ความประเสริฐของบรรดามารดาผู้ศรัทธา
โดย... อบูชีส
แน่นอนว่า คนในครอบครัวของท่านนบี 
ได้รับตำแน่งที่สูงส่ง จากการให้เกียรติและการยอมรับในหมู่อะห์ลุซซุนนะห์ ที่สอดคล้องตามสิทธิซึ่งอัลลอฮ์ตะอาลาได้วางบทบัญญัติไว้สำหรับความรักและการเป็นผู้นำ คือการรักษาไว้ซึ่งคำสั่งเสียของท่านร่อซูล ที่ว่า
(أذكركم الله في أهل بيتي)([1]
"ฉันขอตักเตือนพวกท่านด้วยอัลลอฮ์เกี่ยวกับอะฮ์ลุลบัยต์ของฉัน"
ดังนั้นบรรดามุสลิมทั้งหลาย และโดยเฉพาะชาวซุนนะห์ ที่รักต่อเครือญาติที่บริสุทธิ์ จึงเป็นสิ่งต้องห้ามต่อการทำร้ายและแสดงความไม่ดีต่อพวกเขาในภาพรวม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อมารดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย(อุมมะฮาตุลมุมินีน)
โดยเราจะเสนออีกแง่มุมที่ได้บันทึกจุดยืนที่ยิ่งใหญ่ต่อเรื่องราวของมารดาผู้ศรัทธา ขออัลลอฮ์ พอพระทัยในบรรดาภริยาของท่านนะบี และความประเสริฐของนางทั้งหลาย ซึ่งมีอายะห์กุรอานและฮะดิษมากมายที่รายงานเกี่ยวกับความมีเกียรติของมารดาผู้ศรัทธา และยกย่องพวกนางซึ่งเป็นสิ่งที่บ่งชี้ถึงความสูงส่งถึงตำแหน่ง และการชี้แจงถึงความประเสริฐต่างๆโดยรวมต่อการเป็นคนในครอบครัวของท่านนบี
มีประเด็นสำคัญดังต่อไปนี้
قال الله تعالى: ((النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفسِهِمْ وَأَزْوَاجهُ أمَّهَاتُهُمْ)) [الأحزاب:6].
"นะบีนั้นเป็นผู้ใกล้ชิดกับบรรดาผู้ศรัทธายิ่งกว่าตัวของพวกเขาเอง และบรรดาภริยาของเขา (นะบี) คือมารดาของพวกเขา"
ดังนั้นผู้ศรัทธา มารดาของพวกเขาคือ ภริยาของท่านนบี และบิดาของพวกเขาคือ ท่านร่อซูล และพี่น้องของเขาคือ บรรดามุฮาญีรีนและอันศอร ดังในบทดุอาจากอัลกุรอานที่ว่า
((رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقونَا بِالإِيمَانِ)) [الحشر:6].
"ข้าแต่พระเจ้าของเราทรงโปรดอภัยให้แก่เราและพี่น้องของเราผู้ซึ่งได้ศรัทธาก่อนหน้าเรา"
และนี่คือ ครอบครัวของท่านนบี ใครก็ตามที่ทิ่มแทงศักดิ์ศรีภรรยาคนหนึ่งคนใดของท่านนบี แน่นอนเขาจำต้องถูกขับไล่ออกจากตระกูลแห่งความศรัทธา เพราะถ้าหากเขาเป็นผู้ศรัทธา แน่นอนเขาจะต้องไม่ด่าทอมารดาของผู้ศรัทธา เพราะแท้จริงลูกจะต้องไม่ด่าทอแม่ของเขา
ความเป็นมารดาในที่นี้นั้น เปรียบเสมือนความเป็นมารดาแท้ๆ ที่สมควรจะได้รับการให้เกรียติอย่างสูงส่ง เสมือนการยกย่องดั่งบุพการี จะมีมารดาคนใดที่มีเกียรติยิ่งไปกว่าเหล่าสตรีที่ท่านร่อซูล เลือก ทว่าอัลลอฮ์ตะอาลาคือผู้ทรงเลือก
ดังที่อัลลอฮะตอาลากล่าวแก่ท่านนบี ว่า
((لا يَحِلّ لَكَ النِّسَاء مِنْ بَعْدُ وَلا أَنْ تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْوَاجٍ وَلَوْ أَعْجَبَكَ حُسْنهُنَّ إِلا مَا مَلَكَتْ يَمِينكَ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كلِّ شَيْءٍ رَقِيبًا)) [الأحزاب:51].
