“คนพิการ”ถูกกำเนิดมาเพื่ออะไร ?

อาจารย์ ดาวุด สันติวิไลพร

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

         ท่านผู้ฟังที่เคารพ    คุตบะห์วันนี้จะพูดถึงเรื่อง   “คนพิการ”  ถูกกำเนิดมาเพื่ออะไร ?  คนเราไม่เข้าใจในกิจการงานของ อัลเลาะห์ อันมากมายที่มีอยู่ทั่วไป กิจการงานของพระองค์บางอย่างเกี่ยวกับจักรวาลเบื้องบนซึ่งมีระบบกฎเกณฑ์ที่ชัดเจนแน่นอนที่ อัลเลาะห์ ได้กำหนดไว้  เมื่อมันบกพร่องเพียงเล็กน้อยจะเกิดโศกนาฏกรรมหรือความวิบัติอันยิ่งใหญ่ สิ่งมีชิวิตจะอันตรธานสูญหายไปจากโลก เช่น ระบบการโคจรของดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวต่าง ๆ  ถ้าแม้ว่าระบบกฎเกณฑ์เกิดผิดพลาด  โลกและจักรวาล   จะเกิดความวิบัติอันยิ่งใหญ่ สิ่งมีชีวิต  จะหมดไปจากโลก  เพราะฉะนั้น  อัลเลาะห์  จึงสร้างโลกและจักรวาลเบื้องบนอย่างละเอียดอ่อน มีระบบกฎเกณฑ์การโคจรของดวงดาวต่าง ๆ ที่แน่นอนชัดเจนจะไม่บกพร่องและไม่ผิดพลาดแม้แต่เล็กน้อย

อัลเลาะห์  ตรัสไว้ว่า

لاَ الشَّمْسُ يَنْبَغِيْ لَهَا أَنْ تُدْرِكَ اْلقَمَرَ وَلاَ الَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِى فَلَكٍ يَسْبَحُوْنَ (يس: 40)

 “ดวงอาทิตย์ย่อมเป็นไปไม่ได้ที่มันจะไล่ทันดวงจันทร์ และก็เป็นไปไม่ได้ที่กลางคืนจะล่วงหน้ากลางวัน 

แต่ทั้งหมดนั้น  ล้วนแหวกว่าย  อยู่ในวิถีโคจร ของจักรวาล  (อยู่ในระบบที่ชัดเจน)” 

         อัลเลาะห์ สร้างโลกและจักรวาลเหล่านี้อยู่ในความเป็นระเบียบอย่างชัดเจน มีระเบียบที่แน่นอน จะไม่มีความผิดพลาดสักเล็กน้อย ซึ่งมันจะทำหน้าที่ของมันอย่างสมบูรณ์ กิจการงานของพระองค์บางอย่าง เกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตบนโลกดุนยา ชีวิตในโลกซึ่งส่วนหนึ่งประกอบไปด้วยมนุษย์จำนวนมาก จากหลายประเทศ หลายเชื้อชาติ หลายเผ่าพันธุ์ 

         เมื่อเปรียบเทียบกับผู้คนจำนวนมากมายแล้ว มีจำนวนที่เล็กน้อยเหลือเกินที่เกิดมาไม่สมบูรณ์ เป็นคนพิการ บางคนพิการทางตา คือตาบอดมองไม่เห็น บางคนพิการทางหู คือหูหนวก  บางคนพิการทางปาก คือเป็นใบ้พูดไม่ได้ บางคนพิการทางมือและเท้า คือมือง่อย ขาเป๋ ซึ่งดำเนินไปตามระบบกฎเกณฑ์ของ อัลเลาะห์  เป็นไปตามเจตนารมณ์ของพระองค์ ซึ่งเราไม่สามารถรู้ความจริงของมันได้ที่พระองค์ให้กำเนิดมา แต่ก็พอจะวิเคราะห์ไตร่ตรองได้ในเรื่องนี้

ท่านผู้ฝังที่เคารพ อัลเลาะห์ ได้ให้คนพิการเกิดขึ้นมาอยู่ในโลกนี้ มีเป้าหมายให้เราพิจารณาอยู่  2 ประการ 

 ประการที่ 1   

         ในขณะที่เรา แลเห็นคนพิการ ทำให้เราได้ระลึกถึง เนี๊ยะมัต  (ความผาสุก) ของ อัลเลาะห์  ที่ได้ประทานให้แก่เรา เช่น เมื่อเราเห็นคนตาบอด  เราก็จะกล่าวว่า อัลฮัมดุลิ้ลลาฮ์ ที่ อัลเลาะห์  ได้ให้เรารอดพ้นจากการพิการทางตา เราก็รู้สึกสำนึกใน เนี๊ยะมัต ของพระองค์ที่ได้ประทานให้แก่เรา เราก็ขอขอบคุณต่อพระองค์ บางครั้งเราก็เตาบะห์ตัว (สารภาพผิด)จากความชั่วเพื่อขอบคุณต่อ อัลเลาะห์  ที่ประทาน เนี๊ยะมัตให้แก่เรา ได้หยุดยั้งชั่งคิดให้เราได้กลับตัว (เตาบะห์ตัวจากความผิด) 

