ถ้อยคำบรรพชน  ท่านอาลี บิน อบีฏอลิบ

แปลและเรียบเรียงโดย...ijlaly

ใครหวังปรารถนาในสิ่งใด...เขาจะดิ้นรนแสวงหาสิ่งนั้น

และใครหวาดกลัวในสิ่งใด...เขาจะหนีห่างจากสิ่งนั้น

พึงรู้เถิดว่า ท่านทั้งหลายกำลังอยู่ในคืนวันของความหวัง

ที่เบื้องหลังของมันคือกำหนดอะญั้ลอันแน่นอน

ผู้มีความบริสุทธ์ใจในช่วงเวลาแห่งความหวัง ก่อนที่เวลาแห่งอะญั้ลจะมาถึงนั้น

สิ่งที่เขาทำไปย่อมยังประโยชน์แก่เขา

ส่วนผู้บกพร่องในช่วงเวลาแห่งความหวัง ก่อนที่เวลาแห่งอะญั้ลจะมาถึงนั้น

การงานของเขาย่อมสูญเปล่า และความหวังของเขาก็ได้ทำร้ายตัวของเขาเอง

ท่านอาลี  ได้เข้าไปในสุสานแห่งหนึ่ง และกล่าวว่า :

ชาวกุโบรผู้สูญสลาย ผู้อ้างว้างโดดเดี่ยว พวกท่านเป็นอย่างไรกันบ้าง ?

บ้านเรือนทั้งหลาย ได้กลายเป็นที่อยู่อาศัย

ทรัพย์สินทั้งหลาย ได้ถูกจัดสรรปันส่วน

และเหล่าภรรยา ได้มีคู่ครองไปแล้ว

นี่คือข่าวคราวของเรา แล้วข่าวคราวของพวกท่านเล่า ?

ขอสาบานต่ออัลลอฮ หากพวกเขาได้รับอนุญาตให้เอ่ยปากพูด

แน่นอนเหลือเกินว่า พวกเขาจะบอกกับเราว่า

เสบียงที่ดียิ่งนั้น คือ การยำเกรงต่ออัลลอฮ

ไม่มีความดีใดๆ  ในการทำอิบาดะฮฺที่ปราศจากความรู้

ไม่มีความดีใดๆ  ในความรู้ที่ปราศจากความเข้าใจ

และไม่มีความดีใดๆ  ในการอ่าน ที่ปราศจากการใคร่ครวญ พินิจพิเคราะห์

คนเรานั้นจะเสียใจ เมื่อไม่ได้ในสิ่งที่ปรารถนา

และจะดีใจ เมื่อได้ในสิ่งที่มันย่อมเป็นของเขา

ฉะนั้น จงให้ความปิติยินดีของท่าน อยู่กับสิ่งที่ท่านจะได้รับในโลกหน้าเถิด

และให้ความผิดหวังเศร้าโศกของท่าน อยู่กับสิ่งที่ท่านไม่มีโอกาสได้รับในโลกหน้าเถิด

สิ่งใดก็ตามที่ท่านได้รับมาในโลกนี้ ขอจงอย่าดีอกดีใจมากมายนัก

สิ่งใดที่ท่านพลาดโอกาสไม่อาจได้มันมา ขอจงอย่าเสียอกเสียใจจนเกินควร

และพึงให้สิ่งที่อยู่ภายหลังความตาย เป็นความมุ่งมั่นตั้งใจอย่างแน่วแน่ของตัวท่านเถิด

ท่านทั้งหลาย จงคลุกคลีกับผู้คน ด้วยลิ้นและร่างกายของพวกท่าน

และจงออกห่างจากพวกเขา (ในสิ่งที่อัลลอฮ ไม่ทรงพอพระทัย) ด้วยหัวใจและการกระทำของพวกท่าน

เพราะแท้จริงแล้ว บุคคลย่อมได้รับในสิ่งที่เขาขวนขวายเอาไว้

และเขาจะได้อยู่ร่วมกับคนที่เขารัก ในวันกิยามะฮฺ

<><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>