บัญญัติการค้า  16  ประการ

" เถา  จู  กง " นักเศรษฐกิจจีน

 

1 หนึ่งจักทำ การค้า อุตส่าห์เถิด   แม้นเกียจคร้าน บอกตรงๆ ว่าคงพัง	. วิริยะ จะประเสริฐ สมใจหวัง จะต้องนั่ง ตรอมใจ ให้ลำเค็ญ
2 หนึ่งวางของ ที่จะขาย เรียงเรียบ วางกระจาย หายไม่รู้ ดูยากเย็น	. เป็นระเบียบ หายก็รู้ อยู่ก็เห็น มักต้องเต้น ตรวจสอบ รอบร้านไป
3 หนึ่งรายจ่าย ทั้งผอง ต้องประหยัด ทำนักเลง เบ่งวุ่นวาย จ่ายเป็นไฟ	. มัธยัสถ์ เงินงอก ออกไสว เงินจะไม่ ติดเก๊ะ เละเทะแฮ
4 หนึ่งลูกจ้าง บ่าวไพร่ เราใช้ชิด ควรเที่ยงธรรม ต่อเขา เฝ้าดูแล	. จะสนิท หรือห่าง ต่างกระแส ใจแน่วแน่ เลื่องลือ นับถือเรา
5 หนึ่งนั้นหรือ คือสุภาพ ไม่หยาบหยาม อารมณ์ร้าย ขายลำบาก ยากไม่เบา	. พยายาม ดับโมโห อย่าโง่ขลา คนไม่เข้า เหยียบร้าน อานจริงจริง
6 หนึ่งรับจ่าย รอบครอบ ประกอบไว้ ความมักง่าย ร้ายนัก มักประวิง	. เผลอไม่ได้ เป็นอันขาด อาจยุ่งเหยิง ความเจริญ หยุดนิ่ง ไม่ใกล้กราย
7 หนึ่งตื่นตัว อยู่เสมอ เจอโอกาส แม้ร่ำไร พลาดโอกาส ตลาดวาย	. กระวีกระวาด ขมีขมัน ทันซื้อขาย จะซื้อขาย ไวว่อง จ้องให้ดี
8 หนึ่งสินค้า ซื้อแล้ว เราตระหนัก ซื้อพอขาย มีของใหม่ ไร้ราคี	. ซื้อมากนัก ขายไม่หมด ลดราศี จึงควรที่ จดจำ เป็นตำรา
9 หนึ่งซื้อของ ต้องดู ให้รู้แจ้ง ครบจำนวน ครบประเภท ตามเจตนา	. ควรโต้แย้ง กันก่อน ตอนซื้อหา คลุมเครือพา โต้เถียงบ่อย พลอยเสียการ
10 หนึ่งการเปิด บัญชี มีกำหนด ปล่อยให้เชื่อ ยืดเยื้อ เรื้อรังนาน	. ต้องวางกฏ จ่ายเมื่อไหร่ ให้ไขขาน จะแน่นร้าน แต่คนเก เก๊เต็มทน
11 หนึ่งรู้ใจ ลูกค้า ที่มาเชื่อ เขาชักดาบ ฟันยับ เราอับจน	. อย่าพร่ำเพรื่อ ตามใจ ไปทุกหน กำไรป่น ต้นทุนขาด อนาถนัก
12 หนึ่งการเงิน การทอง ต้องจะแจ้ง เหมือนตักน้ำ เติมตุ่มรั่ว กลัวจะชัก	. ขืนเคลือบแคลง รั่วไหล ไม่ประจักษ์ ท่านผู้รัก การค้า น่าคนึง
13 หนึ่งบัญชี มีเท่าไหร่ ให้หมั่นตรวจ แม้เกรียจคร้าน การหมุนเวียน หันเหียนตึง	. อย่างยิ่งยวด ตรวจให้รู้ ดูให้ถึง เหมือนถูกตรึง อยู่กับที่ ไม่ดีพอ
14 หนึ่งงานใด ในความ รับผิดชอบ ยามทำงาน คร่ำเครียด ละเอียดละออ	. ควรรอบครอบ ประกอบกิจ ประสิทธิ์หนอ แม้นย่อทอ แชเชือน เหมือนถูกน็อค
15 หนึ่งสินค้า เลวหรือดี นี้ต้องชัด อย่าลังเล รีบมุ รุสต๊อค	. ของเลวตัด สินใจ ต้องขายออก จึงไม่งอก ดอกเบี้ย เสียเชิงครู
16 หนึ่งดวงจิต อุเบกขา อย่าไหวง่าย ทำการค้า หูเบา เศร้าน่าดู	. ความเสียหาย ถูกเพราะเรา ถูกเป่าหู หมดประตู จะจำเริญ เดินไส้กลวง

 

........................................

" เถา จู กง " ปราชญ์เปรื่องเรื่องการค้า

ใครกำหนด จดจำ คำทั้งปวง     ย่อมก้าวล่วง สู่ที่ เศรษฐีเอย

 

 

ข้อคิดจากบทกลอน

 

ในการค้า การขาย หลากหลายนัก   จักต้องเรียน ต้องรู้อยู่ ทั่วทุกหน  จริงจริงแล้ว มุสลิมมี ในทุกคน อัลกุรอาน และซุนนะฮ์ ที่ต้องจำ

น่าเสียดาย ทุกวันนี้ หายไปหมด  ไม่เหลือให้ สอนลูกหลาน พานสับสน  ของดีดี มีอยู่คู่กับตัวตน  แต่ไม่รู้ ไม่เคยได้ ใส่ใจกัน

มองหาแต่ สิ่งอื่นๆ จากภายนอก พอเขาบอก เราเชื่อ ไม่สงสัย  อัลกุรอาน มีไว้ทำอะไร  ซุนนะฮ์ไซร้ ไม่ศึกษา หาข้อมูล

ทุกๆอย่าง ล้วนมีอยู่ ใกล้ตัวท่าน  แต่ผ่านไป ผ่านมา แลไม่เห็น  ถ้าเช่นนี้ จักจำริญ อย่างยากเย็น  ควรหันมา แก้ไข และเปลี่ยนแปลง

 

โอ้ ! พี่น้อง มุสลิม ที่รักยิ่ง  จงขัดเพชร ในมือท่าน อย่าให้หมอง  ให้คนอื่น เขาดูถูก และแชเชือน เหมือนไร้ค่า หมดราคา น่าเสียดาย

ประกาศก้อง ของดี อยู่ที่นี่  อิสลาม มีไว้ให้ สอนลูกหลาน  ทุกๆอย่าง บัญญัติจาก ที่สูงส่ง  พระองค์ทรง บอกกล่าวมา ผ่านนะบี

โลกนี้ไซร้ ค้าขายไว้ ให้เที่ยงตรง ถ้าถึงวัน สิ้นโลก ไม่อดสู  ถ้าค้าขาย คดโกง คงน่าดู  ไม่ต้องรอ วันสิ้นโลก ได้เห็นกัน

ความยุติธรรม มีอยู่ทั่ว ทุกแห่งหน  ความจำเริญ จะเกิดขึ้น ถึงคนดี  ที่อดทน และภักดี ไม่ปะปน  ใช้จ่ายทรัพย์ ที่ได้มา ในหนทาง

ของพระองค์ อย่างเที่ยงตรง และ...ตลอดไป