" ไม่เป็นที่อนุมัติแก่เจ้าที่จะแต่งงานกับหญิงอื่นหลังจากนี้ และเจ้าอย่าได้เปลี่ยนพวกเธอเพื่อภริยาอื่น ๆ
ถึงแม้ว่าความสวยงามของพวกเธอจะทำให้เจ้าพอใจก็ตาม นอกจากสิ่งที่มือขวาของเจ้าครอบครอง และอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ทรงเฝ้ามองทุกสิ่งทุกอย่าง"
อัลลอฮ์ ตะอาลา ทรงตรัสแก่ ไซหนับ บุตรีของ ญะฮ์ช ร่อฏิยัลลอฮุอันฮาว่า
((فَلَمَّا قَضَى زَيْدٌ مِنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لا يَكونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً)) [الأحزاب:37].
"ครั้นเมื่อเซดได้หย่ากับนางแล้ว เราได้ให้เจ้าแต่งงานกับนางเพื่อที่จะไม่เป็นที่ลำบากใจแก่บรรดาผู้ศรัทธาชาย
ในเรื่องการ (สมรสกับ) ภริยาของบุตรบุญธรรมของพวกเขา เมื่อพวกเขาหย่ากับพวกนางแล้ว
และพระบัญชาของอัลลอฮฺนั้น จะต้องบรรลุผลเสมอ"
พระองค์อัลลอฮ์ ตะอาลา ทรงตรัสในความประเสริฐของเหล่ามารดาผู้ศรัทธาที่เหนือกว่าสตรีทั้งหลายในโลกว่า
((يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ)) [الأحزاب:32]
"โอ้ บรรดาภริยาของนะบีเอ๋ย! พวกเธอไม่เหมือนกับสตรีใด ๆ ในเหล่าสตรีอื่นหากพวกเธอยำเกรง (อัลลอฮฺ)"
จนกระทั่งว่าพระองค์อัลลอฮ์ไม่อนุมัติให้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลายแต่งงานกับบรรดาภรรยาของท่านนบี ดังที่ไม่อนุมัติให้ลูกแต่งงานกับแม่ ทั้งๆที่ว่าสิ่งดังกล่าวนั้นอนุญาตแก่สตรีอื่นจากนางทั้งหลาย อัลลอฮ์ตะอาลา ทรงตรัสว่า
((وَمَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكمْ كَانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمًا)) [الأحزاب:53].
"และไม่เป็นการบังควรแก่พวกเจ้าที่จะฝ่าฝืน(กระทำสิ่งมิบังควร)ให้แก่ร่อซูลของอัลลอฮฺ และพวกเจ้าจะต้องไม่แต่งงานกับ บรรดาภริยาของท่าน
หลังจากท่าน (ได้สิ้นชีพไปแล้ว) เป็นอันขาด แท้จริงในการนั้น ณ ที่อัลลอฮฺเป็นเรื่องที่ใหญ่หลวงนัก"
และทุกสิ่งที่แสดงถึงมารยาทอันมิบังควรกับภรรยาของท่านนบี ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำ และนั่นแหละคือการฝ่าฝืนท่านร่อซูล ต่อขอบเขตที่อัลลอฮ์ ตะอาลาได้สั่งใช้แก่บรรดาผู้ศรัทธา มิให้พูดคุยกับบรรดาภรรยาท่านนบี เว้นแต่จะพูดคุยกันหลังม่าน
ดังที่อัลลอฮ์ ตะอาลา ทรงตรัสไว้ว่า
((يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَنْ
يعْرَفْنَ فَلا يؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفورًا رَحِيمًا)) [الأحزاب:59].
"โอ้นะบีเอ๋ย ! จงกล่าวแก่บรรดาภริยาของเจ้า และบุตรสาวของเจ้า และบรรดาหญิงของบรรดาผู้ศรัทธา
ให้พวกนางดึงเสื้อคลุมของพวกนางลงมาปิดตัวของพวกนาง นั่น เป็นการเหมาะสมกว่าที่นางจะเป็นที่รู้จัก
เพื่อที่พวกนางจะไม่ถูกรบกวน และอัลลอฮฺทรงเป็นผู้อภัยผู้ทรงเมตตาเสมอ"
ثم قال تعالى بعدها مباشرة: ((لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنَافِقونَ وَالَّذِينَ فِي قلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْمُرْجِفونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثمَّ لا يجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلا قَلِيلاً)) [الأحزاب:60].
