 
         การหยิ่งยโส เป็นคุณลักษณะของอิบลีส (มารร้าย) ที่เป็นสาเหตุของการสาปแช่งจากอัลลอฮฺ และต้องถูกขับไล่จากสวรรค์ ด้วยเหตุนี้ ผู้ใดที่มีความหยิ่งยโสแม้เพียงน้อยนิดเท่าผงธุลี เขาไม่มีสิทธิ์เข้าสวรรค์ (นัยจากฮะดิษรายงานโดยมุสลิม)

วิธีที่ดีที่สุดในการรักษาโรคนี้

♦  ปลูกฝังสมาชิกในครอบครัวให้รู้จักขอบคุณอัลลอฮฺในความดีที่ได้รับ เช่น เรียนเก่ง มีหน้าตาน่ารัก ความสุขสบายที่ได้รับ ฯลฯ

♦  ให้โอกาสลูกๆ คบเพื่อนในวัยเดียวกันอย่างสร้างสรรค์

♦  ปลูกฝังการให้ทานและให้ความช่วยเหลือแก่คนยากจน คนอนาถา

♦  มิให้ปฏิเสธความจริง และอย่าดูถูกคนอื่น แม้เพียงความรู้สึก สายตา กิริยาท่าทาง หรือคำพูด

♦  การปลูกฝังนิสัยการอ่อนน้อมถ่อมตน หรือความเจียมตัวขึ้นในจิตใจ เราจะต้องเตือนตัวเราเองอยู่เสมอว่า เราเป็นบ่าวของพระเจ้าผู้ทรงสร้างเราขึ้นมา เราต้องขึ้นอยู่กับพระองค์โดยสิ้นเชิงในการดำรงชีวิตและในความเป็นอยู่ของเรา

♦  การเยี่ยมเยียนมิตรสหาย ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ฯลฯ

♦  มีมารยาทที่ดีในการพูด การนั่งและวางตัวในที่ชุมนุม การทักทายเพื่อนพ้องและผู้มีอาวุโส โดยเฉพาะผู้รู้

♦  การรู้จักตักเตือนผู้อื่นอย่างเหมาะสม และถูกต้องตามกาลเทศะ

2) การโอ้อวด และดูถูกคนอื่น

          การโอ้อวด คือ ความต้องการจะแสดงให้คนอื่นได้เห็นและต้องการให้คนอื่นยกย่อง การโอ้อวดทำลายความจริงใจ และความจริงจังในการที่จะมุ่งไปถึงเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของเรา เมื่อใครคิดที่จะโอ้อวด เขาก็จะกลายเป็นคนทำอะไรแต่เพียงผิวเผินและอาจกลายเป็นคนหน้าไว้หลังหลอกได้

          วิธีการรักษาที่ดีที่สุดสำหรับโรคชอบโอ้อวดก็คือ การตรวจสอบเจตนาก่อนที่จะทำอะไรลงไป ผู้ศรัทธาจะต้องเตือนตัวเองว่า งานที่เขาจะทำนั้นต้องทำไปเพื่อพระเจ้าเท่านั้น    อีกวิธีการหนึ่งในการป้องกันและรักษาโรคความหยิ่งยโส โอ้อวด ความอวดดี และดูถูกคนอื่น คือ การลดเสียงของตนเอง

อัลลอฮฺ กล่าวว่า

“และจงลดเสียงของเจ้าลง แท้จริง เสียงที่น่าเกลียดยิ่ง คือ เสียง(ร้อง)ของลา”

(ซูเราะฮฺลุกมาน 31: 19)

          อิสลามสอนให้มุสลิมมีความสุภาพอ่อนโยน แม้กระทั่งการพูดจา มีคนเคยขอร้องให้ท่านนบีมุฮัมหมัด  ให้ด่าทอบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา นบี  จึงตอบว่า ฉันได้ถูกประทานลงมาเพื่อดำรงไว้ซึ่งความปราณี มิได้ถูกส่งมาเพื่อการสาปแช่ง (ความหมายฮะดิษ รายงานโดยมุสลิม)

          อิสลามให้ความสำคัญกับการพูดจา รวมทั้งมารยาทในการพูดเป็นอย่างมาก เพราะคำพูดของบุคคลใดบุคคลหนึ่งย่อมแสดงธาตุแท้ของปัญญาและมารยาทอันแท้จริงของผู้นั้น ท่านนบีมุฮัมหมัด  กล่าวว่า

“ความศรัทธาของคนๆ หนึ่งจะไม่ถูกต้องเที่ยงตรง ตราบใดที่จิตใจของเขาไม่ถูกต้องเที่ยงตรง

และจิตใจของคนๆ หนึ่งจะไม่ถูกต้องเที่ยงตรง ตราบใดที่ลิ้นของเขาไม่ถูกต้องเที่ยงตรง”
 

(รายงานโดยอะหมัด)

          ฉะนั้น การลดเสียงขณะพูด เป็นส่วนหนึ่งของคุณลักษณะของผู้ถ่อมตน มุสลิมทุกคนต้องรักษาลิ้น ไม่พูดจาโอ้อวด อวดดี ดูถูกคนอื่น ก้าวร้าว ประชดประชัน เสียดสี นินทา กล่าวร้ายป้ายสีคนอื่น เป็นต้น

C L I C K  > > > > ... N e x t