แต่ถ้าเราไม่พบคนพิการเลยในระยะเวลายาวนาน ขอถามว่า เราจะระลึกถึงเนี๊ยะมัตของอัลเลาะห์ ที่มีต่อเราไหม ? คำตอบก็เป็นที่แน่ชัดว่าเราจะไม่ระลึกถึง เนี๊ยะมัต (ความโปรดปราน) ของพระองค์ที่มีต่อเราอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นคนพิการเหล่านี้ก็เปรียบเหมือนเป็นสิ่งคอยเตือนสติให้แก่เรา ให้เราได้ระลึกนึกถึงในอำนาจของพระองค์ โดยเฉพาะในความโปรดปรานของพระองค์อยู่เสมอ

ประการที่ 2

        สิ่งหนึ่งที่ อัลเลาะห์  ต้องการให้เรากับไปพิจารณาไตร่ตรอง คือ ทุกอวัยวะในร่างกายของเราไม่ได้ปฏิบัติตามพลังความสามารถของเราที่มี แต่ทว่าทุกอวัยวะในร่างกายของเราปฏิบัติไปตามการบงการของ อัลเลาะห์   ที่พระองค์ต้องการให้เราปฏิบัติอย่างนั้น คือ อัลเลาะห์  ต้องการให้เรารู้และเข้าใจในจุดนี้เพื่อเราจะได้ระลึกถึงในอำนาจของพระองค์

         ท่านผู้ฟังที่เคารพ มนุษย์บางคนอาจพูดว่า เขามองเห็นสิ่งต่าง ๆ ด้วยสายตาของเขา เราขอค้านว่า อัลเลาะห์  ได้ให้คนบางคนมีสองลูกตาเหมือนคนทั่วไป แต่เขามองไม่เห็น ไม่รู้อะไรอยู่เบื้องหน้า ทั้งนี้ก็เพื่อมนุษย์จะได้รู้จะได้เข้าใจว่า การที่เขาแลเห็นสิ่งต่าง ๆ นั้นไม่ได้เห็นด้วยลูกตา แต่เห็นด้วยพลังอำนาจของพระองค์ที่มอบให้ลูกตาของเขาได้แลเห็น เมื่อเราเข้าใจอย่างนี้แล้ว เราจะได้สำนึกในอำนาจของพระองค์ ความโปรดปรานอันยิ่งใหญ่ของพระองค์แล้วก็ยอมสวามิภักดิ์และยอมก้มกราบพระองค์ ถวายชีวิตแด่พระองค์ เราซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์อย่างสุดหัวใจ แล้วเราก็ยิ่งตระหนักในฐานะที่แท้จริงของเราว่า เราคือทาสของพระองค์เท่านั้น

อัลเลาะห์ ตรัสว่า

قُلْ لَنْ يُصِيْبَنَا إِلاَّ مَاكَتَبَ اللهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللهِ فَالْيَتَوَكَّلِ اْلمـُؤْمِنُوْنَ
 
“ โอ้ มูฮำมัด จงกล่าวเถิดว่า  จะไม่ประสบกับเราได้เลยเว้นแต่สิ่งที่ อัลเลาะห์ กำหนดเอาไว้ สำหรับเรา (เพื่อผลประโยชน์ให้แก่เรา) เท่านั้น

พระองค์ทรงปกครอง (กิจกรรมต่าง ๆ ) ของเรา ดังนั้น ผู้มีศรัทธาทั้งหลายจงมอบหมาย ต่ออัลเลาะห์ เท่านั้น”

และพระองค์ยังทรงตรัสอีกว่า

فَاصْبِرْ فَإِنَّ اللهَ لاَ يُضِيْعُ أَجْرَ اْلمــُحْسِنِيْنَ  (هود : 115)

 “สูเจ้าจงอดทน เพราะแท้จริง อัลเลาะห์  จะไม่ให้กุศลผลบุญของผู้ทีประกอบกิจกรรมที่ดีสูญสลายหมดไป”

            ท่านผู้ฟังที่เคารพ  ดังนั้น เมื่อท่านทั้งหลายทราบดังนี้แล้ว ก็อย่าได้นึกน้อยเนื้อต่ำใจในโชควาสนาของตัวเอง เพราะนั่นเป็นการกำหนดจากพระเจ้า เป็นการทดสอบจากพระองค์ จงทำจิตใจให้สงบสุข เข้มแข็ง อย่าได้สะทกสะท้าน หวั่นเกรงต่อสิ่งใด ๆ ทั้งสิ้น จงอดทน และจงน้อมรับด้วยความยินดีโดยมุ่งหวังในความโปรดปรานของพระเจ้า และจงมีจิตศรัทธาต่อพระธรรมคำสั่งสอนของพระองค์อย่างแน่วแน่ เพราะนั่นเป็นการอภัยโทษและเป็นการตอบแทนกุศลผลบุญจากพระองค์ที่มอบให้แก่เราอย่างอเนกอนันต์ อย่างไม่ต้องสงสัย ขอให้เราจงมั่นใจอย่างนี้เถิด แล้วเราก็จะพบแต่ความผาสุกอย่างแน่นอน ทั้งโลกนี้และโลกหน้า อินชาอัลเลาะห์    إن شاء الله

คุตบะห์วันศุกร์ ณ มัสยิดท่าอิฐ