ทำไมต้องรักเราะสุล ?

อ. อับดุลเราะมัน เจะอารง

         การเป็นมุสลิม  จะต้องรักอัลลอฮ์ และรักเราะสูล  เพราะอัลลอฮ์  เป็นผู้ทรงสร้างเรา ทรงสร้างโลก และทรงสร้างสรรพสิ่งบนโลกนี้ พระองค์เป็นผู้กำหนดศาสนาให้แก่พวกเรา และทรงคัดเลือกนบีมุหัมมัด  เป็นผู้ประกาศศาสนา เรามีหน้าที่รักพระองค์อัลลอฮ์  เคารพภักดีพระองค์ ปฏิบัติตามที่พระองค์ทรงสั่งและละเว้นสิ่งที่พระองค์ทรงห้าม เพราะพระองค์ทรงให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่ชีวิตเรา และหากจะนับสรรพสิ่งที่พระองค์ทรงให้แก่เราตั้งแต่สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ จนถึงสิ่งที่มีคุณค่ามากที่สุดในชีวิตจนนับไม่ถ้วน แล้วทำไมเราจะไม่ขอบคุณอย่างนั้นหรือ !

          พระองค์ทรงคัดเลือกนบีมุหัมมัด  เป็นผู้ประกาศศาสนาและเป็นผู้นำบรรดามุสลิม ได้นำคำสอนของอิสลามให้มุสลิมและผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมทราบ พวกเขาได้เห็นผลงานของอิสลามอย่างชัดเจนในช่วงระยะเวลาอันน้อยนิด เริ่มจากที่ท่านเป็นมุสลิมคนเดียวแล้วค่อย ๆ ชักชวนเพื่อนฝูง ญาติมิตรสหายผู้ใกล้ชิด จนในที่สุดสามารถครอบครองคาบสมุทรอาระเบีย และในที่สุดแผ่ขยายไปยังเปอร์เซียและสเปน

          ถ้าจะเปรียบเทียบบุคคลที่รักท่านนบี  ก็พูดได้ด้วยเต็มปากว่า ไม่มีใครที่รักท่านนบี  ไปมากว่าบรรดาเศาหะบะฮ์ พวกเขาได้เสียสละชีวิต ทรัพย์สินและทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อปกป้องท่านนบี  และเพื่อสนับสนุนการเผยแผ่อิสลาม เพราะศรัทธาในตัวของท่านนบี  ที่ได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์หลาย ๆ อย่างที่พระองค์อัลลอฮ์ ได้ทรงสนับสนุนท่านตลอดระยะเวลาของการเผยแผ่อิสลาม

ทำไมเราต้องรักเราะสูลด้วย ?

นอกจากเราต้องรักอัลลอฮ์  แล้ว เรายังต้องรักเราะสูล ด้วยเหตุผลเพราะหลายประการ เช่น

     1. ผู้ใดที่เชื่อฟังเราะสูล  หมายถึงเขาได้เชื่อพระองค์อัลลอฮ์  พระองค์ได้ตรัสไว้ว่า

مَن يطِعِ الرَّسولَ فقدْ أطاعَ الله ومَن تَوَلَّى فما أرسلْناكَ علَيْهِمْ حَفِيظاً (النِّساء/80)

“ ผู้ใดเชื่อฟังเราะสูล แน่นอนเขาก็เชื่อฟังอัลลอฮ์แล้ว และผู้ใดที่ผินหลังให้ เราก็หาได้ส่งเจ้าไปในฐานะเป็นผู้ควบคุมพวกเขาไม่

ดังนั้นผู้ใดรักอัลลอฮ์ เขาจะต้องรักเราะสูลด้วย "

     2. ผู้ใดรักใคร เขาจะอยู่กับบุคคลคนนั้นในวันโลกหน้า โดยมหะดีษรายงานว่า

جاءَ رجلٌ إلى رسولِ الله فقالَ : يا رسولَ الله ! متى الساعةُ ؟ قال : وما أعْدَدْتَ لَها ؟

قالَ : حُبَّ اللهِ ورسولِه ، قالَ : فإنَّكَ معَ مَن أحْبَبْتَ (رواه مسلم/6713)

“มีผู้ชายคนหนึ่งมาหาท่านเราะสูล แล้วกล่าวว่า โอ้ท่านเราะสูล เมื่อไรวันโลกหน้าจะเกิดขึ้น

ท่านตอบว่า แล้วเธอเตรียมอะไรสำหรับมันล่ะ

ชายผู้นั้นตอบว่า รักอัลลอฮ์และรักเราะสูล

ท่านเราะสูล  ตอบว่า เธอจะอยู่พร้อม ๆกับบุคคลที่เธอรัก “

     3. ท่านรักประชาชาติของท่านมาก ๆ เป็นห่วงถึงชะตากรรมของพวกเขา อาสาที่จะรับความทุกข์ยากลำบากแทน พระองค์อัลลอฮ์  ทรงเล่าถึงความรู้สึกนี้ในอายะฮ์อัลกุรอาน

لقدْ جاءَكُمْ رسولٌ مِن أنْفُسِكُمْ عزيزٌ عليهِ ما عنِتُّمْ حريصٌ علَيْكمْ بالمؤْمنِينَ

رؤوفٌ رحيمٌ (التوبة/128)

