ความสุขที่แท้จริงหาได้ที่ไหน?
อิสมาอีล กอเซ็ม
มวลการสรรเสริญเป็นเอกสิทธิ์ของอัลลอฮฺ
นิยามแห่งความสุขของมนุษย์มีหลากหลาย ขึ้นอยู่กับทัศนะคติและสภาพแวดล้อมที่คนเราเติบโตขึ้นมา แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าทุกการเคลื่อนไหว และการขวนขวายของมนุษย์แต่ละคนนั้นเป้าหมายสูงสุดคือการให้ได้มาซึ่งความสุข
ความสุขของคนบางคนเพียงแค่ได้มีชื่อเสียงมีอำนาจก็เป็นการเพียงพอแล้ว ส่วนคนบางคนเพียงแค่มีเงิน หรือบางคนเพียงมีผู้หญิงที่สวยผู้ชายที่รูปงามอยู่เคียงข้าง ซึ่งสามประการที่กล่าวมา บรรดามุชริกผู้ตั้งภาคีในเมืองมักกะห์เคยนำเสนอให้กับท่านนบี เพื่อแลกให้ท่านหยุดทำหน้าที่ในการเผยแผ่ศาสนา แต่ท่านนบีไม่ได้สนใจต่อข้อเสนอของพวกเขา ซึ่งปัจจุบันเราปฏิเสธไม่ได้ว่ามนุษย์ส่วนมากต่างแสวงหาสิ่งนั้น และมันได้ทำให้คนกี่มากน้อยแล้วที่ยอมทิ้งศาสนาเพื่อแลกกับชื่อเสียง เงินทอง ผู้หญิง และอีกมากมายจากความต้องการของมนุษย์ที่ไม่รู้จักจบสิ้น
นิยามความสุขของอิสลามมีเพียงอย่างเดียว ความสุขที่แท้จริงก็คือ การที่ความศรัทธาต่ออัลลอฮฺเกิดขึ้นในจิตใจของเรา ใครก็ตามที่เขาได้ศรัทธาต่ออัลลอฮฺโดยแท้จริงเขาจะพบว่าทุกวินาที ที่เขามีชีวิตอยู่มันเต็มไปด้วยกับความสุข
บางทีเราเห็นคนที่มีทุกอย่างพร้อมไม่ว่าจะเป็นบ้านเรือนที่ใหญ่โต พาหนะที่สวยงามราคาแพง มีชื่อเสียงหน้าที่การงงานเพียบพร้อมธุรกิจมากมาย เราดูภายนอกเขาอาจจะมีความสุข แต่บางทีภายในจิตใจของเขามีแต่ความกังวลความทุกข์มากมาย เพราะจิตใจของเขาไม่มีศรัทธาต่ออัลลอฮฺ และไม่มีความผูกพันต่ออัลลอฮฺ
และบางทีเราเห็นคนยากจนบ้านหลังเล็กๆ ไม่มีเครื่องใช้อะไรมากมาย ภาพของเขาเป็นภาพที่ลำบากแต่บางทีในหัวใจของเขาอาจจะมีความสุขเปี่ยมล้นหัวใจ ดังนั้นความสุขที่แท้จริงของคนเรานั้นก็คือ เมื่อในหัวใจของเราได้ถูกประทับไปด้วยความศรัทธาต่ออัลลอฮไว้ในหัวใจ และเมื่อในจิตใจของเรามีความศรัทธาต่ออัลลอฮฺแน่นอนความสงบสุข ความพอเพียง และความสุขก็จะเกิดขึ้นในจิตใจ ดังนั้นบ่อเกิดของความสุขในทุกอย่างมันกลับไปหาจิตใจ
ทำไมคนเราถึงมีความทุกข์ ? บางทีคนรวยที่ทำแต่งานทั้งที่ทรัพย์สมบัติที่เขาครอบครองใช้ชั่วชีวิตก็ไม่หมด ก็เพราะหัวใจของเขาไม่มีความพอเพียงเลยเขารู้สึกว่าเขาไม่ร่ำรวยสักที ส่วนบุคคลที่อัลลอฮฺให้เขาพอเพียงเขาจะรู้สึกว่าเขามีชีวิตอย่างมีความสุข
ท่านรอซูลได้กล่าวว่า
(ليس الغِنَى عن كثرة العَرَض، ولكن الغنى غنى النفس) [متفق عليه)
“ไม่ถือว่าเป็นผู้ร่ำรวยการที่มีทรัพย์สินมากมาย แต่ความร่ำรวยที่แท้จริงก็คือคำร่ำรวยทางจิตใจ(ความพอเพียง)”
(บันทึกโดย บุคคอรีย์มุสลิม)
จากหะดีษนี้ท่านนบี สอนเราให้มีความพอใจในสิ่งที่อัลลอฮฺได้กำหนดให้แก่เราจากปัจจัยังชีพหลังจากที่เราพยายามแสวงหาแล้ว สิ่งที่เราได้แสวงหามาทำให้เรามีความพอใจ จึงควรรู้จักขอบคุณต่ออัลลอฮฺ หากสามารถทำเช่นนั้นได้แน่นอนเราจะกลายเป็นคนที่ร่ำรวย เพราะเราพอใจในสิ่งที่อัลลอฮฺได้แบ่งให้แก่เรา และแน่นอนทรัพย์สมบัติที่ได้มานั้นเป็นสิ่งที่มีความจำเริญ(บารอกะฮฺ) ความดีงามในทรัพย์สิน
