การแสดงละครเป็นการล้อเล่นต่อศาสนา

โดย... อับดุลบารีย์ นาปาเลน

ประการที่สี่

        การแสดงละครนั้นส่วมมากแล้วจะใกล้เคียงกับความตลก เพื่อที่จะดึงดูดผู้ชมให้สนใจ และให้ติดตาม จึงต้องแสดงท่าทางตลกหรือพูดในสิ่งที่ตลก ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าสิ่งนั้นเป็นการโกหก

«لا تكثر الضحك فإن كثرة الضحك تميت القلب»

“ท่านจงอย่าหัวเราะมาก เพราะการหัวเราะมาก ๆ ทำให้หัวใจตายด้าน”

(บันทึกโดยอิบนุมาญะฮฺ: 4193)

 แล้วมันก็จะเข้าไปในเรื่องของโทษอันร้ายแรง ที่ได้เตรียมแก่ผู้ที่โกหก เพื่อจะให้ผู้อื่นหัวเราะ

" وَيْلٌ لِلَّذِي يُحَدِّثُ بِالحَدِيثِ لِيُضْحِكَ بِهِ القَوْمَ فَيَكْذِبُ، وَيْلٌ لَهُ وَيْلٌ لَهُ."

“ ความหายนะจงประสบแก่บรรดาผู้ที่พูดให้ผู้อื่นหัวเราะ แล้วเขาก็โกหก ความหายนะจงประสบแก่เขา ความหายนะจงประสบแก่เขา”

 (รายงานโดย อาบูดาวูด ติรมีซีย์ และอะหมัด) 

     ผู้ที่ทำอย่างนี้ เขาก็จะถูกปฏิเสธการเป็นสักขีพยาน เพราะบรรดาอูลามะได้เห็นพ้องว่า คนที่พูดตลก หรือเล่นตลกนั้น ทำให้หมดความน่าเกรงขาม หมดความน่าเชื่อถือ  และจนกระทั่งทุกวันนี้เรายังไม่เห็นผู้รู้หรืออูลามาอ์มาเล่นละครเลย หรืออย่างน้อยก็มาเป็นพระเอกในละคร  เพราะรู้ว่าการแสดงละครเป็นสิ่งที่หน้าอับอาย และตกต่ำ และนี่หรือที่เราจะเอาการแสดงละครมาเป็นส่วนเกี่ยวข้องกับศาสนาอิสลาม หรือเรียกว่า ละครอิสลาม  (والعياذ بالله)

ประการที่ห้า

          การแสดงละคร บางครั้งมีการล้อเล่นต่อศาสนา หรือแสดงเป็นคนกาเฟรที่ดูถูกศาสนา การกระทำดังกล่าวเป็นความเลวร้ายที่สุด และเป็นบาปใหญ่ถึงตกศาสนาได้  หรือแสดงเป็นคนกาเฟร หรือแสดงคำพูดของพวกเขาที่ทำให้ตกศาสนา  เช่นเดียวกับผู้ที่เคยแสดงเป็นคนในยุคญาฮีลียะห์ แล้วกราบไหว้รูปปั้น หรือไปกราบไหว้คนตายที่หลุมศพ หรือแสดงเป็นกษัตริย์กาเฟร แล้วได้ดูหมิ่นอิสลาม หรือดูหมิ่นท่านนบี  ต่อหน้าผู้คน หรือแบบใดก็แล้วแต่ที่นักแสดงนั้นได้แสดง ทั้งหมดล้วนตกศาสนาโดยที่ไม่ต้องสงสัย

     «وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ، لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ... » 
 
“ และถ้าหากเจ้าได้ถามพวกเขา แน่นอนพวกเขาจะกล่าวว่า แท้จริงพวกเราเป็นแต่พูดสนุกและพูดเล่นเท่านั้น

จงกล่าวเถิด (มุหัมมัด) ว่าต่ออัลลอฮฺและโองการของพระองค์และเราะสูลของพระองค์กระนั้นหรือที่พวกท่านเย้ยหยันกัน

พวกท่านอย่าแก้ตัวเลย แท้จริงพวกท่านได้ปฏิเสธศรัทธาแล้ว หลังจากมีการศรัทธาของพวกท่าน...”

 [อัตเตาบะฮฺ:65-66]

          การที่พวกมูนาฟิกได้ตกเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธา ก็เพราะพวกเขาได้กล่าวเย้ยหยันท่านนบี และบรรดาผู้ศรัทธา แล้วพระองค์อัลลอฮ์ ได้ประทานโองการมาบอกถึงการตกศาสนาของพวกเขาอันเนื่องที่พวกเขาพูดเล่น  ฉะนั้นการทำจริงหรือทำเล่นก็ตกศาสนาเหมือนกัน เพราะศาสนาทำเล่น ๆ ไม่ได้โดยสิ้นเชิง

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنَ الْإِسْلَامِ، فَإِنْ كَانَ كَاذِبًا، فَهُوَ كَمَا قَالَ، وَإِنْ كَانَ صَادِقًا لَمْ يَعُدْ إِلَى الْإِسْلَامِ سَالِمًا»

ท่านนบี  ได้กล่าวว่า

“ ผู้ใดที่กล่าวว่า แท้จริง ฉันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับศาสนาอิสลาม ถึงแม้ว่าจะกล่าวโกหก เขาก็เป็นจริงตามที่เขากล่าว

และหากเขากล่าวด้วยความจริง(ตั้งใจกล่าว)เขาก็จะไม่สามารถกลับไปสู่อิสลามอย่างสมบูรณ์”

(รายงานโดย นาซาอี ติรมีซีย์ และอะหมัด ท่านอัลบานีกล่าวว่า ซอฮีฮ์)

     การแสดงละครก็จะทำให้ศาสนากลายเป็นเรื่องเล่น หรือกลายเป็นเรื่องตลก

 อ่านต่อ...> > > C l i c k