“แท้จริง เราะสูลท่านหนึ่งจากพวกท่านเองได้มาหาพวกท่านแล้ว เป็นที่ลำบากแก่เขาในสิ่งที่พวกท่านได้รับความทุกข์ยาก

เป็นผู้ห่วงใยในพวกท่าน เป็นผู้เมตตาสงสารต่อบรรดาผู้ศรัทธา”

     4. ท่านเราะสูล ได้เก็บไว้สิ่งหนึ่งที่ท่านจะได้ช่วยประชาชาติของท่านในวันโลกหน้า คือให้ความช่วยเหลือแก่ประชาชาติในตอนที่มนุษย์ทุกคนจะต้องผ่านสะพานที่ถูกตรึงไว้บนขุมนรก ท่านจะรออยู่ที่หัวสะพาน มีหะดีษรายงานว่า

لكُلِّ نبِيٍّ دعوةٌ ، فأريدُ إن شاءَ اللهُ أن أخْتبِئَ دعوتي شفاعةً لأمَّتِي يومَ القيامةِ

(رواه البخاري/7474)

“นบีแต่ละท่านมีสิทธิขอพรจากพระองค์อัลลอฮ์ แต่ฉันอินชาอัลลอฮ์ อยากจะประวิงพรของฉันไว้ในวันกิยามะฮ์เพื่อเป็นชุฟอะฮ์ให้แก่ประชาชาติของฉัน”

และมีอีกหะดีษหนึ่งรายงานว่า

وَدِدْتُ أنِّي لَقِيتُ إخوانِي قالَ : فقالَ أصحابُ النبِيِّ : أوَليْسَ نحْنُ إخْوانُك ؟

قالَ : نعم ، أنتمْ أصْحابي ولكنَّ إخْوانِي الذِينَ آمَنوا بِي ولم يَرَونِي (رواه الإمام أحمد)

ท่านเราะสูล ได้กล่าวว่า “ฉันอยากจะพบเห็นบรรดาพรรคพวกของฉัน

บรรดาเศาะหาบะฮ์ก็กล่าวว่า แล้วพวกเราที่อยู่กับท่านนี้มิใช่พรรคพวกของท่านหรือ

ท่านตอบว่า ใช่ ท่านคือพรรคพวกของฉัน แต่ฉันอยากพบเห็นพรรคพวกที่ศรัทธาต่อฉัน แต่พวกเขาไม่มีโอกาสพบกับฉัน”

     5. เราจะไม่รักท่านเราะสูล  ได้อย่างไร ในขณะที่มัคลูกอื่น ๆ เช่นต้นอินทผลัมยังร้องไห้สะอึกสะอื้นเพราะรำลึกถึงท่าน มีหะดีษรายงานว่า

أنَّ امرأةً من الأنْصارِ قالَت لِرسولِ الله : ألا أجعَلُ لكَ شيْئاً تقْعُدُ عليه ، فإنَّ لِي

غُلاماً نجَّاراً قالَ : إنْ شِئْتِ ، فعمِلَت له المنْبَرَ ، فلمَّا كانَ يومُ الجمعةِ قعَدَ النَّبِيُّ

على المنْبرِ الذي صُنِعَ فصاحَت النخْلةُ التي كان يخْطُبُ عنْدَها حتى كادَت أن

تَنْشقَّ فنزَلَ النَّبِيُّ حتى أخذَها وضمَّها إليهِ فجعَلَت تئِنُّ أنِينَ الصَّبِيِّ الذي يسَكَّتُ

حتى استقرَّتْ قالَ : بكَتْ على ما كانَت يسمَعُ من الذِّكْر (رواه البخاري/2095)

              “มีหญิงชาวอันศอร์ท่านหนึ่งได้กล่าวแก่ท่านเราะสูลว่า โอ้ท่านเราะสูล  หากเราจัดทำมิมบัรให้แก่ท่านนั่งอ่านคุฏบะฮ์จะดีไหม ฉันมีลูกชายที่เป็นช่างไม้

ท่านตอบว่า แล้วแต่นาง

               บรรดาเศาะหาบะฮ์ก็จัดการทำมิมบัรอ่านคุฏบะฮ์วันศุกร์ เมื่อถึงวันศุกร์ท่านก็ได้ขึ้นมิมบัร์ ปรากฏว่าได้ยินเสียงต้นอินทผลัมร้องไห้เสียงดัง ท่านได้ลงจากมิมบัร์และไปกอดต้นอินทผลัม ทำให้มีเสียงสะอึกเบาลงเหมือนกับเสียงเด็กที่ถูกปลอบใจ

ท่านกล่าวว่า ต้นอินทผลัมร้องไห้เพราะเคยได้ยินการอ่าน อัลกุรอาน”

         หลังจากท่านเราะสูล  ได้เสียชีวิตแล้ว อะนัส บินมาลิก เศาะหาบะฮ์ท่านหนึ่งได้กล่าวว่า เมื่อครั้นท่านเราะสูล  ยังมีชีวิต ต้นอินทผลัมร้องไห้เมื่อท่านไม่ได้เข้าใกล้มัน แต่เมื่อท่านได้จากพวกเราไปแล้ว ทำไมหัวใจของพวกเรากลับไม่มีการร้องไห้เพราะการจากไปของท่าน