ดังนั้นการที่จิตใจผูกพันต่ออัลลอฮฺอยู่ตลอดเวลาไม่ว่าอยู่ในสถานะใด อยู่ ณที่ใดจิตชีวิตของเราก็จะมีแต่ความสุข และการที่คนเราประสบกับความยากลำบากก็เนื่องจากการหันให้กับการรำลึกถึงอัลลอฮฺ จิตใจได้ขาดการสื่อสารต่อพระองค์
อัลลอฮฺ ได้ตรัสไว้ในอัลกัรอานว่าผู้ศรัทธาเขาจะมีจิตใจที่สงบนิ่งเมื่อเขาได้รำลึกถึงอัลลอฮฺ
“บรรดาผู้ศรัทธา และจิตใจของพวกเขาสงบด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮ พึงทราบเถิด! ด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮเท่านั้นทำให้จิตใจสงบ”
นี่คือความมหัศจรรย์ที่อัลลอฮฺ ได้ประทานให้กับบุคคลที่ศรัทธาต่ออัลลอฮฺเท่านั้น ท่านนบี ในยามที่ท่านมีความกังวลใจท่านจะเข้าเฝ้าอัลลอฮฺด้วยกับการละหมาด การขอดุอา การขอความช่วยเหลือจากพระองค์ ทั้งหมดคือรูปแบบของการรำลึกถึงอัลลอฮฺ เมื่อใดที่ชีวิตของเราห่างไกลจากการรำลึกถึงอัลลอฮฺ หัวใจจะขาดความสงบนิ่ง มีความทุกข์ความกังวล
เช่นเดียวกับการฝ่าฝืนต่ออัลลอฮฺ ไม่ว่าในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งที่เป็นความชั่ว มันเป็นสาเหตุที่ให้ความสุขในจิตใจต้องหมดไป ฉะนั้นการทำความชั่วคือบ่อเกิดของความไม่ดีทั้งหมด และความเลวร้ายอีกมากมายที่จะเกิดขึ้น สาเหตุเนื่องจากความชั่วที่เราทำไว้ และการทำความชั่วจะทำให้ปัจจัยยังชีพของเราลดน้อยลง และขาดบารอกะฮ์ความจำเริญในทรัพย์สินที่ได้มา
คำว่าบารอกะฮก็คือความดีงาม บางทีเราเห็นคนจำนวนมากทำงานได้เงินมากมาย แต่เงินที่ได้มาไม่เคยเพียงพอ และหมดไปด้วยกับสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ แถมยังมีหนี้สิน ก็เพราะสาเหตุอาจจะมาจากการที่เขาฝ่าฝืนต่ออัลลอฮฺ คนบางคนได้เงินมาไม่มากมาย แต่เงินที่ได้มาเพียงพอกับการใช้จ่าย และหมดไปกับสิ่งที่มีประโยชน์ เพราะการเชื่อฟังต่ออัลลอฮฺ และความชั่วเป็นสาเหตุของภัยพิบัติต่างๆที่จะเกิดขึ้นต่อตัวเองและสังคม
สรุปได้ว่าความสุขที่จะเกิดขึ้นกับเราอย่างแท้จริงก็คือ ทำอย่างไรที่ให้ความศรัทธาต่ออัลลอฮฺเพิ่มขึ้น มีความผูกพันกับอัลลอฮฺอยู่สม่ำเสมอ ละทิ้งความชั่วต่างๆ ทำงานในโลกนี้ โดยไม่ลืมชีวิตในโลกหน้า และการศึกษาหาความเข้าใจศาสนากับผู้รู้อย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าเราจะประกอบอาชีพอะไร ศาสนาคือสิ่งที่เราจำเป็นต้องปฏิบัติ
อิสลาม คือหลักการที่มุสลิมทุกคนต้องปฏิบัติโดยไม่ยกเว้นว่าคุณจะประกอบอาชีพอะไร เพราะสุดท้ายคนเราต้องกลับไปหาอัลลอฮฺ และถูกสอบสวนถึงการกระทำต่างๆ ที่เรากระทำไว้ในโลกนี้ ความสุขต่างๆที่ยังประโยชน์ให้แก่เราในโลกนี้ หรือตำแหน่งต่างๆ ที่ใหญ่โตที่เราได้รับในโลกนี้ ไปโลกหน้ามันจะช่วยอะไรไม่ได้เลยถ้าเรากลับไปโดยปราศจากการอีมานที่ถูกต้องต่ออัลลอฮฺ และการประกอบการงานที่ดี ที่ท่านนบีได้แสดงไว้เป็นแบบอย่าง อย่าได้ให้การใช้ชีวิตเพียงชั่วครู่มาทำให้เราลืมการทำงานเพื่อโลกหน้าที่เป็นความสุขที่ถาวร และเป็นความสุขที่แท้จริง
ขอให้อัลลอฮฺ โปรดให้การงานของเราเป็นการงานที่บริสุทธิ์เพื่อพระองค์และถูกตอบรับ ณที่พระองค์ด้วยเถิอ.....อามีน