เอี๊ยะติกาฟ เพื่ออัลลอฮ์ ตามซุนนะฮ์

ฺBy : อุษมาน  ยูโซะ

          “อัชฮะดุอัลลาอิลาฮะอิลลัลลอฮฺ วะอัชฮะดุอันนะมุอัมมะดันเราะซูลุลลอฮฺ” เป็นหลักการดำเนินชีวิตของมุสลิมทุกคน ในความหมายที่ว่า ทุกย่างก้าวของชีวิตที่เป็นอิบาดะฮฺ ซึ่งล้วนกระทำด้วยเจตนาเพื่ออัลลอฮฺเพียงพระองค์เดียวและปฏิบัติตามซุนนะฮฺของท่านเราะซูลุลลอฮฺ  ทั้งด้านรูปแบบ วิธีการ และกำหนดการการปฏิบัติ

 

          รอมฎอนของท่านเราะซูลุลลอฮฺ  ประกอบด้วยกำหนดการหลักคือ ศิยาม(ถือศีลอด) การละหมาดตะรอวีหฺ และการเอี๊ยะติกาฟในมัสยิดช่วงสิบวันสุดท้ายของเดือน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการถือศีลอดและการเอี๊ยะติกาฟนับว่าเป็นกำหนดการหลักตลอดช่วงรอมฎอนของท่านเราะซูลุลลอฮฺ  ซึ่งท่านไม่เคยละทิ้งการถือศีลอดและการเอี๊ยะติกาฟในทุกๆเดือนรอมฎอนตลอดชีวิตของท่าน 
 

          ส่วนการละหมาดกิยาม หรือตะรอวีหฺ ท่านเคยละทิ้งละหมาดแบบญะมาอะฮฺ เนื่องจากกลัวว่ามันจะถูกกำหนดให้เป็นวาญิบแก่ประชาชาติของท่าน ดังนั้น บรรดาอิหม่ามมัซฮับทั้งสี่จึงมีมติเป็นเอกฉันท์ว่า การเอี๊ยะติกาฟในมัสยิดช่วงสิบวันสุดท้ายของเดือนรอมฎอนเป็น “สุนัตมุอักกะดะฮฺ” หมายถึง สุนัตที่เน้นและส่งเสริมให้กระทำเป็นอย่างยิ่ง ด้วยเหตุนี้ จึงไม่มีสาเหตุใดอีกแล้วที่จะทำให้ประชาชาติมุฮัมมัดไม่ให้ความสำคัญกับการเอี๊ยะติกาฟหรืออ้างว่าไม่ทราบเกี่ยวกับหุก่ม ของการเอี๊ยะติกาฟ
 

          ปัจจุบัน ประชาชาติมุฮัมมัดส่วนใหญ่ต่างได้ทราบและเข้าใจถึงซุนนะฮฺการเอี๊ยะติกาฟของท่านเราะซูลุลลอฮฺ  และได้ถูกปฏิบัติด้วยความอิคลาศและจริงจังในมัสยิดต่างๆจำนวนนับพันมัสยิดในประเทศของเรา

 
          เอี๊ยะติกาฟเป็นข้อบ่งชี้หนึ่งถึงการตอบรับของอัลลอฮฺต่ออิบาดะฮฺศิยามและกิยามในยี่สิบวันก่อนหน้านั้น เอี๊ยะติกาฟเป็นอิบาดะฮฺที่สุดยอดแห่งการชี้นำของรอมฎอนสู่การเพิ่มพูนการตักวาในจิตใจ ปลดปล่อยจากไฟนรก ความประเสริฐของค่ำคืนอัลก็อดรฺ และสามารถคว้าสถานะที่สูงส่งในสวนสวรรค์ ซึ่งหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะสามารถอยู่ร่วมกับท่านเราะซูลุลลอฮฺ   ในฐานะผู้ก่อตั้ง “โรงเรียนรอมฎอน” ด้วยกำหนดการต่างๆ ที่ปิดท้ายด้วยการเอี๊ยะติกาฟที่มัสยิดในสิบวันสุดท้ายของเดือนรอมฎอน

 

♣ วิธีการ

 
          มุสลิมที่สะอาดและตั้งเจตนาที่จะเอี๊ยะติกาฟในมัสยิด เริ่มตั้งแต่เย็นวันที่ยี่สิบของเดือนรอมฎอนจนกระทั่งคืนสุดท้ายของรอมฎอนหรือเช้าวันอีดิ้ลฟิฏรฺ จำนวนเก้าหรือสิบวันและคืน โดยตั้งเจตนาในใจว่า “ฉันจะเอี๊ยะติกาฟในสิบวันสุดท้ายของรอมฎอนเพื่ออัลลอฮฺตามซุนนะฮฺของท่านเราะซูลุลลอฮฺ ” หลังจากนั้น ให้พำนักอยู่ในมัสยิดตลอดทั้งวันและคืน ไม่อนุญาตให้ออกนอกบริเวณมัสยิดนอกจากเมื่อมีความจำเป็นที่ชะรีอะฮฺอนุโลมเท่านั้น เช่น ออกไปเข้าห้องน้ำ (ปัสสาวะและอุจจาระ) ทานอาหาร และอื่นๆ 

         กำหนดการที่นับว่าประเสริฐที่สุดในช่วงเอี๊ยะติกาฟคือ การละหมาดด้วยจิตใจที่คุชูอฺ ทั้งที่เป็นวาญิบและสุนัต การอ่านอัลกุรอานอย่างตรึกตรอง การกล่าวอิสติฆฟาร การเตาบะฮฺต่ออัลลอฮฺให้มากๆ และมีความอิคลาศในการขอดุอาต่อพระองค์ โดยเฉพาะ ดุอาเพื่อขอให้ปลอดภัยบนโลกนี้และวันอาคิเราะฮฺ และปลดปล่อยให้พ้นจากไฟนรก

وصلى الله على نبينا محمد وعلى آله وصحبه وسلم. والحمد لله رب العالمين