" แน่นอน ถ้าพวกมุนาฟิกีนและบรรดาผู้ที่ในหัวใจของพวกเขามีโรค และกลุ่มผู้ก่อกวนความสงบในนครมะดีนะฮฺไม่ระงับ (การกระทำที่เลวทรามของพวกเขา)
แน่นอน เราจะให้เจ้ามีอำนาจเหนือพวกเขา แล้วพวกเขาจะไม่กลับมาพำนักเป็นเพื่อนบ้านของเจ้าในนั้นอีก เว้นแต่เพียงชั่วเวลาอันเล็กน้อยเท่านั้น"
ซึ่งเป็นการชี้ชัดถึงสิ่งที่อัลลอฮ์ ทรงประกาศจากการแต่งงานของท่านนบี กับท่านหญิงไซหนับ ร่อฏิยัลลอฮุอันฮา แน่นอนว่านางเคยเป็นภรรยาของลูกเลี้ยงของท่านนบี และดังที่พระองค์ทรงตรัสไว้ในซูเราะห์เดียวกันนี้ในอายะห์ที่ (37) พระองค์ได้ทรงแถลงการณ์เกี่ยวกับท่านนบี และภรรยาของท่าน จากมารยาทที่เลวทรามของบรรดาหน้าไหว้หลังหลอกทั้งหลาย และทรงเตือนเหล่าผู้ศรัทธาจากลักษณะที่เลวร้ายเหล่านั้น
อัลลอฮ์ ตะอาลา ทรงชี้แจงไว้ในซูเราะห์เดียวกันนี้ว่า ไม่มีการผ่อนปรนใดๆต่อบรรดาผู้ใส่ร้ายและทิ่มแทงภรรยาของท่านนบี นับว่าเขานั้นเป็นผู้ทิ้งอัลกุรอานและฮะดิษ ทิ้งอัลลอฮ์และร่อซูล และตามความคิดของเหล่าผู้รู้อาวุโสของพวกเขา เมื่อเขาไม่กลับเนื้อกลับตัวและตายในสภาพดังกล่าว ดังที่อัลลอฮ์ตะอาลาตรัสไว้ว่า
((يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولا. وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكبَرَاءَنَا فَأَضَلّونَا السَّبِيلا)) [الأحزاب:66-67].
“วันที่ใบหน้าของพวกเขาจะถูกพลิกกลับไปกลับมาในไฟนรก
พวกเขาจะกล่าวว่า
โอ้ความระทมทุกข์ของเรา ! หากเราได้ เชื่อฟังปฏิบัติตามอัลลอฮฺ และเราได้เชื่อฟังปฏิบัติตามร่อซูลก็จะดีหรอก !!
และพวกเขากล่าวว่า
ข้าแต่พระเจ้าของเรา แท้จริงเราได้เชื่อฟังปฏิบัติตามบรรดาหัวหน้าของเรา และบรรดาผู้นำของเรา ดังนั้นพวกเขาได้ทำให้พวกเราหลงทาง“
พวกเราจะปล่อยให้มีการใส่ร้ายทิ่มแทงต่อภรรยาท่านนบี ด้วยกับคำพูดที่ไม่เหมาะสมนั้นเป็นคำพูดที่ดีกระนั้นหรือ ? และเป็นคำพูดที่น่ารังเกียจอย่างยิ่ง ! !
ท่านลองคิดดูสิว่า ขณะที่ท่านกำลังด่า ท่านหญิงอาอิชะห์ หรือ ท่านหญิงฮัฟเซาะห์ ร่อฏิยัลลอฮุอันฮา เมื่อท่านผินหน้าไป พบว่าท่านร่อซูล กำลังมองมายังท่าน และกำลังฟังคำพูดของท่านอยู่ ณ เวลานั้นท่านจะทำอย่างไร ? และท่านคิดว่า ท่านร่อซูล จะคิดอย่างไร ?
